پاورپوینت کامل تفریح یا تقلید ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفریح یا تقلید ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفریح یا تقلید ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفریح یا تقلید ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

«ناصرالدین‌شاه» چهارمین پادشاه سلسله قاجار که به‌ نام‌های دیگری چون «قبله عالم» و «سلطان صاحبقران» خوانده می‌شد و بعدها «شاه شهید» لقب گرفت در سال ۱۸۴۸میلادی برابر با ۱۲۲۶ هجری شمسی، در۱۷ سالگی و پس از درگذشت پدرش «محمدشاه» بر تخت سلطنت نشست. وی از پادشاهانی است که به مواردی چون شکار، سیاحت، گردش و تفریح میل مفرط داشته‌.

بررسی علل و پیامدهای سفرهای ناصرالدین‌شاه به اروپا

«ناصرالدین‌شاه» چهارمین پادشاه سلسله قاجار که به‌ نام‌های دیگری چون «قبله عالم» و «سلطان صاحبقران» خوانده می‌شد و بعدها «شاه شهید» لقب گرفت در سال ۱۸۴۸میلادی برابر با ۱۲۲۶ هجری شمسی، در۱۷ سالگی و پس از درگذشت پدرش «محمدشاه» بر تخت سلطنت نشست. وی از پادشاهانی است که به مواردی چون شکار، سیاحت، گردش و تفریح میل مفرط داشته‌. درعین‌حال صاحب ذوق و علاقه‌مند به هنر، بخصوص نقاشی و عکاسی بود، گاهی نیز شعر می‌سرود و در نوشتن خاطرات روزانه و سفرنامه نیز ید طولایی داشت. ناصرالدین‌شاه در دوران زمامداری خود که بسیار به درازا کشید و حدود نیم‌قرن را دربرمی‌گرفت، سه بار به اروپا سفر کرد. سفرهای سه‌گانه ناصرالدین‌شاه به اروپا در سال ۱۸۷۳م برابر با ۱۲۵۱ه.ش با همراهی «حاجی‌میرزا حسین‌خان‌سپهسالار» وزیر علوم و فوایدعامه، سفیر ایران در پترزبورگ، چند تن از شاهزادگان، دکتر «ژوزف دزیره تولوزان» طبیب فرانسوی و «میرزا ابراهیم‌خان عکاس‌باشی» و… آغاز شد. این سفر دو مرتبه دیگر در سال‌های ۱۲۵۶ و ۱۲۶۷ ه.ش تکرار شد. درباره علل و عوامل و نیز پیامد سفرهای وی نظرات گوناگونی مطرح شده، اما اکثر منابع متفق‌القولند که نمی‌توان انگیزه‌ها و کنجکاوی‌های شخصی و نیز مصالح مملکتی را در دلایل سفر وی نادیده ‌انگاشت.

آغاز سفرهای او، در پی تلاش برخی دولتمردان همچون «میرزاحسین خان مشیرالدوله» که بعدها سپهسالار لقب گرفت، به‌منظور اصلاحات کشور بود. او تمام تلاش خود را به کار می‌گرفت تا به شاه لزوم و ضرورت ایجاد تغییر و اصلاحات در شیوه و نحوه حکومت‌داری را القا کند. دراین راستا یکی از ابتکارات مشیرالدوله فرستادن شاه به فرنگ بود تا از نزدیک شاهد پیشرفت غرب باشد و با آن آشنا شود. «عبدالله مستوفی» در کتاب خود انگیزه‌ مشیرالدوله را چنین بیان می‌کند: «مشیرالدوله با این قصد شاه را به فرنگ می‌برد که ترقیات مادی و معنوی اروپا را که از اثر حکومت مقننه در کشورهای این قطعه دنیا حاصل شده‌است، به رأی‌العین مشاهده‌کند و از کاری که به اجرای آن گرفته پشیمان نکنند. پیشرفت و طرز اداره‌ ممالک‌خارجه را ببیند و بداند که سایرین چگونه کشورداری می‌کنند تا وقتی که به ایران برمی‌گردد، به مطالبی که از در خیر و صلاح عامه پیشنهاد خواهد‌کرد، بیشتر اهمیت بدهد.»(۱) به روایت «فریدون آدمیت» اهمیت سفر شاه به فرنگ به گونه‌ای تلقی می‌شد که مشیرالدوله به‌عنوان مشوق اصلی شاه برای سفر به فرنگستان، این سفر را «سرمایه‌ امید ایران» می‌دانست.‌(۲) البته «عباس امانت» در کتاب خود با نام «قبله‌عالم» معتقد است اروپاییان نیز درصدد بودند تا شاه ایران از سرزمین و پیشرفت‌های آنان دیدن کند: «اروپا می‌خواست تمامی جمال و جلال خود را با بوق و کرنا به رخ پادشاهان حیران ایران بکشد و در عوض ستایش بهت‌زده‌ او را به چشم ببیند.»(۳) البته بواقع نمی‌توان انگیزه‌های شخصی ناصرالدین‌شاه و کنجکاوی خاصی را که برای دیدن اروپا داشت نادیده گرفت. به روایت «فاطمه قاضیها» که «روزنامه خاطرات سفر به فرنگستان» به همت وی در پنج جلد به چاپ رسیده‌است درباره انگیزه سلطان صاحبقران می‌نویسد: «ناصرالدین شاه در سندی که از خود به جای گذاشته، دلایل متعددی برای سفر فرنگستان ارائه داده، که مهم‌ترین آن را عبارت از ملاقات با سلاطین بلند پایه اروپا و استحکام روابط حسنه با آنها دانسته که بتواند از این طریق فوایدی برای دولت و ملت خود کسب کرده باشد.»(۴) درکنار مطامع شخصی، شاه بخصوص از سفر دوم درصدد برآمده‌ بود تا به اوضاع کشور سروسامانی بدهد. خود او در این‌باره می‌نویسد:«هدف از مسافرت به اروپا برای بهبود و تدارک و مسائل ترقی قشون از قبیل اسلحه و مهمات و مشاق و غیره است و اکنون در آینده بهبود وضع قشون را بر ذمه خود لازم و حتم می‌شمارد.»(۵) در همین راستا و به استناد منابع در هر فرصتی که به دست می‌آورد به دیدن کارخانه‌های فرنگ رفته و توضیحات آن را به صورت جزئی در خاطرات خود ثبت می‌کند. یکبار برای دیدن کارخانه اسلحه‌سازی کروپ می‌رود و شرح می‌دهد که موسیو کروپ، شخص پیر بلند قدی است که کل این کارخانه‌ها را خودش کم‌کم ساخته‌است، توپ کل دول را از اینجا می‌دهد، پانزده‌هزار نفر کارگر دارد که برای همه آنها خانه ساخته و حقوق می‌دهد و خالص درآمد سالانه او را هشتصدهزار‌تومان بر آورد می‌کنند. شاه در این سفر‌ها با رؤیای تأسیس چنین نهادهایی لحظات می‌گذراند، چنانچه در بخشی از خاطرات خود آورده است: «با یحیی‌خان و امین‌السلطان رفتم به بانک دولتی، … از آنجا رفتم به ضرابخانه، … اگر ضرابخانه طهران ما راه بیفتد ان‌شاءالله از این بهتر خواهد شد.»

تحمیل هزینه‌های گزاف بر مردم

اما آنچه در این سفرها باید مدنظر قرار بگیرد این است که هزینه‌های این سفرها از کجا تأمین می‌شد؟ آیا دستاوردهای چنین سفرهایی برای ایران می‌توانست به گونه‌ای باشد که با هزینه‌های فراوان صرف‌شده برای آن برابری کند؟ به استناد منابع، باتوجه به طولانی‌ بودن سفرها و نیز افراد زیادی که شاه را همراهی می‌کردند هزینه هنگفتی بر خزانه کشور تحمیل می‌شد و چون کشور ایران تا آن زمان هنوز

بر اساس مالیات‌گیری از اراضی کشاورزی خزانه را تأمین می‌کرد، سنگینی این بار بر دوش مردمی قرار می‌گرفت که خود از طبقه فرودست بودند یا به گفته «محمد پناهی» در کتاب «ناصرالدین شاه فراز و فرود استبداد سنتی در ایران» پول آن با گرو رفتن منابع درآمد ملی دولت مثل گمرک تأمین می‌شد.(۶) تحمیل هزینه‌های گزاف سفر بر دوش مردم و انعقاد قراردادها و اعطای امتیازاتی که ناصرالدین‌شاه تصور می‌کرد باعث رونق کشور می‌شود، منجر به ایجاد نارضایتی در جامعه شد. «میرزا آ