پاورپوینت کامل نامه‌های ایران ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نامه‌های ایران ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نامه‌های ایران ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نامه‌های ایران ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

ولادیمیر فِدِرُویچ مینورسکی(۱۸۷۷-۱۹۶۶م) بخش مهمی از زندگانی خود را در ارتباط با ایران سپری کرد؛ حدود شانزده – هفده سال آن، از اوایل قرن بیستم تا پیش آمد انقلاب ۱۹۱۷ روسیه، در چارچوب مجموعه‌ای از مناصب دیپلماتیک در ایران که زمینه اصلی آشنایی و دلبستگی وی را به فرهنگ ایران فراهم آورد و آنگاه تداوم پُربار این آشنایی و دلبستگی در خلال یک دوره طولانی از تدریس و تتبع در مراکز دانشگاهی و شرق‌شناسی اروپایی و انتشار مجموعه‌ای از مقالات و کتب گران‌بها درباره تاریخ و جغرافیای تاریخی ایران.

ولادیمیر فِدِرُویچ مینورسکی(۱۸۷۷-۱۹۶۶م) بخش مهمی از زندگانی خود را در ارتباط با ایران سپری کرد؛ حدود شانزده – هفده سال آن، از اوایل قرن بیستم تا پیش آمد انقلاب ۱۹۱۷ روسیه، در چارچوب مجموعه‌ای از مناصب دیپلماتیک در ایران که زمینه اصلی آشنایی و دلبستگی وی را به فرهنگ ایران فراهم آورد و آنگاه تداوم پُربار این آشنایی و دلبستگی در خلال یک دوره طولانی از تدریس و تتبع در مراکز دانشگاهی و شرق‌شناسی اروپایی و انتشار مجموعه‌ای از مقالات و کتب گران‌بها درباره تاریخ و جغرافیای تاریخی ایران.

آنچه اینک در تکمیل این مقالات و کتب در دسترسِ علاقه‌مندان ایران و ایران‌شناسی قرار می‌گیرد نامه‌های فارسی گروهی از ایرانیان به اوست که به همّت دکتر گودرز رشتیانی از آرشیو مینورسکی در آکادمی علوم سنت پترزبورگ شناسایی، استخراج و منتشر شده است.

اگرچه در این مجموعه از دوره اول، یعنی دوران فعالیت‌های مینورسکی در ایران نیز نامه‌هایی چند دیده می‌شود – نامه‌های علاءالسلطنه، میرزا جهانگیرخان یکانلوی مرندی و محمدحسین خان مکری (به ترتیب در صفحات ۴۱۱، ۴۸۳-۴۹۱ و ۵۴۵) که همگی به دوره حضور او در کمیسیون مرزی ایران و عثمانی (۱۹۱۱-۱۹۱۴) برمی‌گردند- اما بخش اصلی این نامه‌ها به جایگاه او در مقام یک شرق‌شناس و دوره بعدی و اصلی زندگانی او مربوط می‌شود.

مهم‌ترین بخش این مکاتبات را نامه‌های محمد قزوینی و سیّد حسن تقی‌زاده به مینورسکی تشکیل می‌دهند؛ ۱۲۶ نامه از قزوینی در فاصله دی ۱۳۰۱ تا اسفند ۱۳۱۷ شمسی که قزوینی با شروع جنگ جهانی دوم به ایران مراجعت کرد و ظاهراً باب مکاتبه میان آن دو قطع شد و ۶۸ نامه از تقی‌زاده در فاصله بهمن ۱۳۸۸ تا مرداد ۱۳۴۴، یعنی اندک زمانی پیش از درگذشت مینورسکی در ۱۳۴۵. در کنار علائق مشترک علمی در حوزه ایران‌شناسی، مهر و محبت و دوستی یکی از ویژگی‌های شاخص این دو بخش است. تقی‌زاده در آخرین نامه‌اش از یک دوستی و آشنایی شصت‌ساله می‌نویسد (ص۲۲۰) که احتمالاً سرآغاز آن به دوران خدمت مینورسکی در کنسولگری روسیه در تبریز در اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی برمی‌گردد. این انس و الفت را در نامه‌های محمد قزوینی نیز می‌توان دید. علامه قزوینی در دوران اقامت مینورسکی در پاریس در دهه ۱۹۲۰ از لحاظ کاری ازجمله در کمک به تصحیح کتاب حدود العالم در ارتباط مستمر با او بود و در مراحل بعد نیز پس از استقرار مینورسکی در لندن در مکاتبه دائم و دیدارهای گاه‌به‌گاه.

با آنکه مینورسکی با یک نسل بعدی از پژوهشگران ایرانی همانند عباس اقبال آشتیانی، مجتبی مینوی… و محمد معین نیز در ارتباط و مکاتبه بود اما طبیعتاً این روابط از لحاظ سوابق آشنایی و عمق دوستی و محبت به پای مناسبات پیش‌گفته نمی‌رسد.

نکته دیگری که در این نامه‌ها به چشم می‌آید تلاش بی‌وقفه تقی‌زاده است برای فراهم آوردن موجبات حمایت از تلاش‌های علمی مینورسکی؛ از واداشتن مقامات فرهنگی و سیاسی کشور به ارسال آخرین کتاب‌های منتشرشده در ایران برای او گرفته تا تلاش برای انتشار آثار او و دعوت از مینورسکی برای سخنرانی و حضور در ایران به مناسبت‌های مختلف.

اگرچه در یک دوره مانند دوره رضاشاه به دلیل محدودیت‌های مالی یا احتمالاً کوتاه بودن دست امثال تقی‌زاده از مسند قدرت در مقاطعی چند این حمایت و پشتیبانی به صورت دلخواه پیش نرفت اما در دوره بعدی، یعنی سال‌های بعد از شهریور ۱۳۲۰ و مخصوصاً در نیمه دوم دهه ۱۳۳۰ و بعد از برطرف شدن بحران نفت فرصت و امکانات بیشتری فراهم می‌آید که بازتاب جوانبی از آن را می‌توان در این مکاتبات دید. این گشایش نسبی اما دیرهنگام – دیرهنگام به دلیل مقارن شدن آن با دوره بازنشستگی و کهولت مینورسکی – در دو حوزه مشهود است: یکی گسترش حوزه نشر در ایران و دیگری توجه و همراهی بیشتر مقامات فرهنگی با ایران‌شناسی و ایران‌شناسان.

در توضیح مورد نخست می‌توان به بخشی از نامه ۲۶ خرداد ۱۳۳۶ تقی‌زاده اشاره کرد که در آن در چارچوب پیشنهادی برای تجدید چاپ مقالات مینورسکی در ایران، تقی‌زاده توضیح می‌دهد «از سه ‌چهار سال به این‌طرف و مخصوصاً در این دو سه سال اخیر طبع و نشر کتاب در طهران فوق‌العاده وسعت و رواج گرفته و مبالغه نیست اگر عرض کنم نسبت به ده‌پانزده سال قبل ده مرتبه مضاعف شده و ناشرین زیادند و کتاب‌فروشان به رغبت حاضرند هر کتابی را چاپ و منتشر کنند حتی در این باب رقابت و مسابقه نموده و به‌قول‌معروف بالادست هم می‌روند … و سه مؤسسه جداگانه هم برای این کار هست که با دادن حق‌التألیف کتاب را گرفته و نشر می‌کنند؛ یکی بنگاه ترجمه و طبع است که متصدی آن دوست خود ما آقای یارشاطر است و دیگری مؤسسه فرانکلین است که بیشتر ترجمه‌های کتب فرهنگی را از هر قبیل نشر می‌کند و دیگر دانشگاه است که حاضر است با دادن حق‌التألیف معتدلی کتاب اهل فضل را چاپ و منتشر کند» (ص۱۹۴).

در اشاره به مقوله دوم، یعنی توجه و همراهی بیشتر مقامات فرهنگی با ایران‌شناسان، از بخش‌های دیگری از این نامه‌ها می‌توان یاد کرد که به مکاتبات اداری مقامات وقت در خصوص ارسال کتاب برای مینورسکی، تجدید چاپ مقالاتی از او در ایران و یا فراهم آوردن موجبات سفرش به تهران مربوط می‌شوند؛ در کنار نامه‌های ایرج افشار و احسان یارشاطر از نامه‌های بدیع‌الزمان فروزانفر، ذبیح‌اللّه صفا، علی‌اکبر سیاسی، مهدی بیانی و محمدامین ریاحی در این مجموعه نیز می‌توان یاد کرد.

در نامه‌های قزوینی و تقی‌زاده در کنار مباحث علمی، هرازگاه پاره‌ای از ملاحظات شخصی نیز منعکس است که از لحاظ آشنایی با حال و روز آن دو بزرگوار اهمیت دارند، ازجمله اضطراب و استیصال قزوینی از یک اختلال چندروزه در روال کاری‌اش به دلیل اسباب‌کشی: «مثل اینکه معلق بین السماء و الارض باشم این روزها زندگی می‌کنم…» و «…بعضی گرفتاری‌های بی‌معنی از قبیل آنکه عمله الکتریسیته و فلان و فلان باید بیایند در منزل جدید و بعضی جزئیات را اصلاح کنند… (صص۶۰-۶۱).

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.