پاورپوینت کامل ارس ترانه ای از دل تاریخ ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ارس ترانه ای از دل تاریخ ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ارس ترانه ای از دل تاریخ ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ارس ترانه ای از دل تاریخ ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

حکایت وصل شمال ارس به جنوب آن نه قصه دهه ها و سده ها و هزاره ها که قصه روزگاران است .از وقتی که تاریخ به یاد دارد آن سوی رود همیشه تابع این سوی رود بوده است و بنابراین قصه وصل و مهر روزگاران به این سادگی ها از دل بیرون نخواهد شد .

«چه شمالی؟چه جنوبی؟ این سخنان چرکین را به دور بینداز

به جهانیان بگو همگی سرزمین ایران است».

این بیت، بخشی از ترانه «ای ارس»[آراز در تلفظ آذربایجانیها] است که منسوب به یحیی شیدا شاعر آذربایجانی است و در حسرت جدایی سرزمینهای شمال ارس از ایران و الحاق آن به روسیه پس از قرارداد ترکمانچای سروده شده است. حسرت جدایی شمال ارس از مام میهن تنها به شیدا و شاعرانی چون او اختصاص ندارد، بلکه از همان زمان به بخشی از فولکلور و فرهنگ شفاهی مردم دو سوی ارس تبدیل شده است. پرسش اصلی یادداشت نگارنده این است که راز این حسرت چیست و چرا جدایی از ایران در طول دو قرن گذشته برای مردم این خطه بسان نی مولانا به حکایتی برای شکایت از فراق و اشتیاق به وصال تبدیل شده است؟

پاسخ این پرسش را و ریشه داغ و حسرت نهفته در این ترانه ها را باید از دل تاریخ جستجو کرد. سعدی می گوید: « سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل/ بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران.

حکایت وصل شمال ارس به جنوب آن نه قصه دهه ها و سده ها و هزاره ها که قصه روزگاران است .از وقتی که تاریخ به یاد دارد آن سوی رود همیشه تابع این سوی رود بوده است و بنابراین قصه وصل و مهر روزگاران به این سادگی ها از دل بیرون نخواهد شد .

دیاکنف مادشناس مشهور روسی با استناد به نوشته های هرودوت مرزهای شمالی دولت ماد را سرزمینهای مابین رود ارس و کر نوشته است. این بخش از قلمرو ماد در عهد هخامنشیان نیز جزو سرزمینهای ایرانی بود و نام آن در کتیبه های داریوش و دیگر شاهان هخامنشی به عنوان بخشی از ایران آن روز باقی مانده است.

پس از سقوط هخامنشیان آتروپاتس ساتراپ ماد و فرمانده بخشی از سپاه داریوش سوم در جنگ با اسکندر مقدونی، به آذربایجان برگشت و توانست موقعیت خود را در دوره اسکندر حفظ کند. او در جنگهای جانشینی اسکندر ماد کوچک را از قلمرو متصرفات یونانی جدا کرد و هویت مستقلی به آن داد و از این زمان به بعد جغرافیای تحت حاکمیت او به عنوان نخستین سرزمین ایرانی که از یونانیان مستقل شد، آترپاتکان نامیده شد. آتروپاتن که ریشه در نام آتروپاتِس دارد واژه ای ایرانی و به معنای «محافظت‌شده به‌وسیل آتش است و آدوربادگان / آتورپاتکان و آذربایجان عصر اسلامی هم ریشه در آن دارد. سرزمین اصلی آتروپاتن/ ماد کوچک هرچند شامل آذربایجان و کردستان کنونی بود، اما بخشی از جغرافیای شمال رود ارس و به روایتی تا دربند در داغستان را هم شامل می شد.

از پیوستگی شمال ارس به قلمرو ایران در عهد اشکانی و ساسانی نمی گویم که اظهر من الشمس است و دیوار دربند و کتیبه های فارسی موجود در دربند داغستان و قفقاز شاهدی روشن بر این مدعا هستند.

با ورود اسلام به ایران، اعراب مسلمان پس از آن که در جنگ نهاوند به پیروزی رسیدند لشکریان خود را راهی آذربایجان کردند و در سال ۲۲ هحری قمری آنجا را هم تصرف نمودند. متن عهدنامه حذیفه بن یمان فاتح عرب با مرزبان آذربایجان گواهی بسیار روشن بر ادار نواحی شمال ارس توسط مرزبانِ منصوب ساسانیان در آذربایجان به مرکزیت اردبیل است. در منابع فتوح اسلامی آمده است که حذیفه در برابر تعهد والی آذربایجان به صلح و پرداخت مبالغی هنگفت متعهد شد که از مردم آذربایجان کسی را نکشد و اسیر نکند و آتشکده‌ای را ویران نسازد و به اکراد بَلاسجان و سبلان و ساترودان[ میان رودان/ نواحی میان رود کر و ارس به روایتی] تعرض نکند و مردم شیز را از رقص و انجام آیین هایشان در جشنها باز ندارد. آنچنان که دکتر عنایت الله رضا در مدخل بلاسگان نوشته اند بلاسجان معرب این نام و دشتی واقع در دو سوی رود ارس و جنوب رود کر بود. نام‌ بلاسگان‌ در کتیبه شاپور اول‌ پادشاه‌ ساسانی‌ (۲۴۳-۲۷۳م‌) در اطراف‌ کعبه زردشت‌ در نقش‌ رستم نیز از جمله سرزمینهای‌ تابع‌ دولت‌ ساسانی‌ آمده‌ است‌.

در دوران خلافت عربی(راشدین، اموی و عباسی) سنت اداره شمال ارس توسط والیان آذربایجان همچنان ادامه یافت. در این دوران، سه اقلیم آذربایجان، اران (باب) و ارمینیه، در چهارچوب اقلیم واحدی به نام «اقلیم‌الرحاب» اداره می شدند. اردبیل بزرگ‌ترین شهر و مرکز آذربایجان، دبیل (دوین) مرکز ارمینیه و ورثان مرز آذربایجان با اران و بردعه، مرکز اران، بود. هرچند دربار محدود اران‌ نظریه‌های‌ متفاوتی‌ وجود دارد، اما بیشتر منابع، اران را‌ قلمرو میان‌ دو رود کر و ارس‌ و گاه‌ در فاصل میان‌ ارس‌ و دربند قفقاز دانسته اند که در جغرافیای کنونی جمهوری آذربایجان قرار دارد؛ نامی نادرست، ضد تاریخ و مجعول برای این سرزمین که برساخت مساواتی ها و چهر مشهور آنها محمد امین رسول زاده است. ابن حوقل جغرافیدان شهیر عرب در سد چهارم قمری اران را از آذربایجان تفکیک می کند و‌ شهرهای اران را شامل بردعه‌، باب‌ (دربند) ، تفلیس‌ ، بیلقان‌، ورثان‌، بردیج‌، شماخیه‌ (شماخی‌)، شروان‌، لایجان‌، شابران‌، قَبَله‌، ش