پاورپوینت کامل طراحی کودتای ۲۸ مرداد ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طراحی کودتای ۲۸ مرداد ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طراحی کودتای ۲۸ مرداد ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طراحی کودتای ۲۸ مرداد ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

بررسی چگونگی وقوع کودتا، به جهت ویژگی های آن، می تواند در شناسایی ساختار قدرت سیاسی و ارتباطات سیاسی یک کشور بسیار مفید واقع شود. کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ حادثه مهمی در نحوه حضور نیروهای بیگانه و استعمارگر در مدیریت کشور محسوب می شود.

چکیده: بررسی چگونگی وقوع کودتا، به جهت ویژگی های آن، می تواند در شناسایی ساختار قدرت سیاسی و ارتباطات سیاسی یک کشور بسیار مفید واقع شود. کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ حادثه مهمی در نحوه حضور نیروهای بیگانه و استعمارگر در مدیریت کشور محسوب می شود. بررسی این کودتای مرکب انگلیسی ــ امریکایی، که در فضایی بحرانی اجرا، و موفق شد به اهداف خود دست یابد، علاوه بر آشکار ساختن ضعف های نظام استبدادی، گویای توفیقات انقلاب و نظام اسلامی در از میان بردن آن هاست.

از اوایل قرن بیستم، براساس امتیازی که ویلیام ناکس دارسی در سال ۱۹۰۱.م از دولت ایران تحصیل نموده بود، انگلیسی‌ها به استخراج و بهره‌برداری از نفت ایران مشغول بودند. اما در سال ۱۳۲۹.ش، پس از آنکه پارلمان ایران قانون ملی کردن صنعت نفت را به تصویب رساند، تلاشهای ایرانیان به نتیجه رسید.

هنگامی که متعاقب آن، دکتر محمد مصدق به نخست‌وزیری منصوب گردید، روابط دیپلماتیک ایران و انگلیس وارد یک مرحله بحرانی شد. این دوره در ۱۳۳۲ با کودتای ۲۸ مرداد پایان گرفت. درواقع این رویداد یکی از حوادث عمده تاریخ سیاسی معاصر ایران است، زیرا از یک طرف برای اینکه کودتای یادشده نهضت ملی کردن نفت را به نابودی کشاند و از طرف دیگر بدین سبب که این کودتا به عنوان نقطه شروع توسعه نفوذ ایالات متحده در ایران مورد ملاحظه قرار می‌گیرد. کودتا نتیجه همکاری اینتلیجنس سرویس و سیا بود و اجرای آن با مشارکت مزدوران داخلی و نیروهای نظامی تسهیل گردید.

قدرت‌های خارجی و آماده‌سازی کودتا

نفت انگیزه اساسی آماده‌سازی کودتا بود. همان‌طور که گفته شد، در سال ۱۹۰۱.م مظفرالدین‌شاه، پادشاه ایران، امتیاز بهره‌برداری از نفت جنوب ایران را به مهندسی استرالیایی به نام ویلیام ناکس دارسی اعطا کرد. دارسی توانست از ۲۸ مه ۱۹۰۸، یعنی هفت سال پس از امضای قرارداد امتیاز، استخراج نفت ایران را آغاز کند و شرکت بهره‌برداری اولیه با کمک یک کمپانی انگلیسی (شرکت نفت برمه) از ورشکستگی نجات یافت. همچنین در سال ۱۹۰۹ شرکت نفت انگلیس و فارس (

Anglo – persian oil company

)، که در سال ۱۹۳۳ کمپانی نفت انگلیس و ایران

oil company) (Anglo-Iranian

نامیده شد، بنیان‌گذاری گردید.[۱]

به دلیل اختلافات بین دو طرف، در سال ۱۹۳۲، دولت ایران امتیاز سال ۱۹۰۱ را لغو نمود. با وجود این، در آوریل ۱۹۳۳ قرارداد جدیدی که تا سال ۱۹۹۳ اعتبار داشت به امضای طرفین رسید.[۲] در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۷ پارلمان ایران طرحی را تصویب کرد که بر اساس آن دولت ماموریت می‌یافت در مواردی که تضیعی نسبت به حقوق ایران در منابع نفتی بخش جنوبی کشور صورت گرفته باشد، اقدامات لازم را برای استیفای تمام حقوق ملت به عمل آورد.

متعاقب این طرح، دولت ایران با شرکت وارد مذاکره شد و نهایتا در ۱۷ ژوئیه ۱۹۴۹ قراردادی بین آقای گس (

Gass

)، نماینده شرکت، و آقای گلشائیان، وزیر دارایی ایران، به امضا رسید.[۳]

برای بررسی این قرارداد یک کمیسیون پارلمانی در ۱۸ نوامبر به ریاست مصدق، رهبر جبهه ملی، تشکیل شد. این کمیسیون در دسامبر ۱۹۵۰ درخصوص قرارداد نظر منفی داد. در ۱۱ ژانویه ۱۹۵۱، پارلمان نظر کمیسیون را تایید کرد و به آن ماموریت داد تا گزارش جدیدی ارائه کند که مشخص‌کننده اقداماتی باشد که باید انجام پذیرد.[۴]

نهایتا این کمیسیون قانون ملی شدن نفت در ایران را تصویب کرد که در ۱۴ مارس توسط مجلس شورای ملی و در ۱۹ مارس توسط مجلس سنا به تصویب رسید. در نتیجه صنعت نفت ایران پس از پنجاه سال ملی شد و در آوریل ۱۹۵۱ محمد مصدق نخست‌وزیر ایران گردید و قانون ملی ‌شدن نفت را اجرا کرد.

شرکت نفت انگلیس و ایران و دولت بریتانیا با این اقدام مخالفت کردند، اما موفق نشدند از راههای سیاسی و دیپلماتیک به مقصود خود نائل آیند. انگلیسی‌ها می‌کوشیدند در اقدام خود علیه مصدق حمایت امریکا را به دست آورند.

در این فاصله، انتخابات ریاست‌جمهوری در ایالات متحده امریکا برگزار گردید و آیزنهاور، کاندیدای حزب جمهوریخواه، جانشین ترومن شد. این واقعه هماهنگ با تمایل بریتانیا بود.

نهایتا، هنگامی که آخرین پیشنهاد مشترک انگلیس و امریکا را دولت ایران رد کرد، دولت بریتانیا موفق گردید دولت جدید امریکا را متقاعد سازد که دولت مصدق به زیان غرب عمل می‌کند. این هماهنگی راه را برای اجرای کودتایی علیه مصدق هموار کرد.[۵]

تصمیم‌گیری بریتانیا برای سقوط مصدق

به گفته ویلیام روجر لوئیس، انگلستان فقط یک ماه و نیم پس از به قدرت رسیدن مصدق عملیات محرمانه خود را علیه وی آغاز کرد.[۶]

انگلستان تنها راه حل مساله نفت را خلع دولت مصدق می‌دانست که شرکت نفت انگلیس و ایران نیز با آن موافق بود. آقای جکسون (

Jackson

) در ژوئن ۱۹۵۱ برای مذاکره با مقامات ایران به تهران آمد، اما نتوانست هیچ نتیجه مساعدی به دست آورد. همچنین وی در کنفرانسی خبری در لندن اعلام کرد تا هنگامی که دولت دکتر مصدق قدرت را در ایران در دست دارد نمی‌توان به از سرگیری مذاکرات امیدوار بود.[۷]

در ورای راه‌حل‌های دیپلماتیک، انگلستان به راه‌حل‌های غیرسیاسی نیز توجه نمود؛ از جمله: ارجاع اختلاف به دیوان بین‌المللی دادگستری و شورای امنیت که نتیجه‌ای حاصل نکرد. علاوه بر فشارهای اقتصادی بر ایران، بریتانیا می‌خواست در این کشور مداخله نظامی کند. به همین منظور، چهارهزار چترباز بریتانیا طی ده روز به مدیترانه شرقی فرستاده شدند. این دولت رزمناو ماریتوس (

Maritus

) و ناوهای ورن (

Wren

) و فلامینگو (

Flamingo

) را به سواحل ایران فرستاد و عراق به عنوان مرکز تمرکز نیروهای نظامی انگلیس برای حمله به ایران برگزیده شد.[۸]

اسناد منتشر شده توسط وزارت امورخارجه بریتانیا در دهه‌های اخیر توضیح می‌دهد که طرح اشغال آبادان را ــ که مرکز بزرگترین پالایشگاه نفتی در ایران و خاورمیانه است ــ بریتانیا طراحی و آماده کرده بود، اما قبل از شروع عملیات نظامی، موضوع با پرزیدنت ترومن مورد بحث قرار ‌گرفت و رد گردید و دولت امریکا نپذیرفت که در چنین اقدامی از بریتانیا حمایت کند.[۹] زیرا به اعتقاد ترومن، مداخله نظامی در ایران به حمله اتحاد شوروی می‌انجامید.[۱۰] هنگامی که بریتانیا از موثر واقع شدن راه‌حل‌های سیاسی برای بستن راه بر دولت مصدق ناامید گردید، کودتا را به عنوان یک راه حل بررسی کرد. در ۱۶ ژوئیه ۱۹۵۲، مصدق در خصوص وزارت جنگ با شاه اختلاف پیدا کرد و از نخست‌وزیری استعفا داد. متعاقب آن قوام‌السلطنه، که با انگلیسی‌ها هماهنگی بیشتری داشت، جانشین وی شد.

جرج میدلتون (

George Middlton

)، کاردار وقت سفارت بریتانیا در تهران، بر این باور بود که قوام سیاست‌مداری بسیار باهوش است که می‌تواند گرو‌ه‌های مختلف پارلمانی در مجلس شورای ملی ایران را تحت نفوذ قرار دهد.[۱۱]

در این زمان، و پس از مخالفت‌های شدید احزاب و گروه‌های مختلف سیاسی، نمایندگان طرفدار مصدق، آیت‌الله کاشانی، رهبر مذهبی و با نفوذ در ایران، و بازار تظاهرات بزرگی در حمایت از مصدق سامان دادند که در آن تعدادی از تظاهرکنندگان کشته و زخمی شدند. لذا مصدق مجددا پست نخست‌وزیری را در اختیار گرفت.[۱۲]

میدلتون در گزارشی به وزارت امورخارجه بریتانیا، آورده است که برای جلوگیری از افتادن ایران به دامان کمونیسم، راه‌حلی که پیش می‌آمد کودتای نظامی بود.[۱۳]

اقدامات اولیه بریتانیا در خصوص طرح کودتا

انگلیسی‌ها فکر می‌کردند که مساله نفت را باید با سقوط مصدق حل کرد. همچنین طرح آن‌ها در مورد این سقوط، در همان زمان که چرچیل و ترومن پیشنهادات مشترک خود را در طی مذاکرات به دولت ایران ارائه می‌کردند در حال تهیه شدن بود.

هدایت نیروهای داخلی علیه دولت مصدق

برای درک برنامه‌ریزی انگلیسی‌ها به منظور به‌کارگیری گروه‌های ایرانی علیه دولت مصدق، باید اطلاعات ارائه‌شده توسط سی. ام. وودهاوس (

C. M. Woodhouse

) را مطالعه کرد. وی در سال‌های ۱۹۵۲ــ۱۹۵۱ در سفارت انگلیس در تهران کار می‌کرد و در ساماندهی عملیات هدایت‌شده علیه مصدق (عملیات چکمه) نقش داشت. وودهاوس توضیح می‌دهد که وی و همکارانش برای هدایت گروه‌های ایران علیه دولت کشور خودشان، چگونه عمل کردند. شایان ذکر است که همه همکاران وی از متخصصان جاسوسی در ایران بودند.

سه برادران رشیدیان، که نفوذ زیادی در پارلمان و در بازار داشتند، به طرح وودهاوس وارد شدند. درواقع، آن‌ها قادر بودند که مردم کوچه و بازار را هماهنگ با سیاست‌های بریتانیا جهت دهند. برادران رشیدیان افرادی ثروتمند بودند و یک سازمان شهری را که علیه مصدق توطئه می‌کرد رهبری می‌کردند. نیازهای مالی این سازمان را سفارت بریتانیا در تهران تامین می‌کرد. همچنین برخی از ایرانی‌ها در خدمت بریتانیا بودند. به عنوان مثال، فردی که در جلسات هیات وزیران ایران شرکت می‌نمود، تصمیمات و مباحث محرمانه دولت مصدق را به سفارت بریتانیا گزارش می‌کرد.[۱۴] علاوه بر آن وودهاوس و همکارانش از همکاری روزنامه‌نگاران خارجی بهره‌مند بود