پاورپوینت کامل سروی به نام قیصر ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سروی به نام قیصر ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سروی به نام قیصر ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سروی به نام قیصر ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

قیصر امین‌پور (۱۳۸۶-۱۳۳۸)، که امروز، دوم اردیبهشت‌ماه جلالی، زادروز اوست، بیش از ده سالِ پیش به لحظ ناگزیر عزیمت رسید و دردواره‌هایش را برای همیشه با ما وانهاد و رفت.

قیصر امین‌پور (۱۳۸۶-۱۳۳۸)، که امروز، دوم اردیبهشت‌ماه جلالی، زادروز اوست، بیش از ده سالِ پیش به لحظ ناگزیر عزیمت رسید و دردواره‌هایش را برای همیشه با ما وانهاد و رفت.

سرو باشکوه دانشکد ادبیات دانشگاه تهران، اگر بود، امروز، پای به شصتمین سال زندگی می‌نهاد. در دومین روز از دومین ماه سال، زاده شد و دریغا او که ارمغانِ بهار بود، به تاراج خزان رفت و در هشتمین روز از هشتمین ماه سال، سرو آزادش خزانی‌پوش شد. به قول خودش چقدر زود دیر شد و به قول وحید عیدگاه (شاگرد قیصر که این روزها جانشینی شایسته است برای نسل استادان شاعر دانشگاه تهران) خطاب به او:

تو سرو بودی و گفتم بهاره خواهی ماند

بهار تو نپنداشتم خزانه شود

روزگار از همان روزهای نخست زندگی سردمهری خود را به قیصر نشان داد. در دو سالگی دست مرگ او را از آغوش مادر جدا کرد. کودکی و نوجوانی را در منطقه‌ای دور از امکانات پایتخت، در گتوند و دزفولِ خوزستان، گذراند و راهنمایی نداشت تا توانایی‌های او را شناسایی کند و برای شکوفایی بیشتر راهش را هموار کند. در جوانی، و درست در هنگامی که می‌بایست با آموختن و ورزیدن ره‌توشه بردارد، طوفان روزهای انقلابی، که شور جوانی و آرمانخواهی او هم بدان دامن می‌زد، دامنگیرش شد. چند سالی با سرگردانی‌های تغییر دو رشت دانشگاهی دامپزشکی و علوم اجتماعی و سپس تعطیلی دانشگاه‌ها، از آرام و کام دور ماند. تا زندگی او خواست سروسامانی بگیرد، روزگار باز برگ دیگری از دفتر ناگواری‌های بی‌پایانش را رو کرد. قیصر چند سالی بود که رشت زبان و ادبیات فارسی را برگزیده بود و تا پایان دکتری و رسیدن به کرسی تدریس ادبیات در دانشگاه رسیده بود، با یکی از همرشته‌ای‌هایش پیمان زناشویی بسته بود، شیرینی پدر شدن را از نوشخند چشمان بی‌آلایش فرزندش چشیده بود، به پختگی در شاعری رسیده بود و راه راستین خود را برگزیده بود، که ناگهان… رشکِ گشوده‌دستِ یغمای خزان، ناز و نوش گل در آغوش بهار را برنتافت و جسم جوان قیصر در تصادف هولناک رانندگی درهم‌شکست؛ شکستنی از آن دست که پیوند کلیه، از کار افتادن کلی پیوندی، دیالیز، عمل جراحی قلب باز و پیوند دریچه را در پی داشت؛ و دردی را تا مغز استخوانش دواند که جز با مرگ او بهبود نیافت. از ۲۸ اسفند ۱۳۷۷ تا سه‌شنبه هشتم آبان ۱۳۸۶ و کوچ بی‌بازگشت، آنچه شاید بتوان آن را به‌زبان قیصر «خط‌خوردگی صفح پیشانی» خواند، هردم آن جان شکیبا و جسم زیبا را بیش از پیش تراشید و فروکاست تا از او هیچ برجا نماند جز لبخندی کمرنگ روی تخت بیمارستان دی… لبخندی که خلاص خوبی‌ها، فروفشرد رنج‌ها و داستانگوی نجابت و صلابت بود. لبخند سروی که خمید و خم به ابرو نیاورد… لبخند مردی که موبه‌مو حادثه بارید به هر بندش، اما او بخشید، جان و دلش را، به نوجوانان سروش، به دوستداران شعر، به دانشجویان سردرگم، به مردمِ رنجدیده و جنگ‌زده، به جهانی که لبخندش را از این پس تا همیشه کم خواهد داشت.

سای نازنین در بخشی بلندآوازه از منظوم زیبای «بانگ نی»، احسان طبری را سرو خوانده است:

سروبالایی که می‌بالید راست

روزگار کجروش خم کرد و کاست

وه چه سروی، با چه زیبیّ و فری

سروی از نازک‌دلی نیلوفری

در خواندن این بیت‌ها همواره تصویر قیصر در چشمم جان می‌گیرد. او که هم سخت بود و هم نرم؛ سخت با درشت‌خویان درشت‌گو و نرم با مهرورزان مهرجو، با کودکان و نوجوانان، که خود نیز گویی یکی از آنان بود در راستی و ساده‌دلی؛ باری با تمثیل سرو سایه به یاد قیصر می‌افتم. او که هم آزاد و رها بود و هم دربند و گرفتار؛ آزاد از هرچه رنگ تعلق