پاورپوینت کامل پروفسور رضا و فضای بیکران ادبیّات فارسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پروفسور رضا و فضای بیکران ادبیّات فارسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پروفسور رضا و فضای بیکران ادبیّات فارسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پروفسور رضا و فضای بیکران ادبیّات فارسی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پروفسور فضل الله رضا استادی صاحب تئوری در ریاضیّات است، اما چنان کنجکاو و یابنده در وادی ادبیات فارسی گام می‌زند که گویی جهان پر مجهول دیگری را در سخن فارسی یافته است. ریاضی بیکران است. این را ما شنیده بودیم. اما نشنیده بودیم که گردش معانی و ایده‌ها در شعر فارسی نیز می‌تواند یادآور بی نهایت‌های اعداد ریاضی شود.

پروفسور فضل الله رضا استادی صاحب تئوری در ریاضیّات است، اما چنان کنجکاو و یابنده در وادی ادبیات فارسی گام می‌زند که گویی جهان پر مجهول دیگری را در سخن فارسی یافته است. ریاضی بیکران است. این را ما شنیده بودیم. اما نشنیده بودیم که گردش معانی و ایده‌ها در شعر فارسی نیز می‌تواند یادآور بی نهایت‌های اعداد ریاضی شود.

ما کم وبیش می‌دانستیم که سخن فارسی،نمایندگی هنرهای تجسّمی و موسیقی را نیز(به علت محدودیت تاریخی آنها) به عهده داشته است؛ اما نمی‌دانستیم که موازی گونه‌های جبر و مقابله را نیز می‌توان در شعر فارسی (به ویژه در غزل حافظ) یافت. این آگاهی را پروفسور رضا به ما می‌دهد. او چنان ژرف به پرواز واژگانِ در شاهنامه می‌نگرد، و چنان صمیمی پا به خلوت أنس حافظ می‌نهد، که گویی می‌خواهد از فراز کاخ بلند سخن فردوسی نقش بندی‌های غیب را در جام آینه کردار خواجه بخواند.

به گفته خودش تفکّر ریاضی نیروی شگفتی دارد. گاه مانند شعر و هنر به آسمان پرواز می‌کند، هرچند در استحکام بنیادها باید دقت کرد که پرواز اندیشه مانند پرواز کیکاووس نباشد. ‌او گاه از بی وفایی الفاظ به معانی گلایه می‌کند، چون در وادی کران‌ها و نهایت‌ها برخی الفاظ به مفاهیم وفادار نمی مانند.

پروفسور رضا که زاده شهر رشت در ۱۲۹۳ خورشیدی است، آموزش‌های نخستین خود را در رشت و تهران و خدمت نظام را در مشهد دیده است.

رفت و آمد در کرانه‌های پر شکوه البرز، آن هم در ایام نوجوانی و صباوت، الهام بخش نه فقط شور علمی که شوق زیبایی شناسی سخن فارسی در ایشان گردید. از میان استادانی که وی نام می‌برد، نصرالله فلسفی جایگاه ویژه ای دارد. او استاد تاریخ و زبان فرانسه بود، اما شعر فارسی به خصوص شاهنامه را با آهنگی خوش چنان می‌خواند که پروفسور هنوز طنین آن را در گوش دارد.

در بحبوحه جنگ جهانی دوم، رضا با کشتی از راه اقیانوس آرام به آمریکا آمد و به دنیای ریاضیات و فنّآوری پرشتاب انفورماتیک پیوست. اما همچنان گوشه چشمی به ادب فارسی داشت. چه به هنگام تدریس در نیویورک و سیرکیوس، چه در دانشگاه‌های اروپا.

او خود در این باره می‌نویسد: «ذهن من از دوران کودکی، از یک سو با ورزش علمی و پژوهش استدلالی دلبستگی داشت، واز سوی دیگر با شعر سنتی و ادب فارسی خو گرفته بود.»

در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی، پروفسور رضا به ایران بر می گردد و به ریاست دانشگاه تهران می‌رسد. از همین زمان است که وی تراوش‌های فکری خود را در زمینه ادبیات فارسی به قلم آورد، و این کار را با شاهنامه شروع کرد.

جای شگفتی نیست که دو تن از فرهیختگان عصر ما چون فضل الله رضا و شاهرخ مسکوب، نشرادبی خود را از شاهنامه شروع کرده، و سرانجام روی به حافظ آورده باشند. بی آنکه فردوسی ودیگر سخنسرایان رارها کرده باشند. هردو،شیفته معنا پروری و زبان آوری شگفت انگیز شاهنامه شدند، و هر دو به جایگاه خرَد در شاهنامه و شعر فارسی اندیشیده اند.

مسکوب به جستجوی خرَد در چارچوب تقدیر (به معنای اندازه گیری) به مفهوم زُروانی آن می‌پردازد؛ پروفسور رضا این اندازه گیری را با منطق ریاضی می‌آزماید. او زیبایی شعر فردوسی مانند جهان بینی نیوتن ماندگار و جاوید می‌بیند، و می‌گوید قانون جاذبه نیوتن زیباست و نیروی جمال آن اختلافات نژادی و زبانی و سرحدی را درهم می‌شکند و فراتر می‌رود.

درمقاله “دروگر” که نخست در شماره شهریور ۱۳۵۰ یغما و سپس در پژوهشی در شاهنامه (۱۳۵۴) درج گردید، پروفسور رضا به تحلیل بینش فردوسی در مفهوم زمان می‌پردازد. دروگر نامی ست که فردوسی به زمان می‌دهد. ما همه پرورده و درو شونده به دست زمان هستیم؛ ازینرو زمان هم نیا و هم نبیره ماست.

دروگر زمان ست و ما چون گیا

همانش نبیره، همانش نیا

زمان را همین است رسم و نهاد

که جز مرگ را کس ز مادر نزاد

فردوسی در جای جای شاهنامه به داوری در سرگذشت قهرمانانش

بر‌می‌خیزد، و یادآور این رسم و نهاد روزگار می‌شود. از جمله در داستان آزمایش زال پسر سام از سوی موبدان است که سخن از رمز گشایی از دوازده درخت برومند با سی شاخ بردمیده (دوازده ماه سال) و از دو اسب تیز روی سیاه و سپید (روز و شب) ‌می‌رود.

پروفسور رضا که شیفته اعداد است،می‌کوشد خطوط موازی اعداد را در اسطوره بیابد و با شاهد آوردن از شعرای دیگر این سخن فردوسی را برجسته کند که در جهان آفرینش جایی نیست که از قلمرو زمان بیرون باشد. در کتاب مهجوری و مشتاقی در باره نگاه فردوسی به حرکت کیهانی چنین می‌نویسد:

ببینید چقدر زیبا می‌گوید که جهان دائماً در حال نو شدن و جنبش است: سرعت زمین، حرکت کهکشان، گرما و سرمای بی نهایت در جهان، شگفتی اندر شگفتی، در عین حال اثری از فرسایش در آن دیده نمی شود، و یا اگر فرسایشی هست از دایره تصور و تجربه ما بیرون است:

پدید آمد این گنبد تیز رو

شگفتی فزاینده نو به نو

نه گشت زمانه بفرسایدش

نه این رنج و تیمار بگزایدش

نه از جنبش آرام گیرد همی

نه چون ما تباهی پذیرد همی

در نوشته‌های اخیرش پروفسور رضا بیشتر با حافظ و زیبایی پایان ناپذیر شعر او سروکار دارد. او مقاله ای با عنوان “حافظ و تفکًر ریاضی” نوشته، و در آن با یک نگرش ریاضی گونه به برآورد ذهنیت سیًال شاعر پرداخته است. وی نخست به چگونگی خردگرایی در ریاضیات اشاره می‌کند. در آنجا تفکًر انتزاعی، طرح تئوری (یا پیش فرض) و سپس در شکستن آنها از لوازم کار است. برخلاف شعر و شاعری که نوعی آزادی در آن حکمفرماست.

با این همه، وی در شعر حافظ رده‌های فکر انتزاعی مشابه تفکّر علمی اهل ریاضی می‌بیند. به نظر پروفسور رضا در پس پرده ذهن حافظ می‌شود میزان استعداد تفکر علمی او را دید. ذهن حافظ به ساختار جبر و مقابله نزدیکتر از دیگر شعراست. یعنی بسیاری از اشارات عارفانه حافظ به روابط جبر و مقابله گونه ای در میان ناشناخته‌ها شباهت دارد که جواب مسأل