پاورپوینت کامل مواجهه با یک بحران ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مواجهه با یک بحران ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مواجهه با یک بحران ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مواجهه با یک بحران ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

پایان‌نامه‌نویسی در سنت دانشگاهی ایران به‌طور عام و در رشت تاریخ به‌طور خاص، از پیشینه‌ای دراز برخوردار نیست. با آنکه آغاز دور آموزشی رشت تاریخ به سال ۱۲۹۸ ش (هم‌زمان با تأسیس دارالمعلمین مرکزی) بازمی‌گردد، اما نقط آغاز ورود درس پایان‌نامه به برنام آموزشی رشت تاریخ به‌طور مشخص سال ۱۳۳۶ یعنی سرآغاز راه‌اندازی دور دکترای تاریخ در دانشگاه تهران است.[۱]

پایان‌نامه‌نویسی در سنت دانشگاهی ایران به‌طور عام و در رشت تاریخ به‌طور خاص، از پیشینه‌ای دراز برخوردار نیست. با آنکه آغاز دور آموزشی رشت تاریخ به سال ۱۲۹۸ ش (هم‌زمان با تأسیس دارالمعلمین مرکزی) بازمی‌گردد، اما نقط آغاز ورود درس پایان‌نامه به برنام آموزشی رشت تاریخ به‌طور مشخص سال ۱۳۳۶ یعنی سرآغاز راه‌اندازی دور دکترای تاریخ در دانشگاه تهران است.[۱]

با تأسیس دارالمعلمین مرکزی در ۱۲۹۸، یعنی حدود ۹۵ سال پیش، رشت «تاریخ و جغرافیا» به برنام آموزش عالی کشور راه یافت. در سال ۱۳۰۷، دارالمعلمین مرکزی به دانشسرای عالی تغییر نام داد. از بدو تأسیس این دو نهاد علمی، دو شعب علمی و ادبی از همان آغاز در ساختار آموزشی آن‌ها وجود داشت. در قسمت علمی، سه رشت ریاضی، فیزیک و شیمی و در قسمت ادبی، دو رشت ترکیبی با نام‌های «فلسفه و ادبیات» و «تاریخ و جغرافیا» به چشم می‌خورد. بعدها با تأسیس دانشگاه تهران، این دو شعب ادبی و علمی به دو دانشکد ادبیات و علوم تبدیل شدند.[۲]

در حدود ۳۸ سال پس از تأسیس دور کارشناسی رشت «تاریخ و جغرافیا»، دور دکترای تاریخ در سال ۱۳۳۶ راه‌اندازی شد. این در حالی بود که هنوز دور کارشناسی ارشد نه تعریف شده بود و نه وجود خارجی داشت.[۳] بدین ترتیب، حدود ۵۷ سال پیش، یعنی از سال ۱۳۳۶، درس پایان‌نامه وارد نظام آموزشی رشت تاریخ و جغرافیا شد. سه سال بعد، در ۱۳۳۹، با توجه به کاستی‌های جدی که در آموزش دور دکتری بروز کرد، دور کارشناسی ارشد تاریخ در بخش تحقیقات تاریخی دانشگاه تهران دایر شد.[۴] اما نکت جالب این است که در برنام آموزشی دور کارشناسی ارشد، درس پایان‌نامه پیش‌بینی نشده بود. تنها سه سال بعد، یعنی در سال ۱۳۴۲، در پی آشکار شدن ضعف‌های این برنامه، تغییرات مهمی در برنامه‌های آموزشی دوره‌های مختلف تاریخ صورت گرفت که اهم آن به شرح زیر بود:

نخست، رشت تاریخ از جغرافیا متمایز شد و هر دو رشته از برنام درسی مستقلی برخوردار شدند.

دوم، درس پایان‌نامه به برنام درسی دور کارشناسی ارشد اضافه شد.

سوم، درس رسال ختم تحصیلی (پایان‌نامه) به درون برنام آموزشی دور کارشناسی تاریخ به‌عنوان یک درس اجباری راه یافت.[۵]

بدین‌ترتیب می‌توان گفت سال‌های ۱۳۴۲ تا ۱۳۶۳، از نظر رواج پایان‌نامه‌نویسی، یک دور منحصربه‌فرد بود که بیشترین توجه برنامه‌ریزان آموزشی در سراسر دوران فعالیت رشت تاریخ را به خود معطوف داشت، زیرا هم دانشجویان و دانش‌آموختگان تاریخ در دور ۱۳۴۲ تا ۱۳۶۳، صرف‌نظر از مقطع و مدرک تحصیلی‌شان، می‌بایست پایان‌نامه بنویسند.

بدین‌ترتیب موجی از پایان‌نامه‌نویسی در ایران به راه افتاد. البته از آنجا که هم تعداد دانشجویان و هم واحدهای آموزشی تاریخ اندک بود، پایان‌نامه‌نویسی هرگز به یک بحران آموزشی تبدیل نشد؛ یعنی نه «بحران موضوع» و نه «بحران در روش» و نه «بحران در رونویسی و کپی‌برداری» و نه «بحران در راهنمایی دانشجویان» (یعنی بحران‌هایی که اکنون در رشت آموزشی تاریخ با آن دست به گریبانیم) رخ نداند. ناگفته روشن است که پرداختن به مسائلی از این قبیل که این پایان‌نامه‌ها از چه سطح و کیفیتی برخوردار بودند و به چه موضوعاتی می‌پرداختند، چگونه دفاع می‌شدند، از چه روش‌های بهره می‌بردند، چگونه راهنمایی و داوری می‌شدند و آیا این آثار به بازار نشر راه می‌یافتند یا نه و چه تأثیری بر روند تحول دانش تاریخ در ایران برجای می‌نهادند، اکنون موضوع بحث ما نیست، اما می‌تواند موضوع مناسبی برای یک مطالع انتقادی و آسیب‌شناسانه باشد.

آنچه روشن است، این پایان‌نامه‌ها عمدتاً رویکردی توصیفی و کرونولوژیک داشتند و به موضوع‌های تاریخ سیاسی، سلسله‌ای و خاندانی و یا جغرافیای تاریخی می‌پرداختند. در این پایان‌نامه‌ها، اساساً دغدغ کاربست نظریه و استفاده از تئوری‌ها و یافته‌های دانش‌های دیگر و مطالعات میان‌رشته‌ای، نه موضوعیت داشت و نه محل مطالعه قرار می‌گرفت. این امر البته تا حد زیادی طبیعی بود، زیرا دانش تاریخ در این دوران به مقتضای وضعیت عمومی دانش در ایران، هنوز مراحل تکوین، تحول و تکامل خود را می‌پیمود و بدیهی بود که نمی‌توان انتظارات نسل کنونی و نگاه‌های امروزین آن‌ها را به آن دوران بار کرد. تردیدی نیست که تحول دانش تاریخ و رشد کیفی پژوهش‌های تاریخی، نیازمند رشد معرفت تاریخی، تحول روش‌های تحقیق در تاریخ، استفاده از تجربه‌ها و یافته‌های علوم دیگر، روابط علمی با نهادهای پژوهشی در خارج از ایران، رشد آگاهی‌های اجتماعی، گام نهادن در میدان مطالعات میان‌رشته‌ای، بین‌رشته‌ای و فرارشته‌ای و انبوهی از مسائل دیگر است.

پس از انقلاب، تحول عمده‌ای در روند آموزش تاریخ و نگاه به دانش تاریخ پدید آمد؛ هم انتظار از دانش تاریخ تغییر یافت و هم تعریفی تازه از آن عرضه شد و ضرورت بازخوانی تاریخ ایران بر بنیاد آموزه‌های انقلاب اسلامی، باور به فلسف نظری تاریخ از نگاه جهان‌بینی توحیدی و ضرورت تحول در پژوهش‌های تاریخی و تربیت محققان کارآمد[۶] سرانجام زمینه‌ساز تغییرات مهمی در آموزش دانش تاریخ در ایران شد و آثار خود را بر فرایند پایان‌نامه‌نویسی برجای نهاد. با این همه، پس از انقلاب فرهنگی، در برنام آموزش دور کارشناسی درس «رسال ختم تحصیلی» به یک درس اختیاری تبدیل شد و سرانجام در بازنگری سال ۱۳۷۵، به‌کلی از برنام آموزشی دور کارشناسی رخت بربست، اما تردیدی نیست که تصمیم برای حذف رساله برای دور کارشناسی، یک تصمیم عاقلانه بود، زیرا تجرب پایان‌نامه‌نویسی در دور کارشناسی نشان می‌داد که این پایان‌نامه‌ها صرفاً موجب اتلاف وقت و هزینه می‌شوند و نمی‌توان هیچ دستاورد درخشانی از آن‌ها انتظار داشت.

اما میراث پایان‌نامه برای دوره‌های ارشد و دکتری با قوت باقی ماند. با ایجاد گرایش‌های تازه در رشت تاریخ، موضوع پایان‌نامه‌نویسی، هم به‌لحاظ موضوعی و هم به‌لحاظ روشی، به عرصه‌های جدیدتر گام نهاد. با گسترش فزایند واحدهای آموزشی رشت تاریخ و افزایش پذیرش دانشجو در دوره‌های تحصیلات تکمیلی در انبوهی از دانشگاه‌های باسابقه و نیز دانشگاه‌های پیام نور و آزاد و پردیس‌ها، رقابتی نفس‌گیر آغاز شد. رقابتی که اکنون هم از نظر روش‌شناسی، معرفت‌شناسی، موضوع‌شناسی، مسئله‌شناسی ادامه دارد و در مجموع، سطح و کیفی