پاورپوینت کامل جایزه علمی نباید منحصر به علوم تکنیکی باشد ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایزه علمی نباید منحصر به علوم تکنیکی باشد ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایزه علمی نباید منحصر به علوم تکنیکی باشد ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایزه علمی نباید منحصر به علوم تکنیکی باشد ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

شاید هم کسی بگوید که کشورهای اسلامی برنامه علم و پژوهش ندارند و دانشمند نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و منتظر باشد که این کشورها برنامه علم تدوین کنند و او در حدود آن برنامه به پژوهش مشغول شود.

نقدی از رضا داوری‌اردکانی به جایزه جهانی مصطفی‌(ص)

ملاک تعیین برنده جایزه مصطفی‌(ص) چیست؟

شاید هم کسی بگوید که کشورهای اسلامی برنامه علم و پژوهش ندارند و دانشمند نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و منتظر باشد که این کشورها برنامه علم تدوین کنند و او در حدود آن برنامه به پژوهش مشغول شود. آیا اگر در جایی برنامه علم و پژوهش نیست، جایزه هم نباید داد؟ جایزه جزیی از برنامه است و در حدود برنامه معنی پیدا می‌کند و اگر جایزه جهان اسلام می‌دهند این جایزه باید متناسب با وضع علم جهان اسلام در نظر گرفته و اعطا شود. این نکته نیز باید در نظر باشد که اندیشیدن به برنامه علم و آینده پژوهش مقدم بر اعطای جایزه است. مطلب مهم دیگر و در اینجا مهم‌تر این است که به چه پژوهش‌ها و به پژوهشگران کدام رشته از پژوهش‌ها و علوم باید جایزه داد. پیداست که تعداد جوایز ناگزیر باید محدود باشد زیرا مگر می‌توان پنجاه یا شصت جایزه پانصد هزار دلاری به دانشمندان منسوب و منتسب به کشورهای اسلامی اعطا کرد. پس ناگزیر باید به سه چهار جایزه اکتفا کنیم. یک راه این است که از میان حوزه‌های علم یکی دو حوزه را برگزینند. اما کدام دانش‌ را باید ترجیح داد و ملاک انتخاب چیست؟ شورای سیاستگذاری جایزه، چهار حوزه علم و تکنولوژی را معین کرده است اما معلوم یا روشن نیست که ملاک انتخاب چیست؟ با تامل در حوزه‌های تعیین‌شده و توجه به تخصص دانشمندانی که می‌توانند جایزه بگیرند و مخصوصا با نظر به قدرت تکنیک و حکومت تقریبا بلامنازعی که بر عقل و جان مردمان دارد، شاید بتوان حدس زد که نقطه‌هایی در بلندترین قله علم و تکنولوژی زمان، منظور نظر بوده است. وقتی در شورای سیاستگذاری اعطای جایزه، بحث می‌کردند که جایزه به چه دانش‌ها و دانشمندانی داده شود من پیشنهاد کردم برای پزشکی نیز جایزه‌ای منظور شود. زیرا فکر می‌کردم که پیشرفت پزشکی لااقل در کشور ما در قیاس با رشته‌های دیگر محسوس‌تر و آشکارتر و موثرتر است. شورا پذیرفت که نه به پزشکی بلکه به تکنولوژی پزشکی جایزه‌ای تعلق گیرد. یا درست بگویم پزشکی را به «علم و فناوری زیستی» بیفزاید و آیا این معنی‌دار نیست که همه جایزه‌ها در جهانی که با آخرین منزل تکنولوژی فاصله دارد به تکنولوژی تعلق می‌گیرد؟ این امر در ظاهر نشانه اهمیتی است که ما برای تکنولوژی قائلیم ولی اقتضای توجه به تکنولوژی و اهتمام به آن در نظر داشتن شرایط و امکان‌های توسعه تکنولوژی است. در آن روز می‌خواستم این را هم بگویم که جهان در حال توسعه بطور کلی و جهان اسلام برای رهایی از وابستگی و توقف و بیرون آمدن از مرداب فساد به هنر و فلسفه و فرهنگ و طرح‌های اقتصادی و فرهنگی رهایی‌ساز و به معماری و شهرسازی نجیب و البته به تفکر در وضع و حال و کار و بار خود نیاز دارد و خوب است برای کسانی که وضع خاص جهان ما را می‌شناسند و از آسیبی که به اخلاق و معنویت و فرهنگ رسیده است و از افق امید یا خطری که آینده را تهدید می‌کند خبر دارند و می‌توانند ما را باخبر سازند، جایزه‌ای در نظر گرفته شود. یادم آمد که برای حوزه‌های علوم انسانی و فرهنگ و ادب جایزه‌هایی مثل جایزه امام خمینی(ره) در نظر گرفته شده است. در مورد این آثار باید از دو لغزش پرهیز کرد؛ یکی اشتباه مطالب خطابی با علم و تحقیق و دیگر تقلید جاهلانه و نیندیشیده از قواعد نقد و ملاک‌های تشخیص اثر تحقیقی از غیر تحقیقی. چنانکه بارها اتفاق افتاده است که یک اثر را صرفاً از آن جهت که فهرست منابع و مراجع نداشته است کنار گذاشته‌اند زیرا می‌پنداشته‌اند که چون معمولا پژوهش‌ها باید با مراجعه به منابع صورت گیرد پس ارسطو و نیوتون و کانت و فروید متفکر یا عالم نیستند. زیرا رفرانس ندارند. از این دو تلقی جاهلانه پرهیز باید کرد و علم و تحقیق را با نظر تحقیقی تشخیص داد. اما دانشجویان ریاضی و فیزیک و مهندسی و کشاورزی و اقتصاد و جامعه‌شناسی و فلسفه و اخلاق و… همچنان می‌توانند بپرسند که آیا علم‌ها و مهارت‌هایی که ما فرا می‌گیریم اهمیت ندارند و همه نگا‌ه‌ها باید به قله‌های تکنیک باشد؟ شاید این قبیل پرسش‌ها پاسخی داشته باشد اما همه از پاسخ‌ها خبر ندارند. به هر حال اینها را نگفتم. من یاد گرفته‌ام و عادت کرده‌ام که از گفتن حرف‌هایی که اثر ندارد و مورد اعتنا قرار نمی‌گیرد خودداری کنم. پس حرفی نزدم و اگر هم می‌گفتم شاید پاسخ‌هایی از این قبیل می‌دادند که پژوهش‌های علوم پایه و مهندسی مکانیک و عمران و کشاورزی و… کم است (و شاید این هم در ذهن‌ها می‌گذشت که پول مفت نداریم که به نویسندگان آثار فلسفه و علوم انسانی جایزه بدهیم) و کسی که مستحق دریافت جایزه‌ در این علم‌ها باشد، پیدا نمی‌شود و اگر پیدا شود انتخاب دانشمندانش آسان نیست و ملاک‌های دقیق برای انتخاب نداریم و در مواردی نیز قضیه ممکن است سیاسی و تبلیغاتی شود.

داعیه‌ها و خودآگاهی ها

این اشکال تا حدی وارد است ولی دو نکته را از نظر دور نباید داشت. یکی اینکه وقتی داعیه‌ها و دعوی‌ها بسیار است خودآگاهی به ناتوانی و ناداری و فقر وجودی نعمت کوچکی نیست. در مورد علوم فقه و مهندسی و پزشکی حکم نمی‌کنم اما در علوم انسانی راست می‌گویند که ما ملاک‌های دقیق نداریم ولی شاید ندانند که با ملاک‌های کمّی رسمی در باب علوم انسانی و فلسفه (و شاید در باب هیچ علمی) نمی‌توان حکم کرد. اگر داوران اهل نقد نباشند و با چند غائله و ملاک صوری بخواهند حکم کنند به گزینش‌شان اعتماد نباید کرد. مواردی پیش آمده است که در مقایسه یک کتاب با کتاب‌های دیگر کتاب‌هایی را که کمتر رفرانس داشته است در ابتدا رد کرده‌اند زیرا نمی‌دانند که کجا رفرانس مهم است و کجا ضرورت ندارد. اگر کپرنیک و فارادی و اینشتین و فروید و هر فیلسوفی نامزد جایزه می‌شد از ابتدا آثارشان را کنار می‌گذاشتند که ۲۰ درصد امتیاز رفرانس را نداشتند. رفرانس در پژوهش مهم است و در بعضی پژوهش‌ها اهمیت تام دارد اما در طراحی‌های علمی و فنی و فرهنگی و در فلسفه رفرانس منتفی است ولی اهل تقلید همه را با یک چوب می‌رانند و در همه موارد با یک میزان حکم می‌کن