پاورپوینت کامل شرق شناسی مدرن و تهاجم فرهنگی ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شرق شناسی مدرن و تهاجم فرهنگی ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شرق شناسی مدرن و تهاجم فرهنگی ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شرق شناسی مدرن و تهاجم فرهنگی ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

در این گیرودار، جوامعی که در این تقلید با یکدیگر رقابت می‌کنند و از هم پیشی‌ می‌گیرند، در همان مکان‌ها و فضاهای مجازی تشویق می‌شوند و نمره می‌گیرند و لایک‌ها و پاداش‌های عاطفی مجازی به‌صورت «بله ما شما را آدم حساب می‌کنیم و به جامع کشورهای متمدن خوش آمدید و هرکه با ما و مثل ما باشد از ماست!» دریافت می‌کنند.

نقدی روانکاوانه بر مسئله جهانی‌شدن (۲)

در این گیرودار، جوامعی که در این تقلید با یکدیگر رقابت می‌کنند و از هم پیشی‌ می‌گیرند، در همان مکان‌ها و فضاهای مجازی تشویق می‌شوند و نمره می‌گیرند و لایک‌ها و پاداش‌های عاطفی مجازی به‌صورت «بله ما شما را آدم حساب می‌کنیم و به جامع کشورهای متمدن خوش آمدید و هرکه با ما و مثل ما باشد از ماست!» دریافت می‌کنند. به همان‌گون غربی نیز تشویق می‌شوند که نظرات خود را در فیس‌بوک و اینستاگرام و توییتر و غیره بگویند؛ یعنی‌ یک منبع و مخزن بسیار گران‌بها و مجانی بازاریابی برای کلی شرکت‌های تجاری یا محافل سیاسی برای شناخت هرچه بیشتر افراد یک مملکت یا حوزه که خودشان با دست خودشان هرچه اطلاعات از نوع زندگی‌ و طرز تفکرشان هست در اختیار این شرکت‌های آمارگیری و نظرسنجی می‌گذارند. بازارهای غرب که اشباع شده و شرکت‌های اقتصادی و تجاری غول‌پیکر در حال این اندیشه‌اند که در کجای این کر خاکی می‌توانند راحت سرمایه‌گذاری کنند و سودهای کلان ببرند. کجا می‌شود مفت و مجانی‌ بازاریابی کرد؟ در شبکه‌های مجازی ‌جهانی‌.

فرهنگ جدید با تمام ابعادش آهسته‌آهسته وارد مملکت‌ها می‌شود؛ ورود شو و برنامه‌های تلویزیونی، رادیویی، اینترنتی و لایک و اسمایلی و سلفی (خودشیفتگی مفرط) و فیس‌بوک و میم‌های اینترنتی[۱] (مثل چالش‌های اینترنتی) و تلگرام و واتس‌اپ و اینستاگرام و توییتر و صدها مقوله و # دیگه که هست و خواهد آمد از این دسته‌اند. همراه آن‌ها مصرف‌گرایی و لذت‌جویی‌های بی‌هدف و سیاست‌زدگی و مراکز تجاری بی‌دروپیکر و واردات برند (به قول قدیمی‌ها مارک) و جنس و کالا. سبک زندگی‌ جدید و هیجان‌انگیز و حسرت نبودِ امکانات درست‌وحسابی‌ و آزادی‌های مثل اون‌ها در مملکت همانا و کلاً عوض کردن فرهنگ غنی‌ یک کشور از زیربنا به بهان شعارهایی‌ مانند «جهانی‌شدن و دهکد جهانی»‌ همان.

البته مقول آن‌چنان جدیدی هم نیست، قرن‌های متمادی است که از طریق شرق‌شناسان به عادت‌ها و آداب‌ورسوم و اخلاق و اندیش شرقی‌ها پی‌ برده‌اند و می‌دانند که یکی‌ از ضعف‌های ما، در قبول نداشتن خود و پرستش دیگری و غریبه‌نوازی و تشن‌ محبت و پذیرفته شدن از طرف دیگران است؛ این نوعش را می‌توان «شرق‌شناسی مدرن» یا در اصطلاح اقتصادی «بازاریابی پارتیزانی»[۲] نام گذاشت.

برای بسته شدن دهان مخالفان هم برنامه‌ریزی‌های ویژه به عمل آمده: «در دهکد جهانی‌ جایی‌ برای ملی‌گرایی و ناسیونالیسم وجود ندارد، فرهنگ من و تو دیگه نداره، هم ما انسانیم و عین همیم (ولی‌ در عمل هم انسان‌ها با هم برابرند، اما بعضی‌ برابرترند!)[۳] هم ما یک‌جور هستیم و بابا تو دیگه کی‌ هستی‌، هرکی‌ با دنیای امروز پیش نره امل هستش و نباید از دنیا عقب بیفتیم و این‌همه سال تو تحریم بودیم، حالا بزار نفس بکشیم و حال کنیم.» وقتی‌ ملت‌ها به این شعارها اعتقاد پیدا کنند و آن ‌را درونی‌ سازند و سبک زندگی‌شان جهانی‌شدنی شود، دوست و یاور و هم‌پیمان شده و از نظر عاطفی نیز حمایت می‌شوند؛ «لذت ببر، سیاسی نباش، مصرف کن!» همان‌گونه که در غرب مشاهده می‌شود که جوانان به‌ندرت حساسیت سیاسی در خود می‌بینند، سرشان تا دسته در

iPad

و

iPod

و

iPhone

مدلِ یک و دو و پنجاه و هشتاد ‌و چهار و

App

و

Apple

و

Tablet

و … می‌باشد و کاری به سیاست‌مداران و سیاست‌گذاران و دلالان ندارند، اگر هم اعتراضی شود در فضای مجازی اتفاق می‌افتد نه در واقعیت، در واقعیت هم اگر اتفاق بیفتد خودش تبدیل به شو می‌شود و راه به دنیای مجازی پیدا می‌کند و این چرخه باز از نو می‌چرخد و در عمل همه‌چیز همان‌طور که بود باقی‌ می‌ماند. شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور به‌سان عروسک‌هایی ‌شویم که مغزشان را برداشته باشند و از دهان آن‌ها صداها و آواها و حرف‌هایی بیرون می‌آید که دیگر با کشور خودمان هیچ‌گونه ارتباطی‌ ندارد. گویا هم‌اکنون شستِ موفقیتِ غربی، شستِ بیلاخِ شرقی‌ را از معرکه به در کرده باشد و شاید در آن زمان همه از این روند راضی‌ باشند. خدا داند!

پس به نظر نگارند این سطور، منظور از تهاجم فرهنگی‌ «زیرورو کردن یک فرهنگ از بیخ‌وبن به نفع سودهای سیاسی، نظامی، اقتصادی یک فرهنگ ‌دیگر که به‌اصطلاح برتر است»، می‌باشد. تعویض زیربنای فرهنگی‌ و اجتماعی در درازمدت و به‌طور غیرمحسوس اتفاق می‌افتد و زمانی‌ آن ‌را می‌فهمیم که دیگر دیر شده است. نزدیک به ۴۰ سال انقلاب، ۸ سال جنگ و چندین دهه تحریم و نبودن سوپاپ‌های اطمینان باعث می‌شود که مملکتی در مرز ترکیدن باشد و چه بهتر که این ترکیدن کانالیزه شود و انرژی‌ حاصل از آن در مصرف‌گرایی تخلیه شود؛ و اینجاست که ساخت و ترویج آرام‌آرام این نوع از برنامه‌ها و نشان دادن سبک زندگی‌ متفاوت کمک شایانی به سوق دادن فرهنگ یا ملتی به‌سوی دل‌خواه می‌کند. ما شاهد تخلی این اثرات در فضاها و مجتمع‌های غول‌آسای تجاری و فرهنگی‌ می‌باشیم.

از آنجا که این نوع فرهنگ‌سازی‌ها با حمایت‌های فوق‌العاده قوی اقتصادی داخلی‌ و خارجی‌ پشتیبانی می‌شوند، چنانچه بخواهیم نظام و ساختار آن ‌را درک کنیم، می‌بایستی ماهیت آن را به‌کل بشناسیم. فقط در این صورت است که می‌توانیم اثرات آن را روی انسان‌ها بررسی کنیم و آن‌گاه با هشیاری و درایت با این پدیده در سطح کلان برخورد ‌منطقی‌ و فرهنگی‌ و اقتصادی کنیم. پس اگر از آن فقط به‌عنوان تهاجم فرهنگی‌ نام ببریم و به راهکارهای فیزیکی‌ بسنده کنیم، مثلاً ماهواره‌ها را از روی پشت‌بام‌ها به پایین کشیده و خردشان کنیم و یا دارندگان آن‌ها را جریمه نماییم، آن‌وقت است که چشمانمان را به روی هدفمندی زیرکانه برای تغییراتی که پیش‌تر بدان اشاره شد خواهیم بست و فقط به ظاهر قضیه خواهیم پرداخت که این خود باعث اتلاف وقت می‌شود. در این حین زیربنای فرهنگی