پاورپوینت کامل سفیر هنر موسیقی عرفانی ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سفیر هنر موسیقی عرفانی ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سفیر هنر موسیقی عرفانی ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سفیر هنر موسیقی عرفانی ما ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

در نوشتار حاضر برخی نسبت‌ها و رابطه میان موسیقی، عرفان و ادبیات عرفانی از منظر آنتولوژیک، اپیستمولوژیک و کاربرد تبیین سپس به جایگاه استاد شجریان در موسیقی مینوی اشارت می‌شود. اندیشه‌ها و احوالات عرفای ما در ادبیات عرفانی و آثار بزرگانی چون سنایی، عطار و مولانا تجلی یافته است. از جنبه آنتولوژیک «موسیقی عرفانی» تجلی جمال و نغمه‌ای الهی است که در عالم ناسوت بنا به مرتبه نفس و یقین موسیقیدان و نوازندگان ظهور می‌‌‌یابد.

استاد شجریان، موسیقی و ادبیات عرفانی

در نوشتار حاضر برخی نسبت‌ها و رابطه میان موسیقی، عرفان و ادبیات عرفانی از منظر آنتولوژیک، اپیستمولوژیک و کاربرد تبیین سپس به جایگاه استاد شجریان در موسیقی مینوی اشارت می‌شود. اندیشه‌ها و احوالات عرفای ما در ادبیات عرفانی و آثار بزرگانی چون سنایی، عطار و مولانا تجلی یافته است. از جنبه آنتولوژیک «موسیقی عرفانی» تجلی جمال و نغمه‌ای الهی است که در عالم ناسوت بنا به مرتبه نفس و یقین موسیقیدان و نوازندگان ظهور می‌‌‌یابد. از منظر اپیستمولوژیک، موسیقی عرفانی نوعی از هستی (Existence) به معنای عرفانی است و جنبه ظلی دارد. موسیقی معنوی و عرفان، روش‌هایی برای وصول به مبدا اعلی به شمار می‌روند. به این ‌معنا موسیقی عرفانی گونه‌ای از تجلی اسمای الهی است و دستیابی به عالم ملکوت را تسهیل می‌کند. جنبه ترکیبی و تقریبی موسیقی و عرفان حاصل همدلی آنها در «بیداری» (Awareness) است. «بیداری»، «معرفت»، «آرامش» و «زیبایی» ۴ جزء تفکیک‌ناپذیر«موسیقی عرفانی» است. «موسیقی عرفانی» یکی از کلیدهای تقرب به حقیقت الهی است البته از منظر عارفان و صوفیان، آن‌ گونه از موسیقی که اسباب جهل و غفلت شود، مذموم و مطرود است.

جایگاه تاریخی موسیقی مینوی

تاریخ فرهنگ انسان گواه آن است که موسیقی از ابتدای تاریخ بشر طریقی برای ارتباط با حق و عبادت در ادیان مختلف‌ اعم از ادیان ابراهیمی و ادیانی مانند شینتو، دائـو و بودایی بوده است. در طول تاریخ بشر هیچ جامعه‌ای‌ عاری از موسیقی نبوده و «موسیقی عرفانی» گونه‌ای عمیق و معنوی از موسیقی است که با معرفت الهی و زیبایی، توام است و راه عبادت و سلوک الی‌الله را هموار می‌کند.

«نشانه‌های موسیقی در فرهنگ معنوی اسلامی، حالتی عمیق از صدای حضرت دوست تلقی می‌شود. حقیقتی که از طریق آوا و وسیله‌ای بی‌جان، معجزه عمیق وجود را سامان می‌بخشد و با درکنار هم گذاشتن نت‌ها و آواها، درک عمیقی از احساس و تلطیف روح به دست می‌دهد.» در حکمت و تصوف اسلامی متفکرانی نظیر فارابی، انصاری، غزالی، روزبهان بقلی و عزالدین کاشانی اصولی برای موسیقی عرفانی وضع کرده‌اند. عموم اهل تصوف همچون مولویه، نقشبندیه، قادریه، خاکساریه، نعمت‌اللهیه، صفویه و … «موسیقی عرفانی» را جزو آداب و سنن سلوک دانسته‌اند‌ و موسیقی را یکی از تکنیک‌‌های شناخت حق و وصول به حق می‌دانند. روزبهان بقلی می‌گوید: موسیقی عرفانی، سماع ِحق است. سماعِ از حق و سماعِ بر حق است. سماعِ در حق و سماعِ با حق است. چنانکه اگر یکی از این اضافات را با غیرحق کند به بیراهه رفته، راه نایافته است و شراب وصال در موسیقی عرفانی را ننوشیده است. «موسیقی عرفانی» سنجش نسبت طبیعت با کلام الهی یا نسبت طبیعت و مراتب وجود است. از منظر عرفانی، عارف همواره با تجلیات مختلف حضرت محبوب مواجه می‌شود که گاه در قالب کلمات، زمانی در قالب اصوات و گاهی در قالب حرکات است؛ لذا موسیقی، فی‌ حدِ ذاته، امری است الهی. «موسیقی عرفانی» گونه‌ای خاص از موسیقی است که در آن موسیقی و عرفان از حیث هستی‌شناختی و معرفت‌شناسی با یکدیگر تلاقی می‌کنند و به نوعی تجلی حضرت محبوب است. از دیگر سو به یاری «موسیقی عرفانی» ارتباط و وصول به حضرت حق ممکن می‌شود. این نظریه از اهمیت بسیار برخوردار است و باید بیشتر به آن پرداخته ‌شود. حقیقت؛ واحد است اما تجلیات بی‌شمار دارد. ظهور جمال حق در قالب حرکات «سماع» نام دارد. این حقیقت با تجلی در قالب نغمه و صوت «موسیقی» خوانده می‌شود. به تعبیر دیگر موسیقی یکی از راه‌های رسیدن به حق است؛ لذا این جلوه‌ها، راه‌های وصول به حقیقتند. موسیقی و صوت یکی از اصیلی‌ترین راه‌های وصول به خداوند است. «موسیقی عرفانی» در شمار بهترین هنرهای رسیدن انسان به حقیقت است که بخش مهمی از آن «کشف» است البته موسیقی دارای سیر تشکیکی است. از یک سو چنان است که جز با طهارت و تخلیه نفس از رذایل نمی‌توان به آن وارد شد و از دیگر سو می‌تواند آدمی را به اسفل‌‌السافلین بکشاند.

خدمت تصوف به موسیقی اصیل

موسیقی در طول تاریخ بشری برای اقوام و قبایل گوناگون‌ و جوامع کاربردهای مختلف داشته است. «موسیقی عرفانی» در جهان اسلام نیز همزمان با ظهور و رشد ادبیات عرفانی و تصوف گسترش یافت. به این معنا باید پذیرفت که تصوف و ادبیات عرفانی به رشد و گسترش «موسیقی معنوی» یاری رسانده است البته قابل تاکید است که موسیقی و جنبه مینوی آن مربوط به ظهور اسلام نمی‌شود. از زمان آدم(ع) تا حضرت خاتم(ص) و تا قیامت کبرا نسبت سازنده و تنگاتنگی بین موسیقی و عرفان وجود داشته و خواهد داشت. «موسیقی عرفانی» و به نحو عام‌تر«موسیقی معنوی» یا «موسیقی نیایشی» همواره در عموم ادیان از ادیان موجود در شرق تا ادیان ابراهیمی بروز و