پاورپوینت کامل استاد اخلاقِ فلسفه ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل استاد اخلاقِ فلسفه ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل استاد اخلاقِ فلسفه ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل استاد اخلاقِ فلسفه ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

چهارشنبه ، چهارم اردیبهشت ۱۳۹۸، پیکررنجوروپاک دکترمحسن جهانگیری از صحن طبق اول دانشکد ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه تهران تشیع شد . ازگروه های آموزشی دانشکد ادبیات ( فلسفه ، تاریخ ، زبان وادبیات فارسی ، ادبیات عرب ، فرهنگ وزبان های باستانی و…) بعضی از استادانِ نامبردار وپرآواز نائل شده به افتخاربازنشستگی نیز که روزگاری از یاران وهمکاران دکتر جهانگیری بود ه اند با چشمانی تر ودلی سرشار از غم، باپای دردمند و عصا به دست ، به وداع همکار ودوست دیرین خود آمده بودند . از استادان دانشکد ادبیات ودانشگاه های دیگر هم چندنفری خود را به رغم گرفتاری هایشان رساندند .

یادی از دکترمحسن جهانگیری ( ۱۳۰۴ ضیاءآبادِتاکستان – ۱۳۹۸ تهران )

چهارشنبه ، چهارم اردیبهشت ۱۳۹۸، پیکررنجوروپاک دکترمحسن جهانگیری از صحن طبق اول دانشکد ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه تهران تشیع شد . ازگروه های آموزشی دانشکد ادبیات ( فلسفه ، تاریخ ، زبان وادبیات فارسی ، ادبیات عرب ، فرهنگ وزبان های باستانی و…) بعضی از استادانِ نامبردار وپرآواز نائل شده به افتخاربازنشستگی نیز که روزگاری از یاران وهمکاران دکتر جهانگیری بود ه اند با چشمانی تر ودلی سرشار از غم، باپای دردمند و عصا به دست ، به وداع همکار ودوست دیرین خود آمده بودند . از استادان دانشکد ادبیات ودانشگاه های دیگر هم چندنفری خود را به رغم گرفتاری هایشان رساندند . از دانشجویان ِسال های دور ونزدیک دکتر جهانگیری هم چندنفری به بدرق استادشان قدم رنجه کرده بودند . مراسمی بود نه پرشور ونه پرحضورِدانشگاهیان و فلسفه دوستان ! . از خوانندگانِ این همه آثارپرشمارگان فلسفه و از دانشجویان دانشکد ادبیات ودیگردانشکده های دانشگاه تهران هم البته خبری نبود . همان حکایتِ پرتکرار همیشگی بود . استادی فرهیخته و زحمتکش ودلسوز درغربت ودر سکوت ، راهی آخرین منزل هستی خود شد . گویی این پایان پُرغص بیشتر طایف علم در ایران است ! بازهم دلم عجیب وبسیارگرفت . بسیارتر از همیشه

چندی پیش در نشست بزرگداشت زنده یاد دکترمحمدمقدم وبررسی کتاب «محمدمقدم ، شاعر وزبان شناس » در خانه کتاب از سخنرانان بودم .درآن نشست، چهارپنج نفربیشترحضورنداشت . حتی دبیر ومجری جلسات سرای اهل قلم هم مجلس را به حضورخویش مزین نفرموده بودند ! درآن نشست گفتم که محمد مقدم هم درسالهای پایان زندگی وهم پس از آن غریب وگمنام بود وچنین مجلسی سرد بهترین گواه سخن من است .. جالب ترآن که قبل وبعدِ آن نشست ، ازبسیاری از دانشگاهیان وارادتمندان زنده یاد دکترمحمدمقدم شنیدم که همگی دوست داشتند در آن مجلس شرکت کنند اما گرفتارها مجال حضورنداده بود. تردید ندارم اگر درهمان روزوساعتِ برگزاری نشست بزرگداشت استاد محمدمقدم ، مثلا از تلویزیون قراربود مسابق فوتبال ایران وآلمان به نمایش درآید هم آن «گرفتاران » از نیم ساعت قبل پای تلویزیونِ منازل یا محل کارخود به حالت آماده باش بودند! من نمی دانم چه معمای سحرانگیزی در «فوتبال » و«عروسی » برای آقایان و خانم های ایرانی نهفته است که گرفتارترین و بی پول ترین آنهارا درمواجه با این «دو رویدادبس سرنوشت ساز » به تسلیم محض وتواضع و تن دردادن وامی دارد !

زنده یاد دکتر محسن جهانگیری ازخانواده ای بس متشخص و متمکن واسم ورسم دار بود. زادگاه او،بخش ضیاء آبادِ شهرستان تاکستان در استان قزوین بود ومن افتخار «هم ولایتی» بودن او را داشتم . زبان مادری دکترجهانگیری وزادگاهِ او آذری وزبان مادری وبومی تاکستان ، «تاتی» است . این «ناهم زبانی » نیز خوشترین «همدلی ها» را درهمه حال داشت ؛ چه دردوران دانشجویی ام وچه بعدها که درانتشارات علمی وفرهنگی یا فرهنگستان زبان وادب فارسی فیض حضور درمحضراستاد را می یافتم. در دورانی که دانشجوی رشت زبان وادبیات فارسی دانشگاه تهران بودم دکتر محسن جهانگیری استاد بی حاشیه وسخت مجذوبِ درس ودانشجویان، در گروه فلسفه بود. در آن دوران، متأسفانه هرگز سعادتی نیافتم تا سرکلاس دکترجهانگیری حاضر شوم . پای درس وسخن او نیز ، جزیکی دوبار ، آن هم در چندجلس دفاع رسال دکتری و کارشناسی ارشد ، هیچ وقت نبوده ام؛ درحالی که دانشجوی مستمرِمستمعِ آزاد بعضی از کلاس های گروه فلسفه بودم . گروه فلسف آن سال های دانشگاه تهران ( ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۴) ، حال وهوایی عمدتا سیاسی داشت. تپش های روشنفکری دینی ومنقدان پُرهیاهوی ضدِ تفکرِغالبِ گاه درگروه فلسفه پرنبض تر از بیرون دانشگاه می تپید. جناح های طرفدار کارل پوپر وهایدگر درکلاس های صد وپنجاه نفری استادان فلسف دانشگاه تهران به مصاف هم می رفتند. پای سخنرانی بعضی از استادان فلسفه در تالارهای فردوسی وعلام امینی دانشگاه تهران ، گاه می شد بیش از هشت صد نفر حاضرمی شدند. شماری از ارباب مقتدر عرص فرهنگ وسیاستِ کشور نیز جام استادی گروه فلسف دانشگاه تهران را برتن داشتند. گروه فلسفه، سیاسی بود و سیاست زده هم شده بود و سیاستمداران ودولتمردان به آنجا رفت وآمد داشتند. استادانی چون دکتررضاداوری اردکانی ، دکترعبدالکریم س