پاورپوینت کامل دعوت به گفت‌وگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دعوت به گفت‌وگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دعوت به گفت‌وگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دعوت به گفت‌وگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

بنا به تصویب سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) از سال ۲۰۰۲ میلادی، سومین پنجشنبه هر ماه نوامبر، به عنوان روز جهانی فلسفه مقرر شده است. امسال (سال ۲۰۲۰ میلادی) این سومین پنجشنبه با امروز یعنی ۲۹ آبان‌ماه ۱۳۹۹ خورشیدی مصادف شده است.

نامه به فیلسوفان فرانسوی، به ‌مناسبت روز جهانی فلسفه

بنا به تصویب سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) از سال ۲۰۰۲ میلادی، سومین پنجشنبه هر ماه نوامبر، به عنوان روز جهانی فلسفه مقرر شده است. امسال (سال ۲۰۲۰ میلادی) این سومین پنجشنبه با امروز یعنی ۲۹ آبان‌ماه ۱۳۹۹ خورشیدی مصادف شده است. از همان زمان تصویب تا به امروز، در ایران هم علاقه‌مندان به فلسفه اعم از استادان، دانشجویان، پژوهشگران، نویسندگان، مترجمان، انجمن‌ها، موسسات و گروه‌های فلسفه به فراخور برنامه‌هایی برای این روز تدارک می‌بینند، اعم از برگزاری سخنرانی، نشست، همایش، میزگردها و جلسات گفت‌وگو و… ما نیز در صفحه اندیشه روزنامه، هر سال صفحه و مطالبی را به این موضوع اختصاص می‌دهیم. در ماه‌های اخیر شاهد بروز اتفاقات ناخوشایندی در فرانسه بودیم که در پی طرح دوباره کاریکاتورهای توهین‌آمیز مجله شارلی ابدو و قتل معلمی که این کاریکاتورها را در کلاس به دانش‌آموزان نشان داد، به وقوع پیوست. این اتفاق ناگوار، بار دیگر موضوعاتی چون بحث اسلام‌هراسی، حدود آزادی بیان و… را مطرح کرد. علی‌اصغر مصلح، استاد فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی و عضو انجمن فلسفه میان فرهنگی، در واکنش به این موضوع، به مناسبت روز جهانی فلسفه نامه‌ای از سوی این انجمن خطاب به فیلسوفان فرانسوی نگاشته که در صفحه پیش‌رو از نظر می‌گذرد.

*********

روز جهانی فلسفه بهانه‌ای است که اهل فلسفه کشورهای مختلف درباره مسائل مشترک جهانی به بحث و تبادل نظر بپردازند. ما به عنوان گروهی از معلمان و پژوهشگران فلسفه در ایران، این روز را بهانه مناسبی دیدیم که درباره نسبت جهان اسلام و غرب برخی از تجارب و دریافت‌های خود را با شما در میان بگذاریم. ماجراهایی چون انتشار کاریکاتور پیامبر اسلام، قتل ساموئل پتی، سخنان رییس‌جمهور فرانسه‌ درباره آزادی بیان و واکنش‌های آن در کشورهای اسلامی، برای ما به‌ عنوان استادان فلسفه در کشوری اسلامی و برای شما در کشور فرانسه می‌تواند دلالت‌های مختلف داشته باشد و احساس‌ها و عواطف‌مان را به صورت‌های مختلفی برانگیزد. در ماجرایی مانند قتل پتی ما نیز مانند شما ناباورانه، روزهای این صحنه فجیع را به یاد آورده‌ایم و نگران تکرار و گسترش این‌گونه رویدادها هستیم. هر یک از ما به عنوان معلم و پژوهشگر فلسفه، سال‌ها به مطالعه تاریخ تمدن و تفکر غرب مشغول بوده‌ایم و از جمله کوشیده‌ایم تاریخ و نحوه شکل‌گیری اندیشه‌های مدرن در فرانسه را دریابیم. ما هم مانند هر فرانسوی دانشگاهی سعی کرده‌ایم دکارت، روسو، کندورسه، بودلر، برگسن، سارتر، فوکو و متفکران دیگر فرانسه را بشناسیم. ما مدرنیته فلسفی را بیشتر با وساطت متفکران فرانسوی و آلمانی شناخته‌ایم. با توجه به چنین زمینه‌هایی، شاید وقت آن باشد که درک و دریافت‌های متفاوت خود از مسائل مشترک، به‌ خصوص چالش‌های فزاینده کنونی را به اشتراک‌ بگذاریم و زمینه گفت‌وگویی ثمربخش را فراهم کنیم.

ما نیز مانند بیشتر متفکران معاصر فرانسه درباره نسبت فلسفه و تفکر با قدرت و ساختارهای سخت اقتصادی و سیاسی می‌اندیشیم و هرچند درباره میزان تاثیر تفکر در نظم قدرت تردید داریم، ولی کماکان به نقش نقد و کنشگری اهل فکر در حوزه قدرت اعتقاد داریم. حوزه سیاست و قدرت در سال‌های اخیر، هر چه گذشته، بیشتر تابع پوپولیسم و افراط‌‌گرایی شده و به همین جهت شاهدیم که سیاستمداران تندرو بر شدت و عمق بحران‌ها افزوده و جبهه‌بندی‌ها را سخت‌تر کرده‌اند. سال‌هاست که سیاستمداران بدون توجه به ریشه بحران‌ها‌، به عنوان مثال در موضوع مسلمانان تندرو، اصرار بر کلیشه‌ای چون «تروریسم اسلامی»، مسلمانان بیشتری را تحریک و بحران‌ را وارد مراحل حادتری کرده‌اند. در ماجرای انتشار کاریکاتور پیامبر اسلام، ما در درون کشورهای اسلامی، به ‌سبب اظهارات واکنش‌برانگیز برخی سیاستمداران شاهد شکل‌گیری بحران‌های بزرگ‌تر هستیم. مشکل اکثر سیاستمداران، کلیشه‌های نظری و ساختارهای انعطاف‌ناپذیری است که جز در آن قالب‌ها نمی‌توانند فکر کنند و تصمیم‌ گیرند. به همین جهت، لازم است اهل فلسفه و فکر و کسانی که قدرت نقد نظریه‌ها و ساختارها را دارند، بر اساس واقعیات غیر قابل چشم‌پوشی جهان معاصر، به خصوص شرایط خاص کشورهای اسلامی، افق‌های جدیدی برای شکل‌گیری نظریات و سیاست‌های جدید ایجاد کنند.

جهان اسلام به‌ خصوص در آفریقا و خاورمیانه، در دوران استعمار بیش از همه تحت‌ تاثیر سیاست‌های فرانسه بوده و مدرنیته را در چهره تمدن و فرهنگ فرانسوی تجربه کرده است. به همین جهت، میان اسلام دوره مدرن و مدرنیته فرانسوی پیوندی عمیق‌تر از آنچه در نگاه اول دیده می‌شود، وجود دارد. این بخش از مسلمانان، در دوران مدرن با توجه به تصوری که از مدرنیته فرانسوی داشته‌اند، درصدد بازسازی هویت و تطبیق خود با شرایط جدید برآمده‌اند. به همین دلیل، فرانسه امروز با مسلمانانی روبه‌روست که هویت اسلامی جدید خود را در تناظر با ساختارها و الگوهای فرانسه مدرن یا در واکنش نسبت به آنها شکل داده‌اند. درست در همین نقطه است که ما میان لاییسیته افراطی و بنیادگرایی اسلامی، مشابهت‌هایی می‌یابیم. بنیادگرایی در کشورهای مسلمان آفریقا و خاورمیانه بیش از همه در روایت انقلابی- رادیکالی ریشه دارد که در فرانسه شکل گرفته است. در بسیاری از کشورهای اسلامی هنوز آثار نقش‌آفرینی روشنفکرانی که تحت ‌تاثیر جریان‌های انقلابی دهه‌های شصت و هفتاد فرانسه را به انقلاب و شورش دعوت می‌کردند، دیده می‌شود. ضرباهنگ نوشته‌های برخی روشنفکران فرانسوی هنوز در گوش ماست که امروز در قالب هویت‌طلبی جریان‌های بنیادگرا تداوم یافته است. این تذکر از این جهت مهم است که در کوشش برای درک تبار «دیگری‌ستیزی» امروز باید به ریشه‌های مشترک و مشابه تاریخی در «بنیادگرایی اسلامی» با لاییسیته افراطی توجه کرد. تلقی فرانسوی از روشنگری در چهره افراطی آن، در ابتدا نسبتی با انقلاب و حذف و طرد و وحشت داشت و حاصل آن را می‌توان در سال‌های پس از انقلاب دید. نقد هگل از روشنگری فرانسوی را در کتاب پدیدارشناسی روح به یاد آوریم. مسلمانان نیز در مسیر هویت‌یابی جدید خود، بیش از همه از متفکران انقلابی و بنیادگرای فرانسه الهام گرفتند.

آنچه امروز اهمیت دارد، بهره گرفتن از تمامی سنت‌های فلسفی و تجارب بزرگ متفکران فرانسه، به خصوص پس از جنگ جهانی دوم تاکنون برای رویارویی درست و ثمربخش با بنیادگرایی اسلامی است. برای بحث درباره این تقابل باید به شرایط پیش‌رو توجهی دقیق‌تر داشته باشیم. امروز فرانسه شاید بیش از بقیه کشورهای اروپایی درگیر با پرسش نحوه تعامل با اقلیت مسلمان این کشور است؛ اقلیتی که هم‌کیش طیف بسیار وسیعی از مسلمانان شرق آسیا تا شمال آفریقا و اروپا هستند. آیا فرانسه امروز می‌تواند با پافشاری بر شیوه رفتارهای رادیکال با مسلمانان، معضل همزیستی و حتی امنیت و منافع خود را حل کند؟ شما هم مانند ما تایید می‌کنید که دوران رابطه خدایگان و بنده به پایان رسیده است. ما هم مثل شما هر بار که به روشنگری می‌اندیشیم، تعریف ایمانوئل کانت از روشنگری را به یاد می‌آوریم که آن را «خروج انسان از نابالغی به تقصیر خویش» می‌دانست. این مبنا باعث شکل‌گیری گونه‌ای تفکر اروپامحور افراطی شد و غیراروپاییان به خصوص مردم فرهنگ‌های آفریقایی و مسلمان، نابالغانی تلقی می‌شدند که باید از این وضع خارج شوند. ما این تصور را در قالب‌های پیچیده‌تری هنوز در بسیاری از سیاستمداران و روشنفکرانِ غرب و حتی کشورهای اسلامی می‌بینیم.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.