پاورپوینت کامل چون سایه در آفتاب روشن ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل چون سایه در آفتاب روشن ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل چون سایه در آفتاب روشن ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل چون سایه در آفتاب روشن ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

بزرگی شخص به این است که در عین هستی، خود را نیست بداند؛ همان‌گونه که مولانا درباره آن آفتاب سایه‌نشین گفت و همان‌گونه که «وارث آب و خرد و روشنی»، یعنی استاد هوشنگ ابتهاج متخلص و معروف به سایه درباره خود می‌گوید: «شناختن من کار مشکلی نیست. ما آدمهای صاف و ساده‎ای هستیم که به معنای واقعی از پشت کوه آمده‎ایم. این کوه بلند البرز ولایت مرا از ولایت خیلی‎ها جدا می‎کند. آدمهای ساده شناختنشان هم ساده است. بعضی‎ها بیخود زحمت می‎کشند که نکته‎هایی پیدا بکنند و بگویند

به مناسبت ششم اسفند زادروز هوشنگ ابتهاج

دید شخصی، فاضلی، پرمایه‌ای

آفتابی در میان سایه‌ای

می‌رسید از دور مانند هلال

نیست بود و هست بر شکل خیال

نیست‌وش باشد خیال اندر روان

تو جهانی بر خیالی بین روان

بزرگی شخص به این است که در عین هستی، خود را نیست بداند؛ همان‌گونه که مولانا درباره آن آفتاب سایه‌نشین گفت و همان‌گونه که «وارث آب و خرد و روشنی»، یعنی استاد هوشنگ ابتهاج متخلص و معروف به سایه درباره خود می‌گوید: «شناختن من کار مشکلی نیست. ما آدمهای صاف و ساده

‎

ای هستیم که به معنای واقعی از پشت کوه آمده

‎

ایم. این کوه بلند البرز ولایت مرا از ولایت خیلی

‎

ها جدا می

‎

کند. آدمهای ساده شناختنشان هم ساده است. بعضی

‎

ها بیخود زحمت می

‎

کشند که نکته

‎

هایی پیدا بکنند و بگویند. نگفته هم معلوم است. چیز مهمی نیست… هر چه گفتم، از باور خودم گفتم و با صداقت گفته

‎

ام. هیج چیز را به خودم نبستم. هیچ ادایی درنیاوردم. تنها توفیق من همین است و تنها چیزی است که می

‎

توانم به آن ببالم؛ باقی فرع قضیه است. یک مهارت

‎

هایی هست که آدمها در طول زمان کسب می

‎

کنند و هر مهارت هم در جای خودش قیمتی دارد. در زمستان سرد شما به یک اتاق گرم احتیاج دارید، آن استاد حلبی

‎

ساز که با چند تا ضربه با یک لوله خرطومی، یک لوله بخاری برای شما درست می

‎

کند با زاویه

‎

های لازم، این کار در آن لحظه از هزار تا دیوان شعر مهمتر است. مهارت

‎

ها قابل کسب است؛ آن چیزی که گوهر اصلی است، قیمت دارد. خوش به حال کسانی که می

‎

توانند این مهارت

‎

ها را تا آنجا که ممکن است، حفظ کنند یا بیان کنند. مهارت آن موقعی ارزش دارد که در بیان یک چیز باارزش باشد، وگرنه چیزی نیست. گفتم که من از پشت کوه آمده‌ام، چیزی ندارم که در حضور شما قابل گفتن باشد…»

سایه چون ناچیز شد در آفتاب

نیز چه والله اعلم بالصواب

هرکه در وی محو شد، از خود برست

زانک نتوان بود جز با او به دست

محو شد وز محو چندینی مگوی

صرف می‌کن جان و چندینی مگوی

می‌ندانم دولتی زین بیش من

مرد را گو گم شود از خویشتن

گر تو را پیدا شود یک فتح باب

تو درون سایه بینی آفتاب

سایه در خورشید گم بینی مدام

خود همه خورشید بینی والسلام

استاد بهاءالدین خرمشاهی در مورد هنرمندی که به این سادگی و صمیمیت از خود یاد می‌کند، می‌گویند: استاد هوشنگ ابتهاج که به تخلص شعرى‏اش سایه بیشتر شهرت دارد، از شاعران و موسیقى‏شناسان نامدار عصر حاضر است. سایه هم در شعر نو دست (یعنى ید بیضا) دارد و از هم‏مشربان و یاران و معاشران نیما یوشیج بوده است و هم در غزل و مثنوى و شیوه کهن، و سالیان سال با استاد شهریار همدلى و همسخنى داشته است و هم اکنون پس از فراغت از کار و بار سترگ تصحیح و طبع دیوان حافظ، پژوهشى درباره شعر شهریار و گزینش نخبه شعر او در دست دارد… سایه در سازمان‏دهى و اعتلا بخشیدن به برنامه‏هاى موسیقى اصیل ایرانى در رادیو ایران، در سالهاى پیش از انقلاب، سهمى بزرگ داشته است. در میان جمع عظیم شاعران غزلسراى پس از حافظ، به تصدیق اهل فن، کمتر شاعرى توانسته است مانند سایه حافظانه غزل بسراید. شخصیت زلال او همدل و همدید با حافظ است. همین است که ذهن و زبانش این‌همه به حافظ نزدیک است. وقتى از او پرسیدم که براى دیوان حافظ که به سعى او فراهم شده، چند سال کار کرده است، با لبخند گفت: «در مجموع پنجاه سال و اخیراً ده سال.»

مرحوم دکتر غلامحسین یوسفی نیز درباره شعر سایه می‌گوید: «در غزل فارسی معاصر، شعرهای سایه در شمار آثار خوب و خواندنی است. مضامین گیرا و دلکش، تشبیهات و استعارات و صور خیال بدیع، زبان روان و موزون و خوش‌ترکیب و هماهنگ با غزل، از ویژگی‌های شعر اوست و نیز رنگ اجتماعی ظریف آن یادآور شیوه دلپذیر حافظ است.»

استاد بزرگ شاهنامه‌پژوهی، آقای دکتر جلال خالقی مطلق نیز بر آنند که: از میان همه دستاوردهای فرهنگی که مردم ایران با غرور به آن می‌نگرند بی‌تردید شعر فارسی جایگاه ویژه‌ای دارد. در عصر ما شعر هنوز مقام والای خود را از دست‌ نداده است. شعر فارسی با زبان موزون در بیان انسان ایرانی گویاتر است. شعر فارسی بخش بزرگی از هویت‌ ایرانی را می‌سازد. شاعر در شعر فارسی خود خویش را می‌یابد. در زمان ما هنر تصنیف به همت شاعرانی چون سایه مورد توجه قرار گرفته است. پس از انقلاب مشروطه افقهای تازه‌ای روی ادبیات فارسی گشوده شد شعر توانست با عناصر زبانی از پیش ساخته خود امکانات جدید به دست آورد؛ کاری که توسط نیما یوشیج آغاز شد و بعد، شعر سپید به وجود آمد.

سایه بی‌تردید یکی از غزلسرایان بزرگ عرصه شعر فارسی معاصر است. او در شناخت موسیقی ایرانی نیز صاحب‌رأی است. هنر اصلی او شاعری است و این سخن ماست. قالب‌هایی که او برای اشعار خود برگزیده، چهارپاره و اوزان و قالب نیمایی و مثنوی، رباعی، دوبیتی و غزل است؛ اما قالب دلخواه او غزل است. موضوعات اشعار او عشق و محبت و درد میهن است. کشش شاعر به حافظ نیز بسیار بوده است. او به طور شگفت‌انگیزی بر شع