پاورپوینت کامل خواجه نصیر و عرفان شیعی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خواجه نصیر و عرفان شیعی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خواجه نصیر و عرفان شیعی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خواجه نصیر و عرفان شیعی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

در بحث نسبت میان مباحث عرفانی و خواجه نصیرالدین طوسی از جمله ادله مشهور، نامه‌نگاری‌های وی با صدرالدین قونوی، برجسته‌ترین شاگرد و شارح آرای ابن‌عربی است. در این نامه‌نگاری‌ها القابی که خواجه نصیر خطاب به قونوی به کار برده، نشان از آگاهی او به جایگاه عرفانی قونوی دارد

شاخصه‌های عرفان شیعی در اوصاف‌الاشراف

الف) در بحث نسبت میان مباحث عرفانی و خواجه نصیرالدین طوسی از جمله ادله مشهور، نامه‌نگاری‌های وی با صدرالدین قونوی، برجسته‌ترین شاگرد و شارح آرای ابن‌عربی است. در این نامه‌نگاری‌ها القابی که خواجه نصیر خطاب به قونوی به کار برده، نشان از آگاهی او به جایگاه عرفانی قونوی دارد: «…خطاب عالی مولانا، امام معظم، هادی‌الامم، و کاشف‌الظلم، صدر المله و الدین، مجدالاسلام والمسلمین، لسان الحقیقه، برهان الطریقه، قدوه السالکین الواجدین و مقتدی الواصلین المحققین، ملک الحکماء و العلماء فی الارضیین، ترجمان الرحمن، افضل و أکمل جهان ـ أدام الله ظله و حرس وبلهُ و طله ـ ، به خادم دعاء و ناشر ثناء مرید صادق و مستفید عاشق، محمد الطوسی رسید، بوسید و بر سر و چشم نهاد و گفت (رباعی):

از نامه تو مُلک جهان یافت دلم

در لفظ تو عمر جاودان یافت دلم

دل مرده بُدم، چو نامه برخوانده شد

از هر حرفی، هزار جان یافت دلم

هرچند که در ماتقدم صیت فضایل و آوازه مناقب آن ذات بی‌همال استماع کرده بود و به مشاهده خیال مبارک و مطالعه شمائل آن وجود بی‌نظیر مشتاق شده، و به وصول به خدمت او نیازمند گشته و روزگار در نیل آن مأمول مساعدت مبذول نمی‌کرد، همت بر آن می‌گماشت که به کتابت راه استفادت گشاده گرداند، و به مراسلت به آن حضرت بزرگوار توسل جوید. ناگاه بخت خفته بیدار گشت، و مطلوب حقیقی روی نمود، به ایراد خطاب جان‌افزا و مفاوضه دلگشا این بیچاره را مشرف گردانید…»

به تعبیر برخی محققان، تأیید تلویحی وحدت وجود از سوی خواجه در یکی از این مکتوبات که با عنوان «الوحده المطلقه» از آن نام می‌برد، دیده می‌شود: «فإن ‌الراضی یدعی أن له وجوداً مقابلا لوجود المرضی عنه، و له مجال تصرف ترکه باختیاره؛ و ذلک دعوی الشرکه فی الوجود و التصرف، تعالی الله عن أن یکون له شریک أو معه متصرف. فإن ارتقی من هذه الدرجات و وصل إلی مقام الفناء المحض و محو الأثر الذی هو منزل أهل الوحده المطلقه… لا یلتفت إلی الرضا و التسلیم، بل مم هو أن یکون له ثبوت حتی یمکن اتصافه بالکمال أو یکون له ذات حتی یصیر منعوتا بنعوت الجلال. و هناک ینقطع السلوک و السالک و ینعدم الوصول و الواصل، فإن الی الله المنتهی و الیه الرجعی» (المراسلات بین صدرالدین القونوی و نصیرالدین طوسی،ص۹۶) و می‌دانیم که بحث وحدت وجود از بنیادی‌ترین مباحث عرفانی عارفان است.

ب) اما علاوه بر دلیل فوق که البته تصریحی از گرایش عرفانی خواجه ندارد و بیشتر اظهار ادب فوق‌العاده خواجه نسبت به یکی از بزرگان عرفان است و بحث وحدت وجود نیز بیانی نو از آرای ابن‌سینا به‌ویژه در اشارات است، دلیل دیگری در نسبت میان مباحث عرفانی با خواجه بیان شده است: کتاب اوصاف‌الاشراف.

نام اصلی این کتاب «اوصاف‌الاشراف فی السیر و السلوک» است و به فارسی نگاشته شده. بنا به مقدمه خواجه، وی این کتاب را بعد از «اخلاق ناصری» و به اشاره محمد بن بهاءالدین محمد الجوینی، در شش باب تألیف نموده است. هر باب دارای فصولی است:

باب اول با عنوان «در مبدأ حرکت»، شش فصل با عناوینی چون ایمان، ثبات، نیت، صدق، انابت و اخلاص دارد.

باب دوم «در شناخت موانع» است و با شش فصل به شرح مفاهیمی چون توبه، زهد، فقر، ریاضت، محاسبت، مراقبت و تقوا می‌پردازد.

باب سوم «در سیر و سلوک و احوال سالک» است و در آن مفاهیمی چون خلوت، تفکر، خوف، حزن، رجاء، صبر و شکر مورد بحث قرار گرفته‌اند.

باب چهارم «در بیان احوال مقارن سلوک» است و ارادت، شوق، محبت، معرفت، یقین و سکون مورد توجه و شرح‌اند.

باب پنجم «در حالات وصول واصلان» است و مباحث آن توکل، رضا، تسلیم، توحید، اتحاد و وحدت است. و نهایت باب ششم «شرح کامل فنا»ست.

چنانچه می بینیم، بیان و موضوعات اوصاف شباهت آشکاری با متون مهم تصوف همچون کشف‌المحجوب یا رساله قشیریه دارد و خود دلیلی آشکار برای توجه خواجه به متون و مباحث عرفانی است، به‌ویژه که فصل ششم در باب فناست و فنا از عالی‌ترین و غایی‌ترین مباحث عرفانی است.

اما آیا اوصاف‌الاشراف می‌تواند سند گرایش عرفانی خواجه نصیر باشد؟ البته خواجه که سخت سینوی است، باید هم متأثر از فصول پایانی «اشارات» که شیخ‌الرئیس عالی‌ترین مباحث در باب عرفان و عارفان را بیان نموده، مباحث عرفانی را مورد توجه خود قرار داده باشد. ضمن آنکه شیعی بودن خواجه نیز می‌بایست در جان او تعلقات عرفانیه را برانگیخته باشد و البته همه اینها در حالی است که خواجه در قرن هفتم می‌زید، یعنی زمان حضور ابن‌عربی (متوفای ۶۳۸) و مولوی بلخی(م ۶۷۲ق، همان سال فوت خواجه).

اما اگر از مکاتبات خواجه با قونوی به دلیل روشنی در تبیین گرایش‌های عرفانی او نرسیم، در اوصاف‌الاشراف می‌توانیم رگه‌هایی از گرایش عرفانی‌اش را مشاهده نماییم، لکن با رویکردی متفاوت از رویکرد غالب اهل تصوف و عرفان. به عبارتی رویکردی کاملا شیعی به عرفان که حاوی مشخصه‌هایی است چون عاری بودن از هر گونه شطحیات صوفیانه، کاملا مستند به قرآن، و نیز حضور پر رنگ عقل.

خواجه در مقدمه کتاب، نگارش آن را به اشاره نافذ جوینی می‌داند و در آن شرح حقایق و ذکر دقایق سیر اولیا و سالکان طریقت و طالبان حقیقت بر پایه قوانین عقل و سمع را هدف قرار داده: «مشتمل است بر بیان اخلاق کریمه و سیاسات مرضیه، بر طریقه حکما، اندیشه‏مند بود که مختصرى در بیان سیر اولیا و روش اهل بینش بر قاعده سالکان طریقت، و طالبان حقیقت، مبنى بر قوانین عقلى و سمعى»(اوصاف‌الاشراف، ص۴). بنابراین خواجه با تأکید بر سمع و عقل نشان می‌دهد وقعی به شهود و مکاشفت نمی‌نهد و مطالب را به پایه عقل و نقل ایراد می‌کند. اقتدا کردن به آیات در هر فصل، رویکرد قرآنی او را کاملا نشان می‌دهد: «چند باب مشتمل بر شرح آن حقایق و ذکر آن دقایق در این مختصر وضع کرد، و در هر باب آیتى از تنزیل مجید که‏ لا یأتیه الباطلُ من بین یدیه و لا من خلفه که‏ به استشها