پاورپوینت کامل سـلطان نثــر محمدعلی اسلامى ندوشن ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سـلطان نثــر محمدعلی اسلامى ندوشن ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سـلطان نثــر محمدعلی اسلامى ندوشن ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سـلطان نثــر محمدعلی اسلامى ندوشن ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

نوشتن درباره آثار محمدعلی اسلامى ندوشن و خدمات ارزنده او به فرهنگ و هنر این مرزوبوم کار صعب و دشوارى است. چه در انتخاب عنوان مناسب و درخور براى این رند خلوت‌گزیده مطمئناً هر قلمى وامی‌ماند. با این حال بنا به روایتى، شاید بتوان محمدعلى اسلامى ندوشن را یک سفرنامه نویس قهار، قصه‌گویی مسلط، محققى کامل و مترجمى جامع دانست که در هر کدام از وادی‌های نقد و داستان و ترجمه و تحقیق و سفرنامه ید طولایى دارد و در هر کدام از این وادی‌ها بسیط است و صاحب‌نظر…..

نوشتن درباره آثار محمدعلی اسلامى ندوشن و خدمات ارزنده او به فرهنگ و هنر این مرزوبوم کار صعب و دشوارى است. چه در انتخاب عنوان مناسب و درخور براى این رند خلوت‌گزیده مطمئناً هر قلمى وامی‌ماند. با این حال بنا به روایتى، شاید بتوان محمدعلى اسلامى ندوشن را یک سفرنامه نویس قهار، قصه‌گویی مسلط، محققى کامل و مترجمى جامع دانست که در هر کدام از وادی‌های نقد و داستان و ترجمه و تحقیق و سفرنامه ید طولایى دارد و در هر کدام از این وادی‌ها بسیط است و صاحب‌نظر…..

– متولد ۱۳۰۷ یکى از روستاهاى توابع یزد

– تحصیلات ابتدایى را در یزد می‌گذراند و دوران دبیرستان را در دبیرستان البرز تهران.

– سال۱۳۲۵ ورود به دانشکده حقوق دانشگاه تهران

– سال۱۳۲۹ فارغ‌التحصیل

– سال۱۳۳۴ گذراندن دوره‌های فوق‌لیسانس و دکتراى حقوق بین‌الملل در پاریس و لندن

– پس از بازگشت به ایران به‌عنوان مشاور حقوقى و فرهنگى دانشگاه تهران استخدام می‌شود.

– او در طول سالیان مختلف زندگی‌اش سفرهاى متعددى به کشورهاى مختلف جهان داشته و سفرنامه‌هایش از بی‌نظیرترین سفرنامه‌های معاصر است تا جایى که به خاطر آن‌ها لقب «سلطان نثر معاصر» را به او می‌دهند.

– دکتر سلطان حمید سلطان درباره سفرنامه افغانستان دکتر اسلامى گفته است من خودم افغانى هستم ولى براى خودم عجیب بود که ایشان درباره هراتی‌ها چیزهایى نوشته‌اند که ما خودمان هرگز به آن‌ها فکر نکرده‌ایم.

– محمدعلی اسلامی ندوشن، برخی از آثار خود را با امضای مستعار «م. دیده‌ور» چاپ و منتشر ساخته است.

– کتاب «ابر زمانه و ابر زلف» وی در سال ۱۳۴۲ به‌عنوان کتاب برگزیده سال از سوی انجمن کتاب انتخاب شد.

– اسلامی ندوشن در مدت ۵۰ سال بیش از ۴۵ کتاب و صدها مقاله در باب فرهنگ و تاریخ ایران و ادبیات فارسی به رشته تحریر درآورده است.

– تأسیس فرهنگ‌سرای فردوسی و انتشار فصل‌نامه هستی از اقدامات او درزمینه اعتلای فرهنگ و ادب فارسی می‌باشد.

– شیرین بیانی استاد تاریخ دانشگاه تهران و نویسنده چندین کتاب تاریخی، همسر اوست.

برخى از آثار دکتر محمدعلى اسلامى ندوشن عبارت‌اند از:

گفتیم و نگفتیم، کارنامه سفر چین، زندگى و مرگ پهلوانان در شاهنامه، روزها: سرگذشت (۳جلد)، در کشور شوراها (سفرنامه اتحاد جماهیر شوروى)، ماجراى پایان‌ناپذیر حافظ، سخن‌ها را بشنویم، ابر زمانه و ابر زلف (نمایشنامه)، آزادى مجسمه (درباره ایالات‌متحده آمریکا)، آنتونیوس و کلئوپاترا (ترجمه)، شور زندگى (زندگی‌نامه ونسان وان گوگ)، گزیده اشعار هنرى لانگ فو، پیروزى و آینده دموکراسى و غیره

نمونه اشعار:

تو را بینم که چون یک خرمن صبح

به بالا می‌روی آرام و آرام

من اینجا دیر ماندم، دور ماندم

به زنجیر امید نا سرانجام

تو بودی و من نبودم

نوشتن درباره آثار محمدعلی اسلامى ندوشن و خدمات ارزنده او به فرهنگ و هنر این مرزوبوم کار صعب و دشوارى است. چه در انتخاب عنوان مناسب و درخور براى این رند خلوت‌گزیده مطمئناً هر قلمى وامی‌ماند. با این حال بنا به روایتى، شاید بتوان محمدعلى اسلامى ندوشن را یک سفرنامه نویس قهار، قصه‌گویی مسلط، محققى کامل و مترجمى جامع دانست که در هرکدام از وادی‌های نقد و داستان و ترجمه و تحقیق و سفرنامه ید طولایى دارد و در هر کدام از این وادی‌ها بسیط است و صاحب‌نظر..

درباره کتاب‌های دکتر محمدعلى اسلامى ندوشن گفته‌اند که کتاب‌های او دریچه‌ای را می‌مانند که خواننده را به جنگلى از موضوعات و عناوین متنوع و مطلوب می‌کشاند و روش دکتر اسلامى ندوشن در نقد و تحلیل این است که سعى می‌کند که آن شاخ و برگ‌هایی که در آثار هست و اجازه نمی‌دهد که ما خطوط کلى را ببینیم، به کنار بزند و ما را با خطوط کلى اثر آشنا می‌کند و نگاه دکتر اسلامى ندوشن، نگاهى فرهنگى و تاریخی عام است که از جهان‌بینی خاص خود او تبعیت می‌کند و درعین‌حال از منظر روان‌شناختی به نقد و بررسى محیط و مطالب پیرامون خود می‌پردازد. درواقع کتاب‌های او طورى است که هم دانشکده‌های ادبیات و فارغ‌التحصیلان آن می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند و هم کسانى که در بیرون این دانشگاه‌ها هستند و نگاهى عام دارند و هیچ‌گونه تخصصى را در مسئله ادبیات دنبال نمی‌کنند.

دکتر محمدعلى اسلامى ندوشن متولد سال۱۳۰۷ هجرى شمسى است. درباره تولدش می‌گوید: «خوشبختانه من اولاً در ده به دنیا آمدم و ثانیاً در یک خانواده متوسط. دوران کوتاهى در ده تحصیل کردم، پس از آن در یزد و بعد از آن تهران و بعد هم در خارج»

در هر حال دکتر اسلامى ندوشن به دلیل فوت پدر در سن ۹ سالگى مجبور می‌شود که روى پاى خودش بایستد. «حوادث طورى جریان یافت که تقریباً روى پاى خودم جلو بیایم. » ثروت مختصرى که خانواده‌اش داشت، کمک کرد تا بتواند درس بخواند و زندگى متوسط داشته باشد. « این همان بود که من طالب بودم؛ نه فقر و نه ثروت، یک زندگى در حد احتیاج.» او درباره هم‌نسلانش می‌گوید:

«ما تنها نسلى هستیم درکل تاریخ ایران که در یک دوران استثنایى زندگى کردیم. دورانى که ایران روزگار پرتلاطمى را پشت سر گذاشت و با تنش بسیار بیشتر از ظاهرش متلاطم بود. هیچ نسلى نه قبل از ما این زندگى را دیده و نه بعد از ما خواهد دید. براى اینکه در مرز دو دوران زیسته‌ایم: یکى مرزى که رفته است و جزو تاریخ شده است و ما بخشى از تاریخ را تشکیل دادیم و دیگر آنچه در جلو قرار داشت و در پیش است و به‌سرعت در حال دگرگونى است. تنها ما بودیم که این دوران را درک کردیم. هیچ نسلى دیگر از ایران این دوران را ندیده است و نخواهد دید.»

دومین خصوصیت زمانى که دکتر اسلامى ندوشن و هم‌نسلانش در آن زیسته‌اند این بود که آن‌ها در مرز دو فرهنگ نشستند. یکى فرهنگ غربى که فرهنگ غالب در جهان است و دیگرى فرهنگ سنتى. «این هم خصیصه‌ای است که فقط ما ایرانیان توانستیم داشته باشیم. البته هندیان و چینیان هم داشتند. کشورهایى که تمدن کهن‌سال داشتند، این خصوصیت را دارا شدند و مزج این دو فرهنگ و برخورد این دو فرهنگ، خصوصیتى به ما داد که من آن را یک عامل می‌دانم. براى اینکه فرنگی‌ها چنین چیزى را ندارند. آن‌ها یک فرهنگى هستند.» ازنظر دکتر اسلامى ندوشن این خصیصه تنها متعلق به کشورهایى است که یک دوران دراز تاریخى را گذرانده‌اند و یک کوله‌بار سنگین از گذشته با خود دارند. «من شخصاً این را یک امتیاز می‌دانم که بین این دو مرز و دو دوران قدیم و جدید و دو فرهنگ غرب و شرق چند صباحى زندگى کردم و درواقع از چیزهایى بهره گرفتم که چندگانه است.»

دکتر اسلامى ندوشن چند سال در یزد تحصیل‌کرده است و دو سال در دبیرستان البرز تهران. درواقع سال ورود او به تهران سال ۱۳۲۳ است. او پس از اتمام تحصیلات دبیرستانى وارد دانشکده حقوق دانشگاه تهران می‌شود. «چرا حقوق را انتخاب کردم؟ اولاً نمی‌خواستم یک ادیب سنتى شوم. خوش نداشتم که بروم بنشینم در کلاس‌هایی که درس ادبیات می‌دهند. همیشه دلم می‌خواست که به‌طور آزاد با ادبیات حرکت کنم، نه آنکه یک پیوند رسمى مرا به آن اتصال دهد.» و البته همین رشته حقوق بعدها به کمک او می‌آید. «باعث شد تا ذهن من از ادبى بودن صرف خارج شود چون ادبیات تنها کلاس و یک حوزه معینى نیست. یک سلسله معلومات و محفوظات متعین نیست. بلکه یک جهان گسترده است. یک جهان بیرون است و در ارتباط با زندگى حرکت می‌کند. در ارتباط با تاریخ و سرشت انسان»

دکتر ندوشن اصلاً از انتخاب رشته حقوق پشیمان نیست. «پشیمان نیستم از اینکه به دانشکده حقوق رفتم. براى اینکه حقوق مرا با زندگى روز و اجتماع بیشتر پیوند می‌داد. براى خودش عالمى داشت که از دانشکده ادبیات زنده‌تر بود. سیاسی‌تر بود. ما آن موقع نه آنکه تمام فکر و ذکرمان سیاسى باشد، ولى جوان و کنجکاو بودیم. دلمان می‌خواست از همه چیز سر دربیاوریم. از لحاظ سیاسى دوران بسیار زنده‌ای بود.»

با این حال پس از دانشکده حقوق دکتر اسلامى ندوشن به رشته قضایى کشیده می‌شود که «هیچ خوشم نمی‌آمد و مناسب حالم نبود. ولى به‌هرحال کشیده شدم.» به‌هرحال پاى دکتر اسلامى ندوشن به دادگسترى کشیده می‌شود. با این حال تمام حواسش دنیاى خارج بود و مسائلى که در بیرون، در مجلات، کتاب‌ها، بحث‌ها و حرف‌هایی که پیش می‌آمد «تمام حواسمان به این بود که روزنامه و مجله بخوانیم و بحث و حرف داشته باشیم. برویم خیابان اسلامبول بگردیم. آن زمان قلب تهران در آنجا می‌زد. صبح‌ها یک مقدارى در دانشکده با دوستان به بحث و حرف می‌گذشت و برمی‌گشتیم به کوى دانشگاه و بعد عصر که می‌شد به خیابان اسلامبول سر می‌زدیم و شب بازمی‌گشتیم»

بعد از سال ۱۳۲۹ دکتر اسلامى ندوشن در دادگسترى استخدام و عازم شیراز می‌شود که بیش از شش ماه دوام نمی‌آورد و به تهران بازمی‌گردد و روانه اروپا می‌شود و به فرانسه می‌رود. سه سال و نیم