پاورپوینت کامل شخصیت جامع ناصر خسرو ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شخصیت جامع ناصر خسرو ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شخصیت جامع ناصر خسرو ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل شخصیت جامع ناصر خسرو ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

ناصر خسرو چه در مقام داوری درباره دیگران و چه در رفتار با آنان، تابع انصاف و مدافع حق و حقیقت است و از خودگرایی و خودمحوری بیزار و گریزان. ابیات زیر مؤید این مدعاست:

۳ـ نفی «خود برتربینی»‏

ناصر خسرو چه در مقام داوری درباره دیگران و چه در رفتار با آنان، تابع انصاف و مدافع حق و حقیقت است و از خودگرایی و خودمحوری بیزار و گریزان. ابیات زیر مؤید این مدعاست:

مباش مادح خویش و مگوی خیره مرا / که من ترنج لطیف و خوشم تو بی‏مزه تود۱

(همان، ص۳۲، قصیده ۱۵‏)

و نیز در مذمت تنها به قاضی رفتن و از روی پیش‏داوری حق را به جانب خود دادن چنین می‏گوید:

زیرا که سرخ‌روی برون آمد هر کو به پیش حاکم تنها شد‏

(همان، ص۳۴۰، قصیده ۱۶۱‏)

۴- دادگرایی و انصاف‏جویی

طبیعت انسان‏گرای ناصر خسرو اصولا نسبت به هر گونه بی‏عدالتی و بی‏انصافی حساسیت شدید دارد تا آنجا که در یکی از منظومه‏هایش، فردی را که فاقد عدالت باشد گرگ تلقی می‏کند:

گرگ است، نیست مردم، آن کس که دادگر نیست / برتر ز داد و دانش اندر جهان اثر نیست‏

(همان، ص۱۵۴، قصیده ۷۰‏)

و در منظومه‏ای دیگر، گرگ درنده را بر آدمی ستمگر ترجیح می‏دهد:

گرگ درنده گرچه کشتنی است / بهتر از مردم ستمگار است

از بد گرگ رَستن آسان است / وز ستمکاره سخت دشوار است

گرگ مال و ضیاع تو نخورد / گرگ صعب تو میر و بندار است

(همان، ص۲۸۵، قصیده ۱۳۴‏)

و در جایی دیگر، دادگری را مظهر و وارث عقل منزه می‏شناسد:

عدل است و راستی همه آثار عقل پاک / عقل است آفتاب دل و عدل از او ضیاست

(همان، ص۳۹۴، قصیده ۱۸۶‏)

۵- نفی و نقد تکاثر ثروت و فاصله‏های طبقاتی

وجود نابرابری‏های اجتماعی و اختلافات فاحش طبقاتی، از دغدغه‏ها و نگرانی‏های بزرگ ناصر خسرو است. او هرگز نمی‏تواند بپذیرد که اقلیت کوچکی از جامعه در ناز و نعمت بی‏حساب غوطه‏‌خورند و در مقابل، اکثریت غالب مردم در شرایط فقر مطلق، به سر برند و حتی به برآوردن بدیهی‏ترین و ابتدایی‏ترین نیازهای خود قادر نباشند. وی در جای‏جای دیوانش با این بی‏عدالتی آشکار درمی‏افتد و از آن شکوه سر می‏دهد:

نعمت منعم چراست دریا دریا؟ / محنت مفلس چراست کشتی کشتی؟‏

(دیوان مصحح تقوی، ص۵۰۹‏)

او در قصیده‌ای تا آنجا پیش می‏رود که حتی در برابر خداوند نیز، درباره فقر و غنا به چون و چرا می‏پردازد:

اگر بزرگی و جاه و جلال در درم است / ز کردگار بر آن مرد کم درم ستم است

یکی به تیم سپنجی نیابد جای / تو را رواق ز نقش و نگار چون ارم است

چو مه گذشت، تو شادی ز بهر غلّه تیم/ ولیکن آن که تو را غله او دهد به غم است

همه ستاره که نحس است مر رفیق تو را / چرا تو را به سعادت رفیق و خال و عم است‏

(همان، ص۴۰۸-۴۰۷، قصیده ۱۹۲‏)

و در جایی دیگر به ارائه مصادیقی از این فاصله طبقاتی می‏پردازد:

بنگر که مر آن را خز است بستر / وین را به مثل زیر، بوریا نیست

وان را بر آخُر، ده اسب تازی‌ست / در پای برادرش لالکا نیست

‏«مسعود» همه بر حریر غلتد / بر پشت «سعید» از نمد قبا نیست‏

(همان، ص۱۱۵، قصیده ۵۱‏)

۶) رواداری و مدارا‏

هر که حجت خواهدت، گویی جوابت تیغ تیز / حجت ار تیغ است، پس درس و مقالت چیست پس؟

(دیوان مصحح تقوی، ص۲۰۶‏)

ناصر خسرو با وجود ایمان مستحکم مذهبی و اعتقاد سرسختانه و پرشورش، از سعه صدر چشمگیری در برخورد با مخالفان فکری و پیروان سایر ادیان و مذاهب برخوردار است. این روحیه مدارا و تحمل، تا حدود زیادی محصول زندگی پر فراز و نشیب و تحولات فکری و بحران‏ها و تعارض‏های روحی و عقیدتی او و مخصوصا متأثر از مسافرت‏های متعددش به سرزمین‏های مختلف و آشنایی با فرهنگ‏های متفاوت و حشر و نشر با ملل و نحل گوناگون است؛ چنان که خود گوید:

برخاستم از جای و سفر پیش گرفتم / نز خانه‌م یاد آمد و نز گلشن و منظر

از پارسی و تازی، وز هندی و از ترک / وز سندی و رومی، وز عبری همه یکسر

وز فلسفی و مانوی و صابی و دهری / درخواستم این حاجت و پرسیدم بی مر

از سنگ بسی ساخته‏ام بستر و بالین / وز ابر بسی ساخته‏ام خیمه و چادر

گه حبل به گردن مانند شتربان / گه بار به پشت اندر ماننده استر‏

(مینوی و محقق، ص۵۱۰، قصیده ۲۴۲‏)

و در جایی دیگر، از مسلمانی توأم با مدارای خود بدین‏گونه یاد می‏کند:

یکی میزان گزیدم بس شگفتی / کز آن بهْ نیست میزانی به حرّان:

نگویم آنچه نتوانم شنودن / سر اسلام حق این است و ایمان

مسلمانم چنین بی‏رنج از آنم / چنان دانم چنین باشد مسلمان‏

(همان، ص۱۰۸، قصیده ۴۸‏)

در ابیات زیر سعه صدر شایان تحسین ناصر در تحمل اندیشه‏ها و آرای مخالفان و پیروان سایر ادیان و رعایت حرمت و شئون آنان به وضوح آشکار است:

از مذهب خصم خویش بررس / تا حق بدانی از مزور

حجت نبود تو را که گویی / من مؤمنم و جهود کافر

گویی که صنوبرم ولیکن / زی خصم تو خاری، او صنوبر

هشدار و مدار خار کس را / مرغان همه را حبیره مشمر

غرّه چه شدی به خنجر خویش؟ / مر خصم تو را دَه است خنجر

با خصم مگوی آنچه بر تو / معلوم نباشد و مقرر

(همان، ص۹۵، قصیده ۴۳‏)

ناصر خسرو ضمن قصیده‏ای به مذمت کسانی می‏پردازد که جاهلانه درصدد طعن و وهن پیروان سایر ادیان الهی‏اند:

بنکوهی جهود و ترسا را / تو چه داری بر این دو تن تفضیل؟

چون ندانی که فضل قرآن چیست / پس چه فرقان تو را و چه انجیل؟‏

(همان، ص۱۲۴، قصیده ۵۵‏)

جهود را چه نکوهی؟ که تو به سوی جهود / بسی نفایهتری زانکه سوی توست جهود‏

(همان، ص۳۲، قصیده ۱۵‏)

در جایی دیگر نیز از تفاخر ناموجه بعضی افراد بر پیروان حضرت مسیح(ع) سخت انتقاد می‏کند:

فضل تو چیست بنگر بر ترسا؟/ از سر هوس برون کن و سودا را

تو مؤمنی گرفته محمد را / او کافرست گرفته مسیحا را

ایشان پیمبران و رفیقانند / چون دشمنی تو بیهده ترسا را؟‏

(همان، ص۱۶۸، قصیده ۷۷‏)

و نیز در جایی منصفانه بر این واقعیت تأکید می‏کند که هر قوم و امتی شیفته باورها، ارزش