پاورپوینت کامل هویت به مثابه عمل ۴۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل هویت به مثابه عمل ۴۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل هویت به مثابه عمل ۴۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل هویت به مثابه عمل ۴۸ اسلاید در PowerPoint :

چند سال گذشته فرصتی پیش آمد که همراه با یکی از استادان علوم سیاسی دانشگاه اتاوا به ایران سفر کنم. همراهی با ایشان در طول دو هفته اقامت ایشان در ایران فرصت خوبی برای مطالعه چگونگی معرفی ایرانیت توسط ایرانیان بود. به رسم میهمان‌نوازی و میهمان‌دوستی ایرانی، تقریبا هر کسی که با ایشان ملاقات یا خوش و بشی داشت از سفر ایشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پرسید که کدام دیدنی را دیده و چگونه از سفرش لذت برده است. گاهی برخی از سوال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها کمی سیاسی‌تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدند؛ مثلا اینکه با توجه به تجربه سفر ایشان، تا چه اندازه تصویر ارائه شده توسط رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های غربی از ایران به واقعیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران نزدیک است.

آیا وضعیت کنونی ایران نسبتی با وضعیت تمدنی آن دارد؟ /آنچه هستیم مهم‌تر از آنچه بودیم

چند سال گذشته فرصتی پیش آمد که همراه با یکی از استادان علوم سیاسی دانشگاه اتاوا به ایران سفر کنم. همراهی با ایشان در طول دو هفته اقامت ایشان در ایران فرصت خوبی برای مطالعه چگونگی معرفی ایرانیت توسط ایرانیان بود. به رسم میهمان‌نوازی و میهمان‌دوستی ایرانی، تقریبا هر کسی که با ایشان ملاقات یا خوش و بشی داشت از سفر ایشان می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پرسید که کدام دیدنی را دیده و چگونه از سفرش لذت برده است. گاهی برخی از سوال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها کمی سیاسی‌تر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شدند؛ مثلا اینکه با توجه به تجربه سفر ایشان، تا چه اندازه تصویر ارائه شده توسط رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های غربی از ایران به واقعیت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ایران نزدیک است.

اما بین این پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و تعارفات معمولی ایرانی میان ایرانیان یک تفاوت مشخص وجود دارد و آن اینکه پرسش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هایی از این دست که از غیر‌ایرانیان پرسیده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، نشان‌دهنده مسائل هویتی نزد ایرانیان است. بیشتر ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها – اگر بنا به احتیاط نگوییم همه آنها – به‌شدت نگران چهره ایرانی (ایرانیت) خود هستند. در پس همه این سوال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها یک نگرانی عمده نهفته است و آن اینکه همه ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهند مطمئن شوند که آیا دیگران هم همان تصویری از ایرانیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینند که ایرانیان از خود ساخته‌اند؟

چیستی مقوله هویت

هویت مقوله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای قائم به ذات نیست بلکه محصول رابطه با دیگری یا دیگران است. به عبارت دیگر هویت محصول دگرسازی است. اگر‌چه هویت ایرانی هم با دگرهای متعدد دیگری‌ مانند ترک، عرب و غیره تعریف می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، گاهی اوقات هویت ایرانی به قدری رادیکال می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود که اصلا «دیگر»ی خود را نیز به رسمیت ‌نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شناسد. یکی از جالب‌ترین اتفاقات این دو هفته – از منظر مطالعه هویتی – گفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وگویی غیر‌رسمی بین استاد مذکور و چند ایرانی پیرامون برخی مسائل فرهنگی بود.

بعد از یک جلسه سخنرانی در یکی از مراکز آموزش عالی تهران، در جمعی کوچک از کارشناسان صحبتی پیرامون مسایل فرهنگی کانادا درگرفت که در این میان یکی از حاضرین در جلسه به طعنه گفت مگر کانادا با یکی دو قرن عمر خود فرهنگ هم دارد‌ و پس از آن هم وصفی از فرهنگ کانادا کردند که بنا به ادب از تقریر آن معذورم. این طرز نگرش به فرهنگ و هویت ایرانی برای من ایرانی که از اوان کودکی به اینکه «هنر نزد ایرانیان است و بس» خو گرفته بودم و به عنوان یک ایرانی یاد گرفته بودم که ایرانیان نه‌تنها در میان همسایگانشان بلکه در دنیا بهترین ملت هستند هم گران آمد.

حتی خود من هم تا مدتی پیش در مواجهه با غیر ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها سعی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردم‌ و شاید هنوز هم به طور ناخودآگاه سعی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم‌ آنها را نسبت به شکوه و عظمت تمدن ایرانی آگاه کنم که ما چنین و چنان بوده‌ایم. این یک واقعیت اجتماعی است که همه مردم دنیا، از هر قبیله، رنگ و زبانی، به هر ادله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای متوسل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند که به دیگران و مهم‌تر از آن خودشان ثابت کنند که از دیگر مردمان متمایزتر‌ و حتی بهترند.

هویت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی به مثابه یک واقعیت جاری

هویت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی در سطوح و اشکال مختلف آن واقعیت جاری و گریز‌ناپذیر زندگی اجتماعی است؛ انگار که انسان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند بدون مرزبندی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های هویتی با هم تعامل کنند. هویت بنا به چیستی آن یک ساخت اجتماعی و ساخته و پرداخته ذهن بازیگران اجتماعی است اما در بیشتر موارد معماران هویت سعی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنند برای اینکه این ساخت ذهنی را به صورت یک پدیده عینی به مخاطب خود عرضه کنند از نمادهای مختلف، مانند اشیاء و مکان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های تاریخی، بهره گیرند. هویت ایرانی نیز از این قاعده مستثنی نیست.

برای مثال، در چند ماه گذشته منشور کوروش، از بدو ارائه‌ی درخواست ایران به موزه بریتانیا تا نمایش و برگرداندن آن به بریتانیا، یکی از موضوعات خبرساز عرصه فرهنگ و سیاست ایران بود. هدف این نوشته پرداختن به محاسبات سیاسی نمایش منشور کوروش نیست و اینجانب اساسا علاقه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای هم به وارد شدن در این بازی ندارم. منظور من از آوردن این مثال نشان دادن اهمیت سیاست هویت و هویت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سازی و قدرت بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نظیر آن در مردم است.

در این مورد خاص، موزه بریتانیا، سیاستمداران و مردم ایران هیچکدام به منشور کوروش به دیده یکسان نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگرند. برای موزه بریتانیا، منشور کوروش ممکن است تنها به عنوان یک شیء تاریخی‌ و تنها به این خاطر که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند گوشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای از تاریخ منطقه، شاید هم تمدن بشر را نشان دهد، اهمیت داشته باشد. اما منشور کوروش برای سیاستمدار و شهروند ایرانی مبین کیستی و هویت ایرانی است. منشور کوروش به ساخت ذهنی هویت ایرانی عینیت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بخشد و از یک شیئی باستانی به یک موضوع سیاسی – سیاست به معنای عام آن و نه به معنی آنچه تنها بین سیاستمداران می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذرد – تبدیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود. منشور کوروش مهم است به این دلیل که به عینی کردن ساخت ذهنی هویت ایرانی و حتی مبالغه‌گویی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ملی‌گرایانه و داستانسرایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پیرامون آن کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند.

تصوری تاریخی از هویت ایرانی

نظام آموزشی ایران، به طور عام، تنها تصوری تاریخی از هویت ایرانی به ایرانیان ارائه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. از این منظر، کشورهای نو‌پا، به خصوص کشورهای قاره آمریکا، مانند کانادا‌ که در مقایسه با تاریخ طولانی ایران بسان کودکی در مقابل یک فرد کهنسال هستند، کشورهای مفلوکی تلقی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند که چیزی برای معرفی خود به دنیا ندارند. این درست است که برای کشوری مانند کانادا هویت ملی یک چالش زنده است اما نه فقط به این خاطر که تاریخ طولانی ندارد. سیاست‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های مهاجرتی و بافت جمعیتی‌ و قرابت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های فرهنگی فراوان با آمریکا – به عنوان تنها همسایه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که کانادا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند خود را در مقابل آن تعریف کند – هویت ملی را به موضوعی جدی در سیاست کانادا تبدیل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. به این دلایل هویت ملی برای این گونه کشورها بیشتر آن چیزی است که درحال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حاضر هستند نه تاریخ، زبان یا نژاد.