پاورپوینت کامل شهر و سیاست ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهر و سیاست ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهر و سیاست ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهر و سیاست ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

کتاب نخست از اثر سترگ و جاودانه ارسطو با این جملات آغاز می‌شود: «هر شهری همچنان که می‌دانیم، نوعی اجتماع است و هر اجتماعی به قصد خیر بر پا می‌گردد؛ زیرا آدمی همواره می‌کوشد تا کاری را انجام دهد که خود نیکو (خیر) می‌پندارد.»

کتاب نخست از اثر سترگ و جاودانه ارسطو با این جملات آغاز می‌شود: «هر شهری همچنان که می‌دانیم، نوعی اجتماع است و هر اجتماعی به قصد خیر بر پا می‌گردد؛ زیرا آدمی همواره می‌کوشد تا کاری را انجام دهد که خود نیکو (خیر) می‌پندارد.» (سیاست، ارسطو، ترجمه زنده‌یاد حمید عنایت). در این عبارت، لفظ فارسی «شهر» ترجمه‌ای برای لفظ یونانی «پولیس» است و پولیس یا جامعه سیاسی، جایی است که در آن ساکنان «شهروند» یا «انسان سیاسی» یا «انسان مدنی» (پولیتیکوس) خوانده می‌شوند. ارسطو پیش‌تر در کتاب عظیم «اخلاق نیکوماخوسی» نشان داده که انسان همچون همه موجودات، در جست‌وجوی سعادت (ائودایمونیا) است و این سعادت و نیکبختی، جز از طریق کسب خیر به دست نمی‌آید. در آن کتاب، سعادت فردی با تحقق فضایل اخلاقی در فرد متحقق می‌شود، اما انسان حیوانی «مدنی بالطبع» است و سعادت او در گروی تحقق هستی‌اش، در جماعتی ممکن می‌گردد که او آن را شهر (پولیس یا سیاست) می‌خواند. این دریافت فیلسوف بزرگ یونانی از طبیعت (فوسیس) مدنی انسان، متناسب با درک و دریافت او از هستی به نحو عام قابل فهم است. یونانیان هستی انسان را متلائم و متناسب با هستی بماهو هستی که در طبیعت (فوسیس) به منصه ظهور می‌رسد، درک می‌کردند، انسان را عالم صغیر (میکروکاسموس) و عالم (کاسموس) را انسان کبیر می‌خواندند. به همین علت، ارسطو می‌گوید: «شهر پدیده‌ای طبیعی است و انسان به حکم طبیعت حیوانی اجتماعی است و آن‌کس که از روی طبع و نه بر اثر تصادف، بی وطن (پولیس) است، موجودی فراتر یا فروتر از آدمی است». اما تحقق سعادت انسانی یعنی نایل آمدن او با خیر اعلی، به صورت خودبه‌خودی و طبیعی صورت نمی‌گیرد. انسان به عنوان حیوانی ناطق و دارای قوه نطق (لوگوس) و دارای اراده، ناگزیر از تاسیس مدینه و شهر (سیاست) است و سعادت او جز از این طریق امکان پذیر نمی‌شود. به همین دلیل است که ارسطو تاکید می‌کند: «شهر طبعا بر فرد مقدم است». با این توضیح می‌توانیم جمله نخستین ابتدای کتاب «سیاست» را بار دیگر چنین بخوانیم که انسان به عنوان موجود آگاه و مختار، به قصد نیل به سعادت و در جست‌وجوی خیر، اجتماعاتی تشکیل می‌دهد، اما هر اجتماعی شهر نیست، اگرچه هر شهری اجتماع است. اینک پرسش این است که پس کدام اجتماع شهر است؟ شاید همانگویی به نظر برسد، اما احتمالا پاسخ دقیق آن است که آن اجتماعی شهر (پولیس=‌ سیاست) است که در آن مناسبات سیاسی برپا باشد، یعنی ارتباطات و داد و ستدهایی گفتاری و کرداری بر پایه نطق (لوگوس) میان شهروندان. اما این مناسبات سیاسی کدامند؟ پیش از پرداختن به پاسخ این پرسش اساسی، بد نیست به این نکته حاشیه‌ای توجه کنیم که لفظ عربی «سیاست» که در دوران جدید، به نظر نگارنده، به‌طور دقیق برای لفظ «پولیتیکس» یونانی انتخاب شده، در بادی نظر به معنای تحت‌اللفظی «مهار کردن اسب» و احتمالا به معنای کنترل