پاورپوینت کامل شیخِ صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیخِ صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیخِ صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیخِ صفویه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

بی‌تردید مهم‌ترین طریقت صوفیانه که اثری بسیار عظیم بر تاریخ ایران نهاد و مسیر آن را تغییر داد، طریقت صفویه بود که پس از دو قرن تدارک و تمهید صبورانه، مستمر و هدفمند، تبدیل به نهضت سیاسی مذهبی فراگیری شد که ایران را پس از چند قرن دوباره واجد هویتی مستقل و منحصر به فرد و حاکمیتی یگانه کرد و از ایران هرج و مرج‌زده و نامنسجم، قدرت شکوهمند و بزرگ ساخت. این طریقه در سال‌های آغازین سده‌ هشتم هجری قمری توسط شیخ صفی‌الدین اردبیلی بنیان نهاده شد.

بی‌تردید مهم‌ترین طریقت صوفیانه که اثری بسیار عظیم بر تاریخ ایران نهاد و مسیر آن را تغییر داد، طریقت صفویه بود که پس از دو قرن تدارک و تمهید صبورانه، مستمر و هدفمند، تبدیل به نهضت سیاسی مذهبی فراگیری شد که ایران را پس از چند قرن دوباره واجد هویتی مستقل و منحصر به فرد و حاکمیتی یگانه کرد و از ایران هرج و مرج‌زده و نامنسجم، قدرت شکوهمند و بزرگ ساخت. این طریقه در سال‌های آغازین سده‌ هشتم هجری قمری توسط شیخ صفی‌الدین اردبیلی بنیان نهاده شد.

از شیخ نجیب‌الدین تا شیخ زاهد

صفی‌الدین در ۶۵۰ هجری قمری در کلخوران پا به دنیا گذاشت. کلخوران، روستایی بود در حومه‌ اردبیل که پدر او امین‌الدین جبرائیل، در آنجا قطعه زمینی داشت و از راه کشاورزی زندگی می‌کرد. صفی‌الدین، کودکی شش ساله بود که پدر را از دست داد. تحصیلات رسمی خود را در اردبیل پشت سرگذاشت. قرآن آموخت و مقدماتی از فقه؛ اما شیوه‌ زندگی‌ و حالات روحی او چندان با محیط مدرسه جور نبود. مدرسه را ترک کرد و به مسیر تصوف افتاد و معاشرت با زاهدان اردبیل را آغاز کرد.

بیست ساله بود که به توصیه‌ یکی از همین زاهدان، بار سفر بست تا به شیراز برود و به خدمت شیخ نجیب‌الدین بزغوش شیرازی، از صوفیان بزرگ آن دوران برسد. با اسباب و وسایل آن زمان، سفر از اردبیل به شیراز، دشوار و طولانی بود. اندکی بیش از دو ماه بعد به شیراز رسید. اما از بد حادثه، صفی‌الدین زمانی به شیراز رسیده بود که نجیب‌الدین درگذشته بود. چند سالی را در شیراز و شهرهای اطراف آن به دیدار مشایخ صوفی رفت تا شاید شیخی لایقِ بیعت بیابد. گویا در همین سال‌ها بود که در شیراز با سعدی نیز دیدار کرد. شاعر پیر، صوفی جوان را با آغوش باز پذیرفت و حتی نسخه‌ای از دیوان خود را نیز به او اهدا کرد؛ دیداری که البته منجر به ارادتی نشد.سفر شیراز، اما به کلی بی‌حاصل هم نبود. صفی‌الدین، در شیراز، نام و آوازه‌ شیخ تاج‌الدین ابراهیم گیلانی مشهور به شیخ زاهد را شنید. سفر دراز دیگری را این بار از جنوب به شمال، از فارس به گیلان در پیش گرفت. در سفری طولانی که برای صفی‌الدین همراه با سختی و بیماری بود، عاقبت پس از جست‌و‌جوی بسیار، شیخ زاهد را در دهکده‌ای در ساحل دریای خزر یافت. هنگامی که صفی‌الدین در ۶۷۵ هجری قمری به گیلان رسید، بیست و پنج ساله بود و شیخ زاهد، اندکی بیش از شصت سال داشت. از این زمان تا بیست و پنج سال بعد، صفی‌الدین، مرید و مقیم خانقاه شیخ زاهد بود. ترقی صفی‌الدین در دستگاه شیخ زاهد، بسیار سریع بود. شیخ زاهد با بالا رفتن سن، بیش از پیش به صفی‌الدین وابسته می‌شد. در سال‌های آخر عمر و با از دست دادن بینایی، عملاً صفی‌الدین بود که امور خانقاه را اداره می‌کرد و از سوی شیخ زاهد با مریدان و بازدیدکنندگان دیدار می‌کرد.

رهبر طریقت زاهدیه

روابط این دو در این سال‌ها با دو ازدواج متقابل مستحکم‌تر نیز شد. صفی‌الدین با فاطمه، دختر شیخ زاهد ازدواج کرد و دختر خود (از همسر اولش) را به ازدواج شمس‌الدین، فرزند شیخ زاهد درآورد. چندی بعد شیخ زاهد، صفی‌الدین را به جانشینی خود برگزید و خطوطی از آینده برایش ترسیم کرد: «برای من کناره‌جویی و عبادت ممکن بود اما برای تو نه. خداوند تو را برای امری بزرگ در نظر گرفته است. باید که تربیت مریدان را جدی‌تر از هر زمان برعهده‌ گیری و بر تعداد آنها بیفزایی.»

شیخ زاهد گیلانی در سال ۶۰۰ هجری قمری درگذشت. صفی‌الدین، اینک رهبر طریقت زاهدیه و وارث تمام میراث مادی و معنوی شیخ زاهد بود و شیخ صفی خوانده می‌شد. شیخ زاهد گیلانی، میراثی عظیم در اختیار شیخ صفی نهاد. رهبری طریقتی صوفیانه با تعداد انبوهی مرید، ثروتی هنگفت که از محل موقوفات و نذورات و هدایا حاصل شده بود و از همه مهم‌تر روابطی نزدیک با کارگزاران حکومت ایلخانان مغول. شاید بشود گفت که ایلخانان مغول در میان مظاهر گوناگون فرهنگ ایران، بیشتر از هر چیز به تصوف ایرانی علاقه داشتند و مشایخ صوفی را بسیار ارج می‌نهادند. این علاقه نه فقط در میان ایلخانان که در بین دولتمردان ایشان نیز رواج داشت.

شیخ زاهد بدرستی دریافته بود که کسی جز شیخ صفی، صلاحیت در اختیار گرفتن و مدیریت