پاورپوینت کامل جایگاه بوعلی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جایگاه بوعلی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جایگاه بوعلی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جایگاه بوعلی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

ابوعلی حسین بن‌عبدالله بن سینا که در اروپا به اویسنا (Avicenna) مشهور است در سال ۳۷۰ قر۹۸۰م متولد شد و در ۴۲۸ر۱۰۳۷ رخت از این جهان بربست. حاصل زندگی نسبتاً کوتاه این نابغه دوران، تربیت شاگردان دانشمند و مبرز و تألیف کتاب‌های علمی و مفید بود.

ابوعلی حسین بن‌عبدالله بن سینا که در اروپا به اویسنا (Avicenna) مشهور است در سال ۳۷۰ قر۹۸۰م متولد شد و در ۴۲۸ر۱۰۳۷ رخت از این جهان بربست. حاصل زندگی نسبتاً کوتاه این نابغه دوران، تربیت شاگردان دانشمند و مبرز و تألیف کتاب‌های علمی و مفید بود. شاگردان او همچون بهمنیار بن مرزبان و ابوعبید جوزجانی و ابوعبدالله معصومی و ابوالحسن علی نسائی و ابن‌زیله و مانند اینها هر یک به سهم خود اندیشه‌ها و افکار استاد را به شرق و غرب عالم اسلامی گسترش دادند. آثار ارجمند شیخ بسیار زود از دروازه‌های حوزه‌های علمی کشورها بیرون رفت و تا قلب اروپا، مراکز علمی و معاهد فلسفی را منوّر و درخشان ساخت.

پیش از ابن‌سینا، حُنین بن اسحاق با ترجمه متجاوز از صد اثر جالینوس دانشمند فرغامسی، آن پزشک نامدار را به عنوان «سیدالطب» به عالم اسلام معرفی کرد و همچنین ابونصر فارابی با نقل و تحلیل آثار ارسطو، آن فیلسوف عهد باستان را به عنوان «حکیم علی‌الاطلاق» بر جهان علمی اسلام عرضه داشت؛ ولی ظهور ابن‌سینا و احاطه او به طب و فلسفه و گسترش و نوآوری‌هایش در هر دو فن، ارسطو و جالینوسی تازه‌نفس را وارد میدان علم و تمدن اسلامی کرد و الحق که او نمونه‌ای کامل از طبیب فاضل و فیلسوفی کامل بود که جالینوس توصیف آن را در رساله «فی‌ ان الطبیب الفاضل یجب ان یکون فیلسوفا» بیان داشته بود؛ چنان‌که اثر اندیشه ابن‌سینا در همه پزشکان و فیلسوفان پس از او در جهان اسلام نمودار و نمایان است.

در این مقدمه کوتاه مجال آن نیست که به شرح احوال و برشمردن آثار این حکیم بزرگ بپردازیم. چه آنکه صدها کتاب و مقاله به زبان‌های مختلف در شرح احوال و افکار او نوشته شده و برای آگاهی از آثار فراوان او در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، کافی است که خوانندگان به دو کتاب: مؤلفات ابن‌سینا از جورج قنواتی (قاهره، ۱۹۵۰) و فهرست نسخه‌های مصنفات ابن‌سینا از دکتر یحیی مهدوی (تهران، ۱۳۳۳) مراجعه بفرمایند و مناسب حال و مقام در این گفتار، آن است که کلماتی چند درباره دو اثر مهم او یعنی «شفا» و «قانون» آورده شود.

ابن‌سینا کتاب‌های متعددی در فلسفه از جمله کتاب «النجاه» و «الاشارات و التنبیهات»، «عیون الحکمه» و «دانشنامه علایی» به رشته تحریر درآورده، ولی از همه مهمتر و مبسوط‌تر، کتاب «شفا»ی اوست که در واقع نخستین دایره‌المعارف علوم و فلسفه در عالم اسلام به شمار می‌آید. چنان که مهمترین و مفصل‌ترین کتاب‌های پزشکی او، «القانون فی الطب» است که ظهورش کتاب‌های پیشین را متروک و منسوخ کرد.۱

برخی از دانشمندان بر تسمیه این دو کتاب خرده گرفته‌اند که شفا مناسب با پزشکی است و قانون با فلسفه تناسب دارد و برخی دیگر در توجیه این نامگذاری گفته‌اند که ابن‌سینا با این عمل خواسته بفهماند که اهمیت طب نفوس نزد او، کمتر از طب اجساد نیست و نیز فلسفه او متأثر از طب و طب او متأثر از فلسفه بوده است.۲ و این تعبیر پیشینیان که «فلسفهْ طب روح و طبْ فلسفه بدن است»، ناظر به همین حقیقت می‌باشد.۳

ابن‌سینا در کتاب شفا از هیچ بحث و مطلبی در فلسفه و علوم فروگذاری نکرده و آن را به گونه‌ای تدوین کرده که خوانندگانش از کتاب‌های دیگر بی‌نیاز باشند؛ چنان‌که خود می‌گوید: «و قد قضیت الحاجه فی ذلک فیما صنفته من کتاب الشفاء العظیم المشتمل علی جمیع علوم الاوائل حتی الموسیقی بالشرح و التفصیل»۴ و در جایی دیگر گوید: «و من أراد الحق علی طریق فیه ترض ما الی الشرکاء و بسط کثیر، و تلویح بما لو فطن له استغنی عن الکتاب الاخر، فعلیه بهذا الکتاب.»۵

نظر به اهمیت این کتاب بوده است که او خود در زمان حیاتش با وجود مشاغل اداری و گرفتاری‌های دنیوی، به تدریس آن می‌پرداخته است؛ چنان‌که بیهقی می‌گوید: «طالبان علم هر شب در خانه استاد جمع می‌شدند. ابوعبید پاره‌ای از کتاب شفاء، و معصومی پاره‌ای از قانون، و ابن‌زیله پاره‌ای از اشارات، و بهمنیار پاره‌ای از حاصل و محصول را بر او قرائت می‌کردند.»۶

درباره کیفیت تدوین شفا، بهترین مأخذ همان سرگذشت ابن سیناست که به دست شاگردش ابوعبید جوزجانی تدوین و تکمیل شده و ارباب تراجم احوال حکما، همچون قفطی و ابن ابی‌اصیبعه و بیهقی و شهرزوری از آن استفاده و در کتاب‌های خود نقل کرده‌اند. این ابوعبید که از نزدیکترین شاگردان و ملازمان استاد بوده، کیفیت پیوستن به استاد و ملازمت او را که حاوی بسیاری از نکات مهم در روش علمی ابن‌سینا و چگونگی تدوین آثار اوست، به تفصیل شرح داده که در نسخه‌های کتاب شفا پیش از مقدمه ابن‌سینا نقل شده است.

افکار فلسفی ابن‌سینا در شفا به وسیله شاگردان و شاگردان شاگردانش بسیار سریع منتشر شد. بهمنیار بن مرزبان شاگرد ابن‌سینا در تدوین کتاب «التحصیل»۷ تحت تأثیر مستقیم استاد خود بود و شاگرد برجسته بهمنیار، ابوالعباس لوکری، کتاب«بیان الحق بضمان الصدق»۸ را تألیف کرد و به وسیله او فلسفه مشّائی که مبتنی بر عقاید و آرای فارابی و ابن سینا بود، در خراسان منتشر شد.۹

با وجود اینکه غزالی کتاب «تهافت‌الفلاسفه» را در رد بر عقاید و افکار فیلسوفان مشائی نوشت و لبه تیز تیغ آن متوجه دو شخصیت بزرگ فلسفی ـ فارابی و ابن‌سینا بود ـ کمتر فیلسوف و متکلمی را در حوزه علوم و تمدن اسلامی می‌توان یافت که تحت تأثیر ابن‌سینا قرار نگرفته باشد، از شهرستانی و فخر رازی و نصیرالدین طوسی گرفته تا نسفی و ایجی و تفتازانی. در آثار همه اینها ردّ پای ابن‌سینا و فلسفه سینوی به نحو آشکار مشاهده می‌شود. شهرت شفای ابن‌سینا بسیار زود از دامنه حوزه‌های علمی شرق تجاوز کرد و در مدارس مغرب‌زمین گسترش یافت. هنوز یک قرن از وفات ابن‌سینا نگذشته بود که ترجمه‌های پاره‌ای از شفای او آغاز شد و به‌سرعت در پایتخت‌های بزرگ اروپایی راه یافت و این نفوذ چنان بود که در اوایل قرن سیزدهم، مکتب «سینوی لاتینی» در برابر «ابن رشد لاتینی» کاملا چهره خود را نمایان ساخت و بزرگانی همچون راجر بیکن و آلبرت کبیر به آثار علمی ابن‌سینا توجه خاصی مبذول داشتند و بزرگانی دیگر همچون گیوم دورونی۱۰ و توماس اکویناس از ترس نفوذ او، درصدد معارضه و ردّ و نقض او برآمدند و این نشان‌دهنده اثر عمیق ابن‌سینا در حرکت فکری گسترده دانشمندان دین و فلسفه در زمانی است که فلسفه مدرسه‌ای (اسکولاستیک) در اوج ترقی و تعالی خود بود.

مسائلی که ابن‌سینا در الهیات شفا درباره ذات و صفات واجب‌الوجود و کیفیت صدور عالم از او و رابطه خالق با مخلوق و همچنین نحوه توفیق میان عقل و نقل بیان داشته، از مهمترین موضوعاتی بوده است که استادان دانشکده الهیات پاریس را مدتها به خود مشغول داشته است.۱۱ علی‌رغم توجه شدید اروپاییان به آثار فلسفی ابن‌سینا و بحث و فحص در مطالب آن، در عالم اسلام، خاصّه در حوزه‌های علمی اهل تسنن موج شدیدی علیه او برخاست، تا به جایی که سنّت فلسفی او را شومی روزگار محسوب داشتند۱۲ و شفای او را شقا۱۳ و خوانندگان آن را بیمار خواندند۱۴ و کذب ابن‌سینا را حتی در دم واپسین یاد کردند۱۵ و کتاب شفا را در ملأ عام سوزاندند۱۶ و وقاحت را تا جایی رساندند که ابن‌سینا را از جمله مخانیث دهریه خواندند۱۷ و این در حالی است که در حوزه‌های علمی تشیع از او با جلالت و بزرگی یاد می‌کردند. میرداماد استرآبادی او را «رئیس فلاسفه الاسلام»۱۸ و «رئیس المشائیه من فلاسفه الاسلام»۱۹ می‌خواند و به شریک بودن با او در ریاست افتخار می‌کند.۲۰ و صدرالدین شیرازی او را «شیخ‌الفلاسفه» می‌خواند۲۱ و از شفای او و تحصیل شاگرد او، بهمنیار بن مرزبان، به ‌عنوان کتب اهل فن استناد می‌جوید.۲۲

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.