پاورپوینت کامل بنایی که ماند، بنیانگذاری که رفت ۲۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بنایی که ماند، بنیانگذاری که رفت ۲۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بنایی که ماند، بنیانگذاری که رفت ۲۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بنایی که ماند، بنیانگذاری که رفت ۲۲ اسلاید در PowerPoint :

«میرزا تقی خان امیرکبیر» پیش از رسیدن به صدارت و در جریان مسافرت خود به روسیه در سال ۱۲۴۴هجری قمری- ۱۸۲۸میلادی از مدارس جدید شهرهای تفلیس، مسکو، پترزبورگ و برخی از کارخانه‌ها و مؤسسات فنی و علمی روسیه بازدید کرد و بشدت تحت تأثیر این پیشرفت‌ها قرار گرفت.

«میرزا تقی خان امیرکبیر» پیش از رسیدن به صدارت و در جریان مسافرت خود به روسیه در سال ۱۲۴۴هجری قمری- ۱۸۲۸میلادی از مدارس جدید شهرهای تفلیس، مسکو، پترزبورگ و برخی از کارخانه‌ها و مؤسسات فنی و علمی روسیه بازدید کرد و بشدت تحت تأثیر این پیشرفت‌ها قرار گرفت. در کنار این، سفر به امپراطوری عثمانی و بازدید از مدارس طیبه و عسکریه که در لوای تنظیمات تأسیس شده بودند و آگاهی از تأسیس دارالفنون عثمانی در سال ۱۲۶۵ هجری قمری – ۱۸۴۸ میلادی و از سوی دیگر مکاتبات و ارتباط منظم با «مصطفی رشید پاشا» صدراعظم اصلاح‌طلب عثمانی و همچنین مطالعه شرح حال مؤسسات آموزشی اروپا و آشنایی با ایرانیان تحصیلکرده در این ممالک، او را با عقب ماندگی ایران و همچنین نیاز کشور به نیروهای متخصص بویژه در شاخه‌های علمی و نظامی آشنا ساخت.

پس از آنکه امیرکبیر در ۲۲ ذیقعده ۱۲۶۴ هجری قمری به صدارت «ناصر‌الدین شاه» منصوب شد، اقدام به ایجاد مدرسه‌ای نوین در تهران به سبک مدارس اروپایی کرد. شکست سنگین در جنگ‌های ایران و روس، از سال ۱۲۱۸ تا ۱۲۲۸ هجری قمری- ۱۸۰۳ تا ۱۸۱۳ میلادی ضعف عملکرد مستشاران خارجی در ایران و کاستی‌های ناشی از آن و محدودیت‌های مربوط به اعزام شاگردان به اروپا که پیش از آن توسط «میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی» و «حاج میرزا آقاسی» تجربه شده بود نیز زمینه تأسیس یک مرکز نوین آموزشی را تقویت می‌کرد.

اولین سنگ بنای ساختمان دارالفنون ایران در سال ۱۲۶۶ هجری قمری در شمال شرقی ارک سلطنتی حد فاصل خیابان‌های ناصریه (ناصرخسرو) و الماسیه (باب همایون) که پیش از آن محل مشق سربازان بود گذارده شد. نقشه بنا را «میرزا رضا مهندس باشی» از روی نقشه سربازخانه و عمارت «وولیچ» انگلستان تهیه و با معماری «محمد تقی خان معمارباشی» در اواخر ۱۲۶۷ هجری قمری، ساختمان قسمت شرقی ساخته و بقیه بنا که دربرگیرنده پنجاه اتاق بود، یک سال بعد از افتتاح مدرسه در سال ۱۲۶۹ به پایان رسید.

عنوان دارالفنون در واقع ترجمه تحت اللفظی پلی تکنیک

polytechnic

است. امیرکبیر پیش از پایان ساخت مدرسه «موسیو جان داوود» مترجم وزارت خارجه را در سال ۱۲۶۷ برای استخدام معلم به اتریش فرستاد و او هفت معلم به‌ نام‌های موسیو بارن گومنز (معلم پیاده)، موسیو کرزیز (معلم توپخانه)، موسیو زاتی (معلم مهندس)، موسیو نمیرو (معلم سواره نظام)، موسیو دکتر پولاک (معلم اطبا و جراحان)، موسیو چارنوطا (معلم معدنچی) و موسیو فوکاتی(معلم دواساز) را استخدام کرد. دلیل روی آوردن امیرکبیر به اتریشی‌ها این بود که تصمیم داشت هم از انگلیس، روسیه و فرانسه که در امور ایران دخالت داشتند فاصله بگیرد و هم اینکه معلمان را از امور سیاسی دور نگه دارد. دو روز پس از عزل میرزاتقی خان امیرکبیر و نصب «میرزا آقاخان نوری» به صدراعظمی ایران، معلمان اتریشی در ۱۸ محرم ۱۲۶۸ وارد طهران شدند. اما صدراعظم جدید تصمیم گرفت با پرداخت غرامت به معلمان آنها را به اتریش بازگرداند و معلمان ایتالیایی جای ایشان را گرفتند.

شعبه فنون نظامی دارالفنون هشت ماه قبل از افت