پاورپوینت کامل وطن دانشمند کجاست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وطن دانشمند کجاست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وطن دانشمند کجاست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وطن دانشمند کجاست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

این یادداشت دو سال پیش و بعد از برگزاری اولین دوره اعطای جایزه جهانی مصطفی‌(ص)، توسط رضا داوری‌اردکانی، رییس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران نوشته شد اما از آنجایی که امید آن می‌رفت تا وضعیت این جایزه در کشور اصلاح شود و سر و سامانی به قاعده گیرد دکتر داوری از انتشار آن خودداری کرد.

نقدی از رضا داوری‌اردکانی به جایزه جهانی مصطفی‌(ص)

این یادداشت دو سال پیش و بعد از برگزاری اولین دوره اعطای جایزه جهانی مصطفی‌(ص)، توسط رضا داوری‌اردکانی، رییس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران نوشته شد اما از آنجایی که امید آن می‌رفت تا وضعیت این جایزه در کشور اصلاح شود و سر و سامانی به قاعده گیرد دکتر داوری از انتشار آن خودداری کرد. حال بعد از گذشت دو سال که به نظر ایشان اصلاح قابل توجهی در این امر صورت نگرفته و در همچنان بر همان پاشنه می‌چرخد تصمیم به انتشار آن گرفت. استاد فلسفه دانشگاه تهران در این یادداشت با انتقاد از برخی ابعاد جایزه مصطفی‌(ص) می‌نویسد: «وقتی گفته می‌شود که جایزه را به دانشمندی می‌دهند که مایه تشویق و ترویج پژوهش در جهان اسلام باشد لابد دانش و دانشمندی را در نظر دارند که در برنامه پژوهش ملی یا منطقه‌ای مقامی داشته باشد و دانشمند هم در حدود این برنامه برای کشور و منطقه پژوهش کرده باشد. پس در حقیقت دانشمندی به جهان اسلام تعلق دارد که در جهان اسلام برای حل مسائل این جهان و پیشبرد امور آن بکوشد. چنانکه گفته شد دانش تعلق ذاتی به اینجا و آنجا و هیچ‌جا ندارد و به هرجا که شرایط فراهم باشد می‌تواند برود و توسعه یابد و پیشرفت کند.»

******

دانشمندان دو وطن دارند؛ یکی جایی که در آن به دنیا آمده و پرورش یافته‌اند و دیگر فضایی است که علم و پژوهش‌شان در آن بالیده است و چه‌بسا که در این جهان احساس تولدی دوباره کرده‌اند. این وطن دوم هرجا می‌تواند باشد و طبیعی‌تر آن است که وطن دوم در درون وطن اول باشد ولی با اختلافی که در مراتب علم در جهان به وجود آمده است و با توجه به اینکه دانش در همه‌جا یکسان رشد نمی‌کند و راه دانشمندان مناطق جهان به مرز دانش، به یک اندازه هموار نیست، دانشمندان می‌توانند و حق دارند نظر به جایی داشته باشند که در آنجا امکان پژوهش و پیشرفت علم بیشتر است و عجیب نیست که جوانان دانشمند برای رسیدن به مراتب نهایی علم راهی مراکز علمی معتبر شوند. گاهی مراکز بزرگ علم و پژوهش برای بعضی از دانشمندان و پژوهندگان جاذبه‌ای کم و بیش نظیر جاذبه وطن اول پیدا می‌کند اما از این تفاوت مهم نباید گذشت که تعلق به وطن زادگاه اگر طبیعی نباشد از جمله عمومی‌ترین و عمیق‌ترین تعلقات فرهنگی است ولی تعلق دوم اگر نگوییم شخصی است در اختیاری‌بودنش تردید نمی‌توان کرد. وطن اول را مردمان برنمی‌گزینند زیرا در آنجا به دنیا می‌آیند و زبان باز می‌کنند… اما وطن علم را دانشمند خود انتخاب می‌کند و با اختیار در آنجا مقیم می‌شود. اظهارنظرهای اخلاقی که معمولا در مورد مهاجرت دانشمندان می‌شود ناشی از تعلق خاطر شدید به وطن اول با صرف‌نظر از وجود و جایگاه وطن علم است. اگر دانشمندی در وطن علم بهتر می‌تواند استعدادهایش را ظاهر و متحقق کند چرا به آنجا نرود و مقیم نشود؟ بر هیچ دانشمندی تا وقتی که به کار دانش مشغول است صرفا از آن حیث که از کشور خود و ظن اولش به جای دیگر رفته است بأسی نیست و خرده نمی‌توان گرفت. وقتی هم که از دانش منصرف می‌شود تفاوت نمی‌کند که کجا باشد. در جهان در حال توسعه و البته در جهان اسلامی کنونی کم نیستند جوانان مستعدی که به هزینه کشور شاید فقیر خود درس می‌خوانند و اگر مستعد باشند و بخت با آنان یاری کند راه به دانشگاهی می‌برند که در آنجا شرایط برای شکفتن استعدادهای آنها و پرداختن‌شان به پژوهش‌های مرزی مهیاتر است. بعضی از اینان نیز ممکن است سرآمد دانشمندان زمان شوند و در گسترش مرز علم سهیم و موثر باشند. اینان شایسته احترامند و کشورشان هم می‌تواند به آنها افتخار کند. چنان‌که ما به دانشمندان بزرگ ایرانی که در خارج از ایران به پژوهش مشغولند حرمت می‌گذاریم و گاهی به وجود آنها افتخار می‌کنیم.

جایزه مصطفی‌(ص) و جوامع اسلامی

چنانکه اشاره شد اگر کشور ما تصمیم بگیرد به دانشمندان ایرانی ممتازی که در خارج از کشور هستند به هر نحو ادای احترام کند باید از آن استقبال کرد. اما جایزه‌ای که نام بزرگ مصطفی‌(ص) بر آن نهاده‌اند و برای «ترویج و تشویق علم‌آموزی و پژوهش در جوامع اسلامی» در نظر گرفته شده است به آنها نمی‌توان داد زیرا آنها در کشور خود و برای جهان اسلام پژوهش نمی‌کنند و اثری در رونق علم و آموزش و