پاورپوینت کامل طب در فرنگستان ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طب در فرنگستان ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طب در فرنگستان ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طب در فرنگستان ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

شیوه های درمان بیماران در انگلستان از سفرنامه رضا قلی میرزا نایب الایاله

رضاقلی میرزا پسر حسینعلی میرزا فرمانفرما و نوه فتحعلیشاه شاید در میان شاهزادگان قاجار اولین شخصی بود که در سال ۱۸۳۶ میلادی برابر با ۱۲۵۲ هجری قمری به فرنگ سفر کرد. در سال۱۲۵۰ ه.ق پس از مرگ فتحعلیشاه، حسینعلی میرزا فرمانفرما حاکم فارس به ادعای سلطنت برخاست و پس از مدت کوتاهی شکست خورد و او را به حال تبعید به طهران بردند

شیوه های درمان بیماران در انگلستان از سفرنامه رضا قلی میرزا نایب الایاله

رضاقلی میرزا پسر حسینعلی میرزا فرمانفرما و نوه فتحعلیشاه شاید در میان شاهزادگان قاجار اولین شخصی بود که در سال ۱۸۳۶ میلادی برابر با ۱۲۵۲ هجری قمری به فرنگ سفر کرد. در سال۱۲۵۰ ه.ق پس از مرگ فتحعلیشاه، حسینعلی میرزا فرمانفرما حاکم فارس به ادعای سلطنت برخاست و پس از مدت کوتاهی شکست خورد و او را به حال تبعید به طهران بردند.رضاقلی میرزا پسر ارشد او و برادران او به کازرون و بوشهر گریختند و در تدارک اقداماتی علیه محمدشاه بودند که پدر نامه‌ای به آنها نوشته و توصیه کرد که به انگلیس رفته و از آن دولت کمک و حمایت بخواهند. رضاقلی میرزا و دو برادرش، نجفقلی میرزا و تیمور میرزا که جوانانی بین ۲۵ تا۳۰ ساله بودند، ابتدا به بغداد رفته و مدتی بعد با همراهی مقامات انگلیسی در اوایل۱۲۵۱ برابر با ژانویه ۱۸۳۶از استانبول با کشتی بخار جنگی، طی سفر سخت دریایی به انگلستان رفتند. شاید آنها پس از ابوالحسن خان ایلچی، اولین ایرانیان شناخته شده و مطرح بودند که پای به انگلستان گذارده بودند. این سه نفر، میهمان دولت انگلیس بوده و به‌نظر می‌رسد آن دولت نیم نگاهی به آنها جهت استفاده‌های سیاسی احتمالی در آینده داشته است.آنها به محافل و میهمانی‌های اشرافی انگلیس دعوت می‌شدند و بشدت مورد توجه بودند. دولت انگلیس راجع به آنها با احتیاط عمل می‌کرد و سعی داشت این برگ برنده احتمالی را از دست ندهد و در عین حال رابطه‌اش با ایران را بر سر این مسأله خدشه‌دار نکند.

شاهزادگان هم به‌دنبال تأمین امنیت آینده خود و تضمین آن توسط انگلیس چه در لندن یا عثمانی و احیاناً ایران بودند و نیم نگاهی به دستیابی به قدرت پدر خود در فارس یا حداقل املاک وسیع خود در آن نواحی داشتند. نهایتاً پس از چهار ماه اقامت در لندن از راه اروپا به استانبول و سپس بغداد رفته و تا سال‌ها در آن شهر ساکن بودند. شرح این سفر در سفرنامه رضاقلی میرزا نایب‌الایاله که در سال‌های اخیر منتشر شده آمده است. او به‌عنوان یک نجیب‌زاده شرقی، از دل جامعه ایران ابتدای دوره قاجار، پای به کشوری می‌گذارد که صنعت و پیشرفت با شتاب زیادی از ده‌ها سال پیش در آنجا به جریان افتاده بود.او در این کتاب با دقتی خاص به پدیده‌های جدید صنعتی و جزئیات زندگی و فرهنگ و خصایل مردم انگلیس و سایر کشورهای بین راه نگریسته است و در بین پدیده‌های مختلف نگاهی نیز به مقوله طب و پزشکان و بیمارستان‌ها دارد. در بخش‌هایی نیز به بهانه بیماری خود و برادرش به مسائل پزشکی و نام اطبا و شیوه‌های درمان اشاراتی مختصر کرده است.

در بخشی از کتاب در هنگام گشت و‌گذار و بازدید در لندن درباره دیدارش از یک بیمارستان بیماران روانی نوشته است:

«…و از آنجا به خانه‌ای درآمدیم که مخصوص حکما و اطبا بود که در هفته دو روز چند نفر از اطبا به جهت معالجه مجانین در آنجا جمع می‌شوند. مجانین را به‌نظر اطبا می‌رسانند. در باب غذا و دوای ایشان با یکدیگر مشورت کرده قرار می‌دهند و هریک که رفع مرضش شود بعد از تجربه او را رها می‌کنند و قرار ایشان بر این قسم است و مخارج آن با دولت است.» (ص۴۵۹)

در قسمتی دیگر از خاطرات اقامت خود در لندن اشاره به بیمارستان‌های لندن دارد، چیزی که در ایران آن روز وجود نداشته است: «و همچنین در هر محله دارالشفایی ساخته‌اند و چندین هزارتومان مخارج هر دارالشفایی شده است و موقوفاتی چند هر ساله مقرر است که به دست می‌باشد و به عامل آن عمل می‌رسد که به جهت آن دارالشفا خرج نموده شش ماه، شش ماه لازم است که محاسبه آن را به اشخاصی چند که باعث بر آن کار خیر بوده‌اند پس داده هر دینارش را خرجی و حسابی در مقابل دارد و مخارج آن از مواجب اطبا و جراحان صرف دوا و غذا و لباس بیماران و اخراجات در ماهه خادمان زیاده اخذ می‌شود. اگر اخراجات م