پاورپوینت کامل برق شمشیر،بوی نفت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل برق شمشیر،بوی نفت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل برق شمشیر،بوی نفت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل برق شمشیر،بوی نفت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

تجزیه عثمانی هر نتیجه‌ای که نداشت افزوده شدن ۱۸ کشور به اطلس‌های گیتاشناسی جهان را موجب شد. سومین امپراطوری اسلامی تاریخ که پنج قرن عمر کرده بود به دلیل ناکارآمدی سلاطین، افزایش آگاهی و مطالبات مردم، رشد جنبش‌های ناسیونالیستی و ادعاهای ارضی و مرزی استعمارگران اروپایی فروپاشید و استان‌هایش هر کدام به یک کشور تبدیل شدند.

مروری بر شکل‌گیری کشورعربستان به بهانه تصمیمات واقدامات اصلاحی اخیرسعودی ها

تجزیه عثمانی هر نتیجه‌ای که نداشت افزوده شدن ۱۸ کشور به اطلس‌های گیتاشناسی جهان را موجب شد. سومین امپراطوری اسلامی تاریخ که پنج قرن عمر کرده بود به دلیل ناکارآمدی سلاطین، افزایش آگاهی و مطالبات مردم، رشد جنبش‌های ناسیونالیستی و ادعاهای ارضی و مرزی استعمارگران اروپایی فروپاشید و استان‌هایش هر کدام به یک کشور تبدیل شدند. دومین کشور بزرگ این کشورها از حیث مساحت عربستان سعودی بود. سرزمینی که پیش از فروپاشی عثمانی، حجاز خوانده می‌شد و آل سعود با فتح بخش عمده آن قوای عثمانی را عقب رانده بوده و دولتی برای خود تشکیل داده بودند. ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۲ میلادی روزی بود که عربستان سعودی به عضویت جامعه ملل درآمد و یک کشور جدید خوانده شد. آنچه می‌خوانید تاریخچه شکل‌گیری و رشد دولت آل سعود است در برهه‌ای که بیش از ۸۵ سال از قدمتش می‌گذرد.

«محمد بن عبدالوهاب» که حنبلی مذهب بود بسیاری از عقاید اسلام چه تشیع و چه تسنن را باور نداشت و با معلمان خود در مدارس علمیه محاجه‌های بسیار می‌کرد. زمانی که ترک تحصیل کرد، برای رواج افکار خود در شهر محل زندگی خود (حریمله) و روستاهای اطراف خصوصاً منطقه نجد که قبلاً «مسیلمه بن ثمامه بن کبیر بن حبیب حنفی وائلی» معروف به مسیلمه کذاب آنجا ادعای نبوت کرده بود و زمینه هرگونه افکار انحرافی وجود داشت، می‌رفت. آیینی که او بدعت گذاشت، نه با قرآن مطابقت داشت و نه با سیره رسول‌الله(ص). او توانست ابتدا افراد سبک سر را دور خود جمع کند و همزمان با تعالیم باطل و مشرک خواندن همه مسلمانان، آنان را با قافله‌های حجاج درانداخته و به چپاول آنها بپردازند. زمانی که ثروت حاصل از غارت کاروان‌ها بسیار شد، محمدبن عبدالوهاب، اشراف معترض مکه و مدینه را دور خود جمع کرد تا نقشه فتح این دو شهر مقدس را پی‌ریزی کند. تلاش‌های امیران منصوب عثمانی در جده، مکه و مدینه برای ریشه کنی فتنه جدید جهان اسلام به سرانجام نرسید. یکی از کسانی که داعیه استقلال طلبی داشت «محمد بن سعود» شیخ شهر درعیه بود، محمدبن عبدالوهاب او را به اشغال مکه و مدینه تشویق می‌کرد. سال ۱۷۴۱ این دو برای جمع‌آوری ثروت بیشتر و تسهیل در فتح حرمین شریفین، در قصبات و شهرها راه افتاده و مالیات و زکات شرعی جمع‌آوری می‌کردند و هر قبیله یا افرادی که از پرداخت مبلغ سر باز می‌زد از دم تیغ می‌گذراندند. وقتی شهر فقیر درعیه غنی شد، «محمد بن سعود» در سال ۱۷۵۰ در آنجا حکومت آل سعود را راه انداخت تا همه آمال و آرزوهایشان از جمله فتح حرمین شریفین را محقق کنند.

سعود اول

سال ۱۷۵۰ محمدبن سعود دولت آل سعود را پایه‌ریزی کرد. هنوز زمان زیادی از تأسیس این دولت نگذشته بود که «عبدالعزیز بن سعود» با حمایت محمدبن عبدالوهاب ریاض را اشغال کرد و بعد درعیه را مرکز حکومت خود قرار داد. البته وهابیون به ریاض و اطراف و اکناف آن اکتفا نکرده و قلمرو خود را تا خلیج فارس توسعه دادند و عسیر، تهامه، حجاز، عمان، احسا، قطیف، زیاره، بحرین، وادی الدواسر، الخرج، محمل، وشم، سدیر، استان قصیم، المجمعه، منیح، رنیه و تربه را هم به تصرف خود درآوردند.

دوره برتری آل سعود تا پیش از حمله قشون عثمانی مستقر در مصر ادامه داشت. با ورود «طوسون پاشا» فرمانده سپاه مصر، مکه فتح شد. طوسون پاشا در فتح مدینه ناکام بود اما برادرش «محمدعلی پاشا» که بعداً خودش را حاکم مصر خواند، توانست خودش را به درعیه، پایتخت سعودی‌ها، برساند و این شهر را محاصره کند. با شکست وهابیون، حکم اعدام عبدالله بن سعود، صادر و وی را در ملأ عام گردن زدند.

سعود ثانی

سال ۱۸۱۹، سال بازگشت دوباره سعودی‌ها به قدرت بود. «مشاری بن عبدالرحمن بن حسن بن مشاری آل سعود» تلاش بسیاری کرد تا حجاز را در تسلط وهابیت درآورد. تلاش‌های او در دوره برادرش «ترکی بن عبدالله آل سعود» به ثمر نشست و ریاض به دست وهابیون مجدداً فتح و امارت دوم آل سعود رسماً اعلام شد.

در دوره زمامداری «خالد بن سعود»، به دلیل نارکارآمدی سعودی‌ها در اداره امور، مردم بر حکومت شورش کرده و او را از ریاض اخراج کردند. «عبدالله بن فیصل بن ترکی بن عبدالله آل سعود» با کمک طلبیدن از قبیله عجمان، به احسا حمله و شهر قطیف را به قلمرو وهابیون افزود.

ظهور آل رشید در سال ۱۸۳۴ دولت دوم آل سعود را هم رهسپار تاریخ کرد. «عبدالله بن عبدالرشید» با حمایت نظامی قوای بریتانیا با هدف جداسازی حجاز و یمن از کنترل امپراطوری عثمانی به مکه و مدینه حمله کرد و پرونده آل سعود را پیچید و شهر حائل را پایتخت قرار داد. اما «مستر همفر» جاسوس بریتانیا در خاورمیانه که پی برده بود آل سعود بهتر می‌تواند اهداف دولت متبوعش را در خاورمیانه فراهم کند، تلاش کرد تا آل رشید سرنگون شده و زعامت حجاز مجدداً به آل سعود واگذار شود. با به قدرت رسیدن دوباره وهابیون، آنان به شهرها یورش بردند و این بار تنها به فتحی ساده بسنده نکردند. «عبدالرحمن بن فیصل» با نیروهای وهابی و الاخوان تحت امر خود، با تصرف هر منطقه‌ای، جان و مال و ناموس را واگذار می‌کرد و سعودی‌ها نیز از هیچ جنایتی فروگذار نمی‌کردند.عبدالرحمن بن فیصل نیز به مانند نیاکان خود نتوانست حکومت آل سعود را تداوم بخشد و در درگیری با آل رشید شکست سنگینی خورد و موجبات افول دومین حکومت وهابیت در حجاز را فراهم کرد.

سعود ثالث

«ملک عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل بن ترکی بن عبدالله بن محمد بن سعود» ۲۶ ساله بانی سومین دولت وهابیت در حجاز شد. او که حکومتش را با کودتایی خونین علیه آل رشید در سال ۱۹۰۲ شروع کرد، ابتدا حاکم ریاض شد و بعد کل منطقه نجد عربستان را که یک قرن و اندی پیش از او در اختیار اجدادش بود، گرفت. کودتای وی در زمانی بود که او غیر از آل رشید رقیب دیگری به نام «شریف حسین الهاشمی» -بزرگ خاندان هاشمی- داشت. شریف حسین که خود را شریف مکه و امیر حجاز می‌دانست، در روز دوم نوامبر ۱۹۱۶ خود را حاکم تمام کشورهای عربی خوانده بود.

با پایان جنگ جهانی اول، امپراطوری عثمانی به تاریخ پیوست. مصطفی کمال پاشا (آتاتورک) بعد از تشکیل کشور ترکیه در بخش آناتولی عثمانی، عنوان خلافت را حذف کرد و این بهترین فرصت برای شریف حسین بود که خود را خلیفه مسلمانان جهان بخواند. اما این تفرعن زیاد طول نکشید و در سال ۱۹۲۴ با حمایت نیروی دریایی بریتانیا، آل سعود، شریف حسین را برکنار و به قبرس تبعید کرد. دولت انگلستان برای اینکه دل خاندان هاشمی را به دست آورد تا در موقع مناسب بتواند از آنها بهره‌برداری کند، عراق و اردن را به فرزندان شریف حسین واگذار کرد. سه سال پیش از او «محمد بن طلال بن نایف الرشید» که اجدادش با حمایت بریتانیا زعیم حجاز شده بودند همه چیز را از کف رفته می‌دید.<