پاورپوینت کامل آذربایجان، ایرانِ کوچک ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آذربایجان، ایرانِ کوچک ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آذربایجان، ایرانِ کوچک ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آذربایجان، ایرانِ کوچک ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

همان طور که جغرافیای وسیع ایران در درازای تاریخ به‌عنوان اصلی‌ترین مسیر تلاقی فرهنگ‌ها و تمدن‌های جهانی مطرح بوده است و بواسطه چنین جایگاهی به فرش هزار نقش و طرح می‌ماند و ترکیب دلنشینی از اقوام مختلف است، سرزمین آذربایجان نیز در جغرافیای پهناور ایران نقش یک شاهراه را ایفا کرده و به همین دلیل بافت جمعیتی این دیار نیز آمیزه‌ای از گروه‌ها و اجتماعات مختلف است، به طوری که می‌توان سرزمین آذربایجان را نمونه کوچک شده‌ای ازایران بزرگ دانست و حتی آن را «ایران کوچک» نامید.

نگاهی به جغرافیای قومی آذربایجان

همان طور که جغرافیای وسیع ایران در درازای تاریخ به‌عنوان اصلی‌ترین مسیر تلاقی فرهنگ‌ها و تمدن‌های جهانی مطرح بوده است و بواسطه چنین جایگاهی به فرش هزار نقش و طرح می‌ماند و ترکیب دلنشینی از اقوام مختلف است، سرزمین آذربایجان نیز در جغرافیای پهناور ایران نقش یک شاهراه را ایفا کرده و به همین دلیل بافت جمعیتی این دیار نیز آمیزه‌ای از گروه‌ها و اجتماعات مختلف است، به طوری که می‌توان سرزمین آذربایجان را نمونه کوچک شده‌ای ازایران بزرگ دانست و حتی آن را «ایران کوچک» نامید.

آذربایجان دروازه میان آسیا و اروپا و همچنین خاورمیانه به روسیه است و در طول تاریخ حدفاصل سکونتگاه‌های‌ اقوام مختلف بوده است. این موقعیت ویژه جغرافیایی و تاریخی عامل مهمی در توضیح حضور اقوام مختلف در آذربایجان است. چنانچه سیاح و جغرافیدان نامدار محمد بن احمد مقدسی (متوفی قرن چهارم هجری) در اثر ارزشمند خود به نام «احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم» ذیل نام آذربایجان آورده است: «کوهی در آنجا است که یکصد و چهل فرسنگ، همگی دیه و کشتزار است. گویند هفتاد زبان در آنست و خیرات اردبیل از آنجاست.» از این متن این گونه بر می‌آید که در قرون نخست اسلامی تنها در یک منطقه کوچک در آذربایجان تعداد زیادی از زبان‌ها و گویش‌ها و لهجه‌های مختلف رایج بوده است. با این اوصاف و با توجه به اینکه زبان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های شناسایی اقوام است چگونه می‌توان تصور کرد که سرزمین آذربایجان از نظر تاریخی صرفاً متعلق به یک قوم خاص بوده باشد؟

آنچه از شواهد باستان شناسی و اسناد تاریخی در دست داریم، حاکی از سکونت گروه‌های مختلف مانند گویشوران زبان پهلوی، کرد، ارمنی، آشوری، تالشی، گیلک، یهودی، ترک و… در جغرافیای موسوم به آذربایجان است که پرداختن به سرگذشت هر یک از این گروه‌ها یک کتاب مستقل طلب می‌کند، اما در ادامه به بررسی اجمالی تاریخچه حضور برخی از مهم‌ترین این گروه‌ها و جوامع ساکن در آذربایجان می‌پردازیم.

ارامنه از کهن‌ترین جوامع و تمدن‌های منطقه

ارامنه از کهن‌ترین جوامع و تمدن‌های منطقه بوده‌اند و در کتیبه‌های مربوط به تمدن‌های باستانی بارها به آنان اشاره شده است. هرچند که سرزمین ارمنستان به نواحی غربی قفقاز و نواحی شرقی آناتولی اطلاق می‌شده است اما حضور ارامنه در آذربایجان قدمتی به درازای تاریخ دارد. با استناد به شواهد تاریخی می‌توان اطمینان پیدا کرد که بخش بزرگی از آذربایجان شامل نوار غربی و نواحی شمالی و حتی نواحی مرکزی این سرزمین سکونتگاه تاریخی ارامنه بوده است. در اثبات این واقعیت، سنگ نگاره خان تختی در نزدیکی سلماس (در غرب دریاچه ارومیه) که در قرن سوم میلادی حکاکی شده است، اردشیر بابکان و شاهپور اول را نشان می دهد که پس از بازگشت از نبرد با رومیان توسط حاکمان محلی ارمنی مورد تکریم قرار گرفته و نشان قدرت توسط حاکمان ارمنی منطقه به آنان واگذار می‌گردد. وجود مهم‌ترین کلیساهای تاریخ ارامنه از جمله «کلیسای سنت استپانوس» و «کلیسای تادئوس مقدس» در کنار صدها کلیسای دیگر گواه حضور تاریخی ارامنه در آذربایجان است. تعدد کلیساهای تاریخی در گوشه و کنار آذربایجان از اهمیت این منطقه در میان مسیحیان حکایت دارد، چنانچه به گزارش حمد‌الله مستوفی در کتاب نزهت القلوب در قرن هشتم هجری «بزرگ کشیشان» درشهر ماکو اقامت داشته است؛ کنار ارامنه، آشوریان نیز از دیگر گروه‌های مسیحی هستند که از دیرباز در غرب آذربایجان سکونت داشته‌اند. مسیحیان آذربایجان با وجود اینکه جمعیت قابل توجهی از شهرهای بزرگ آذربایجان از جمله ارومیه و تبریز را تشکیل داده بودند اما غالباً در روستاهای آبا و اجدادی خود زندگی می‌کردند، به‌طوری که هراتیو ساوت گیت (۱۸۹۴-۱۸۱۲م) مبلغ و پژوهشگر امریکایی در بازدید از جلگه سلماس در سال ۱۸۳۶میلادی از وجود ۶۲ دهکده مسیحی نشین تنها در این منطقه کوچک سخن به میان آورده است. بواسطه حضور دیرینه ارامنه و آشوری‌ها در آذربایجان، علاوه بر کلیساهای پرشمار باقی مانده در منطقه، بسیاری از اسامی جغرافیایی در غرب و شمال غرب آذربایجان نیز برگرفته از زبان ارمنی و آشوری است و این اسامی تا امروز هم در میان اهالی منطقه رواج دارند.

مسیحیان در نواحی غرب و شمال غرب آذربایجان

همزمان با حضور مسیحیان در نواحی غرب و شمال غرب آذربایجان، در دیگر نواحی آذربایجان بیشتر پیروان ادیان ایرانی ساکن بوده‌اند. آذربایجان در طول تاریخ به‌عنوان کانون دین زرتشتی و یکی از اصلی‌ترین گزینه‌ها در ارتباط با محل تولد و زندگی حضرت زرتشت مطرح است. آتشکده شیز در نزدیکی تکاب یکی از سه آتشکده اصلی ایرانیان بوده است که این نشان از اهمیت مذهبی آذربایجان نزد زرتشتیان دارد. در مناطق مختلف آذربایجان نیز آثار پرشماری از پیروان ادیان ایرانی مانند زرتشتی و مهرپرستی وجود دارد که از مهم‌ترین آنان می‌توان به معبد مهر در مراغه، تپه‌های پرشمار تاریخی با کاربری مذهبی از جمله تپه آناهیتا در سرعین، آتشکده‌های متعدد از جمله آتشکده آغمیون در سراب و آثار پرشمار دیگر اشاره کرد. تا پیش از ورود اسلام به ایران علاوه بر مسیحیت و ادیان ایرانی، یهودیان نیز حضور پررنگی در آذربایجان داشته‌اند.

اصلی‌ترین و پرجمعیت‌ترین گروه ساکن در آذربایجان

گویشوران زبان پهلوی اصلی‌ترین و پرجمعیت‌ترین گروه ساکن در آذربایجان بوده‌اند و بدنه اصلی جامعه آذربایجان را تشکیل می‌داده‌اند. زبان این دسته از ساکنان آذربایجان در طول تاریخ با اسامی همچون پهلوی، فارسی، آذری، تاتی و… نامیده شده است، اما با بررسی آثار تاریخی و نمونه‌های زنده از این زبان‌ها درمی‌یابیم حالت صحیح این است که همه اینان مردمان آذربایجانی با زبان پهلوی بوده‌اند و این نامگذاری‌های متنوع و متعدد بیشتر به علت رواج لهجه‌ها و گونه‌های مختلف از زبان پهلوی در آذربایجان و نیز عدم شناخت کامل مورخان، جغرافیدانان و سیاحان از زبان مردم آذربایجان بوده است. در قرون اخیر و همزمان با محدود شدن گستره زبان پهلوی در آذربایجان واژه تات به‌عنوان شناسه گویشوران زبان پهلوی مورد استفاده قرار گرفته است و اکنون در آذربایجان گویشوران زبان پهلوی و زبانشان با عناوین تات و تاتی شناخته می‌شوند. تات‌ها در دهه‌های اخیر بیشتر در نواحی شرقی، شمالی و تا حدودی نواحی مرکزی آذربایجان سکونت داشته‌اند ولی آثاری از زبان آنان را به وضوح در همه نقاط آذربایجان می‌توان یافت که علت آن فراگیر بودن زبان پهلوی در سرتاسر آذربایجان در گذشته‌های نه چندان دور است. در گذر قرن‌ها آثار و اسناد تاریخی پرشماری از مورخان و جهانگردان و جغرافیدانان ایرانی و غیر ایرانی در مورد زبان پهلوی مردم آذربایجان باقی مانده است که در این میان آثار مربوط به تاریخ نگاران و نویسندگان بومی آذربایجان مانند ابوالمجد تبریزی (قرن هشتم هجری)، ابن بزاز اردبیلی (قرن هشتم هجری) و روحی انارجانی (قرن دهم هجری) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. براساس اطلاعاتی که از کتاب نزهت القلوب اثر حمدالله مستوفی (قرن هشتم هجری) به دست می‌آوریم، گویشوران زبان پهلوی حتی در دوران تسلط ترکان مغول بر آذربایجان به‌عنوان جمعیت غالب آذربایجان شناخته می‌شدند و در آن دوران زبان پهلوی زبان نخست آذربایجان بوده است. لازم به ذکر است، زبان ترکی آذربایجانی که امروزه به‌عنوان زبان غالب آذربایجان شناخته می‌شود در گذر زمان بیشتر در میان همین گروه از آذربایجانی‌ها گسترش یافته است.

کردها از تأثیرگذارترین ساکنان آذربایجان

کردها از تأثیرگذارترین ساکنان آذربایجان هستند که زبانشان شاخه‌ای دورتر از زبان پهلوی است. در مورد قدمت واژه «کرد» و تاریخ اکراد، نظرات گوناگونی وجود دارد اما آنچه واضح است اجتماعاتی تحت عنوان «کرد» همواره در قالب روستاهای پراکنده در سرتاسر پهنه جغرافیایی آذربایجان سکونت داشته‌اند و گروه‌هایی از آنان در قالب عشایر کوچرو در نوار غربی آذربایجان در رفت و آمد بوده‌اند. با نگاهی به تاریخ آذربایجان در همه نواحی مرکزی، شمالی، جنوبی، شرقی و خصوصاً غرب و جنوب غربی آذربایجان به نشانه‌هایی از حضور کردها برمی‌خوریم. حضور کر