پاورپوینت کامل زردی من از تو سرخی تو از من با جادوی همیوپتیک ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زردی من از تو سرخی تو از من با جادوی همیوپتیک ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زردی من از تو سرخی تو از من با جادوی همیوپتیک ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زردی من از تو سرخی تو از من با جادوی همیوپتیک ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

یکی از بزرگترین آرزوها و نیازها، یکی از عالی ترین قدرت ها و شریف ترین اعمال انسان، مقوله ی تغییر و اقدام به آن است. انسان همیشه خواسته است و می خواهد آنچه را که زمانی طولانی بر سر آن درنگ کرده است، یا مطلوب او نیست تغییر دهد و کسی که بتواند این عمل شریف را هر چه بهتر و قوی تر انجام دهد، از قدرت و اقتدار عظیم برخوردار خواهد بود.

یکی از بزرگترین آرزوها و نیازها، یکی از عالی ترین قدرت ها و شریف ترین اعمال انسان، مقوله ی تغییر و اقدام به آن است. انسان همیشه خواسته است و می خواهد آنچه را که زمانی طولانی بر سر آن درنگ کرده است، یا مطلوب او نیست تغییر دهد و کسی که بتواند این عمل شریف را هر چه بهتر و قوی تر انجام دهد، از قدرت و اقتدار عظیم برخوردار خواهد بود.

آرزوی دست یابی به نیروی تغییر روال طبیعت و هستی، متناسب با میزان ادراک و معرفت انسانی از جهان و هستی در زمان های مختلف و اشکال گوناگون جلوه کرده است. جادو شاید نخستین و قوی ترین جلوه ای است که مدعی داشتن طلسم تغییر در خود شده است. انسان احتمالاً پیش از آن که به نیروهایی در ورای وجود خویش و در ماورای طبیعت بیندیشد، پیش از آن که به تصور وجود نیروهایی در آسمان دست یابد و پیش از آن که با بیم و امید، خشم و رحمت شان را نیایش و ستایش کند. ظاهراً خود را تنها عاملِ ایجاد تغییر می شناسد و این دین اولیه، جادو، شاید نتیجه ی نخستین قدم های آگاهی انسان به سوی شناختن قدرتِ تغییر، فسادِ سکون و وجود اراده ای است که می تواند مانع این فساد شود و نظام تغییر را بر آنچه می خواهد حاکم نماید.

جادو، امری عملی است و پیش از آن که به دین یا علم نزدیک باشد به هنر شباهت پیدا می کند؛ به ویژه زمانی که کارکرد آشکار خود را به عنوان عملی جادوگرانه در طول زمان از دست می دهد؛ اساساً به شکل عملی آیینی در آیینها و مناسک و شعایر و چون آن، به جا می ماند. برخی از اعمال و کلام جادویی به رقص و آواز و نمایش و قصه و سایر هنرها نزدیک یا تبدیل می شود، در آنها به حیات خود ادامه می دهد بی آن که لزوماً کارکرد جادویی را با خود حمل کرده باشد.

برخی مناسک/آداب جادو حتی در طول زمان به بازی یا رسومی تبدیل می شود که جشن ها و عزاهای جمعی یا فردی را همراهی می کند. در چنین دورانی از حیات جادو یا عمل بخصوصی از آن، دیگر جادوگری وجود ندارد و هدف از اجرای آن، بیش از آن که به منظور تغییر و تأثیرگذاری، چه مثبت و خیرخواهانه و چه منفی و شربرانگیز، باشد؛ به بازی شباهت و تمایل پیدا می-کند. اغلب، مثل سایر آداب و رسوم جاری در عموم آیین ها و مناسک و شعائر، به صورت اعمالی معنا گم کرده و در قالب سنت هایی گاه قدسی و اغلب عرفی، از طرف مردم انجام می گیرد. مانند آنچه با گره ها (مشکل ساز و مشکل گشا)، با خوراکی هایی آیینی، سفره های نذری، جشن های مربوط به زمان آداب و رسوم شب یلدا و نوروز و کریسمس و چون آن، و با اجزای سازنده ی این ساختارهای فرهنگی انجام می گیرد. در چنین مراحلی، جادو اغلب خصوصیت فردی خود را با عمل جمعی جایگزین می کند و از آنجا که تقدس فردی خود را نیز رها کرده است، دیگر به شکل آیینی دینی برگزار نمی شود؛ بلکه صورتی اجتماعی به خود می گیرد و در مراسمی خاص از طرف همه ی افراد یک جامعه فرهنگی انجام می شود.

«اگر اصول تفکری را که مبنای جادوست بکاویم، احتمالاً خواهیم دید که به دو بخش تجزیه می شود: نخست این که هر چیزی همانند خود را می سازد یا هر معلولی شبیه علت خود است، و دوم این که چیزهایی که زمانی با هم تماس داشتند پس از قطع آن تماس جسمی از دور بر هم اثر می کنند… . افسون های مبتنی بر قانون شباهت را می توان جادوی همیوپتیک یا تقلیدی نامید. افسون های مبتنی بر قانون تماس یا سرایت را نیز جادوی واگیردار می نامیم… .

در یک کلام، جادو نظام جعلی قانونی طبیعی و هم چنین راهنمایی فریبنده ی تمامی است، علم کاذب و نیز هنری بی ثمر است…».

جیمز فریزر اضافه می کند: «جادوگر بدوی جادو را فقط در جنبه ی عملی اش بلد است. هرگز فرایندهای ذهنی ایی را که عملش مبتنی بر آن است تحلیل نمی کند، هرگز در اصول مجردی که به عمل او مربوط اند نمی اندیشد. برای او، همچنان که برای اکثر مردم، منطق امری ضمنی است نه صریح؛ استدلال کردنش مثل هضم غذاست بی کمترین آگاهی از فرایندهای فکری و فیزیولوژیکی که برای این یا آنعمل ضروری اند» (فریزر، ۸۸).

در مراسم و آداب جشن چهارشنبه سوری/سرخ، چنان که در جشن های مشابه آن مثل یکشنبه سفید در غرب و روسیه و مناطقی دیگر، دوشنبه سفید روسیه یا جشن های ماه مه و جشن¬های بهاری بسیاری نقاط دیگر جهان، با اجرای مراسم و خواندن شعرها و سرودهایی مواجه می شویم که به نوعی با اعمال جاویی مرتبط یا مشابه اند. گویی تغییر طبیعت با آرزوهای تغییر خودخواسته ی انسان همراه می شود و مردم به کمک واسطه های گذر و با اجرای مراسمی به این خواسته ها می رسند. ذهن بدوی خود را به لحاظی با طبیعت یگانه می بیند پس خود را از شیوه های باززایی، تکثیر یا تحول طبیعیت جدا نمی داند.

آیین های تشرف، گذرهای فردی و اجتماعی، گذر از موقعیت ها یا آیین های گذر از زمان، همگی به کمک واسطه هایی برای عبور انجام می گیرند که تقریباً از اشتراک جهانی برخوردارند. واسطه هایی چون آب، آتش، سنگ، گیاه، متولیان دینی گذر (مردان و زنان روحانی)، دعاها، سرودها و آوازها و مانند آن.

مراحلو مقاطع گذر عموماً از یک یا چند واسطه به طور همزمان کمک می گیرند تا آیین ومناسک عبور یا تشرف، پذیرفته شود.

از واسطه های گذر از زمانی به زمان دیگر (تازه) در مناطق مختلف ایران، به دو مورد آب و آتش اشاره می کنیم؛ آنچه تقریباً در بین سایر اقوام جهان نیز متداول است.

آب و آتش، هر دو مطهر و تطهیرکننده اند. «… آتش هم مانند آب در عین این که می سوزاند، تحلیل می برد، و در عین حال نماد تزکیه و باززایی است. اما در جایی آتش از آب متمایز می شود، هنگامی که نماد تطهیر از طریق فهم و تفهم است، تا به معنوی ترین شکلش برسد که نماد نور و حقیقت است؛ آب تطهیر از امیال است، تا به رفیع ترین شکلش برسد که نیکویی است (شوالیه —– آتش)

عبور از آتش، ضمن این که آزمونی برای اثبات پاکی بوده، همچنین به طور نمادین در تماس با آن می توان پاک شد، خصلت آن را به خود گرفت، بدی ها و رنج ها و بیماری ها را به نفس سوزاننده و نابودگر آن سپرد و خود به سلامت عبور کرد. فریزر در ادامه ی بحث بر سر ویژگی های جادو، به کاربرد همیوپتیک جادو برای درمان بیماری یرقان، به موردی در هند اشاره می کند.

«دیگر کاربرد سومند جادوی همیوپتیک درمان یا پیشگیری بیماری است. هندوهای قدیم مراسمی برای درمان یرقان اجرا می¬کردند که مبنایش جادوی همیوپتیک بود. روش اصلی آن وانهادن زردی شخص بیمار به موجوداتزرد رنگ و اشیای زرد رنگ مثل خورشید که خودِ مراسم نیز به آن تعلق دارد و فراهم آوردن رنگ قرمز آرام بخشی از یک منبع زنده ی پرقدرت مثل گاو سرخ رنگ بود. با این قصد، کاهنی این دعا را می خوانَد:

دردِ تنت و یرقانت به خورشید رود

رنگ گاو سرخ را بر تو می نهیم!

همه عمر رنگ سرخ به خود می گیری…» (فریزر، ۹۲)

و یا نمونه هایی دیگر در مورد حیوانات: «دروئیدها آتش بزرگی روشن می کردند و از میان آتش چهارپایی را عبور می دادند تا آن چهارپا از بیماری های فراگیر حفظ شود» (شوالیه-گربران——- آتش)

در مراسم چهارشنبه سوری در روستای قوریجان، از روستاهای آذربایجانشرقی، زنان داخل پوست گردو شمع روشنی می گذارند و آن را روی آب به صورت شناور رها می کنند؛ پسرانی که نیت کرده اند، صبح زود در آب شنا می کنند. در کلیبر (آذربایجان شرقی)، صبح زود در دو نقطه ی مقابل یکدیگر، با فاصله ای نه چندان زیاد، آتش بزرگی روشن می کنند و دام هایشان را از میان دو آتش عبور می دهند سپس، از آبی که از نهر آورده اند، به حیوان می دهند.

مراسمی که در چارشنبه سرخ/سوری ما انجام می گیرد، به اشکال متنوعی، با اصلی ثابت در نفس آن، در نقاطی دیگر از جهان نیز انجام می شد و می شود. در همه ی این نمونه ها، مراسم بی تردید با گیاه و جوانه زدن طبیعت و باززایی آن مرتبط است و آتش به معنایی آشکار، با خورشید گرم بین زمین و آسمان پیوند می زند.

روانه کردن ارواح مردگان که در باور بسیاری از اقوام در پایان سال به خانه و کاشانه شان سر می زنند، به طور نمادین در هیئت آتشی مثلاً در پوست گردو یا در مناطقی روی قایق های کوچک کاغذی یا فانوس های کوچک به جهان دیگر، سرزمین مردگان، بدرقه می شوند. یا تطهیر و نوزایی انسان و حیوان در مجاورت آتش، پاشیدن آب به سر و روی یکدیگر، پاشیدن آب از پشت بام ها بر سر مهمانان، به آب