پاورپوینت کامل زیبایی‌شناسی بوعلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیبایی‌شناسی بوعلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیبایی‌شناسی بوعلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیبایی‌شناسی بوعلی ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

علم الجمال سینوی در «رساله فی العشق»، به مناسبت روز بزرگداشت ابن سینا

ابن‌سینا به عنوان بزرگترین و پرآوازه‌‌ترین فیلسوف مسلمان، مفهوم و معنای زیبایی را در رساله کوچک «‌فی‌العشق» مورد بحث و بررسی قرار داده است. این رساله به درخواست و خواهش شیخ ابوعبدالله فقیه معصومی که یکی از دانش‌آموختگان مبرز شیخ‌الرئیس است، نگاشته شده و دارای هفت فصل است

علم الجمال سینوی در «رساله فی العشق»، به مناسبت روز بزرگداشت ابن سینا

ابن‌سینا به عنوان بزرگترین و پرآوازه‌‌ترین فیلسوف مسلمان، مفهوم و معنای زیبایی را در رساله کوچک «‌فی‌العشق» مورد بحث و بررسی قرار داده است. این رساله به درخواست و خواهش شیخ ابوعبدالله فقیه معصومی که یکی از دانش‌آموختگان مبرز شیخ‌الرئیس است، نگاشته شده و دارای هفت فصل است:

اول: در بیان سرَیان عشق در هر یک از موجودات؛

دوم: در بیان وجود عشق در جواهر بسیطه غیر حیّه؛

سوم: در بیان وجود عشق در موجوداتی که صاحب قوّه تغذیه‌اند از جهت همین قوه؛

چهارم: در بیان وجود عشق در جواهر حیوانی از جهت قوای حیوانیه؛

پنجم: در بیان عشق ظرفا و صاحبان ذوق سلیم نسبت به صوَرحسنه و وجوه مستحسنه؛

ششم: در بیان وجود عشق در نفوس الهیه؛

هفتم: در خاتمه این فصول ششگانه.۱

چنان‌که می‌‌بینیم، شیخ در فصل پنجم به صوَر زیبا و وجوه جمیل پرداخته، لیکن از آن رو که تمامی آنچه در باب زیبایی در این رساله مورد توجه است، ابتنای کامل برمباحث پیش از خود دارد، لاجرم شرح زیبایی از همان فصل اول رساله باید مورد توجه قرارگیرد؛ لیک پیش از شرح زیبایی در رساله عشق، ضروری است امّهات نظریه زیبایی از منظر ابن‌سینا را با توجه به نظام فلسفی او در الهیات «شفاء» مورد توجه و بازخوانی قرار دهیم.

شیخ در فصل هفتم از مقاله هشتم الهیات شفاء با عنوان: ‌«فصل فی نسبه المعقولات الیه، و فی ایضاح أن صفاته الایجابیه و السلبیه لا توجب فی ذاته کثره، و أن له البهاء الأعظم و الجلال الأرفع و المجد الغیر المتناهی، و فی تفصیل حال اللذه العقلیه»؛۲ یعنی در بیان صفات حضرت حق تعالی و شبیه به همان رویکرد فارابی در بیان صفات مجد و بهاء و جلال الهی‌، به بیان این قاعده کلی و مسلم اندیشه اسلامی می‌‌پردازد که سرچشمه تمامی کمالات و زیبایی‌ها در تمامی عالم، حضرت حق است و لاغیر.

بر بنیاد نظر شیخ، حضرت حق تعالی واجب‌الوجودی است در غایت زیبایی، کمال و بهاء. حقیقت اعظمی که در آن واحد هم اعظم عاشقان است، هم اعظم معشوقان؛ هم حقیقت عقل است، هم عاقل، هم معقول است؛ و هم حقیقت لاذّ (لذت برنده) و ملتذ: ‌«فالواجب‏ الوجود الذی هو فی غایه الکمال و الجمال و البهاء، الذی یعقل ذاته بتلک الغایه و البهاء و الجمال، و بتمام التعقل، و بتعقل‏ العاقل و المعقول علی أنهما واحد بالحقیقه، تکون ذاته لذاته أعظم عاشق و معشوق و أعظم لاذ و ملتذ؛ فإن اللّذه لیست الا إدراک الملائم من جهه ما هو ملائم، فالحسیه احساس الملائم‏، و العقلیه تعقل‏ الملائم‏، و کذلک فالأول أفضل‏ مدرک بأفضل إدراک‏ لأفضل مدرک، فهو أفضل لاذ و ملتذ، و یکون ذلک أمرا لا یقاس الیه شئ. و لیس عندنا لهذه المعانی أسام غیر هذه‏ الأسامی، فمن استبشع‌ها استعمل غیرها».۳

پس سخن اول در زیبایی‌شناسی شیخ‌الرئیس این حقیقت مطلق است که خداوند اصل زیبایی و سرمنشأ تمامی زیبایی‌های عالم است. معنایی که در کتاب «المبدأ و المعاد»، با لحاظ کردن اعتدال که یکی از کلیدواژه‌های اصلی زیبایی در حکمت و اندیشه اسلامی است، مورد تأکید شیخ قرار می‌‌گیرد. تأکیدی که لاجرم به تعریف زیبایی نزد شیخ منجر می‌‌شود: «فالواجب الوجود هو الجمال و البهاء المحض»؛ یعنی خداوند جمال و بهاء محض است و از همین رو مبدأ تمامی اعتدال‌های عالم است: «و هو مبدأ کل اعتدال»؛ زیرا هر اعتدالی که در کثرتی ظاهر شود، به مزاج یا ترکیب است که وحدت در کثرت را پدید می‌‌آورد: «لأنّ کل اعتدال‏ هو فی کثره ترکیب او مزاج فیحدث وحده فی کثره‌«.

چیستی زیبایی

حال بهاء و زیبایی چیست؟ زیبایی آن است که هر چیزی در مقام شایسته و بایسته خویش باشد: «و جمال کلّ شئ و بهاؤه هو أن یکون علی ما یجب له». پس چگونه خواهد بود زیبایی و جمالی که در وجود بایسته حضرت حق تعالی است: ‌«وجود واجب فکیف جمال ما یکون علی ما یجب فی الوجود الواجب»؟ بنابر این هر زیبایی و ملائمت و خیری که مورد ادراک واقع شود، معشوق و محبوب و مایه سرخوشی و سرور است: «و کلّ جمال و ملائمه و خیر مدرک فهو معشوق و محبوب».۴

و اما بازگردیم به رساله عشق شیخ‌الرئیس که در آن شیخ ضمن بیان همان معانی کلی مندرج در «شفاء» و «مبدأ و معاد» و نیز «رساله النجاه» به بیان مؤلفه‌های زیبایی عینی نیز می‌‌پردازد. مؤلفه‌هایی چون نظم، حُسن ترکیب، حُسن تالیف و موزونی.

در فصل اول رساله مذکور شیخ ابتدا به ذکر دو مقدمه می‌‌پردازد: مقدمه اول رجوع به قاعده «کل ممکن زوج ترکیبی» است که وجهی از این زوجیت را وجود و دیگری را ماهیت می‌‌نامد و در مقدمه دوم وجود را منبع خیرات و سرچشمه کمالات دانسته و ماهیت را منشأ شرور و نقصان. از دیدگاه شیخ‌الرئیس بنا بر جنبه وجودی هر ممکنی آن ممکن هماره و دائم، میل و اشتیاق ذاتی به کمالات و خیرات دارد. اشتیاقی ذاتی و ذوقی فطری که شیخ آن را «عشق» می‌‌نامد. بر بنیاد چنین رأیی شیخ اعتقاد دارد تمام موجودات عالم به طور کلی منقسم در یکی از سه وجه ذیلند:

اول: موجودی که به حسب کمال ذاتی بر تمامی موجودات فائق و جامع کلیه خیرات و برکات است.

دوم: نقطه مقابل وجه اول، موجودی که در نهایت نقص و در نهایت فقر و منع و شرور است.

سوم: موجود حد وسط یعنی موجودی که نه دارای رتبه عالی در کمال است و نه ساقط در نهایت نقص و شر.

شیخ الرئیس اعتبار وجود بر وجه دوم را مجاز دانسته و نه حقیقی، فلذا نتیجه می‌‌گیرد موجودات حقیقی یا وجه اولند یا وجه سوم از وجوهات فوق. وجه اول بدون تردید حضرت حق تعالی است که خالق جمیع موجودات و جامع کلیه خیرات و برکات است؛ اما وجه دیگر موجوداتی حقیقی هستند که در برزخ میان وجود و ماهیت قرار دارند، وجودی که عین کمال و خیر است و ماهیتی که دارای شر و نقص است. عشق به عنوان وجه ذاتی این موجودات، عامل خروج از شر و نقص و ره یافتن به کمال و خیروجودی است؛ اما وجود اول که وجود صرف و خیر محض است، معشوق تمام موجودات عالم نیز می‌‌باشد؛ ‌«زیرا همه نفوس بر حسب جبلت طالب و شائق به خیرند».۵

شیخ‌الرئیس در فصل دوم به بیان اقسام موجودات بسیطه‌ای می‌‌پردازد که دارای حیات نیستند، یعنی هیولای حقیقی، صورتی که به‌تنهایی قائم بذات نیست و اعراض.

در فصل سوم نفوس نباتیه برحسب قوا به سه قسم منقسم می‌‌شوند که شامل قوّه تغذیه، تنمیه و تولید مثل است و بنا بر این در قوای نباتی نیز سه عشق موجود است: عشق قوه مغذیه که سبب شوق در غذاخوردن می‌‌شود (زیرا تغذیه، بقای موجود را ممکن می‌‌سازد)، دوم عشقی که مختص نموّ است که منشأ اشتیاق موجودات برای تحصیل رشد در اقطار سه‌گانه طول وعرض و ارتفاع متناسب با وجودشان می‌‌شود، و سوم عشقی که مختص قوه مولده است و این منشأ اشتیاق است در پدید آوردن موجودی شبیه به خود.

در فصل چهارم این عشق در نفوس حیوانی مورد توجه قرار می‌‌گیرد؛ عشقی که برای این نفوس ضروری و ذاتی است، ورنه تمام امورات آن موجود مهمل و معطل می‌‌ماند. این اشتیاق فطری و در قوای ظاهر و باطن هر موجود زنده‌ای هویداست. چنین اشتیاقی در حواس خارجی الفت گرفتن موجودات زنده است با برخی از محسوسات و کراهت داشتن از برخی محسوسات دیگر. شیخ وجود این عشق را در هر کدام از قوای باطنی جاری می‌‌داند.

در فصل پنجم با عنوان «در بیان عشق ظرفا و صاحبان ذوق سلیم نسبت به صور حسنه‌»، شیخ‌الرئیس به بیان چهار مقدمه پرداخته و سپس نظر خود در باب زیبایی را شرح می‌‌دهد.

مقدمه اول در باب ولایت قوه ناطقه بر قوای نفسانی و وهمیه انسان است. ناطقه بنا به عالی بودن قوه اشرف و نیز نظر به شرافت ذاتی قوه عالی، از جهت حُسن عمل و لطافت روش و متقن بودن آن برای رسیدن به غرض مطلوب و نیز از حیث زیادی در اعمال و کثرت افعال بسیار مؤثر است. بنا به این قاعده، قوه ناطقه در انجام امور، قوای دیگر را معاونت می‌‌نماید.

مقدمه دوم بیان این معناست که صدور برخی افعال عالی، لطیف و شریف از نفس حیوانی کاملا ممکن است و این هنگامی است که در مجاورت نفس ناطقه قرار گیرد. از دیدگاه ابن‌سینا این بدان روست که تأثیر قوه ناطقه در محسوسات به نیکو‌ترین وجه، صحیح‌‌ترین مزاج و محکم‌‌ترین ترکیب است.

در مقدمه سوم شیخ‌الرئیس ضمن اذعان به این معنا که خداوند در نهاد همه موجودات و سلسله ممکنات خیریتی به ودیعت نهاده، متذکر می‌‌شود از این رو که خیرات از امور نسبی‌ان