پاورپوینت کامل جلوه هایی از موسیقی ایرانی در غزل حافظ ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه هایی از موسیقی ایرانی در غزل حافظ ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه هایی از موسیقی ایرانی در غزل حافظ ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه هایی از موسیقی ایرانی در غزل حافظ ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

موسیقی سنتی ایرانی از دیرباز پیوندی تخلف ناپذیر با شعر و ادب داشته، همواره با آن همراه بوده است. سخن منظوم فارسی – اعم از غزل، مثنوی، رباعی و …- در بستر موسیقی، با حنجره قوالان و خوانندگان و ساز نوازندگان به ترنم در آمده، چه بسا غـزل ها و تصنیف هـایی که به اعجاز الحـان موسیـقی در گوش جـان مردم نشسته و آوازه پیدا کرده است.

مقدمه: موسیقی سنتی ایرانی از دیرباز پیوندی تخلف ناپذیر با شعر و ادب داشته، همواره با آن همراه بوده است. سخن منظوم فارسی – اعم از غزل، مثنوی، رباعی و …- در بستر موسیقی، با حنجره قوالان و خوانندگان و ساز نوازندگان به ترنم در آمده، چه بسا غـزل ها و تصنیف هـایی که به اعجاز الحـان موسیـقی در گوش جـان مردم نشسته و آوازه پیدا کرده است.

این واقعیت انکارناپذیر- هرچند متعصبان و منکران به انکار برخیزند- تا آنجا در جامعه هنری ایران از آغاز تا امروز جریان داشته که به طور طبیعی، اصطلاحات مربوط به فن موسیقی را در لابلای اشعار و غزل های شعرای بزرگ ایرانی به وضوح یا به شکل اشاراتی می توان جست. این دیدگاه درباره هنرمند برجسته ای چون حافظ بیش از همه صادق است.

تأثیرات موسیقی ایرانی در مضامین شعر حافظ

برخی بر آنند که: “در آشنایی حافظ با موسیقی تردیدی نیست. تخلص حافظ که با نام بسیاری از آواز خوانان مشهور گذشته همراه بوده است، می تواند، به شکلی دوگانه و دو وجهی، علاوه بر اشاره به حفظ قرآن، به آواز خوانی و موسیقی دانی او نیز اشارتی داشته باشد. چه بسا انتخاب تخلص”حافظ” با توجه به این دوگانگی معنایی صورت گرفته باشد.” (پورنامداریان، ۱۳۸۸: ۹۵ و ۹۶).

موسیقی ایرانی به سه صورت در شعر حافظ نمود پیدا کرده است که در هر سه شکل ابزار پروردن مضامین و تصویر سازی است. آن سه حالت عبارت اند از: نخست، ذکر نام آلات موسیقی که با برخی واژه‌های شعر به طریق ایهام، تناسب ایجاد می کند. مانند:

به وقت سرخوشی از آه و ناله عشاق

به صوت و نغمه چنگ و چغانه یاد آرید

واژه عشاق با توجه به چنگ و چغانه، علاوه براینکه جمع عاشق است، اشارتی هم به مقام “عشاق” در موسیقی دارد.یا در بیت زیر که در آن کمال شادی و خوشباشی را باده گساری به همراه ناله و ترنم چنگ می داند:

قدح مگیر چو حافظ مگر به ناله چنگ

به بسته اند بر ابریشم طرب دل شاد

دوم، اشاره به مطرب از جمله شخص حافظ که مطربی و آوازخوانی می داند. مانند:

دلم زپرده برون شد کجایی ای مطرب

بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

یا در بیت زیر که در آن شاعر ناهید- خنیاگر فلک- را در هم آوازی و هم نوازی با خود ناتوان می بیند:

غزل سرایی ناهید صرفه ای نبرد

در آن مقام که حافظ برآورد آواز

سوم، بهره بردن از اصطلاحات و گوشه ها و الحان موسیقی ایرانی. مانند:

مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق

غزلیات عراقی است سرود حافظ

که بدین راه بشد یار و ز ما یاد نکرد

که شنید این ره دل سوز که فریاد نکرد

پرده گرداندن به اصطلاح امروز عوض کردن کوک ساز و دستگاه موسیقی است و “راه” و “ره” هر دو موهِم معنای “مقام موسیقی” نیز هست. عراق نیز از گوشه ها و لحن های دستگاه ماهور محسوب می‌شود. آشنایی حافظ با موسیقی تا اندازه ای است که علاوه بر آلات و اصطلاحات، به شیوه ها و طرق آن هم اشاراتی دارد:

این مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت

وآهنگ بازگشت به راه حجاز کرد

در این بیت، شاعر شگفتی خود را از شیوه نوازندگی مطرب و چیره دستی او در آن نشان می دهد؛ شیوه ای که مطرب در اجرای آن از گوشه و مقامی به گوشه و مقام دیگر می رود و باز می گردد. در واقع، او لحن ها و گوشه ها یی با ویژگی های مشترک را از دو یا چند دستگاه به گونه ای ترکیب می کند که نغمه ای بدیع خلق می‌شود. به این سبک از اجرای موسیقی “مرکب خوانی” یا “مرکب‌نوازی” گفته می شود.

این اندازه آشنایی با موسیقی، حافظ را در آفرینش مضامین شعری به گونه ای توانا ساخته است که با بهره گیری از اصطلاحات موسیقی، تناسب های ایهامی و دو پهلو خلق کرده، تا آنجا که پهنای موسیقی لفظی و معنوی کلام را تا سطح بسیار عالی غنا بخشیده است. مانند واژه های عراق و حجاز در بیت زیر که علاوه بر دلالت بر دو اقلیم جغرافیایی، با توجه به کلمه “زمزم