پاورپوینت کامل در نسبت تفکر و ترجمه آیا ترجمه می‌تواند جای تفکر بنشیند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در نسبت تفکر و ترجمه آیا ترجمه می‌تواند جای تفکر بنشیند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در نسبت تفکر و ترجمه آیا ترجمه می‌تواند جای تفکر بنشیند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در نسبت تفکر و ترجمه آیا ترجمه می‌تواند جای تفکر بنشیند؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

ضرورت ترجمه با مفهوم ساده انتقال از یک زبان به زبانی دیگر آغاز می‌شود اما فراتر از این درک عام از ترجمه توجه به خود ماهیت زبان مطرح است. زبان، اصولا زبان انسانی است که تفاوتش با زبان حیوانات در نمادین‌بودن آن است و انسان با کلمات و مفاهیم خودش را و نسبتش را با جهان بیان می‌کند و تنها انتقال احساس و عکس‌العمل نیست، بلکه محل بیان اندیشه است.

ضرورت ترجمه با مفهوم ساده انتقال از یک زبان به زبانی دیگر آغاز می‌شود اما فراتر از این درک عام از ترجمه توجه به خود ماهیت زبان مطرح است. زبان، اصولا زبان انسانی است که تفاوتش با زبان حیوانات در نمادین‌بودن آن است و انسان با کلمات و مفاهیم خودش را و نسبتش را با جهان بیان می‌کند و تنها انتقال احساس و عکس‌العمل نیست، بلکه محل بیان اندیشه است.

بنابراین زبان اولا ماهیتی انسانی دارد و خواست آدمی است و به‌عنوان محل اندیشه از چارچوب‌ها و قواعد و ابزارهایی استفاده می‌کند که بین انسان‌ها مشترک باشد. در همین‌جاست که مشکل ترجمه آغاز می‌شود، به این معنا که اولا وقتی که ما با مفاهیم عام خودمان را بیان می‌کنیم، فردانیت تجربه زیسته در قالب مفاهیم و مقولاتی بیان می‌شود که عام و مشترک است و نمی‌تواند خودویژگی و منحصربه‌فردبودن آن تجربه زیسته را منتقل کند؛ بنابراین در زبان فردیت خویش را از دست می‌دهیم.

اما هر زبانی انعکاس دنیا و جهان زیست و عالمی در قالب کلمات است؛ بنابراین زبان به تعبیر هایدگر خانه وجود انسان است، یعنی انسان با دیگران در جهان با وساطت زبان وجود دارد و وجود روانی و فردی و تاریخی و اجتماعی یا به‌طورکلی فرهنگی ـ تاریخی به شکل پیشینی در زبان هست؛ یعنی زبانی که به ما می‌رسد و از آن استفاده می‌کنیم، محصول یک تاریخ و تجربه مشترک زیسته آدمیان است که چارچوب‌هایی را به‌صورت محدود برای ما به‌ وجود می‌آورد؛ یعنی ما در قالب این زبان متعین و محبوس می‌شویم.

وجود زبان بیانگری نقش زبان را نشان می‌دهد و از طرفی محدودیت‌هایی که می‌تواند برایمان داشته باشد، به همراه می‌آورد. انسان حیوانی است که با لوگوس (زبان و اندیشه و رابطه) تعریف می‌شود و مجموعه این رفتار در قالب با‌دیگران‌بودن به شکل زبان مبادله می‌شود. با گفتار شروع می‌شود و این گفتار هنگامی که به شکل عمومی است، هنوز سخن اصیل ریشه‌ای نیست، بلکه آن سخن اصیل ریشه‌ای با سکوت و ندای وجدان (در تحلیل هایدگر از زبان) بیان می‌شود؛ اما در همین‌جا در ابعاد الهیاتی و هستی‌شناسی می‌بینیم ترجمه چگونه خودش را نشان می‌دهد؛ مثلا در مبحث وحی هنگاهی که خدا با زبان وحی با انسان سخن می‌گوید، در واقع عمل ترجمه صورت می‌گیرد؛ بنابراین زبان خدایی با یکی از زبان‌ها ترجمه می‌شود. در نسبت انسان و هستی هم همین ترجمه صورت می‌گیرد؛ اما نسبت انسان با جهان به شکل گفت‌وگویی انجام می‌شود و می‌بینیم که آدمی در شکل وجودی در واقع شبکه‌ای از ارتباطات و کنش‌ها را به وجود می‌آورد که جهان معنایی و زبان شکل می‌گیرد.

نکته دیگر در نسبت با دیگران است، هنگامی که ما با دیگران گفت‌وگو می‌کنیم و این گفت‌وگوها به شکل ارجاعی به یکدیگر است، این موضوع ریشه در زبان من ندارد، بلکه ریشه در فهم دیگران دارد. در اینجا زبان اصیل، زبان من نیست، بلکه زبان افکار عمومی است که حرف همدیگر را به هم پاسخ می‌دهند. اینجا محدودیت زبان خودش را نشان می‌دهد یعنی نمی‌تواند تمامیت من یا خود‌ویژگی من را نشان دهد؛ اما اندیشه ناگزیر باید در کلمات بیان شود و هنگامی که نتواند کلمه را پیدا کند، هنوز مخدوش است.

اینها بحث از زبان و انواع زبان است و یکی از انواع آن زبان غیرواژگانی، مانند زبان هنر است؛ اما بحث ما درباره ترجمه است. ترجمه به تعبیری مادر همه زبان‌هاست؛ یعنی خود زبان‌ها منشأشان بر ترجمه‌ای است که انسان از هستی دارد و مفهوم ترجمه در زبان‌های لاتین یعنی بردن به فراسو، عمل انتقال اولین معنای آن است؛ اما وقتی انتقال صورت می‌گیرد، مترجم خیانتی انجام می‌دهد؛ یعنی از متن اصیل دور می‌شود و به زمین دیگری می‌نشیند؛ بنابراین انتقال و خیانت و نوآفرینی در عمل ترجمه انجام می‌شود. این مفهوم خیانت در زبان فرانسوی معنای افشاکردن هم می‌دهد.

عمل ترجمه در راستای یک سنت فلسفی انجام می‌شود، درحالی‌که در زبان‌های لاتین مفهوم انتقالی بیشتر است؛ بنابراین ترجمه ضرورت دارد به دلیل اینکه باید بفهمیم تا بازآفرینی کنیم و رخدادهای بزرگ فرهنگی و انقلاب‌های فکری هنگامی بوده است که ترجمه انجام شده است. الان در ایران پس از انقلاب به