پاورپوینت کامل پیدایش عکاسی در ایران (?) ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پیدایش عکاسی در ایران (?) ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پیدایش عکاسی در ایران (?) ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پیدایش عکاسی در ایران (?) ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پیدایش عکاسی در ایران در دسامبر ۱۸۴۲ یعنی سه سال پس از اعلام موجودیت آن در فرانسه روی داده است، نخستین دوربین های عکاسی به روش داگرئوتیپ به درخواست محمد شاه قاجار از کشور های روسیه و انگلیس به دربار ایران وارد می شود , که البته روسها دوربین اهدایی امپراطور را زودتر به ایران و دربار می رسانند, و توسط دیپلمات جوان خود ” نیکلای پاولوف” که به این منظور آموزش عکاسی دیده بود , نخستین عکاسی در ایران در تاریخ ۱۸۴۲ میلادی ( ۱۲۲۱ هجری .ش) انجام گرفت .

پیدایش عکاسی در ایران در دسامبر ۱۸۴۲ یعنی سه سال پس از اعلام موجودیت آن در فرانسه روی داده است، نخستین دوربین های عکاسی به روش داگرئوتیپ به درخواست محمد شاه قاجار از کشور های روسیه و انگلیس به دربار ایران وارد می شود , که البته روسها دوربین اهدایی امپراطور را زودتر به ایران و دربار می رسانند, و توسط دیپلمات جوان خود ” نیکلای پاولوف” که به این منظور آموزش عکاسی دیده بود , نخستین عکاسی در ایران در تاریخ ۱۸۴۲ میلادی ( ۱۲۲۱ هجری .ش) انجام گرفت .

بیشترین سوژه های عکاسی افراد سلطنتی و بخصوص ناصرالدین میرزا (شاه آینده) بودند که بر صفحه داگرئوتیپ نقش می بستند . شیفتگی فراوان ناصرالدین میرزا به عکاسی و حمایتهای گسترده او از این فن و هنر حتی در طول سلطنت طولانی خودش زمینه ساز رواج گسترده عکا سی در ایران و بخصوص به صورت علمی وآموزش آن در مدرسه دارالفنون شد.

ژول ریشار را باید اولین عکاس به روش داگرئوتیپ در ایران دانست , و سپس ملک قاسم میرزا که به هر دو روش داگرئوتیپ و کولودیون آشنایی داشته است و درآخر خود ناصرالدین شاه که به عکاسی مسلط بوده است.

عکاسان ایران در آنزمان را باید به دو دسته تقسیم کرد : ۱- عکاسان ایرانی ۲- عکاسان خارجی که به نحوی

در ایران در پست های دولتی و یا در دربار ایران مسئولیتی داشتند, و در کنار پست دولتی خود به کار عکاسی نیز مشغول بودند.

از عکا سان ایرانی , ناصرالدین شاه – ملک قاسم میرزا – آقارضاخان (اقبال السلطنه)- موچول خان (غلامحسین خان صدیق السلطنه) – عباسعلی بیگ – سردار علی خان حاکم – میرزا احمد صنیع السلطنه – مسیو فکرد – علی خان امین حضرت (معتمد السلطان) – میرزا حسینعلی عکاسباشی – میرزا محمد خان حشمت الممالک – سلطان اویس میرزا – عبداله میرزا قاجار – میرزا ابراهیم صحافباشی – میرزا ابراهیم صنیع السلطنه ( میرزا ابراهیم عکاسباشی ) – محمد حسن قاجار – میرزا سید علی خان اعتماد حضور مستوفی ( میر سید علی ) – امیر خان جلیل الدوله ( امیر خان قاجار) – آنتوان خان سوریوگین – خانبابای حسینی – دکتر حیدر میرزا شاهرخشاهی – جهانشاه میرزا – روسی خان ( ایوانف) – محمد جعفر خان خادم – ماشااله خان فتو گرافی – اشرف السلطنه (عزت ملک خانم) – فاطمه سلطان خانم و عذرا خانم )- سمباتیان – رستمیان – میرزا علیخان گراور ساز – ژول ریشار (مسیو ریشار خان )- ژوزف پاپازیان و…. را می توان نام برد.

از عکاسان خارجی نیز به آگوست کرشیش – کارلیان – بلوک ویل – فوکتی ( فکاته کوکاتی) – لوئیجی پشه لوئیجی مونتابونه – جیانوزی – ارنست هولستر – و… می توان اشاره کرد.

عکاسان ایرانی :

با توجه به کثرت شیفتگان عکاسی در موقع ورود این هنر صنعت , معرفی تمامی عکاسان فوق امکان پذیر نیست و فقط به معرفی چند تن از مشاهیر آن بسنده می کنیم .

۱- ژول ریشار : (میرزا رضا خان)

ژول ریشار در تاریخ ۱۸۱۶ میلادی ( ۱۲۳۱ ه.ق) در فرانسه بدنیا آمد , سه سال از جوانی خود را در انگلستان

مشغول تحصیل پزشکی و انگلیسی بوده است .

در سال ۱۸۴۴ میلادی( ۱۲۶۰ ه.ق) به سمت ایران حرکت کرد و در اکتبر هما ن سال به تبریز رسید و بعد از ۴ روز استراحت، بی درنگ به سمت تهران حرکت کرد .

در زمان پادشاهی محمد شاه قاجار , مسلمان شد ونام رضا را برگزید و در زمان ناصرالدین شاه و به فرمان شخص شاه لقب خان گرفت و به میرزا رضا خان ویا ریشار خان معروف گردید.

او بعد از تاسیس مدرسه دارالفنون به عنوان اولین معلم زبان فرانسه در این مدرسه مشغول بکار شد و تا آخر عمر خویش , نیز در این سمت باقی ماند, قابل ذکر است بسیاری از رجال نامدار ایران در عصر پهلوی و قاجار زبان فرانسه را از او آموخته اند.

از وظایف دیگر او در دوران ناصر الدین شاه ترجمه بعضی از اسنا د و مترجمی زبان فرانسه بود.

بعد از ورود دوربین عکاسی به ایران او اولین نفری بود که عکاسی کرد و هنر عکاسی را در ایران بسط و توسعه

داد، و در بسیاری از سفرهای داخلی و خارجی به همراه شاه سفر کرد و عکسهای زیادی تهیه کرد .

از او تاکنون عکسی و یا نوشتاری یافت نشده است . اما بسیاری از نویسندگان ومحققان ایرانی ( مهدی بامداد-

صنیع الدوله – خلیل خان ثقفی و…) اورا اولین عکاس ایران می دانند که عکسهای بسیاری تهیه کرده بود , حتی دانا استاین اورا اولین عکاس ایرانی که با داگرئوتیپ کار کرده است می شناسد.

بالاخره او درسن ۷۷ سالگی در سال ۱۸۹۱ میلادی ( ۱۳۰۸ ه.ق) در گذشت واورا در گورستان آب انبار قاسم

شهر ری دفن کردند. یکی از عللی که ریشار خان را در زمره عکاسان ایرانی قرار دادیم نیز همین حضور او از جوانی تا پیری وحتی مرگ او در ایران بوده است .

۲- ملک قاسم میرزا :

او فرزند ۲۴ فتحعلیشاه و طبیب بود, او بعد از ژول ریشار اولین ایرانی است که عکاسی کرده و به هر دو روش

داگرئوتیپ و کولودیون آشنایی داشته است.