پاورپوینت کامل فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

در باب مصرع «پاورپوینت کامل فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد ۴۲ اسلاید در PowerPoint»، مبانی قرآنی و عرفانی مهمی در تاریخ اندیشه ما وجود دارد. سو قرآن در برخی آیات به بیان دعای فرشتگان برای مؤمنان و در آیتی دیگر دعای آنان بر تمامی ساکنان زمین (لمن فی الارض) اشارت فرموده است. ابن‌عربی که نزدیک به یک قرن پیش از حافظ می‌زیست، باب ۱۵۴ «فتوحات مکیه» را به «ولایت ملکی» و شرح «دعای ملائک برای بشر» اختصاص داده است. گفتار حاضر به بررسی مبانی قرآنی و عرفانی مصرعی در یکی از زیباترین غزل‌های خواجه شمس‌الدین محمدشیرازی می‌پردازد

مبانی قرآنی و عرفانی یک مصرع حافظ

در باب مصرع «فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد»، مبانی قرآنی و عرفانی مهمی در تاریخ اندیشه ما وجود دارد. سو قرآن در برخی آیات به بیان دعای فرشتگان برای مؤمنان و در آیتی دیگر دعای آنان بر تمامی ساکنان زمین (لمن فی الارض) اشارت فرموده است. ابن‌عربی که نزدیک به یک قرن پیش از حافظ می‌زیست، باب ۱۵۴ «فتوحات مکیه» را به «ولایت ملکی» و شرح «دعای ملائک برای بشر» اختصاص داده است. گفتار حاضر به بررسی مبانی قرآنی و عرفانی مصرعی در یکی از زیباترین غزل‌های خواجه شمس‌الدین محمدشیرازی می‌پردازد، یعنی این غزل:

هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

خداش در همه حال از بلا نگه دارد

حدیث دوست نگویم مگر به حضرت دوست

که آشنا سخن آشنا نگه دارد

دلا، معاش چنان کن که گر بلغزد پای

فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد

گرت هواست که معشوق نگسلد پیمان

نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

صبا! بر آن سر زلف، ار دل مرا بینی

ز روی لطف بگویش که: جا نگه دارد

چو گفتمش که: دلم را نگاه دار، چه گفت

ز دست بنده چه خیزد؟ خدا نگه دارد

سر و زر و دل و جانم فدای آن یاری

که حق صحبت مهر و وفا نگه دارد

غبار راهگذارت کجاست تا حافظ

به یادگار نسیم صبا نگه دارد

حافظ قرآن

در باب این که خواجه شمس‌الدین محمدشیرازی متخلص به حافظ، این لقب متعالی خود را از حفظ قرآن داشته و دارد شکی نیست:

عشقت رسد به فریاد، ار خود به سان حافظ

قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

پس لاجرم هر که حافظ قرآن است، آشنای با آیات و مضامین آنها نیز هست، ضمن آنکه نمی‌توان بلند‌مرتبه‌ای چون حافظ را مطلع از مضامین آیات قرآن دانست، اما او را در بهره گرفتن از این مضامین در اشعار بلند و آسمانی خود، بی‌توجه انگاشت. قطعا معانی و مضامین بنشسته بر جان حافظ، خودآگاه یا ناخودآگاه در صدور و ظهور اشعار بلندش مؤثر افتاده. گاه ممکن است این تأثیرات کاملا ناخودآگاه ظهور نموده باشند و البته این معنا از منظر علم‌النفس و نیز روان‌شناسی امروزی امری کاملا بدیهی و بی‌نیاز از اثبات است. این معنا هنگامی آشکار می‌شود که میان مضامین آیات و ابیات نسبتی مستقیم و آشکار وجود داشته باشد، همچون موضوعی که محور سخن ماست؛ یعنی میان مصرع «فرشته‌ات به دو دست دعا نگه دارد» با این آیه شریفه: «الذین یَحملون العرش و من حوله یسبّحون بحمد ربهم و یؤمنون به و یستغفرون للذین آمنوا ربنا وسعت کل شئ رحمه و علما فاغفر للذین تابوا و اتّبعوا سبیلک و قهم عذاب الجحیم: کسانى که عرش [خدا] را حمل مى‌کنند و آنها که پیرامون آنند، به سپاس پروردگارشان تسبیح مى‌گویند و به او ایمان دارند و براى کسانى که گرویده‏‌اند، آمرزش مى‌طلبند: پروردگارا، رحمت و دانش [تو بر] هر چیز احاطه دارد؛ کسانى را که توبه کرده و راه تو را دنبال کرده‏‌اند، ببخشای و آنها را از عذاب آتش نگاه دار» (غافر،۷).

دعا برای مؤمنان و جمیع انسان‌ها

قرآن شریف در دو آیه، استغفار و طلب مغفرت و رحمت فرشتگان برای انسان‌ها را مطرح می‌کند. نخست در سوره غافر که بیان شد و دیگر آیه پنجم سوره شوری که فرشتگان نه فقط برای مؤمنان و تائبان، که برای تمامی ساکنان کره خاک (لمن فی الارض) رحمت و مغفرت می‌جویند: «تکادُ السماوات یَتفطّرن من فوقهن و الملائکه یسبّحون بحمد ربهم و یستغفرون لمن فی الارض ألا إن الله هو الغفور الرحیم: چیزى نمانده که آسمان‌ها از فرازشان بشکافند و [حال آنکه] فرشتگان به سپاس پروردگارشان تسبیح مى‌گویند و براى کسانى که در زمین هستند، آمرزش مى‌‏طلبند. آگاه باش در حقیقت ‏خداست که آمرزنده مهربان است» (شوری، ۵).

جالب این‌که دعای فرشتگان در باب مؤمنان، توسیع و تفصیل دارد و در آیه مربوط به دعای آنان در باب تمامی انسان‌ها چنین نیست. در آیه نخست ابتدا صفت فرشتگان بیان می‌شود؛ یعنی کسانی که حامل عرش و آنچه اطراف آن است، هستند؛ بنابراین چنین ملائکه‌ای جایگاهی رفیع و بلندمرتبه دارند و طبیعی است هر چه جایگاهشان والاتر باشد، ارزش و عظمت دعایشان افزون‌تر است. فرشتگانی که تسبیح‌گوی حضرت حق‌اند و مؤمن به او (یسبحون بحمد ربهم ویؤمنون به) و طلب مغفرت و رحمت برای مؤمنان می‌کنند (و یستغفرون للذین آمنوا). این استغفار، با علم و متانتی خاص از حضرت حق درخواست می‌شود. فرشتگان حق را به وسعت لایتناهی رحمت او صلا می‌دهند، یعنی: «ای پروردگاری که مهرت تمامی چیزها و هستندگان عالم را در برگرفته (ربنا وسعت کل شئ رحمه و علما و این البته اشاره به کلام بلند قرآن است که: و رحمتی وسعت کل شیء. اعراف، ۱۵۶)، مؤمنان و تائبان را ببخش و مورد رحمت و مغفرت خود قرار ده.» فای تفریع در «فاغفر للذین تابوا» بیانگر آن است که فرشتگان در اصل می‌گویند: «پروردگارا! نتیجه اشتمال مطلق رحمتت بر کل هستی، ما را واداشت از تو بخواهیم بیامرزی و مورد مغفرت قرار دهی کسانی که به سوی تو بازگشتند و از راهت پیروی کردند؛ پس آنان را از عذاب سخت جحیم حفظ فرما: «وقهم عذاب الجحیم». در این آیه، فرشتگان نه تنها برای مؤمنان آمرزش می‌جویند، بلکه صفتشان را نیز بازمی‌گویند: کسانی که به سوی حق بازگشته‌اند و از راه حق پیروی می‌کنند.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.