پاورپوینت کامل میراث معرفتی جامعه‌شناس ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل میراث معرفتی جامعه‌شناس ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل میراث معرفتی جامعه‌شناس ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل میراث معرفتی جامعه‌شناس ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

بیست‌و‌پنجم مهر غلامعباس توسلی جامعه‌شناس و استاد برجسته دانشگاه بعد از مدت طولانی بیماری جان به ‌جان ‌آفرین تسلیم کرد. او از جمله شخصیت‌های بزرگ و موثر دانشگاهی در ایران معاصر است که در ساخت‌یابی علوم اجتماعی ایران و از این طریق جامعه ایران، نقش تاثیرگذاری ایفا کرد. از این رو، شایسته و بایسته است که درباره او، آثار و اندیشه و زندگی‌اش بیندیشیم و سخن بگوییم.

غلامعباس توسلی و مساله علوم اجتماعی در ایران

بیست‌و‌پنجم مهر غلامعباس توسلی جامعه‌شناس و استاد برجسته دانشگاه بعد از مدت طولانی بیماری جان به ‌جان ‌آفرین تسلیم کرد. او از جمله شخصیت‌های بزرگ و موثر دانشگاهی در ایران معاصر است که در ساخت‌یابی علوم اجتماعی ایران و از این طریق جامعه ایران، نقش تاثیرگذاری ایفا کرد. از این رو، شایسته و بایسته است که درباره او، آثار و اندیشه و زندگی‌اش بیندیشیم و سخن بگوییم. بازگویی و بازخوانی روایت زندگی و آثار توسلی، بازگویی روایت کامیابی‌ها و ناکامی‌های جامعه ماست. شخصیت‌ها و بازیگران دانشگاهی بزرگ جامعه ما، بخشی از بازی بزرگ‌تر جامعه ما در راه معاصر شدن و تجدد هستند. بازخوانی و تحلیل این شخصیت‌ها اگر به شیوه‌ای انتقادی صورت گیرد و به «انباشت انتقادی» دانش و تجربه بینجامد، می‌تواند کمک مهمی در مسیر توسعه علمی و اجتماعی جامعه باشد. من در اینجا نمی‌خواهم درباره آثار و نوشته‌های استاد توسلی سخن بگویم، بلکه تلاش می‌کنم مساله اصلی را توضیح داده و صورت‌بندی کنم که ایشان در سراسر عمر دانشگاهی‌شان درگیر آن بودند. به گمان من چیزی که توسلی را ماندگار می‌سازد و اکنون نیز می‌تواند میراث او برای جامعه ما باشد همین مساله‌ای است که او درگیر آن بود.

توسلی رشته علوم اجتماعی در دانشگاه‌ها در ایران پساانقلاب را آبیاری کرد و مانع خشکیدن و ریشه‌کن شدن آن در توفان حوادث انقلاب شد. این واقعیتی است که همگان به آن اذعان دارند و نقش موثر او را در نجات «علوم اجتماعی دانشگاهی» از گزند فضای انقلابی و توفانی دهه نخست انقلاب تایید می‌کنند. از این رو، همه دانش‌آموختگان علوم اجتماعی در دهه‌های اخیر مرهون تلاش‌های توسلی هستند و لاجرم قدردان او خواهند بود. اما به گمان من تلاش ارزشمند توسلی را باید در کوشش‌های او برای کمک به «استقلال و تمایزیابی علوم اجتماعی» بدانیم. این چیزی است که «دغدغه توسلی» بود. برای توضیح این امر مهم ابتدا باید به نحو اجمال مساله استقلال یا تمایز یابی را توضیح دهم.

مساله بنیادی هنر، علم، فلسفه و فرهنگ در ایران معاصر، ناتوانی این قلمروها در کسب «استقلال نهادی» است. بوردیو این استقلال را با مفهوم تمایز شرح می‌دهد. به تعبیر پی یر بوردیو «تمایزیابی» مهم‌ترین فرایند هویت‌بخش مدرنیته است. در سطح زندگی فردی و روزمره، فرآیند تمایزیابی از طریق شکل‌گیری سبک‌های زندگی، منش‌ها و سلیقه‌های گوناگون انجام می‌شود و در سطح فرهنگ، این «میدان‌های» گوناگون هستند که متناسب با حجم و نوع سرمایه‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی‌شان در چارچوب نهادهای هنری و دانشگاهی، تمایز پیدا می‌کنند. در «میدان هنر»، چیزی که تشخص و تمایز را شکل می‌دهد سرمایه‌های زیبایی‌شناسانه و سلیقه‌ها و منش متناسب و مقتضی این میدان است. در «میدان دانشگاه» نیز سرمایه معرفتی، تعیین‌کننده جایگاه افراد در این میدان و موقعیت کلی این میدان است. بوردیو نشان می‌دهد که همواره «درون میدان ها» و همچنین «میان میدان‌ها» منازعه سخت و جدی وجود دارد. وضعیت هر جامعه را باید براساس چگونگی روابط درون و میان میدان‌ها شناسایی و تحلیل کرد. نکته کلیدی این است که مناسبات قدرت در جامعه اجازه نمی‌دهد میدان‌ها متناسب با قواعد خاص خود، یعنی منطق اقتضای وجودی شان عمل کنند. بوردیو نشان داد که در فرانسه و جوامع غربی، «میدان اقتصاد» بر میدان فرهنگ و هنر سیطره دارد و این سیطره قواعد میدان اقتصادی است که نابرابری‌ها و تبعیض‌ها را از طریق فرهنگ تولید و بازتولید می‌کند. در جوامعی مانند ایران، «میدان سیاست» از طریق ایدئولوژی‌ها به «میدان دانشگاه» سیطره می‌یابد و با تعرض به این میدان و تحمیل قواعد خود بر آن، سرشت و سرنوشت آن را دستکاری کرده و مانع از عملکرد این نهاد مطابق قواعد یا منطق اقتضا وجودی آن می‌شود. میدان سیاست، می‌کوشد تا «قواعد» خود را بر نهاد علم و دانشگاه تحمیل کند و مانع تمایزیابی این نهاد می‌شود. برآیند نهایی این تنش و سلطه‌جویی، توسعه نایافتگی علمی و دانشگاهی است، زیرا شرط بنیادی توسعه میدان‌ها، استقلال آنهاست.

مساله علوم اجتماعی در جامعه ایران به ویژه در دوره پساانقلاب، مساله سیطره بدون چون و چرای قواعد میدان سیاست در نهاد دانشگاه بوده و هست. در سال‌های نخستین انقلاب، سخن از تعطیلی و ریشه‌کن کردن این علوم از درون نظام آموزش عالی بود. توسلی به دلیل سرمایه سیاسی و ایدئولوژیکی که در سال‌های پیش از انقلاب در نتیجه آشنایی و همزیستی با انقلابیونی مانند علی شریعتی، محمدعلی رجایی، حسن حبیبی و مهدی بازرگان داشت، توانست در نهادهای انقلابی مانند ستاد انقلاب فرهنگی و همچنین وزارت علوم جلب اعتماد کرده و گفت‌وگو و چانه‌زنی کرده و مانع از تعطیلی رشته‌های علوم انسانی و اجتماعی شود. اما نقش و تاثیرگذاری اصلی توسلی در حفظ و گسترش علوم اجتماعی بعد از بازگشایی این رشته‌ها آغاز شد. شاید بتوان گفت مهم‌ترین نقش توسلی در علوم اجتماعی پساانقلاب، این نبود که مانع از تعطیلی این رشته‌ها شود، زیرا احتمالا بدون بازیگری و تلاش‌های او نیز این رشته‌ها به دلیل نیازهای جامعه و حتی نظام سیاسی لاجرم بازگشایی می‌شدند؛ چیزی که نقش توسلی را برجسته‌تر و معنادارتر می‌سازد رویکرد و عملکرد ایشان در تمام دوره فعالیت فکری و دانشگاهی‌اش برای استقلال‌یابی علوم اجتماعی است.

توسلی در دوره پساانقلاب از این فرصت برخوردار شد که حداقل برای دو دهه برجسته‌ترین شخصیت دانشگاهی علوم اجتماعی بانفوذ ایران در نظام دانشگاهی شود. از این رو، رویکرد و عملکرد او می‌توانست تاثیر و نقش تعیین‌کننده‌ای در شکل‌گیری سرشت و سرنوشت علوم اجتماعی ایران بگذارد. توسلی به نحو جدی قائل به استقلال نهادی و معرفتی علوم اجتماعی از سیاست و ایدئولوژی بود. استاد فقید محمدامین قانعی راد در همایش بزرگداشت توسلی در ۱۱ مهر ۱۳۹۵ گفت: توسلی «هیچگاه درگیر جامعه‌شناسی ایدئولوژیک به معنای اسلامی و بومی آن نشده و همواره از جامعه‌شناسی علمی دارای استاندارد دفاع می‌کند. در کتاب‌هایی هم که می‌نویسد مسائل مذهبی و غیرمذهبی را با یکدیگر خلط نمی‌کند و به همین دلیل جامعه‌شناسی علمی را قبول دارد». اگر بخواهیم براساس کتاب‌های دانشگاهی و تحقیقاتی توسلی، عملکرد و منش آکادمیک او را ارزیابی کنیم، تحلیل قانعی راد کاملا واقع بینانه است. مهم‌ترین کتاب دانشگاهی توسلی، «نظریه‌های جامعه‌شناسی» ا