پاورپوینت کامل خاطره رابرت کرزن (منشی سفارت انگلیس در عثمانی )از میرزا تقی خان امیر کبیر ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاطره رابرت کرزن (منشی سفارت انگلیس در عثمانی )از میرزا تقی خان امیر کبیر ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاطره رابرت کرزن (منشی سفارت انگلیس در عثمانی )از میرزا تقی خان امیر کبیر ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاطره رابرت کرزن (منشی سفارت انگلیس در عثمانی )از میرزا تقی خان امیر کبیر ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

درسال۱۸۴۳م(۱۲۵۸ ق) در اواخر سلطنت محمد شاه قاجار متعاقب پادرمیانی های دو کشور روس و انگلیس برای خاتمه دادن به اختلافات موجود بین ایران و عثمانی ، کنفرانسی در شهر «ارض روم» عثمانی تشکیل گردید ، که نمایندگانی از کشورهای ایران و عثمانی و روسیه و انگلیس در آن شرکت داشتند و به مدت ۴ سال تمام در مورد مسائل گوناگون موجود در روابط بین ایران و عثمانی به بحث پرداختند

فاطمه-قاضیها: درسال۱۸۴۳م(۱۲۵۸ ق) در اواخر سلطنت محمد شاه قاجار متعاقب پادرمیانی های دو کشور روس و انگلیس برای خاتمه دادن به اختلافات موجود بین ایران و عثمانی ، کنفرانسی در شهر «ارض روم» عثمانی تشکیل گردید ، که نمایندگانی از کشورهای ایران و عثمانی و روسیه و انگلیس در آن شرکت داشتند و به مدت ۴ سال تمام در مورد مسائل گوناگون موجود در روابط بین ایران و عثمانی به بحث پرداختند ؛ که نتیجه آن امضای عهد نامه دوم ارض روم یا ایران و عثمانی در سال۱۸۴۷ (۱۲۶۳ ق) بودکه در حقیقت بعنوان نقطه پایانی بر اختلافات ۳۵۰ ساله دو کشور ایران و عثمانی محسوب گردید ، که از ابتدای سلطنت صفویه تا زمان امضای آن گاه و بیگاه باعث درگیری های بین دو کشور می شد .

نماینده ایران در کنفرانس « ارض روم » میرزا تقی خان وزیرنظام( امیر کبیر بعدی) بود ، میرزا تقی خان در راس یک هیئت۳۰نفری بعنوان هیئت نمایندگی ایران در اواخر ربیع الاول سال ۱۲۵۹ قمری از تبریز عازم ارض روم گردید و به مدت ۴ سال در این شهر اقامت گزید تا سرانجام توانست عهدنامه مزبور را که پایه گزار روابط جدید ایران و عثمانی شمرده می شد را با دولت عثمانی امضاء کند. و در جریان همین کنفرانس بود که وی توانست شعور و درایت و سیاستمداری خود را کاملا به ثبوت رسانده و نشان دهد که شخصیتی لایق و کاردان و از هر نظر شایسته است .

نماینده دولت انگلیس هم در کنفرانس مزبور بعلت ناخوشی نتوانست از ابتدای امر در جلسات کنفرانس حاضر شود ، لذا به شخصی دیگری بنام »رابرت کرزن» که در آنموقع منشی مخصوص سفیر انگلیس در عثمانی بود ماموریت داده و بعد هم که نماینده اصلی انگلستان بنام کلنل «ویلیامز» بهبودی یافت خود را به ارض روم رساند و همراه با «رابرت کر زن» متفقاً به انجام وظیفه پرداختند .

رابرت کرزن که حدود یکسال در این سمت بکار اشتغال داشت ، بعدا به شغل اصلی خود در استانبول باز گشت و در مورد این ماموریت یکساله کتابی نوشت که ده سال پس از آن یعنی در سال ۱۸۵۴(۱۲۷۰ ق) ، در لندن منتشر شد ، این کتاب که حاوی مشاهدات او طی این دوره در ایالات شرقی کشورعثمانی است ، فصلی به ماجراهای کنفرانس « ارض روم» اختصاص یافته و نکات قابل توجهی در باره میرزا تقی خان امیر کبیررا دارا می باشد. وی نقل می کند که مذاکرات بین دو دولت ایران و عثمانی بعلت اشکالات مختلفی که اغلب به وسیله عثمانی ها در راه به ثمر رسیدن کنفرانس ایجاد می شد ، مدتها به درازا کشید ، تا آنکه سرانجام در ژوئن ۱۸۴۷عهدنامه ای بین طرفین امضاء شد.

رابرت کرزن نقل می کند که روز ورود «میرزا تقی» به ارض روم تمام رجال و معاریف شهر به جز پاشای ارض روم (حاکم شهر) و نمایندگان کنفرانس، سوار بر اسب تا حومه شهر به استقبال او رفتند و اعضای هیأت نمایندگی ایران را تا داخل شهر همراهی نمودند. در این مراسم گروه کثیری از مردم شهر حضور داشتند که عده ای از آنها ، سوار بر اسب در حال چهار نعل با تفنگهانی که بوسیله فشنگهای مشقی پر شده بود، بعنوان خوشامد گوئی پشت سرهم تیراندازی می کردند ، که البته کار بی خطری هم نبود.

سپس رابرت کرزن نقل می کند که زمانی که «میرزا تقی » به سمت نماینده ایران در کنفرانس ارض روم انتخاب شد، محمد شاه که علاقه چندانی به پرداخت هزینه او در این سفر نداشت و معتقد بود که «قاعده حکم میکند ، همیشه پرداخت بارعیت باشد» ، او را با سخنانی دلخوش کننده و وعده های واهی به این ماموریت فرستاد که البته خیال اجرای هیچ یک از آنها رادر سر نداشت .همچنین «حاج میرزا آغاسی» صدر اعظم پیر و ناقلا که همیشه با نظر حسادت به «میرزا تقی» می نگریست ، از اعزام وی به این ماموریت بسیار خوشحال شد. زیرا اطمینان داشت که به این وسیله او را از سر راه خود دور نموده است ! چه ، از کینه و عداوت دیرینه مذهبی دو ملت ترک، و ایرانی ، کسی نبود که بی خبر باشد و نداند که این مسئله همیشه بصورتهای بسیار ناراحت کننده ای جلوه گری نموده است.شعله های این آتش دامن گیر«میرزا تقی»هم شد،تر کھا در سال (۱۲۶۰)