پاورپوینت کامل نگاهی به چند نمونه خطا در نگاشته‌های چاپی ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به چند نمونه خطا در نگاشته‌های چاپی ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به چند نمونه خطا در نگاشته‌های چاپی ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به چند نمونه خطا در نگاشته‌های چاپی ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

چند سال پیش در نقد کتابهایی با موضوع هنر که از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شده بودند، مقاله‌ای نوشتم. این آثار دارای جملات و الفاظی نادرست بودند که اکنون به عنوان مشتی از خروار، می‌توان ترجمهء کلمه «سال» را به «قرن»، «هشت‌ضلعی» را به «ذوزنقه»، «پرچم» را به «پارچه»، «راست» را به «چپ»، «مونوفیزیت» را به «مانیفست»، … یاد کرد.

چند سال پیش در نقد کتابهایی با موضوع هنر که از زبان انگلیسی به فارسی ترجمه شده بودند، مقاله‌ای نوشتم. این آثار دارای جملات و الفاظی نادرست بودند که اکنون به عنوان مشتی از خروار، می‌توان ترجمهء کلمه «سال» را به «قرن»، «هشت‌ضلعی» را به «ذوزنقه»، «پرچم» را به «پارچه»، «راست» را به «چپ»، «مونوفیزیت» را به «مانیفست»، … یاد کرد. کتابها را ناشرانی دولتی و غیردولتی نه یک بار، بلکه بدون اصلاح چند بار چاپ کردند. همچنانکه در نقد مذکور نامی از کتاب، مترجم، ویراستار و ناشر برده نشد، در این گفتار نیز به کاربردن اندکی پرده‌پوشی به منظور حفظ اعتبار دوستان، ناروا نخواهد نمود.

از بی‌دقتی در چاپ، نخستین بار در سال ۱۳۵۸ زیان دیدم. حکایت نوجوانی بود بی‌تجربه که پس از چاپ اولین نوشته خود در یک هفته‌نامه، مشتاقانه انتظار دومی را می‌کشید. آن شماره درآمد و او نوشته خود را خواند، و مشاهده کرد که حروفچین فرضاً عبارتی مانند «حسن، پور خلف علی (ع)» را «حسن، پدر خلف علی (ع)» زده است! گیرم که حروفچینی را کاری ماشینی توجیه کنیم؛ آیا متنس نمونه‌خوان نداشت که به این امر بدیهی توجه کند؟ نمونه نهائی نیز خوانده نشد؟ اساسا آیا کسی که پاسخگو و جبران‌کننده باشد وجود داشت؟ خیر، وجود نداشت. باآنکه همین اتفاق به‌ظاهر کوچک، فردی را که در معرض آن قرار گیرد به وسواس عدم اطمینان دچار می‌گرداند، این داستان تکرار گشت. زیرا هر نویسنده‌ای قادر نیست برای یک مقاله، به اندازه کتابی چندجلدی نیرو و وقت و اعصاب هزینه کند؛ و هرقدر که جدیت شود، این کار مانند ماهی‌ای است که گاه از میان دستها سُر می‌خورد.

خاطره دوم نیز مربوط به چاپ نگاشته‌ای مفصل در یک مجله است: بعد از تالیف مقاله‌ای، زیر جملاتی معین از آن را که می‌پنداشتم شاید انتشار آنها به صلاح نباشد، با «مداد» مشخص کردم و به هیئت تحریریه گفتم که مختارند آنها را حذف کنند. مقاله پس از چاپ، مایه شگفتی و نقض غرضی مبتذل شد. رسم بر آن بود که زیر عبارات مهم خط بکشند تا با حروف سیاه یا به قول امروزیها بولد چاپ شود، اما عضو هیئت تحریریه متن را به همان صورت برای حروفچینی فرستاد. درنتیجه بخشهای مذکور نه‌تنها حذف نشده بود، بلکه با حروف سیاه چاپ گشته و برعکس توجه خواننده را به خود جلب می‌کرد!

مورد دیگر مقاله‌ای بود مربوط به سال ۱۳۷۰ که می‌بایست در مجموعه‌ای به صورت کتاب چاپ می‌شد. نیمی از متن، ارتباط مستقیم با شمایلی داشت که طی متن جزءبه‌جزء تشریح شده بود. ازقضا گرافیستِ دفتری که کار در آنجا انجام می‌گردید، در دسترس بود. به‌سبب بی‌اعتمادی ناشی از تجربه‌های قبلی، از شخص گرافیست درباره وضعیت مقاله پرسیدم. گفت که صفحات آن را بسته و از آن گذشته است. تقاضا کردم ماکت را ببینم؛ اما آنچه را می‌بایست وجود می‌داشت ندیدم: همراه متن شکلی وجود نداشت و برای آن جایی پیش‌بینی نشده بود! خوشبختانه این بار کار از کار نگذشت. موضوع توضیح داده و مسئله حل گردید. واقعا می‌توان گفت که به‌طورکلی صرف کمی دقت برای حفظ اعتبار، هزینه زیادی نیست.

زمان گذشت و رفته‌رفته امکانات تغییر کرد و پای کامپیوتر به میان آمد. این بار نوبت نوشته‌ای بود برای یکی از فصلنامه‌های علمی‌ـ‌ پژوهشی وزارت علوم. متن همراه با فایل آن در سی‌دی، به دفتر فصلنامه در دانشگاه ذیربط ارائه و پس از اندی پذیرفته وچاپ شد. مشاهده غلطهای مطبعی آن بیش از پیش تعجب‌برانگیز بود، زیرا چنانکه همه می‌دانند فایل کامپیوتری را می‌توان به‌سادگی به هر شکل مورد نظر تبدیل کرد. به‌این‌ترتیب هیچ دلیلی وجود نداشت که کلمه یا حتی حرف یا کوچکترین علامتی دگرگونی یابد. موضوع را با یکی از مشاوران علمی مجله در میان گذاشتم. ایشان آنطور که خود تعریف ‌کرد، موضوع را پرسید و پاسخ قانع‌کننده‌ای نگرفت؛ درنتیجه پافشاری کرد و معلوم شد که متن کاغذی را دوباره تایپ کرده‌اند و اغلاط پدید آمده، حاصل این کار بوده است. چرا؟ جواب دادند برای‌اینکه تایپیست‌مان هم نان بخورد!

در سال ۱۳۸۹ مطلبی نوشتم برای اثری بین‌المللی که در فرانسه چاپ می‌شود. این مقاله تحقیقی بود درباره گروهی از آثار هنری. به علتی نامعلوم ویراستار م