پاورپوینت کامل بیرون راندن هنرمند از تاریخ ۴۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیرون راندن هنرمند از تاریخ ۴۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیرون راندن هنرمند از تاریخ ۴۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیرون راندن هنرمند از تاریخ ۴۶ اسلاید در PowerPoint :

جامعه‌شناسی هنر، گرایشی در علم جامعه‌شناسی است که به بررسی ساخت و کارکرد اجتماعی هنر و ارتباط میان این پدیده، جامعه و قوانین حاکم بر آن می‌پردازد. البته جریان‌های آکادمیک بر سر اینکه چنین رویکردی در مطالعه هنوز می‌تواند «علم» باشد یا نه، به اتفاق نظر نرسیده‌اند ولی قدر مسلم، پژوهشگران و نظریه‌پردازان علاقه‌مند به این شاخه، هدفی جز مطالعه و شناخت دقیق‌تر آثار مرتبط با هنر در اجتماع در سر نداشته‌اند.

مروری بر کتاب «جامعه ‌شناسی هنر» ویراست جرمی تنر و ترجمه حسن خیاطی

جامعه‌شناسی هنر، گرایشی در علم جامعه‌شناسی است که به بررسی ساخت و کارکرد اجتماعی هنر و ارتباط میان این پدیده، جامعه و قوانین حاکم بر آن می‌پردازد. البته جریان‌های آکادمیک بر سر اینکه چنین رویکردی در مطالعه هنوز می‌تواند «علم» باشد یا نه، به اتفاق نظر نرسیده‌اند ولی قدر مسلم، پژوهشگران و نظریه‌پردازان علاقه‌مند به این شاخه، هدفی جز مطالعه و شناخت دقیق‌تر آثار مرتبط با هنر در اجتماع در سر نداشته‌اند. این گرایش به ‌طور اجمالی بررسی‌ می‌کند که «چگونه گروه‌های مختلف انسانی برای پدید آمدن هنر با همدیگر همکاری‌ و کنش متقابل برقرار‌ می‌کنند و چگونه در یک جامعه، هنر را به ‌کار‌ می‌برند و هنر در زندگی آنها چه نقش و جایگاهی دارد.»۱ پژوهشگر ایرانی نیز بعضا کوشش‌هایی مرتبط با این زمینه مطالعاتی نشان داده‌ و به اینکه خلق هنری چگونه ابتدا با خالق اثر سپس با جامعه گفت‌وگو می‌کند، توجه داشته‌ است.

هنرمند محصول جامعه است

در ایران نیز ظرف دهه‌های گذشته و حتی همین امروز گروه‌های متفاوت فکری از «هنر برای هنر» و «هنر برای انسان» یا «جامعه» گفته‌اند که مشابه بسیاری کلیدواژه‌ها و گزاره‌های راه‌ یافته به ادبیات مطالعات فرهنگی براساس زمینه‌های سیاسی- اجتماعی و البته تاریخی خاص خود حرکت می‌کند .

برای مثال، تالیف کتاب «جامعه‌شناسی هنر» به کوشش امیرحسین آریان‌پور در زمره تلاش‌های اساتید و پژوهشگران ایرانی قرار می‌گیرد. دکتر آریان‌پور استاد فلسفه و جامعه‌شناسی دانشگاه تهران تحقیق در این باره را در سال ۱۳۲۴ آغاز کرد و بعدها گوشه‌هایی از مقالات کتاب در مطبوعات کشور انعکاس یافت.

«می‌خواستم هنر را بشناسم. اما نمی‌دانستم چگونه. فقط تردید نداشتم که روش هنرمند در هنرآفرینی از روش دانشمند در تتبع علمی از برخی جهت‌ها متفاوت است و در این صورت برون‌نگری یا کشف علمی با درون‌بینی یا اشراق هنری یکسان نیست. با این همه متوجه شدم که چون بخواهیم درباره هنرمند یا هنرآفرینی یا اثر هنری تحقیق کنیم باید دور از اشراق هنرمند و موافق روش‌های آزموده علم‌ورزان بپردازیم. جریان هنرآفرینی همانند جریان کشف علمی نیست ولی «شناخت» کار هنری بی‌گمان شناختی «علمی» است. به بیان دیگر کارکرد هنرمند، هنرآفرینی است و برکنار از کار علم ولی شناخت کارکرد هنرمند یا هنرشناسی کاری علمی است و وابسته به مفهوم‌ها و روش‌های علم.

بنابراین نتیجه گرفتم که هنرشناسی در شمار علم‌هاست. اما کدام رده از علم‌ها؟ در آغاز معتقد شدم که چون هنر از طبع هنرمند، از شخصیت او و از اندیشه او می‌زاید، آنچه درخور اهمیت است جریان هنرزایی هنرمند است و این‌ هم در خطه روانشناسی فردی است. اما هر چه بیشتر در روان‌شناسی فردی کاوش کردم، بیشتر به ناروایی عقیده خود پی بردم. دریافتم که اندیشه یا شخصیت یا طبع انسان چیزی خودزا و خودآ و خودانگیز نیست بلکه در جریان زندگی انسانی (که البته نظامی اجتماعی دارد) پدید می‌آید و قوام می‌گیرد.»

«نگرش‌های گوناگون درباره هنر»، «تبیین‌ هنرهای ابتدایی»، «آغاز شعر و موسیقی» تا «دینامیسم شؤون اجتماعی»، «دینامیسم داخلی طبقه» و «دینامیسم خارجی طبقات اجتماعی» بخش‌هایی از کتاب آقای آریان‌پور را تشکیل می‌داد.

انتشارات «علمی فرهنگی» نیز به تازگی کتابی با عنوان «جامعه‌شناسی هنر» گزیده آثار با ویراستاری جرمی تنر و ترجمه حسن خیاطی منتشر کرده که به‌ نظرم برای دنبال‌کنندگان این مبحث می‌تواند به‌ شدت راه‌گشا باشد. کتاب ۵ بخش دارد که در آنها درون‌مایه‌های کلیدی جامعه‌شناسی و تاریخ هنر به بحث گذاشته می‌شود. از جمله «نظریه کلاسیک جامعه‌شناسی و جامعه‌شناسی هنر»، «تولید اجتماعی هنر»، «جامعه‌شناسی هنرمند»، «موزه‌ها و ساخت اجتماعی فرهنگ والا (high culture)» و «جامعه‌شناسی، شکل زیبایی‌شناختی و ویژگی خاص هنر». در جستار مقدماتی کتاب، این آثار گزیده در بافت سنت‌های جامعه‌شناسی و تاریخ هنر مد نظر قرار می‌گیرند و ریشه‌ها و رشد این دو رشته علمی با هم مقایسه می‌شوند. علاوه بر این بین جامعه‌شناسی و تاریخ هنر گفت‌وگوی بین‌رشته‌ای سازنده‌ای ایجاد شده که همزمان شرح مختصر و جامع از این مبحث در اختیار خواننده گذاشته می‌شود.

باستان‌شناسی جامعه‌شناسی هنر

جرمی تنر مدرس هنر و باستان‌شناسی یونان و روم و برنامه‌ریز تحصیلات تکمیلی در بخش باستان‌شناسی و هنر تطبیقی در کالج دانشگاه لندن است. به همین اعتبار گویی در گردآوری و چیدمان مطالب نیز رویکردی تاریخی و البته حائز اهمیت در پیش می‌گیرد. تنر در همین رابطه توضیح می‌دهد «این متون برگزیده ۵ بخش دارد که هر کدام حوزه‌ای کلیدی را در جامعه‌شناسی هنر بررسی می‌کند: دیدگاه‌های نظری کلاسیک مارکس، وبر، زیمل و دورکیم؛ تولید اجتماعی هنر؛ جامعه‌شناسی هنرمند؛ دیدگاه‌های جامعه‌شناختی درباره فرهنگ والا و موزه‌ها رهیافت‌های جامعه‌شناختی به سبک و شکل زیبایی‌شناختی. هر بخش با شرحی مقدماتی و کوتاه آغاز می‌شود. این شرح‌ها درباره موضوعات اصلی جامعه‌شناسی هنر در هر کدام از آن حوزه‌هاست و در آنها به ‌خصوص تلاش می‌شود تا تمایز رهیافت‌های جامعه‌شناختی با رهیافت‌های اصلی تاریخ هنر مشخص شود و حوزه‌هایی برای همکاری این دو رشته و بهره‌مندی آنها از بینش‌های عمیق‌تر یکدیگر نشان داده شود. در این شرح‌های مقدماتی پیش‌زمینه‌های فکری و مفاهیم کلیدی هر کدام از متون نیز معرفی و تشریح شده است.» جالب اینجاست که در بخش مقدمه، جامعه‌شناسی و تاریخ هنر رشته‌های علمی جدیدی در نظر گرفته شده‌اند که براساس آنچه در پیش‌گفتار می‌خوانیم «با توسعه ساختارهای اجتماعی و نهادهای فرهنگی مدرن در قرن نوزدهم رشد کرده‌اند.»

حتی مقدمه تنر با جمله قابل تاملی از پی‌یر بوردیو آغاز می‌شود؛ «جامعه‌شناسی و هنر دوستان خوبی نیستند» سپس می‌نویسد «رابطه دشوار بین این دو رشته تا حدودی متناقض است. مشغله‌های ذهنی نویسندگان موضوعات هنر مانند فردریش شیلر و یوهان یوآخیم وینکلمن که نقش عمیقی در ایجاد رشته امروزی تاریخ هنر داشته‌اند، شبیه به مشغله‌های ذهنی اولین جامعه‌شناسان همچون کارل مارکس و ماکس وبر بود. تاریخ هنر و جامعه‌شناسی، گفتارهای فرهنگی یا نوشتارهایی بودند که از اواخر قرن هجدهم تا اوایل قرن بیستم، به خصوص در فرانسه و آلمان، تالیف و «نهادینه» شدند یا برحسب الگوهای کنش و روابط اجتماعی عادی، بنیانی اجتماعی یافتند. این کنش‌های فرهنگی پاسخی به تغییرات عمیق رشد مدرنیته در غرب بودند. خلق زیبایی‌شناسی، تاریخ هنر و نهادهایی مثل موزه بخشی از فرآیند استقلال روزافزون هنر از نهادهای س