پاورپوینت کامل جایگاه تاریخی و فرهنگی زعفران ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه تاریخی و فرهنگی زعفران ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه تاریخی و فرهنگی زعفران ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه تاریخی و فرهنگی زعفران ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

در منابع یونانی نیز داستانی از جوانی با همین نام (زعفران) آمده است که ابوریحان بیرونی به نقل از جالینوس (دانشمند یونانی در قرن دوم میلادی) نقل کرده است:‏ «جوانی به نام زعفران با هرمس گوی بازی می‌کرد، با ضرب گوی سرش شکست و خونش بر زمین ریخت و از آن زعفران ‏‎]‎‏با کلال‏‎[‎‏ درخشان رویید.»۶۶

در منابع یونانی نیز داستانی از جوانی با همین نام (زعفران) آمده است که ابوریحان بیرونی به نقل از جالینوس (دانشمند یونانی در قرن دوم میلادی) نقل کرده است:‏ «جوانی به نام زعفران با هرمس گوی بازی می‌کرد، با ضرب گوی سرش شکست و خونش بر زمین ریخت و از آن زعفران ‏

‎

]

‎

‏با کلال‏

‎

[

‎

‏ درخشان رویید.»۶۶

مرحوم زریاب خویی در حاشیه متن عربی مطلب مزبور، به استناد نوشت پولیوس برندس، افزوده است: «جالینوس نام جوانی را که با عطارد یا هرمس بازی می‌کرده، کروکوس گفته است که یونانیِ زعفران است، و نوع بازی هم دیسک بوده است…»۶۷ به نوشت پیرگریمال: «کرکوس جوانی بود که بر اثر عشق‌ورزی با ایزدبانو اسمیلاکس به زعفران مبدل شد.»۶۸ داستان مزبور دلالت بر آن دارد که یونانیان اولا با زعفران و رنگ قرمز خوش‌رنگ (محلول غلیظ) آن آشنا بودند، ثانیا این داستان مشابه روایت چگونگی رویش گیاه «پرسیاوشان» یا «خون سیاوشان» است که فردوسی در شاهنامه داستان غم‌انگیز عشق فرنگیس (دختر افراسیاب) و قتل فجیع و ناجوانمردان سیاوش به دستور افراسیاب و ریختن خون وی بر زمین و رستن گیاهی از آن را نقل کرده است.۶۹ طبری نیز داستان سیاوش (سیاوخش) و کشتنش به دستور افراسیاب را نقل کرده، اما اشاره‌ای به رویش گیاه از محل ریختن خون او بر زمین ندارد. در ترجمه‌های فارسی تاریخ طبری، منسوب به بلعمی، نیز داستان سیاوش بدون ذکر رویش آن گیاه آمده است.۷۰ طبری از «ابوزعفران» و نیز «زعفرانی» یاد کرده، که به آن اشاره شد.‏

‏۱۲- کنی «زعفران» و «زعفرانی»‏

از موارد گزینش اسامی «رُستنی‌ها» برای نام پسران کمتر سراغ داریم؛ زیرا به جز مواردی استثنایی، به‌ندرت اسامی گیاهان برای پسران انتخاب شده است؛ از باب نمونه بلاذری (وفات ۲۷۹ق) در وقایع قرن دوم از مردی به نام «خشخاش عنبری» یاد کرده است.۷۱ طبری نیز از مردانی با اسامی «صندل» و «ریحان» سخن گفته، از آن جمله است: در وقایع سال ۱۱۹، نام یکی از سالاران سپاه بیرون بلخ را «ریحان بن زیاد عامری» ثبت کرده است.۷۲ همچنین در وقایع سال ۲۵۵، از «ریحان بن صالح» از غلامان شوره‌چی که به مصاحبت علوی درآمد.۷۳ همو در وقایع سال ۲۶۶ق به کشته شدن «صندل زنگی»؛ و در وقایع سال ۲۹۳ق، به امان‌خواهی «صندلی مزاحمی» اشاره کرده است۷۴ که وجوه تسمیه خود را از «صندل» گرفته‌اند که درختی است؛۷۵ اما گزینش نام برخی از رستنی‌ها در لقب یا کنی مردانه معمول بوده است، از باب نمونه کسانی با لقب «زعفران» یا «زعفرانی» در متون کهن آمده است که برخی از آنها در شمار مشاهیر بوده‌اند.۷۶ ‏

طبری در ذیل وقایع سال ۱۲۶ق، شرحی مبسوط در ذیل عنوان «سخن اندر اختلاف یمانیان و نزاریان در خراسان، و اختلاف کرمانی و نصر بن سیار و سبب این رخداد» نقل کرده است. در این وقایع از جمله از «ابوزعفران» که تحت تعقیب نصر بن سیار بوده سخن گفته است: «گویند نصر به کرمانی خشم آورد، از آن رو که به بکر بن فراس بهرانی عامل گرگان نامه نوشته بود و وی را از کار منصور بن جمهور، که فرمان کرمانی را با «ابوالزعفران» وابست اسد بن عبدالله فرستاده بود خبر داده بود، که نصر از پی وی برآمد و به او دست نیافت… علی بن وایل گوید: پیش نصر رفتم؛ کرمانی به کناری نشسته بود و می‌گفت: گناه من چیست که ابوالزعفران آمده؟ به خدا نه او را نهان کرده‌ام، نه جایش را می‌دانم.»۷۷

طبری در وقایع سال ۱۴۴ق نیز از شخصی به نام «زعفرانی» واقعه‌ای را نقل کرده است: «زعفرانی گوید: محمد بیامد و پیش عبدالله بن شیبان جای گرفت و شش روز بماند…»۷۸ احتمال دارد این شخص از اهالی زعفرانی همدان بوده‌ که همانند «ابوالعلاء زعفرانی همدانی» و «ابی احمد قاسم بلبل زعفرانی همدانی»، کنی خود را از «زعفرانیه» در یک منزلی راه همدان به اسدآباد گرفته است.۷۹

عریب بن سعد قرطبی در دنبال تاریخ طبری، ضمن شرح وقایع سال ۳۲۰، از کشته شدن خلیفه مقتدر عباسی به دست مونس مظفر خبر داده و ابوعلی معروف به «زعفران» را از جمل یاران مونس برشمرده است. در شرح این واقعه از «محسن زعفران» نیز گفتگو شده است.۸۰ ‏

‏۱۳- تشبیه چهره به رنگ زرد و زعفران‏

در روایت بلعمی، ضمن نقل داستان یوسف و زلیخا، از «گندم» و «رز» و «انگور» نیز به مناسبت‌هایی سخن رفته است۸۱ و در تاریخنا