پاورپوینت کامل دو تجلی از یک حقیقت ۵۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دو تجلی از یک حقیقت ۵۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دو تجلی از یک حقیقت ۵۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دو تجلی از یک حقیقت ۵۲ اسلاید در PowerPoint :

قرآن بزرگترین منبع معرفت برای پیروانش است که البته محتوای آن با استفاده از مبانی عملی و انسانی قابل انتقال به دیگر انسان‌ها نیز بوده و هست و بدون شک انسان کامل یعنی پیامبر(ص) و اهل بیت او(ع) بزرگترین شارحان و مفسران این «صحیفه الهی و انسان‌ساز» هستند

بررسی «منطق قرآن در بیانات امام رضا(ع)»

قرآن بزرگترین منبع معرفت برای پیروانش است که البته محتوای آن با استفاده از مبانی عملی و انسانی قابل انتقال به دیگر انسان‌ها نیز بوده و هست و بدون شک انسان کامل یعنی پیامبر(ص) و اهل بیت او(ع) بزرگترین شارحان و مفسران این «صحیفه الهی و انسان‌ساز» هستند و باید گفت این دو یعنی «قرآن» و «انسان کامل معصوم» تجلی یک حقیقت‌اند. «قرآن» نسخه تدوینی پیامبر(ص) و امام(ع) است و «انسان کامل» حقیقت عینی و تکوینی قرآن است. اینکه حضرت محمد(ص) در حدیث قطعی‌الصدور «ثقلین» فرموده‌اند که قرآن و اهل بیت(ع) از یکدیگر جدا نخواهند شد تا در بهشت بر من وارد شوند، می‌تواند به همین معنا باشد که حقیقت قرآن و حقیقت امام(ع) یکی است اما با دو تجلی.در این مقاله در باب قرآن کریم با استفاده از بیانات امام رضا(ع) سخن خواهیم گفت.

صیانت از تحریف

بدیهی است که حفظ یک دین آسمانی از آفت بزرگ انحراف و اعوجاج، مصون ماندن کتاب آسمانی آن از هرگونه کم و کاست و فزونی است. اگر کتاب آسمانی دستخوش تغییر و زیاده و نقصان شود بی‌شک آن دین، حقیقت و اعتبار خود را از دست می‌دهد. به صراحت قرآن، برخی از ادیان الهی بویژه دو دین مسیح و یهود توسط عالمان دنیاپرست آنها در عصر نزول قرآن مبتلا به چنین بلیه بزرگی شدند.

با چنین حادثه ناگوار و مصیبت بزرگی، در این دین‌ها مطالبی راه یافت که از اساس خلاف صریح عقل و مسلمات گفته‌های تمام فرستادگان و انبیاء(ع) است. مسیحیت گرفتار «تثلیث» و یهودیت مبتلا به «ثنویت» شد. مسیحی‌ها مسیح(ع) را فرزند خدا و یهودیان، عزیر را فرزند خدا می‌دانند: (وقالت الیهود عزیر ابن‌الله و قالت النصاری المسیح ابن الله. توبه/۳۰) و اینچنین در اصلی‌ترین و اساسی‌ترین موضوع یعنی خدا و مبدأ هستی‌بخشی، دچار انحراف و اعوجاج شدند که بطلان آن از نظر عقل و وحی، واضح و روشن است.

قرآن کریم با اینکه «کتاب رحمت» است و لعنت در آن جایی ندارد اما در مواردی خداوند به برخی از انسان‌ها به خاطر کارهای ناصواب انحراف‌برانگیز آنان، نفرین و لعنت کرده است؛ از جمله کسانی که حقایق دینی را کتمان یا تغییر داده و تحریف نموده‌اند. به قدری این گناه سنگین است که خداوند رحمان و رحیم که رحمت او نامحدود است در یک آیه سه بار تحریف‌کنندگان را نفرین کرده است:

«وای به حال کسانی که کتاب می‌نویسند از پیش خود و سپس می‌گویند این از نزد پروردگار آمده است تا به این واسطه متاع ناچیزی را خریداری نمایند وای به حال آنان از آنچه نوشته‌اند وای به حال آنان از آنچه به دست آورده‌اند.» (بقره/۷۹)

اما کتاب مقدس مسلمانان که معتبرترین و بزرگترین منبع و مدرک آنان در معارف و اخلاق و احکام الهی است تا این لحظه حرفی از آن کم یا زیاد نشده است گرچه ممکن است تفسیرهای گوناگون از آن به عمل آمده باشد که برخی از آنها قشری و سطحی باشد اما تحریف لفظی به این کتاب مقدس راه پیدا نکرده است. امام هشتم، حضرت علی‌ بن موسی‌الرضا(ع)، در این باره چنین فرموده‌اند:

«جعل دلیل البرهان و الحجه علی کل انسان لایأتیه الباطل من بین یده و لا من خلفه» یعنی «قرآن دلیل قطعی و حجت بر هر انسانی قرار داده شده است و باطلی از قبل و نه از بعد در آن راه پیدا نکرده است.» این کلام امام(ع) برگرفته از خود قرآن است. در سوره فصلت آیه ۴۱-۴۲ می‌خوانیم: «این قرآن کتابی عزیز و نفوذناپذیر است که باطلی از قبل و نه بعد در آن راه پیدا نکرده است.»

نتیجه می‌گیریم که علاوه بر دلایل و براهین و شواهد قطعی عقلی بر عدم تحریف قرآن، خود این کتاب نیز با صراحت تحریف و کم و زیاد شدن خود را ابطال نموده است. چون همه بر این موضوع اتفاق‌نظر دارند که آنچه که اکنون در دست ما است همه آن کلام خداوند است؛ اما برخی مدعی کم شدن آن بوده‌اند و خود قرآن این ادعا را با صراحت رد نموده است.

محتوای نامحدود و فرا زمانی و فرامنطقه‌ای

از نظر امام رضا(ع) تفاوتی که کتاب مقدس قرآن کریم با دیگر نوشته‌های بشری دارد این است که در وهله نخست «محتوایی نامحدود» دارد. به عبارت دیگر، قرآن مانند دریای بیکران است و می‌توان آن را به کتاب عینی وجود و هستی تشبیه کرد. انیشتین معتقد بود آنچه که بشر تا امروز به آن دست یافته است تازه الفبای کتاب طبیعت است و هنوز بشر به متن این کتاب راه نیافته است.

اما متون علمی بشری هر قدر هم سنگین و تخصصی باشند بالاخره عالمان و متخصصان فنِ مربوطه می‌توانند آن را کشف کنند. اما دلایل قطعی و شواهد علمی و تاریخی در باب تفسیر قرآن نشان می‌دهد که قرآن قرن به قرن بلکه دهه به دهه تفسیر شده است و مفسر بعدی مطالبی را در تفسیر این متن مقدس بیان داشته که به ذهن مفسران قبلی نرسیده است. از باب مثال، اگر تفسیر شریف المیزان اثر علامه طباطبایی را با تفاسیر شیعه و سنی قبل از آن مقایسه کنید بی‌شک به این موضوع اعتراف و اذعان خواهید کرد که از حیث استخراج مطالب متنوع و کثیر و فراوان نظیر ندارد.

دوم اینکه، در قرآن کریم «محتوا» به گونه‌ای نیست که با مرور زمان مطالب و محتوای آن غیرقابل استفاده شود یا اینکه مطالب و محتوای آن اقلیمی و منطقه‌ای باشد. دلیلش این است که این متن مقدس با زبان فطرت انسانی که نهادی ثابت و فرا زمانی و فرا منطقه‌ای است سخن می‌گوید. در حقایق عینی و علمی جهان به گونه‌ای شگفت‌انگیز سخن گفته است که بشر هر چه قدرت علمی بیشتر پیدا می‌کند به اعجاز این کتاب در این بعد پی می‌برد.

در باب علوم طبیعی بشر باید به این نکته توجه داشته باشیم که وقتی عالمان و دانشمندان هیئت جدید مانند کپلر و کپرنیک آمدند و هیئت را از نو بنیان گذاشتند تقریباً می‌توان گفت بیش از ۹۰ درصد هیئت بطلمیوسی را ابطال نمودند؛ اما هنوز هیچ دانشمندی نیامده است که بگوید فلان مطلبی که در قرآن کریم آمده است در ارتباط با کائنات و زمین و آسمان و افلاک و ستارگان و نجوم و کواکب از نظر علمی باطل اعلام شده است بلکه برعکس، علوم جدید در رشته‌های مختلف در حقیقت، شرح و توضیح و تفسیر آیات قرآن در ابعاد علمی است. این کتاب مقدس در ارتباط با نیازهای عملی انسان ریشه‌ها و بنیان اصلی را در خود دارد که امکان ندارد با مرور زمان از بین برود.

در باب ارزش انسان، قرآن هرگونه امتیازات اقلیمی و منطقه‌ای، نژادی و جنسیتی را برای همیشه لغو کرده است و اساس هویت واقعی انسان را بر محور کرامت، دانش، تلاش و جهاد و تقوا قرار داده است و بالاترین پایه بقا و دوام جامعه انسانی را عدالت به معنای واقعی و گسترده آن تبلیغ و ترویج نموده است.

باوجود اینکه در محیطی که قرآن در آن نازل شد یعنی شبه جزیره عربستان، جنگ و نزاع و نیز به‌طور قهرآلود و ظالمانه تفاوت جنسیتی وجود داشته است، این کتاب مقدس تمامی این امتیازات موهوم جنسیتی و تبعیض و ظلم را در حق هر انسانی بویژه در حق زنان را محکوم و از حق انسان به طور کامل دفاع کرده است و اقلیم و منطقه و‌ نژاد را فقط در حد یک شناسه و شناسنامه به رسمیت شمرده و با صراحت اعلام داشته است: «ای انسان‌ها ما شما را از مردی و زنی (آدم و حوا) آفریدیم و شما را شعبه شعبه و قبیله قبیله کردیم تا شناخته شوید (بدانید) با کرامت‌ترین شما با تقواترین شما است.» (حجرات/۱۳)

در این دستور ماندگار، برای همیشه مبانی موهوم و جاهلی در باب ارزش انسان لغو شده است.

امام رضا(ع) به این ویژگی‌های قرآن که رسالت اصلی آن رساندن همه انسان‌ها به کمال واقعی خویش است پرداخته‌اند و در بیانی چنین فرموده‌اند:

عن ابیه: ان رجلاً سأل ابا عبدالله علیه السلام مال بال القرآن لایزداد علی