پاورپوینت کامل درباره زین‌العابدین مؤتمن ۴۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل درباره زین‌العابدین مؤتمن ۴۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل درباره زین‌العابدین مؤتمن ۴۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل درباره زین‌العابدین مؤتمن ۴۵ اسلاید در PowerPoint :

در عرصه علم و فن و هنر مملکت، بسیار اندک‌اند آن‌هایی که به امر تعلیم عشق می‌ورزند و با زجرى گران و اجرى اندک می‌سازند و شادند از این‌که نسلى را تربیت می‌کنند، که باید عظمت و بقاى کشور را در روزگاران فردا نگه دارند. زین‌العابدین مؤتمن نمونه بارزى از این طبقه از معلمان بود…

دبیرهمه دبیرستان‌ها

در عرصه علم و فن و هنر مملکت، بسیار اندک‌اند آن‌هایی که به امر تعلیم عشق می‌ورزند و با زجرى گران و اجرى اندک می‌سازند و شادند از این‌که نسلى را تربیت می‌کنند، که باید عظمت و بقاى کشور را در روزگاران فردا نگه دارند. زین‌العابدین مؤتمن نمونه بارزى از این طبقه از معلمان بود…

– متولد ۱۲۹۳ تهران

– درگذشت ۱۳۸۴

ـ اخذ درجه عالى

A

ـ

B

از «کالج البرز» (مدرسه آمریکایی‌های آن زمان) – ۱۳۱۵

ـ دریافت لیسانس آموزشى در رشته زبان انگلیسى از دانشسراى عالی – ۱۳۱۹

ـ اخذ لیسانس ادبیات فارسى از دانشکده ادبیات فارسى دانشگاه تهران – ۱۳۲۳

ـ ۴۲ سال تدریس مستمر در «کالج آمریکایى» و «البرز» از سال تحصیلى ۱۳۱۶ـ ۱۳۱۵ تا سال تحصیلى ۱۳۵۸ـ۱۳۵۷

ـ سال‌ها تدریس در اغلب دبیرستان‌های پسرانه آن دوران ازجمله «دارالفنون»، «رازى»، «ایران» و «نوربخش» و …

ـ آثار:

– آشیانه عقاب (رمان تاریخی) در مجلدات ده‌گانه

– تحول شعر فارسی

– برگی چند از دفتر زندگی

– شعر و نثر

– گوهرهای راز از دریای اندیشه صائب

– اشعار برگزیده صائب تبریزی

– تحقیق ادبی راجع به صائب

– پیرامون اوضاع‌واحوال به وجود آمدن سبک هندی

– شعر و ادب فارسی

همایون خدادوست: در روزگارى که آموزگاران و دبیران که پرکارترین قشر جامعه هستند، احساس می‌کنند که در پایه‌ای کم‌تر و پایین تراز اساتید دانشگاهى قرار دارند و نتیجه‌اش اوضاعى می‌شود که در دانشگاه‌ها می‌بینیم و در عرصه علم و فن و هنر مملکت، بسیار اندک‌اند آن‌هایی که به امر تعلیم عشق می‌ورزند و با زجرى گران و اجرى اندک می‌سازند و شادند از این‌که نسلى را تربیت می‌کنند، که باید عظمت و بقاى کشور را در روزگاران فردا نگه دارند.

زین‌العابدین مؤتمن نمونه بارزى از این طبقه از معلمان بود. او از شانزده‌سالگی شروع به قلم‌زدن و نوشتن کرد و کتاب «آشیانه عقاب» را در همان زمان‌ها به رشته تألیف درآورد و از سن بیست‌ودوسالگی به تدریس آغاز کرد و چهل سال مداوم به تعلیم و تربیت نسل نوجوان در دبیرستان‌های تهران پرداخت. پایگاه اصلى و شغل دولتى او در دبیرستان البرز بود و در دبیرستان‌های دیگر نیز تدریس می‌کرد.

درباره او می‌گویند «مؤتمن همیشه با قیافه خندان با دانش آموزان روبه‌رو می‌شد و در درسش همواره زمزمه محبت احساس می‌شد. آنان که نزد او تلمذ کرده‌اند، که همه‌شان حالا از پایه‌های عالى و مقامات برجسته کشورى هستند در هر مجلس و محفل یاد او را گرامى می‌دارند و از ایام خوش تحصیل در نزد او به گرمى یاد می‌کنند.

دکتر مهدى محقق که خود از پژوهشگران و اهل فلسفه و فضل است و از شاگردان مؤتمن بوده است درباره او می‌گوید: «مؤتمن در ضمن تدریس و تعلیم از تألیف و تصنیف غافل نبود و کتاب‌های «شعر و ادب فارسى» و «تحول شعر فارسى » از یادگارهاى همان ایام است. از ویژگی‌های دیگر مؤتمن گردش و سفر و مشاهده آفاق‌وانفس بود. همواره در تعطیلات تابستانى سفرهاى داخلى و خارجى براى خود ترتیب می‌داد و در زمانى هم که در حضر بود، روزى چند ساعت به پیاده‌روی در خیابان‌های تهران می‌پرداخت و به کتاب‌فروشی‌ها سر می‌زد و با دوستان خود دیدار می‌کرد. او با این روش درست از زندگى، همیشه با نشاط و با روح و تازه‌نفس در برابر شاگردان ظاهر می‌شد و نه‌تنها به آن‌ها شعر و ادب درس می‌داد، بلکه به آنان می‌آموخت که چگونه باید زندگى کنند و در برخورد با مسائل و مشکلات زندگى، چگونه مقاوم باشند و زندگى را با ابعاد مختلف آن به چه نحو استقبال نمایند»

«زین‌العابدین مؤتمن» در خرداد ۱۲۹۳ در تهران به دنیا آمد. درباره خانواده‌اش می‌گوید: «خانواده ما اصالتاً اهل آذربایجان و منتسب به قبیله «دنبلى ها» هستند که هنوز بازمانده‌های این قبیله در خوى وجود دارند. نسبت این خاندان، درنهایت به یحیى برمکى و ساسانیان می‌رسد. البته عده‌ای به این شجره‌نامه‌ها اعتقادى ندارند و آن‌ها را ساختگى می‌دانند.. (در زمان شاه‌عباس دوم و در جریان فتح قندهار، هر یک از قبایل به‌قدر توانایی‌اش به این لشکرکشى کمک می‌کرد( چراکه ارتش به معناى امروزى و در شکل منظمش وجود نداشت): فى الجمله عده‌ای از دنبلى ها نیز در این جنگ شرکت داشتند. دو برادر، رئیس این خاندان بودند. یکى از آن‌ها به دلیل کشته شدن جوانان بسیارى از خاندان دنبلى ها، دیگر قادر نبودند نزد برادر بزرگش به خوى برگردد. لاجرم به کاشان منتقل شد و به‌پاس خدماتش ضرابخانه کاشان را در اختیارش نهادند و از آن زمان به ضرابى معروف شدند. این خانواده تا زمان تشکیل دولت قاجاریه، در کاشان بودند. فی‌الواقع دودمان من در کاشان، مداح و خدمتگزار سلسله زندیه بوده‌اند و آقا فتحعلی صبا مداح لطفعلی‌خان زند بوده است . ضمناً باید متذکر شوم که جد بزرگ من ، فتحعلى خان صباست که جد مادرى هم بود و جد مستقیم پدری‌ام ، محمدعلی‌خان، وزیر لطفعلی‌خان زند بود. وقتى آغا محمدخان قاجار سلسله زندیه را منقرض کرد به‌تبع آن جد پدری‌ام، محمدعلی‌خان، را به طرز شقاوت‌بار به قتل رساند و جد مادری‌ام از قضاى روزگار بعدها به مقام «ملک‌الشعرایی» دربار فتحعلى شاه رسید و از آن به بعد دودمان ما که در کاشان زندگى می‌کردند به تهران منتقل و متوطن شدند. پسر آن محمدعلی‌خان، میرزا احمد صبور جد مستقیم من است که مادر خانواده او را میرزا احمد شهید می‌گوییم چون در جنگ‌های ایران و روس به شهادت رسید و این میرزا احمد صبور همان کسى است که ملک‌الشعرای بهار، خود را از اعقاب او می‌دانست »…

« یک روز مرحوم مهرداد بهار و دکتر محمدامین ریاحى به خانه من آمدند و من به مهرداد بهار یادآور شدم که صحت انتسابشان به میرزا احمد صبور بسیار محل تردید است. القصه، پدربزرگم (مؤتمن الاطبا) . پدرم و من در این خانه که ۱۵۰ سال قدمت دارد، به دنیا آمدیم و روزگار گذراندیم، یعنى سه نسل با هزاران هزار خاطره»…

زین‌العابدین مؤتمن درباره تحصیلاتش می‌گوید: تحصیلات اولیه‌ام را در مدارس حوالى منزل که البته کیفیت آموزشى بسیار نازل و ناکارآمدى هم داشتند مثل : مدرسه «اقدسیه»، «انتصاریه» و «امیر اتابک » گذرانده‌ام. یکى از موارد بسیار تعجب‌برانگیز در روش آموزشى آن زمان، این بود که شاگرد دوره ابتدایى می‌بایست صرف و نحو عربى ( به آن دشوارى) را بخواند و یاد بگیرد. پس از آن ، به توصیه پسرخاله‌ام ، مرحوم ناصرى که خود نیز جزو تربیت‌شده‌ها و دیپلم گرفته‌های مدرسه آمریکایى بود ) به مدرسه آمریکایى درخیابان قوام‌السلطنه ، کوچه میرشکار منتقل شدم