پاورپوینت کامل خوشنویسی در تمدن اسلامی – حسن بلخاری – بخش پنجم و پایانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خوشنویسی در تمدن اسلامی – حسن بلخاری – بخش پنجم و پایانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خوشنویسی در تمدن اسلامی – حسن بلخاری – بخش پنجم و پایانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خوشنویسی در تمدن اسلامی – حسن بلخاری – بخش پنجم و پایانی ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

رساله قطبیه: قطب‌الدین‌ محمد یزدی خوشنویس شاگرد مالک دیلمی (۹۲۴ ـ ۹۶۹ق) که چند سالی در بغداد زیسته و در ۹۷۸ تا ۹۹۰ق در همین شهر نشان و سراغ او داده شده و تا سال ۱۰۰۰ق زنده بوده ‌است. این رساله تذکره پنجاه‌ودو خوشنویس است و عالی افندی در مناقب هنروران از آن یاد نموده و آ‌ن را در ۹۹۵ با اضافاتی از خود در آن به ترکی درآورده است.

۳۲ ـ رساله قطبیه: قطب‌الدین‌ محمد یزدی خوشنویس شاگرد مالک دیلمی (۹۲۴ ـ ۹۶۹ق) که چند سالی در بغداد زیسته و در ۹۷۸ تا ۹۹۰ق در همین شهر نشان و سراغ او داده شده و تا سال ۱۰۰۰ق زنده بوده ‌است. این رساله تذکره پنجاه‌ودو خوشنویس است و عالی افندی در مناقب هنروران از آن یاد نموده و آ‌ن را در ۹۹۵ با اضافاتی از خود در آن به ترکی درآورده است.

کلمانت هوارت تاریخ تألیف رساله قطبیه را ۹۹۴ق نوشته است و شاید هم درست باشد؛ چه، یک سالی پیش از ۹۹۵ خواهد بود که تاریخ تألیف مناقب هنروران است؛ ولی سندی به دست نداده است. او شاگرد مقصود‌علی ترک و معزالدین شاگرد میر‌هبه‌الله و میر‌حیدر ‌بخارایی هم بوده و با واسطه شاگرد میر‌علی است. خط او در مرقع ۲۴۲ قاهره دیده می‌شود (ش۲۱۴۶) برادرش شرف‌الدین در طلاکاری و تذهیب هنرمندی نامور بود و اربعین جامی را در ۹۰۰ تذهیب کرده است.۱

۳۳ ـ رساله خط و خطاطان و نقاشان از قطب‌الدین محمد قصه‌خوان که به نام شاه‌تهماسب یکم به سال ۹۶۴ (فرخندگی) تألیف کرده است. از آنچه در پایان این رساله در نسخه ملی آمده «یاد کار ایشان در این مرقع است»، برمی‌آید که در مرقعی بوده و از آن جدا شده ‌است. در مرقع امیر غیب‌بیک امیر شاه‌تهماسب مقدمه‌ای است از سید‌احمد ‌مشهدی (درگذشته ۹۸۶ق) که تاریخ ۹۷۳ دارد و این مقدمه با اندک تصرفی درست همین رساله است، پس باید آنچه قطب‌الدین محمد قصه‌خوان در ۹۶۴ نگاشته است، همان را سید‌احمد ‌مشهدی در ۹۷۳ برداشته و در دیباچه این مرقع گذارده باشد. در نسخه دانشگاه بندی در‌باره سید‌احمد ‌مشهدی و خواجه زین‌الدین محمود به نظم و نثر آمده که در چاپی نمی‌بینیم، پس آن باید پس از مقدمه مرقع سید‌احمد مشهدی تألیف شده باشد و می‌توان گفت که آن از قطب‌الدین محمد یزدی است و تألیفش باید همان سال ۹۹۴ باشد و هموست که در دو جای این کتاب با لقب «[قصه]خوان» آمده است و باید گفت که نسخه ‌ملی اگر تاریخش درست باشد و باید هم باشد، پیش از این یکی ساخته شده و نسخه دانشگاه پس از آن با بسطی به نگارش درآمده است ولی چه کنیم که تاریخ آن در پایان «فیض» آمده که برابر است با ۸۹۰

این رساله در مجله سخن در تاریخ ۱۳۴۶ از روی نسخه کتابخانه ملی فرهنگ به چاپ رسیده است.۲ این نسخه رساله ششم مجموعه شماره ۶۹۱ فارسی این کتابخانه است. در ص۳۹۳ ـ ۴۰۶ به خط نستعلیق چلیپای محمدرضا پسر حاجی طهماسب قلی‌بیک در ۸ محرم ۱۰۵۷ (انوار ۲: ‌۱۹۶) نسخه‌ای از آن در رساله یکم مجموعه دانشگاه به شماره ۶۰۸۶ (ش۵۸۸ نسخه‌های مرحوم سعید نفیسی) به خط نستعلیق سده دوازدهم هست.

دومین رساله این مجموعه منظومه خط سلطان‌علی مشهدی است که دیباچه‌ای ندارد و انجام رساله نخستین هم گویا افتاده باشد اگر چه از چاپ شده کم ندارد. این دو نسخه از هم جدایی‌هایی دارند و چند بیتی در نسخه دانشگاه (نفیسی) است که در ملی نیامده و عباراتی هم در آن هست که در نسخه ملی دیده نمی‌شود. نسخه دیگری هم مرحوم دکتر مهدی بیانی مورخ ۱۰۹۶ داشته است.۳

آغاز نسخه دانشگاه: «در اسامی خطاطان. بسمله. حمد و سپاس به اخلاص مر خدای را که قرین صانع بی‌چونیست که زبنده (؟) مرقع بوقلمون به سواد بیاض که تولج ‌اللیل فی ‌ا‌لنهار و تولج ‌النهار فی ‌اللیل ملمع ساخت (پیداست که غلط است). آغاز چاپی: «بسمله. حمد به اخلاص مقرون صانع بی‌چون را زیبد که مرقع روزگار بوقلمون را به وجود آورد و بیاض تولج ‌اللیل فی ‌النهار و تولج ‌النهار فی ‌اللیل را ملمع ساخت.» انجام نسخه دانشگاه: «چه مقصود این قصه و قصه‌خوانی او اظهار سخن‌دانی ذکر بعضی استادان بود چه عبدالخطیه را آنجا رسید که بر آن شد تا کند تاریخ مرقوم:

به عقل عالم‌آرا مشورت کرد بگفتا نیستی زین فیض محروم

به‌ امام رضا(ع) به مولانا علی مشهدی و (افتاده).

انجام چاپی: «چون مقصود از این قصه‌خوانی ذکر بعضی از استادان بود که یادگار ایشان در این مرقع است، به اطناب زیاده محتاج ندیده و به یک قطعه تاریخ ختم آن پسندیده.

ز قطب قصه‌خوان در رسم تاریخ

شود بی‌شبهه این ترتیب مفهوم

به صد فرخندگی اتمام چون یافت

کن از «فرخندگی» تاریخ معلوم

(۹۶۴ق)

۳۴ ـ مناقب هنروران: مصطفی عالی افندی دفتردار بغداد (۹۴۸ ـ ۱۱۰۸ق) که به نام سعد بن‌ حسن‌جان به سال ۹۹۵ ساخته است تحریری است به ترکی با افزوده‌هایی از رساله قطبیه قطب‌الدین محمد یزدی که خود او وی را در بغداد دیده بوده ‌است. در استانبول به سال ۱۹۲۶ با دیباچه‌ای دراز در سرگذشت او و با فهرست به چاپ رسیده است.

۳۵ ـ فوائد الخطوط: درویش محمدبن دوست محمد بخاری که در بیست سالگی به سال ۹۹۵ق در ده فصل و یک خاتمه ساخته است. در تاشکند سه نسخه‌ای از آن هست که یکی مورخ ۲ رمضان ۱۲۲۳، دیگری صفر ۱۳۲۳، سومی از سده ۱۹ (فهرست ۱ :۳۲۰ ‌ش۷۳۱ تا ۷۳۳) عکسی از نخستین این سه نسخه در دانشگاه تهران هست (فهرست فیلمها، ص۱۵۰).

۳۶ ـ روضات‌الجنان و جنات‌الجنان: حافظ حسین کربلایی خوشنویس در گذشته ۹۹۷ که در (ج۱، ص۳۶۹ـ۳۷۳) آن اندکی از تاریخ خط آمده است.۴

۳۷ ـ مجموعه الصنایع: در آن از ساختن رنگها سخنی به میان آمده است و نسخه‌های آن ۴۲ باب یا فصل تا ۲۱۲ فصل دارد و باید در سده‌های ۱۰ و ۱۱ تألیف شده باشد(فهرست فیلم‌های دانشگاه، ص۱۸۶).

۳۸ ـ خلاصه التواریخ: از گمنام که نزدیک ۹۵۰ تألیف شده‌است نه از قاضی احمد ابراهیمی حسینی‌قمی (۹۵۳ ـ پس از ۱۰۱۵) پسر شرف‌الدین میرمنشی که تاریخ حوادث در آن به نوشته استوری می‌رسد به سالهای ۹۹۹ تا ۱۰۰۱ ۵ فصل «آغاز و انجام خط اصل» آن را محمد ‌شفیع لاهوری در مجله مدرسه خاوری شماره اگوست سال ۱۹۳۴ (۱۰: ۴‌، ص۲۳ـ۳۰) از روی نسخه خطی دانشگاه پنجاب به چاپ رسانده است.۶

۳۹ ـ گلستان هنر: قاضی احمد ابراهیمی حسینی‌قمی (۹۵۳ ـ پس از ۱۰۱۵ق) که پس از ۱۰۰۷ و ۱۰۱۵ ساخته شده و دو تحریر دارد، از بهترین کتاب‌های این فن است و من در نشریه کتابخانه مرکزی دانشگاه دفتر ششم در دنبال وصفی که از خلاصه‌التواریخ ش ۳۳۶ کتابخانه سنا کرده‌ام، از آن به تفصیل سخن داشته‌ام. افسوس که با بودن هفت یا هشت نسخه از آن هنوز متن فارسی آن به چاپ نرسیده با اینکه ترجمه روسی و انگلیسی آن نشر شده ‌است. (استوری ۱: ۱۰۷۴) عکس نسخه مسکو و اصل نسخه لندن را در لنینگراد دیده‌ام و آقای آکیموشکین خاور‌شناس متن فارسی را به چاپ می‌رساند.

۴۰ ـ مرقع شاهدخت زیب‌النساء بیگم: متخلص به «مخفی» دختر عالم‌گیر پادشاه و دل‌رس بانو‌بی