پاورپوینت کامل سنایی، سرمشق مولوی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سنایی، سرمشق مولوی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سنایی، سرمشق مولوی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سنایی، سرمشق مولوی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

عرفان در شعر فارسی و یا به تعبیر دیگر شعر عرفانی فارسی پیوندی استوار و جاودان با حکیم سنایی دارد. سنایی بود که سرودن شعر عارفانه را چه در قلمرو اسلوب و صورت و چه در عرصه معانی و مضامین، بنیادی استوار نهاد و راهی پر رهرو را برای شاعران پس از خود گشود.

عرفان در شعر فارسی و یا به تعبیر دیگر شعر عرفانی فارسی پیوندی استوار و جاودان با حکیم سنایی دارد. سنایی بود که سرودن شعر عارفانه را چه در قلمرو اسلوب و صورت و چه در عرصه معانی و مضامین، بنیادی استوار نهاد و راهی پر رهرو را برای شاعران پس از خود گشود. راهی که پس از او با عطار و مولانا به اوج شکوفایی خود رسید. در این میان مولانا که عظیم‌ترین و باشکوه‌ترین موج و جهش دریای ادبیات عرفانی است، تأثیر عمیق و وسیعی از سنایی پذیرفته است؛ تأثیری که حضور پر رنگ سنایی در مثنوی مولانا و غزلیات شمس، نشانی از عمق و وسعت آن است. مولانا چه در اسلوب سرایش مثنوی عارفانه، چه در صورت و موسیقی و مضامین غزل، سنایی را الگو می‌دانسته و از او اثر پذیرفته است. مولانا گاهی در مقام شارح شعر سنایی می‌نشیند، گاهی او را همچون پیشوا و پیر خود می‌داند و گاهی از او همچون بزرگترین اولیا و مشایخ یاد می‌کند.

دلبستگی زیاد مولانا به سنایی

«مناقب‌العارفین» شمس‌الدین افلاکی شاید مهمترین کتاب بعد از «رساله سپهسالار» در شناخت زندگی مولانا باشد. در این کتاب سخنانی چه از زبان خود مولانا و چه روایتی از میزان عشق و ارادتی که مولانا به سنایی داشته، وجود دارد. افلاکی سخنانی را از مولانا درباره اهمیت سنایی و اینکه چقدر او در چشم مولانا عظیم و عزیز بوده و مولانا خواندن آثارش را به مریدان و شاگردان خود توصیه می‌کرده، نقل کرده است. ارتباط فکر و تعلیم مولانا با آنچه از عطار و سنایی نقل می‌کند، نکته‌ای درخور است و در دو جا دو عبارت از «مناقب‌العارفین» از زبان مولانا چنین نقل شده است: «هر که سخنان عطار را به جد خواند، اسرار سنایی را فهم کند و هر که سخنان سنایی را به اعتقاد مطالعه نماید، کلام ما را ادراک کند و از آن برخوردار شود و بر خورد.» و دیگر این‌که: «روزی حضرت مولانا فرمود که هر که به سخنان عطار مشغول شود، از سخنان حکیم مستفید شود و به فهم اسرار آن کلام رسد و هر که سخنان سنایی را به جد تمام مطالعه کند، به سر سنای سخنان ما واقف شود.» این عبارات نشان می‌دهد که مولانا به یک معنا، سخنان خود را شرحی بر آنچه سنایی گفته، می‌دانسته است و رسیدن به سر سخن خود به اینکه شاگردان و مریدان او شعر سنایی را بخوانند، وابسته می‌دانسته است.

مولانا دلبستگی عمیقی به سنایی داشته است و این دلبستگی را مدیون معلمان، آموزگاران و محبوبانش بود. پدر مولانا، علاقه زیادی به سنایی داشت و اگر به کتاب «معارف» رجوع کنید، می‌بینید که بسیار شعر از سنایی نقل می‌کند و شعرهای او را مکرر در سخنرانی‌ها و خطبه‌های خودش می‌خوانده است. سید برهان‌الدین محقق ترمذی نیز که هم آموزگار مولانا بود و هم مولانا علاقه بسیار به او داشت، در کتاب معارفی که از او به جای مانده و شرح سخنان اوست، بسیار از سنایی شعر نقل می‌کند و علاقه زیادی به سنایی داشته است. افلاکی در علاقه سید برهان به سنایی، جمله‌ای نقل می‌کند که: «حضرت ولد فرمود: سید برهان‌الدین با سنایی چنان عشق داشت که مولانا با شمس‌الدین تبریزی.» شمس تبریزی نیز که کتاب «مقالات» او حاضر است، فراوان به شعر سنایی استناد می‌کند و علاقه و اعتقاد تمام در حق سنایی داشته است.

میزان عزت و ارجمندی کتاب حدیقه در فضایی که مولانا و شاگردان و مستمعانش داشتند، از عجایب است. دکتر زرین‌کوب در کتاب «سر نی» می‌گوید شاگردان مولانا همان‌طور که به قرآن سوگند می‌خوردند، به «حدیقه‌الحقیقه» هم سوگند می‌خوردند و اشاره دارد به روایتی از «مناقب‌العارفین» که روایتی درباره حسام‌الدین چلپی است و ماجرای سوگند خوردن به حدیقه را نقل می‌کند: «روزی یکی از مریدان خود سوگند می‌داد که به کار نامشروع مشغول نشود و بر سر رحل، الهی‌نامه حکیم را پوشانیده پیش آورد. در حال حضرت مولانا از در درآمد پرسید که: چه سوگندخوارگی است؟ چلبی فرمود که فلانی را از تهتک سوگند می‌دهم، ترسیدم که به مصحف سوگندش دهم، الهی‌نامه را روپوش کردم. فرمود که: والله این قوی‌تر می‌گیرد، از آنکه صورت قرآن بر مثال ماست است و این معانی روغن و زبده آن!»

در جاهای مختلفی از «مناقب‌العارفین»، روایاتی از میزان علاقه و ارادت مولانا به سنایی نقل می‌شود. سنایی برای مولانا حکم الگو را داشت. مولانا وقتی به سنایی نظر می‌کند، در سرایش مثنوی خود، او را به نوعی به عنوان یک پیشوا، پیشگام و کسی که می‌تواند او را سرمشق خود قرار دهد، می‌بیند. در مثنوی به‌ویژه در دفتر پنجم حکایات هزل وجود دارد که مولانا در دفاع از خودش که چرا پاره‌ای از معانی را در قالب حکایات هزل‌آمیز بیان می‌کند، به سنایی استناد می‌کند و می‌گوید استاد من سنایی نیز همین کار را می‌کند و البته هزل را شیوه‌ای از تعلیم می‌داند.

حدیقه، تأثیرگذارترین کتاب بر مثنوی

در سرودن مثنوی به معنای تام و ت