پاورپوینت کامل دوگان? دینی و سکولار را سکولارها ساخته‌اند ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دوگان? دینی و سکولار را سکولارها ساخته‌اند ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دوگان? دینی و سکولار را سکولارها ساخته‌اند ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دوگان? دینی و سکولار را سکولارها ساخته‌اند ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

الیزابت شیکمن هرد تحصیلاتش را در دو حوز به‌ظاهر بی‌ربط ادامه داده است: دین و روابط بین‌الملل. همین نگاه بین‌رشته‌ای او را متوجه تغییری جالب‌توجه در مواجه پارادایم‌های روابط بین‌الملل با مسئل دین کرد. روابط بین‌الملل پیش‌تر هیچ نامی از دین به میان نمی‌آورد، اما حالا دین را به‌مثاب مؤلفه‌ای تأثیرگذار در سرگذشت سیاست‌ها و دولت‌ها به رسمیت می‌شناسد. حال سؤال اصلی کتاب جدید او این است: کدام دین؟ به روایت چه کسی؟ و برای چه هدفی؟

ترجم: میلاد اعظمی‌مرام مرجع:

Immanent Frame

الیزابت شیکمن هرد تحصیلاتش را در دو حوز به‌ظاهر بی‌ربط ادامه داده است: دین و روابط بین‌الملل. همین نگاه بین‌رشته‌ای او را متوجه تغییری جالب‌توجه در مواجه پارادایم‌های روابط بین‌الملل با مسئل دین کرد. روابط بین‌الملل پیش‌تر هیچ نامی از دین به میان نمی‌آورد، اما حالا دین را به‌مثاب مؤلفه‌ای تأثیرگذار در سرگذشت سیاست‌ها و دولت‌ها به رسمیت می‌شناسد. حال سؤال اصلی کتاب جدید او این است: کدام دین؟ به روایت چه کسی؟ و برای چه هدفی؟

فراسوی آزادی دینی

امیننت فریم — تابستان پیش کتاب همه را می‌توان نجات داد۱، نوشت استوارت شوارتز، تاریخ‌دان برجست استعمار آمریکای لاتین، را خواندم. این کتاب سرگذشت جالبی است از تساهل میان‌دینی و همزیستی فرامرزی جهان اسپانیایی‌زبان از سد شانزدهم تا سد نوزدهم. در اواخر کتاب، شوارتز دیدگاه خود را چنین جمع‌بندی می‌کند: «باید در تواریخ سیاست‌های دولتی و باورهایی دینی که بر تاریخ‌نگاری سایه افکنده‌اند غور کرد. نباید عمدتاً به گفتمان فاضلانه۲ (و غالباً کنترل‌شده) و سیاست حکومت و پادشاهان نگریست، بلکه باید متوجه اعمال و گفتار مردمانی بود که کوشیدند از جانب خود بیندیشند.»

کتاب فراسوی آزادی دینی۳ به دغدغه‌هایی مشابه در یک زمین متفاوت می‌پردازد. این کتاب از حقوق‌دانان، دین‌پژوهان و محققان سیاست جهانی می‌خواهد نه‌فقط تاریخِ گفتمان فاضلانه (یا همان دین متخصصان۴) و سیاست‌های حکومت‌ها و پادشاهان (دین رسمی یا حکومتی)۵ را لحاظ کنند، بلکه متوجه اعمال و گفتارهای مردمان عادی نیز (دین زیسته یا روزمره)۶ باشند. در یک سطح، موضوع کتاب تعاملات این حوزه‌های هم‌پوشان است و سازوکارهای قدرتی که با استفاده از آن بر هم تأثیر می‌گذارند، و پیوند عمیق و روابط سیال این گفتمان‌ها با محیط اجتماعی-فرهنگی، حقوقی، اقتصادی و سیاسی‌شان. دین نمی‌تواند جدا شود از حوزه‌های اجتماعی و سیاسی وسیع‌تری که در درونشان جاگیر می‌شود. علاوه‌براین، نمی‌توان دین را متغیری منفک از دیگر ابعاد تاریخی و اجتماعی‌بودن بشر دانست. هیچ دین بکری وجود ندارد؛ بهترین رویکرد به دین آن است که همچون دیگر مقولاتِ عمیقاً چندوجهی نظیر جنسیت، نژاد، قومیت و طبقه بدان بپردازیم.

این کتاب به مجموعه‌ای از مباحثات معاصر دربار سیاست جهانی، دین و حقوق می‌پردازد و مجموعه‌ای از پروژه‌ها و گفتمان‌های بین‌المللی اصلاح دینی را بررسی می‌کند که مخصوصاً در دو ده گذشته تأثیرگذار شده‌اند. ضمانت‌های قانونی برای آزادی دینی، تقویت رهبران و نمایندگان بردبار دینی و حمایت‌هایی از حقوق اقلیت‌های دینی از طریق رژیم‌های حقوقی داخلی و فراملی به‌مثاب اموری تلقی می‌شوند که از طریق قانون به حمایت از حقوق، جماعت‌ها و افرادی می‌پردازند که «دینی» وصف می‌شوند. من در کتاب پیشین خود، سیاست سکولاریسم در روابط بین‌الملل۷، نشان دادم که این موضع قابل‌دفاع نیست، زیرا همان فرایندهایی که از طریقشان رفتارهای مختلف بشر ذیل دوگان «سکولار» یا «دینی» دسته‌بندی می‌شوند بسیار سیاست‌زده، آمیخته به روابط قدرت و تاریخمندند. این کتاب نکت کتاب پیشین را جلوتر می‌برد تا کشف کند که با این تمهیدات قانونی، مشخصاً کدام دین یا موضوعات دینی تولید و محافظت می‌شوند و کدام دین‌ها یا موضوعاتِ دینی طرد می‌گردند.

تحت هر شرایطی، ایجاد و تثبیت هر نوع دوگان دینی/سکولار متأثر از نیروها، رفتارهای اجتماعی و نهادهایی است که نمی‌توان آن‌ها را به هیچ‌یک از این دو قطب فروکاست. بااین‌حال، بسیاری از مساعی اخیر حکومتی بر توجیهی خاص از دوگان دینی/سکولار متکی است تا بتواند چالش‌های سیاسی را «حل» کند، چالش‌هایی که از یک‌سو ملازم با به‌اصطلاح سرچشمه‌های دینی خشونت است و از سوی دیگر نیازمند خصلت‌های به‌اصطلاح صلح‌جویان دین به‌عنوان سرچشم جماعت و اخلاق. در واقع، نشان می‌دهم که این تمهیدات به ایجاد شکاف‌هایی کاملاً «دینی» مدد می‌رساند که هدفْ رفع یا گذر از آن‌ها بوده است. با التفات بدین مسیر، فراسوی آزادی دینی این فرض را وارونه می‌سازد که قانونی‌کردن آزادی دین از بالا به پایین، همکاری حمایت‌شد دولتی با جماعت‌های ایمانی، و حراست‌های قانونی از اقلیت‌های دینی کلید رهایی جامعه از آزار و تبعیض است. برعکس، این تلاش‌ها، با تبدیل تفاوت دینی به امری قانونی و ایجاد شکاف بین دینِ کسانی که در قدرت هستند و دینِ کسانی که صاحب قدرت نیستند، باعث تنش‌های اجتماعی می‌شود.

فراسوی آزادی دینی زمانی شکل گرفت که کوشیدم از ناتوانی‌ام در سازگارکردن دو مقوله گره‌گشایی کنم: یکی آنچه در رشت مطالعات دینی دربار دینِ زیسته خوانده بودم؛ و دیگری شیوه‌هایی که رشت تخصصی‌ام، روابط بین‌الملل، و بحث‌های سیاستیِ پیرامونِ آن، به دین و امور جهانی می‌پرداخت. ظاهراً حوز مطالعات دینی دیگر گفتمان ادیان جهانی۸ را کنار گذاشته است یا لااقل آن را، براساس اثر توموکو ماسوزاوا۹ و دیگران، سیاسی۱۰ یا تاریخی۱۱ می‌سازد. هم‌زمان، محققان اجتماعی و سیاست‌گذاران به استقبال این پارادایم ادیان جهانی می‌شتافتند و برای توجیه برتریِ به‌اصطلاح عمومی و سیاسی ادیان مختلف جهان و ادغام دین در سیاست و حیات عمومی در تمامی سطوح، سنجه‌ها و الگوهایی پیچیده طراحی می‌کردند.

این گسست برایم عجیب بود و به یک سری پرسش انجامید. در تلاش برای پیشبرد و حراست از آزادی دینی بین‌المللی، دینِ چه کسانی انتخاب و حمایت می‌شود و با چه اهداف سیاسی‌ای؟ چگونه می‌توان آن اَشکالی از دین را که متمایز و حمایت می‌شوند به حوزه‌های کنشی و تجربی وسیع‌تر و نامنظمی مرتبط کرد که پروژه‌های آزادیِ دینی در آن‌ها دخیل‌اند؟ چه کسی انتخاب می‌شود تا از جانب «ادیان» و امر «دینی»، که اکنون چشم‌انداز سیاست ایمان‌محور بین‌المللی را گرفته‌اند، صحبت کند؟ این نمایندگان دقیقاً نمایند چه کسانی هستند؟ چه اتفاقی برای دین در معنای عام۱۲ _آن حوز وسیع، نامشخص، متغیر و نامعینی که ظاهراً جزو همیشگی تجرب بشر است_ می‌افتد وقتی دین در معنای خاص۱۳، در قوانین اساسی و ابزارهای قانونی بین‌المللی و غیره محافظت می‌شود، و در ادامه، همین دین در معنای خاص، به‌عنوان مقوله‌ای مرجح در دانش و کنش تقدیس می‌شود و مورد حمایتِ قانونی و حکومتی قرار می‌گیرد؟

فراسوی آزادی دینی از این مجموعه‌دغدغه‌ها بهره می‌برد تا روی یک لحظ خاص در تاریخ بین‌المللی خود ما، که در آن چنین تصور می‌شود که دین به حیات عمومی و بین‌المللی «بازگشته» است، تمرکز کند. در این کتاب، این تقسیم‌کارِ جدید دینی با عبارت «دو چهر ایمان» شناخته می‌شود. کتاب توصیف می‌کند چگونه در این گفتمان «دینِ خوب» به روابط بین‌الملل بازگردانده می‌شود و «دین بد» با مشارکت‌های جدید برای مصلحت عموم اصلاح یا حذف می‌گردد. این گفتمان اکنون تا حد زیادی جانشین نظری سکولارسازی شده است که تحت نامِ شخصی‌سازی، منزوی‌سازی یا امحای دین در مدرنیته تفسیر می‌شد. این جانشینی نسبی نتیج تغییر جهت گفتمان عمومی و دانشگاهی از فهم دین به‌مثاب امری شخصی و عمدتاً نامرتبط با حکومت جهانی به دیدگاهی است که مطابق آن، دین، با تمام مستلزمات سیاسی‌اش، به نوعی خیر عمومی یا نوعی عامل تغییر یا یک سرچشم بالقو خشونت تبدیل می‌شود که باید آن را رام و اهلی کرد.

کتاب سرگذشت کاملی از این فرایند ارائه نمی‌دهد _هیچ داستان خطی‌ای وجود ندارد که دقیقاً بگوید چه زمانی نقط اوج فرارسید و شیو جدید بحث دربار دین و سیاست جهانی هنجارین شد_ بلکه با کشف مراحل مهمی که این تغییر را در اپیستم جمعی نشان می‌دهند، تأثیرات آن بر دین و سیاست را آشکار می‌سازد. می‌توان صفت «سکولار» را برای هر دو رویکرد قدیم‌تر و جدیدتر به کار برد. به گفت کیسی ادکاک۱۴، «تعریف‌کردن و مجادله بر سر آنچه دینی است ازجمله فعالیت‌های ذاتی سیاست‌ورزی سکولار است». در این کتاب، هدفم بررسی این نکته بود که چگونه هم آن چیزهایی که به دین تعریف می‌شوند به موضوعی برای حکومت‌های سکولار تبدیل می‌شوند و چگونه این اَشکال قانون و حکومت، وقتی تثبیت شدند، با عوالم سیاسی، اجتماعی و دینی وسیع‌تری که با آن‌ها در تعامل‌اند پیوند می‌یابند. اید کتاب آن بوده است که، در مقایسه با تمرکزِ انحصاریِ قدرت‌های سکولار بر دین، راه را برای فهم میدانِ اجتماعی و تفسیری فراگیرتری از دین فراهم کند.

سه فصل اصلیِ کتاب به تحلیل پروژه‌های بین‌المللی اصلاح دینی‌ای می‌پردازد که سیاستِ جدیدِ جهانیِ دین آن‌ها را میسر ساخت. هریک به شکاف‌ها و تنش‌هایی توجه می‌کنند که بین صورت‌هایی از دین که از طریق این پروژه‌ها تولید و حمایت می‌شوند و حوزه‌های وسیع‌تری از کنش و تجرب دینی که در آن‌ها دخیل هستند وجود دارد. سه تعبیری که پیش‌تر به آن‌ها اشاره کردم شاخص بحث بوده‌اند:

۱) دین متخصصان: تفسیر کسانی است که دانش «مرتبط با سیاست‌گذاری» دربار دین تولید می‌کنند، ازجمله محققان، متخصصان سیاست‌گذاری و مقامات حکومتی. در اروپا و امریکای شمالی، این حوزه از تولید دا