پاورپوینت کامل روح استعمارگری فرهنگی در قالب جسم ایرانی‌ ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روح استعمارگری فرهنگی در قالب جسم ایرانی‌ ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روح استعمارگری فرهنگی در قالب جسم ایرانی‌ ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل روح استعمارگری فرهنگی در قالب جسم ایرانی‌ ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

سال ۱۳۹۶ هم‌زمان با سی‌امین سال اقامت نگارنده در غرب است. به خودم گفتم امسال هرطور شده باید یک‌سری از افکارم را که چندین دهه در مغزم یا بهتر بگویم در گلویم گیر کرده، یک‌ جوری بیان کنم (آخر می‌دانید در زندگی‌ [در غرب هم] زخم‌هایی‌ هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می‌خورد و می‌تراشد).[۱] منظورم را با نقل‌قولی‌ دیگر و این بار از گی‌ دو موپاسان ادامه می‌دهم

نقدی روانکاوانه بر مسئله جهانی‌شدن (۱)

سال ۱۳۹۶ هم‌زمان با سی‌امین سال اقامت نگارنده در غرب است. به خودم گفتم امسال هرطور شده باید یک‌سری از افکارم را که چندین دهه در مغزم یا بهتر بگویم در گلویم گیر کرده، یک‌ جوری بیان کنم (آخر می‌دانید در زندگی‌ [در غرب هم] زخم‌هایی‌ هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می‌خورد و می‌تراشد).[۱] منظورم را با نقل‌قولی‌ دیگر و این بار از گی‌ دو موپاسان ادامه می‌دهم: «چیستند این تأثیرات اسرارآمیز که خوشبختی‌ و اعتمادبه‌نفس ما را به اندوه تبدیل می‌کنند؟ […] آیا این لرز سرماست که پوست مرا می‌خراشد، اعصابم را مرتعش و روحم را تیره می‌کند؟ […] چه کسی‌ می‌داند؟ آنچه پیرامون ماست، همه چیزهایی که نگاهشان می‌کنیم ولی‌ نمی‌بینیمشان، همه آنچه با ما تماس پیدا می‌کنند و ما آن‌ها را باز ‌نمی‌شناسیم، هم آنچه لمس می‌کنیم بی‌آنکه به جنبش واداریمشان، همه چیزهای که رویاروی ما هستند و تمییزشان نمی‌دهیم، بر ما، جسم ما و از طریق آن بر اندیشه‌های ما و حتی قلبمان تأثیرات سریع و غافلگیرکننده و تفسیرناشدنی دارند.»[۲]

چندین وقت است که نمی‌توانم با برنامه‌های ایرانی، به‌ویژه از نوع خارج از کشور، به خصوص در ده گذشته ارتباط برقرار کنم؛ مثلاً بفرمایید شام، برنامه‌های من و تو، چند شنبه با سینا، آکادمی گوگوش، پارازیت و

VOA

و

BBC

و

Stage

و غیره. راستش را بخواهید این امر برایم دشوار است، کمی‌ راجع به آن فکر کردم و یکی‌ از علت‌های مهم این دشواری را در مجری‌ها و نویسندگان و دست‌اندرکاران این‌گونه برنامه‌ها دیدم.

یک روز صدای برنامه‌ها را قطع کردم و آن را بدون صدا تماشا کردم و متوجه شدم که نقط مشترک بین اکثر قریب‌به‌اتفاق این مجریان و برنامه‌ها، «کمبود روح ایرانی» در آن‌هاست؛ یعنی‌ اسم و جسم ایرانیست ولی‌ باقی‌ نه!

از نوع برنامه که کپی از برنامه‌های ‌اروپایی و آمریکاییست (

Late Night Shows

) گرفته تا نوع دکور استودیو و حتی قرار گرفتن پشت میز یا پوستر پشت سر و نیز حالت قرار گرفتن و نشستن مهمان در کنار میز تا حرکت‌های تند و ناگهانی و مهیج دست و پا و لب و دهان و چشم و ابرو. دوباره صدا را بلند کردم و متوجه شدم که سه‌چهارم از جمله‌بندی‌ها و ساختار زبانی‌ غیرفارسی‌ و اکثراً ترجمه‌های تحت‌اللفظی (گرته‌برداری) از برنامه‌های همان کشورهاست؛ و من چون خودم نیز سالیان سال است که در اروپا زندگی‌ می‌کنم و تمام این برنامه‌ها را می‌شناسم، کپی آن‌ها برایم غریب، مصنوعی و گاهی‌ مضحک می‌آید.

دکتر رضا براهنی مقال بسیار جالب و مهمی دارد به نام «دوبله چهر ما را مسخ می‌کند» که منظور من را بسیار شیواتر در آن بازگو نموده است. البته مقاله مربوط به چهارچوب خاص زمانیست، اما به نظر من این موضوع به‌ویژه در امروزه که چندین میلیون فارسی‌زبان در کشورهای غربی (‌اروپا و آمریکا) اقامت دارند و سالیان سال است که در آنجا می‌زیند جزو مهم‌ترین موضوع‌ها و دغدغه‌های فرهنگی‌ به شمار می‌رود. اگر اجازه بدهید بخش‌های کوتاهی از آن‌ را برایتان عیناً نقل ‌کنم و بعد به موضوعی‌ که پوست مرا می‌خراشد، اعصابم را مرتعش و روحم را تیره می‌کند، ربطش بدهم.

«دوبلاژ فیلم، لب و دهان و حرکات ما را کج‌ومعوج می‌کند. چگونه؟ به‌ این صورت که هر زبان با حرکات خاص لب و دهن سازگار است. حرکات لب و دهن یک انگلیسی یا فرانسوی‌زبان با حرکات لب و دهن یک فارسی‌زبان یکی‌ نیست و حرکات لب و دهان ما نیز حرکات لب و دهان آنان نیست؛ یعنی‌ بین زبان گفتار و وسایل گفتار آن زبان، آهنگ و وزن خاصی ایجاد می‌شود که این آهنگ و وزن با آهنگ و وزن زبان‌های دیگر فرق می‌کند و علاوه بر این حرکات صوتی یک ‌زبان با حرکات وسایل صورت (‌ چشم و ابرو و پیشانی و لب و لپ و گردن) کسی‌ که آن زبان را به‌صورت بومی تکلم می‌کند، ارتباطی‌ بسیار متناسب دارد که با حرکات وسایل صورت گویندگان سایر زبان‌ها ندارد. [در دوبله] بهترین صداهای موجود در زبان فارسی نه در خدمت حرکات ایرانی‌، بلکه در خدمت حرکات غربی‌ها و به‌ویژه آمریکایی‌ها [منظور در اینجا هالیوود است] که فیلم‌هایشان در ایران و البته در سراسر شرق نشان داده می‌شود، درمی‌آید؛ و اگر می‌بینیم که به دورِ چهره‌های خود ما هاله‌ای از حرکات لب و دهان آمریکایی کشیده شده است، لب و دهان فارسی‌زبان به‌صورت لب و دهان انگلیسی‌زبانان و البته بیشتر آمریکایی‌زبانان حرکت می‌کند و هرکدام ما مثل یکی‌ از ستاره‌های پیر و جوان آمریکایی خم به ابرو می‌آوریم، یا چشمک می‌زنیم و یا دهان غنچه می‌کنیم [یا آااااو و واااااو و آاااه و ازاین‌قبیل صداها درمی‌آوریم]. به این دلیل است که بهترین صداهای ما بیشتر در تلویزیون و در سینما در اختیار برگرداندن صدای ستاره‌های بیگانه قرار گرفته‌اند و چون صداها، آشنا و خودی هستند و چهره‌ها بیگانه و بیننده بی‌تقصیر است، از طریق صدای خودی، ناآگاهانه چهره‌ها را هم خودی فرض می‌کند. […] ما موقع دیدن فیلم، زبان فارسی‌ را می‌شنویم و فراموش می‌کنیم که حرکات بازیگر ربطی‌ به زبان فارسی‌ ندارد؛ به همین دلیل از طریق زبان فارسی در حرکات بازیگر غربی غرق می‌شویم و سعی‌ می‌کنیم حرکات غربی را جانشین حرکات خود کنیم و […] چون تفریحی جز تلویزیون نداریم، از تمام اصالت‌های خود چشم می‌پوشیم تا تفریحی کرده باشیم.»[۳]

صداگذاری‌ها نیز نسبت به جبر زمان بسیار تند شده، برخی‌ از فیلم‌ها را بایستی چندین بار گوش کنیم تا ببینیم طرف چه