پاورپوینت کامل شهریارِ آشوری ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهریارِ آشوری ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهریارِ آشوری ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهریارِ آشوری ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

شاید بتوان گفت که از جهاتی تمدن و ترجمه دو مولف درهم‌تنیده‌اند؛ بدین معنا که هیچ ساحت تمدنی‌ای را نمی‌توان یافت که یا برآمده از ترجمه یا متأثر از آن نباشد -یا حداقل با تسامح می‌توان چنین حکمی را دربار تمدن ایرانی-اسلامی پذیرفت: از دیروز ابدی سنتمان که تابعی از نهضت ترجم متون سریانی و یونانی (در ضلع غربی امپراتوری اسلامی اولیه) و نهضت ترجم متون ایرانشهری (در ضلع شرقی همان موقعیت تاریخی) بود تا این دهه‌های مواجه ما با مدرنیته که در بُعد تأمین متون فلسفی و نظری آن، نهضت ترجم دیگری آغاز شده است.

نقدی بر ترجمه داریوش آشوری از کتاب شهریار ماکیاولی

شاید بتوان گفت که از جهاتی تمدن و ترجمه دو مولف درهم‌تنیده‌اند؛ بدین معنا که هیچ ساحت تمدنی‌ای را نمی‌توان یافت که یا برآمده از ترجمه یا متأثر از آن نباشد -یا حداقل با تسامح می‌توان چنین حکمی را دربار تمدن ایرانی-اسلامی پذیرفت: از دیروز ابدی سنتمان که تابعی از نهضت ترجم متون سریانی و یونانی (در ضلع غربی امپراتوری اسلامی اولیه) و نهضت ترجم متون ایرانشهری (در ضلع شرقی همان موقعیت تاریخی) بود تا این دهه‌های مواجه ما با مدرنیته که در بُعد تأمین متون فلسفی و نظری آن، نهضت ترجم دیگری آغاز شده است.

اگرچه دست‌کم تجرب جوامع و تمدن‌های مختلف نشان داده که ترجمه امری گریزناپذیر و از جهاتی موضوعی حیاتی برای پویایی و بالندگی هر فرهنگی است، ولی همان تجربه نیز نشان داده که متأسفانه یا خوشبختانه هیچ ترجمه‌ای موفق از کار درنیامده و در رویارویی با منتقدان نکته‌سنج و یا مخالفان بهانه‌گیر -که عموماً رقبای شغلی یا معاندان فکری یکدیگرند- کامروا نبوده است.

یکی از بی‌شمار ترجمه‌هایی که دچار چنان سرنوشتی شده است، برگردان داریوش آشوری از کتاب نامدار نیکولو ماکیاوللی، شهریار است که علی‌رغم زیبایی متن و لذتی که از خواندنش عارض خواننده می‌شود (که شاید علت اقبال قابل توجه خوانندگان به آن نیز باشد)، از معایب و سهل‌انگاری‌های بسیار و بعضاً فاحش، عاری و بری نیست.

جدال بر سر کیفیت و ارزش ترجم آشوری از شهریار در چند سال گذشته بنا بر مناقشه‌ای که سید جواد طباطبایی علیه آن اقامه کرد، شهر آفاق دانشکده‌های اندیش سیاسی شده است و با توجه به رساله‌ای که طباطبایی برای نقد و رد آن نگاشت -تأملی در ترجم متن‌های اندیش سیاسی جدید: مورد شهریار ماکیاوللی- می‌توان گفت که تقریباً تمام بالابلند و فرازوفرودهایش با دقت بسیار کاویده شده و با توجه به قلم تند و نگاه تیزبین طباطبایی شاید دیگر نکته‌ای باقی نمانده باشد که به‌واسط آن بتوان «شهریار آشوری» را فروکوفت (البته اگر از نقد چنین تصوری داشته باشیم).

اما بااین‌حال، به نظر می‌رسد که در متن «شهریار ماکیاوللی» دقیق معرفتی بسیار حائز اهمیتی وجود داشته است که در ترجم آشوری «فوت» شده است، چنان‌که با دقت در آن می‌توان گفت که برگردان فارسی نه کتابی از ماکیاوللی بلکه برساخته‌ای از مترجم ایرانی است؛ از همین رو حتی می‌توان نسخ پارسی‌شد اثر شهیر ماکیاوللی را -با عنایت به آن دقیق معرفتی ازدست‌رفته- «شهریار آشوری» نامید.

همان‌گونه که مشهور است، به‌تقریب نظر کاف عُمای اندیش سیاسی بر آن است که ماکیاوللی میان دو جهان اندیش سیاسی قدمایی و جدید ایستاده است و به‌واسط گسست رادیکالی که از آن یک (قدیم) ایجاد کرده است، به این یک (جدید) گذر کرده است؛ این دقیق معرفتی گسست‌آفرین همان انقلاب کپرنیکی ماکیاوللی در علم سیاست است که به کشف قاره‌ای جدید در این حوزه منتهی می‌شود. به تعبیر کاسیرر، همان‌گونه که گالیله بانی علم دینامیک جدید است، ماکیاوللی واضع علم سیاست نوین است. با ماکیاوللی سیاست از جهان خیالات به عرص واقعیات پای می‌گذارد و از قدیم خودش به جدیدی گذر می‌کند که همانا «سیاست مدرن» است.

پس اولین، اصلی‌ترین و بی‌تردید مهم‌ترین نکته برای فهم اثر او و درک نظام اندیشگی یک‌سر نوآیینش -برای هر خواننده‌ای عموماً و برای خوانند نوآموز و مبتدی علم سیاست، خصوصاً- التفات به همین گسستی است که ماکیاوللی ایجاد کرده است؛ و علی‌القاعده نیز آرزومند آن است تا هر خواننده‌ای اثرش را نه بسان تداوم و تکراری در سنت و بازنویسی‌ای از بی‌شمار متونی که در آن نحله نگاشته شده، بلکه همچون «معنی» نویی بخواند که «لفظ کهن» از گفتنش قاصر بوده است. بدیهی است که هرگونه خوانشی غیر از این، نقض‌غرض مؤلف شهریار است و درغلتیدن در جهانی که برای ماکیاوللی از ارزش و اعتبار افتاده بوده است.

ماکیاوللی برای بیان منظور فوق همین نکت بسیار مهم را به اولین خوانند کتاب شهریار متذکر می‌شود که یقیناً می‌تواند دستورنامه‌ای برای هر خواننده‌ای باشد که به خواندن این اثر خطیر خطر می‌کند. ماکیاوللی در این نام تقدیمیه‌ای -که امروزه در آغاز هر چاپی از کتاب شهریار نقش بسته است- به عالی‌جناب لورنتسو مدیچی می‌گوید (از ویراست دوم ترجم انگلیسی هاروی منسفیلد

Harvey C. Mansfield

؛ شیکاگو، ۱۹۹۸):

Thus, since I desire to offer myself to your Magnificenc with some testimony of my homage to you, I have found nothing in my belongings that I care so much for and esteem so greatly as the knowledge of the actions of great men, learned by me from long experience with modern things and a continuous reading of ancient ones (p.

۳).

اما ترجم آشوری (ویراست سوم، تهران، ۱۳۸۹) از عبارت فوق (البته با تغییر در رسم‌الخط) بدین‌صورت است:

«من نیز بر آنم که برای نمایاندن ارادت خویش به شما سرور ارجمند چیزی بدان پیشگاه فراز آورم؛ و در میان هم دارایی خود چیزی ارجمندتر و ارزنده‌تر از آن توش معرفتی نیافته‌ام که دربار کردار مردان بزرگ آموخته‌ام؛ معرفتی که دستاورد آشنایی دیرینه‌ام با کار روزگار و پژوهش پیوسته در آثار روزگار باستان است» (ص ۵۳).

نکت بسیار تأمل‌برانگیزی که ماکیاوللی در اینجا بدان اشارتی داشته است و در واقع محل گسستی است که به تعبیر اشتراوس برآورند نخستین موج مدرنیته می‌شود، بند آخر عبارت است:

Learned by me from long experience with modern things and a continuous reading of ancient ones

.

همان‌گونه که به‌راحتی قابل تشخیص است، آشوری در اقدام (فی‌الواقع «اهمال») تعجب‌برانگیز، صفت بسیار مهمی که ماکیاوللی کاملاً با التفات و عنایت آن را به کار گرفته است را حذف کرده است:

modern

. در واقع ترجم آشوری بایستی این‌گونه می‌بوده تا می‌توانسته معنای مورد نظر ماکیاوللی را منتقل کند: «…معرفتی که دستاورد آشنایی دیرینه‌ام با کار روزگار [با امور مدرن یا نوآیین] و پژوهش پیوسته در آثار روزگار باستان است