پاورپوینت کامل جایگاه وحی در منظوم? فکری لئو اشتراوس- بخش دوم ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه وحی در منظوم? فکری لئو اشتراوس- بخش دوم ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه وحی در منظوم? فکری لئو اشتراوس- بخش دوم ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه وحی در منظوم? فکری لئو اشتراوس- بخش دوم ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

اشتراوس (هم در آثار نخستینش دربار عقلانیت یهودی قرون‌وسطایی و هم در آثار متأخرش در آمریکا) استدلال می‎کند که فقط وحی -و نه فلسفه- می‎تواند پای یک اخلاق جهان‎شمول را بنا نهد. مطمئناً این اخلاق جهان‎شمول بر پای ایمان -و نه شناخت یقینی- است؛ بااین‌وجود، چنین چیزی ضعفی اخلاقی را در جایگاه فلسفی برجسته می‎کند.

لیورا باتنیتسکی، ترجمه: عدنان فلاحی

استدلال اخلاقی اشتراوس به سود وحی

اشتراوس (هم در آثار نخستینش دربار عقلانیت یهودی قرون‌وسطایی و هم در آثار متأخرش در آمریکا) استدلال می

‎

کند که فقط وحی -و نه فلسفه- می

‎

تواند پای یک اخلاق جهان

‎

شمول را بنا نهد. مطمئناً این اخلاق جهان

‎

شمول بر پای ایمان -و نه شناخت یقینی- است؛ بااین‌وجود، چنین چیزی ضعفی اخلاقی را در جایگاه فلسفی برجسته می

‎

کند. اشتراوس این موضوع را در هیچ جا به انداز مقال بسیار مهمش در سال ۱۹۴۳ دربار متفکر یهودی قرون‌وسطی یهودا هالِوی[۱] مورد تأکید قرار نداد. این مقاله به بخش اساسی

‎‎

ای از [کتاب] اضطهاد و هنر نگارش[۲] بدل شد و ارجاع اشتراوس به این مقاله نه به‌مثابه اثری مبهم ناشی از دل‌بستگی به موضوعات یهودی و قرون‌وسطایی، بلکه جزء مهمی از استدلال وی در حق طبیعی و تاریخ[۳] را شکل می

‎

دهد.

خوانش اشتراوس از هالوی متمرکز بر این مسئله است که هالوی در کتابش خزری (

Kuzari)[

۴] چه چیزی را می

‎

توانسته از «قانون عقل» مراد کرده باشد. اشتراوس از خلال بررسی مفصل خزری هالوی نتیجه می

‎

گیرد که: «قانون طبیعی[۵] حقیقتاً چیزی بیش از کمین کنارنگذاشتنی و غیرقابل تغییر اخلاق نیست که مورد نیاز نازل

‎

ترین نوع زندگی در هر جامعه

‎

ای است.» ولی بااین‌وجود چنان

‎

که اشتراوس اشاره می

‎

کند، کمین غیرقابل تغییر اخلاق از دیدگاهی اخلاقی حقیقتاً چیز زیادی را دربر نمی

‎

گیرد. اشتراوس در تشریح جایگاه هالوی این اظهارنظر هالوی در کتاب خزری را به تفصیل شرح می

‎

دهد که: «حتی دسته

‎

ای از دزدان نیز باید در میان خود واجد گونه

‎

ای عدالت باشند تا جمعشان تداوم یابد» (این تشبیه -بدون اشاره به افلاطون- به حکایت دزدان در کتاب جمهوری افلاطون اشاره دارد:

Republic, Book

۱

,

۳۴۲

b-d

). اشتراوس می

‎

نویسد:

«او [فیلسوف کتاب خزری هالوی][۶] از خلال قوانین حکومتیِ مجموعه فرامین الهی[۷]، فی

‎

المثل به تحریم قتل نفس اشاره می

‎

کند، درحالی‌که مطلقاً از خلال قوانین[۸] حکومتی و عقلی -که مستقل از وحی شناخته شده

‎

اند- به چنین تحریمی اشاره نمی

‎

کند. این نیز با توجه به اینکه کتاب مقدس قتل را مطلقاً تحریم می

‎

کند درحالی‌که فی

‎

المثل دسته

‎

ای از دزدان ناچارند فقط قتل یکی از اعضای خودشان را ممنوع کنند، به‌سادگی قابل فهم است.» (

Persecution and the Art of Writing, p.

۱۲۳)

اشتراوس پژوهش خود دربار هالوی را با این بیان به پایان می

‎

برد: «هالوی با موافقت با فلاسفه تا بدین پایه ضعف بنیادین موضع فلسفی و ژرف‌ترین دلیل خطرناک بودن فلسفه را کشف می‌کند.» (

Persecution and the Art of Writing, p.

۱۴۰)

بر اساس خوانش اشتراوس از هالوی، فلسفه منجر به انکار خطرناک اخلاقیات مطلق می

‎

شود که [این انکار] در بند تعهد به گروه خاصی نیست.

اشتراوس در حق طبیعی و تاریخ منکر این نیست که ما می

‎

توانیم خوب و بد را از یکدیگر تمییز دهیم، ولی او قویاً تردید دارد که فلسفه بالذات بتواند از یک اخلاقیات جهان

‎

شمول -فراتر از یک شهر یا جامع محدود- دفاع کند. اشتراوس به شکل معناداری تلویحاً به تشبیه دست دزدان هالوی اشاره می

‎

کند، آن

‎

گاه که می

‎

نویسد:

«ولی برای مدافعان عدالت ناخوشایند است که عدالت برای حمایت از دسته

‎

ای از دزدان نیز لازم است: اگر اعضای دست دزدان از آسیب زدن به یکدیگر خودداری نکنند، اگر آن‌ها به یکدیگر کمک نکنند، یا اگر هرکدامشان هدف شخصی

‎

اش را پایین

‎

تر از هدف کل دسته قرار ندهد، این دسته حتی یک روز هم نمی

‎

توانست دوام بیاورد.» (

Natural Right and History, p.

۱۰۵)

اشار ضمنی اشتراوس به هالوی با ارجاع به مقال اشتراوس دربار هالوی با توجه به جمله‌ای که در ادامه می‌آید بسیار جدی

‎

تر می

‎

شود: «تفسیر بدیل دیگری مربوط به قرون‌وسطی از آموز [حق طبیعی][۹] ارسطو وجود دارد، یعنی دیدگاه ابن

‎

رشدی یا به بیان مناسب

‎

تر، دیدگاه ویژ

falasifa[

۱۰] و همچنین دیدگاه ارسطوییان یهودی» (

Natural Right and History, p.

۱۵۸). بافتار این اظهارنظر و یادداشت، تمایزگذاری اشتراوس مابین دیدگاه ارسطویی دربار حق طبیعی و دیدگاه سقراطی-افلاطونی است. اشتراوس می‌نویسد از نظر ارسطو: «هیچ ناهمگونی بنیادینی مابین حق طبیعی و مقتضیات جامع سیاسی وجود ندارد» (

Natural Right and History, p.

۱۵۶). خلاف ارسطو، اشتراوس مدعی است که دیدگاه افلاطونی-سقراطی نسبت به حق طبیعی، ناسازگاری بنیادینی مابین عادلانه بودن حق طبیعی -که مستقل از قانون است- و عادلانه بودن شهر -که ضرورتاً متکی به قانون است- می

‎

یابد. دیدگاه افلاطونی-سقراطی نسبت به حق طبیعی به عدم وابستگی درونی فیلسوف به قوانین جامعه اشاره می

‎

کند.

از دیدگاه اشتراوس، «دیدگاه ابن

‎

رشدی» که «یک تفسیر قرون‌وسطایی بدیل از آموز ارسطو» است، مبتنی بر دریافت اسلامی قوانین افلاطون است و ازاین‌رو خلاف خوانش مسیحی از ارسطو، افلاطونی است. اشتراوس تأکید می

‎

کند که افلاطون و «مشاییان یهودی» تنش بنیادینی را مابین فلسفه و قانون -که تنش میان فلسفه و «شهر» نیز هست- تشخیص می

‎

دهند. چنان

‎

که اشتراوس در حق طبیعی و تاریخ تبیین می

‎

کند تفسیر مسیحی از ارسطو و به

‎

ویژه دیدگاه توماس آکویناس[۱۱] دربار قانون طبیعی است که این تنش را انکار می

‎

کند: «آموز توماسیِ حق طبیعی و یا -به بیان عمومی

‎

تر- قانون طبیعی، مشمول تردیدها و ابهاماتی که ویژگی تعالیم نه فقط افلاطون و سیسرون[۱۲] بلکه ارسطو نیز هست، نمی

‎

شود… هیچ شکی وجود ندارد» (

Natural Right and History, p.

۱۶۳). پیش

‎

تر دیدیم که از دیدگاه اشتراوس عبور از شک، یک اشتباه فکری است که به مسئل ا