پاورپوینت کامل در یاد ماندگانِ خویش از یاد برده ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در یاد ماندگانِ خویش از یاد برده ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در یاد ماندگانِ خویش از یاد برده ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در یاد ماندگانِ خویش از یاد برده ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

مروری بر زندگی و نوشتنِ صادق هدایت دریک‌صدو شانزدهمین سالروز تولدش و بزرگ علوی در بیست ودومین سالمرگش

جایی که اگر نگوییم هیچ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کس، لااقل کمتر کسی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به آن دست ساید. اگر هدایت از سیاست دوری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جست، علوی سیاسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین و حزبی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین نویسنده آن دوران بود. اگر هدایت خرافات را آماج حملات خود قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد، علوی شرایط سیاسی و اجتماعی را دلیل عقب‌ماندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانست. اگر شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آثار هدایت منفعل و ناامید بودند، استعداد علوی در ساختن شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پویا و خستگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ناپذیر بود.

مروری بر زندگی و نوشتنِ صادق هدایت دریک‌صدو شانزدهمین سالروز تولدش و بزرگ علوی در بیست ودومین سالمرگش

جایی که اگر نگوییم هیچ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کس، لااقل کمتر کسی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند به آن دست ساید. اگر هدایت از سیاست دوری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جست، علوی سیاسی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین و حزبی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین نویسنده آن دوران بود. اگر هدایت خرافات را آماج حملات خود قرار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌داد، علوی شرایط سیاسی و اجتماعی را دلیل عقب‌ماندگی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دانست. اگر شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های آثار هدایت منفعل و ناامید بودند، استعداد علوی در ساختن شخصیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های پویا و خستگی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ناپذیر بود.

هر دوی آنها اما، لااقل در یک‌چیز اشتراک داشتند: واکاوی ژرف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین بخش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های وجود انسان معاصر ایرانی. دلبستگی آنها به وطن، حتی در سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دراز زندگی خارج از ایران و نگرانی عمیقی که نسبت به وضعیت مردم داشتند، هر دو را بر آن داشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بود تا در توصیف حال انسان غالباً شهری به مهارتی تام و تمام برسند و خواننده خود را میهمان خوانشی از متنوع‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ترین احساسات بشری نمایند.

هدایت و علوی به فاصله یک سال از یکدیگر و سه، چهار سالی قبل از انقلاب مشروطه به دنیا آمدند. هر دو از خانواده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های متمول و صاحب‌فرهنگ بودند. برای تحصیل به اروپا رفتند و چندی بعد به ایران بازگشتند. در طول زندگی خود، دوستی خدشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ناپذیری با یکدیگر داشتند. آنها به همراه مجتبی مینوی و مسعود فرزاد، گروه «ربعه» را برای تقابل با گروه سنت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گرای سبعه ایجاد کردند، در جلسات خود می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کوشیدند راه تقلید از ادبای پیشین را بر خود و جوانان مشتاق اهل ادبیات ببندند و طرحی نو دراندازند.

هدایت اما، نوار شباهت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های زندگی‌اش با علوی و رفاقتشان را خیلی زود از هم گسست. او در پاریس خودکشی کرد و علوی چهل و پنج سال پس از او زیست. طرفه آنکه، سالروز تولد هدایت با سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌مرگ علوی در یک روز است و همین موضوع، بهانه این نوشتار است تا نگاهی اجمالی داشته باشیم بر هر دو نویسنده گران‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سنگ ادبیات معاصر ایران.

صادق هدایت: رجلِ از رجال گسسته

هدایت، برآمده از خاندانی اشرافی بود. در طول حیات خود پیشنهادهای بسیاری را برای برعهده گرفتن مسئولیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دولتی و سیاسی رد کرد چرا که در روزگار رقابت بر سر مقام و عنوان، اساساً علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای به این مسائل نداشت. تحصیل در اروپا را نیمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کاره رها کرد و دست آخر بدون مدرک و با انبوهی تجربه زیسته به ایران بازگشت. چندی در ایران بود و بعد به هندوستان سفر کرد. این سفر برای او و برای خیل دوستدارانش هدیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای ارزشمند بود و آشنایی با تفکرات جدید را به همراه داشت.

در بازگشت مجدد به ایران، داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های بسیاری نوشت و سرانجام به پاریس رفت و همان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌جا به زندگی خود پایان داد. همین چند خط کافی است تا او را تافته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای جدابافته از زمانه خود بدانیم. سرگشتگی و غربت او در هر گوشه این جهان که بود، همراهش ماند تا سرانجام نبودن را به از بودن دانست و خود را از رنجی که در آن به سر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد، رها کرد.

آثار هدایت به لحاظ تنوع و فراوانی غریب است. او نویسنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای است که در بسیاری از حوزه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ورود کرده و دست پر بازگشته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. این آثار را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان در چندین دسته طبقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بندی کرد که کرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند و خوانده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم. اما چند وجه از شخصیت او در کتاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایش نمود عینی پیدا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که شناخت او بدون توجه به آنها امکان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پذیر نیست.

هدایت علی‌رغم انتقادهایش به عقاید منحط برخی ایرانیان و وابستگی قشر بزرگی از مردم به خرافات بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اساس، در سفرهایی که به کشورهای خارجی داشت با فرهنگ و رسوم غیر آشنا شد اما همواره شیفته فرهنگ ایران و گذشته پرافتخار سرزمینش بود. از «پروین دختر ساسان» تا «اصفهان، نصف جهان» و «ترانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های خیام» می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توان رگه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از این علاقه را دید. همچنین پژوهش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های او در باب فرهنگ عامیانه ایران در «اوسانه» و «نیرنگستان» در نوع خود بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نظیر است. مهارت هدایت در بازنمایی تراژدی جامعه ایران در قرن بیستم، یکی دیگر از وجوه بارز کار اوست.

او با نفرت ذاتی از ثروتمندان و انتقاد از شیوه زندگی آنها، خود را که از همین طبقه برخاسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است از آنها جدا کرده و در کنار طبقات دیگر جامعه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایستد. در داستان‌هایی نظیر «آبجی‌خانم»، «بن‌بست»، «داش آکل»، «سه قطره خون»، «مرده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خورها» و بسیاری داستان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های دیگر، تنهایی و زوال انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها را در جامعه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای خشن و بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رحم نشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد. داستان آبجی‌خانم درباره دختری است که در اوج جوانی با سرکوفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و تحقیر خانواده گمان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند زشت است و به همین دلیل خواهانی ندارد. ازدواج خواهر کوچک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر او را بیشتر در خود فرو می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برد و در نهایت به زندگی خود پایان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهد.

داستان بن‌بست هم مردی میانسال را به تصویر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کشد که در شهری کوچک و اداره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای کوچک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر مشغول به کار است. هیچ خوشی و لذتی ندارد جز یاد دوست قدیمی و جوانمرگش که غرق شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌است. روزی پسر آن دوستِ رفته برای کار به اداره او میآ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ید و مرد، شور گم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گشته خویش را بازمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یابد. زندگی از سر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد اما آن دو هفته اسرارآمیز دیری نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پاید زیرا پسر دوستش در