پاورپوینت کامل فارسی در برخورد با انگلیسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فارسی در برخورد با انگلیسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فارسی در برخورد با انگلیسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فارسی در برخورد با انگلیسی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

زبان فارسی در طول حیات ۱۴۰۰ سال خود، به دو سفر مهمِ تاریخ‌ساز رفته است، یکی به شرق و دیگری به غرب. سفر اول در قرن نهم هجری و پس از استقرار اخلاف تیمور در شبه قار هند بود و تا اواخرِ عهد صفوی طول کشید. سفر دوم در دوران معاصر، این بار به اروپا و آمریکا، رخ داد که جریانِ آن از حدود شصت هفتاد سال پیش آشکارا احساس می‌شد و در چهل پنجاه سال اخیر به اوج شدت خود رسیده است.

زبان فارسی در طول حیات ۱۴۰۰ سال خود، به دو سفر مهمِ تاریخ‌ساز رفته است، یکی به شرق و دیگری به غرب. سفر اول در قرن نهم هجری و پس از استقرار اخلاف تیمور در شبه قار هند بود و تا اواخرِ عهد صفوی طول کشید. سفر دوم در دوران معاصر، این بار به اروپا و آمریکا، رخ داد که جریانِ آن از حدود شصت هفتاد سال پیش آشکارا احساس می‌شد و در چهل پنجاه سال اخیر به اوج شدت خود رسیده است.

دربار نخستین سفر، فراز و نشیب‌ها، اثرات و تبعات گوناگون آن، اگر چه نه با انداز مطلوب ولی، به حدّ کافی تحقیقاتی شده و آگاهی‌هایی به ما داده شده است. اما در باب سفر دوم که همچنان ادامه دارد، به غیر از مقداری آمار ناقص، اظهار نظر‌های شخصی، برآوردهای حدسی و انبوهی از حرف‌ها و نوشته‌های تردیدآمیز و غالباً ضدّ و نقیض، مطالعات صحرایی، پژوهش‌های برنامه‌ریزی شده و آماریِ جامع و قابل استنادی نشده است.

آنچه در این سال‌ها بیرون از مرزهای ایران بر سرِ زبان فارسی رفته، پیش‌رفت‌ها و پس‌رفت‌هایی که داشته، کاست و افزودها، خلاقیت‌ها و تولیداتی که در آن صورت گرفته است مواد خام بسیار ارزنده‌ای به اهل تحقیق عرضه می‌کند که می‌تواند موضوع ده‌ها رسال علمی و گزارش‌های مستند قرار گیرد. به رغم آنکه تا کنون چنین رساله‌هایی تولید نشده است، امّا حدود حوزه‌هایی که این مواد خام باید از آنها به دست آید کما بیش معلوم است. با توجه به فرصت کوتاهی که دارم، اینجانب فقط به آنچه دربار وضعیت فارسی و، تا حدّی، فرهنگ ایرانی در ایالات متحد آمریکا طی پنج ده اخیراز نزدیک مشاهده کرده یا از منابع نسبتاً قابل اعتماد شنیده و خوانده‌ام، فهرست‌وار اشاره می‌کنم. این اطلاعات هرچند که کلّی و ناقص است، ولی می‌تواند بخشی از مرزهای مسائلی را که در پژوهشی جامع باید مدّ نظر قرار گیرد، نشان دهد:

۱. نخستین داد مورد نیاز، شمار ایرانیان مهاجر به آمریکاست. شوربختانه، گزارش‌ها در این باره به اندازه‌ای متفاوت است که به هیچ وجه نمی‌توان بر اساس آنها آمار دقیق و قابل قبولی به دست داد. طبق آمار رسمی سال ۲۰۱۰ آمریکا، جمعیت ایرانی یا ایرانی‌تبار در این کشور نزدیک به ۲۹۰،۰۰۰ بوده است. گزارش «شورای ملی ایرانیان»، این رقم را به بیش از یک میلیون می‌رساند. دفتر منافع ایران در واشینگتن تعداد گذرنامه‌های ایرانی که از آنها مطلع است به ۹۰۰،۰۰۰ بالغ می‌شود. برآوردهای غیر رسمی، جمعیت ایرانیان مقیم جنوب کالیفرنیا را حدود ۱۶۰،۰۰۰ اعلام می‌کند.

۲. از تشکل‌های فرهنگی نسبتاْ زیادی در آمریکا سخن می‌رود اما تعداد آنها مشخص نیست. پاره‌ای از این انجمن‌ها اسماً فرهنگی اما بیشتر اهداف سیاسی و اقتصادی دارند.

۳. مراکز ایران‌شناسی در دانشگاه‌ها و بنیادهای علمیِ آمریکا طی چهل سال اخیر یا کلاْ برچیده شده یا به شدت محدود شده است. شماری از این مراکز تا پیش از ۱۳۵۷ از مساعدت‌های دولت ایران بهره‌مند بودند که پس از آن سال، دیگر ادامه نیافت. معدودی از این دست مراکز با نفق افراد و سازمان‌های محلی به حیات خود ادامه می‌دهند. این قبیل مراکز هم عموماً به تعلیم و تحقیق در سطحی آکادمیک و بسیار تخصصی اشتغال دارند و حدّ اکثر، ممکن است به نحوی بسیار جنبی و هرازگاهی به مسئل فارسی و صیانت و اعتلای آن در سطحی گسترده بپردازند و در نقش مرجعی ذی صلاح، مسئول و راهنما عمل کنند. به علاوه، آنها اغلب تحقیقات خود را به انگلیسی منتشر می‌کنند. بخشی از این بی‌توجهی به فارسی ناشی از بی‌تفاوتی مقامات فرهنگی ایران نسبت به دانشگاهیان ایرانیِ و حمایت مالی بسیار محدود افراد و تشکل‌های ایرانی مقیم در امریکاست.

۴. از حوزه‌های بسیار مهم گستر کاربرد فارسی در میان مهاجران ایرانی و درج تأثیرپذیری آنها از محیط فرهنگی-اجتماعی خود و تأثیرگذاری ایشان در چنان محیطی است. بدیهی است که ایرانیان اقلیتی در میان اکثریت انگلیسی زبان هستند و تأثیرپذیری آنها به مراتب بیش از تأثیرگذاری آنهاست، به ویژه در حوز زبان. منتها، عامل تهدیدکننده، شدّت این تأثیرپذیری است. گاه مشاهده شده که در کوتاه مدتی اُفت فاحشی در فارسی‌دانی بعضی از مهاجران ایرانی، به ویژه کودکان و نوجوانان، رخ داده و پس از گذشت چند سال اندک رمقی بیش از زبان مادری در آنها نمی‌ماند.

۵. در آمریکا، به خلاف کانادا که تا این اواخر حمایت‌هایی از سوی دولت در جهت حفظ و ترویج زبان‌های اقلیت‌های قومی می‌شد، برنامه و بودج خاصی برای این منظور درنظر گرفته نشده است ـ لااقل برای مهاجران فارسی‌زبان، و بالاخص در سال‌های بعد از انقلاب. روابط غیر دوستان ایران و امریکا در این سال‌ها مزید بر علت شده است. عموماً کلاس‌هایی خصوصی در حدّ دبستان به همت خانواده‌های ایرانی برگزار می‌شود. حامی این قبیل کلاس‌ها ایرانی‌هایی هستند که دغدغ زبان و تاریخ ایران را دارند، و الآ آنهایی که نه دل‌نگران زبان مادری فرزندان خودند و نه به آن احساس نیاز می‌کنند، سراغ چنین کارهایی نمی‌روند.

۶. به موازات کاهش شمار مجلات وزین علمی، نشریات تجاری-تبلیغی افزایش فوق‌العاده‌ای داشته است. تا چند سال پیش سه مجل معتبر ایران‌نامه، ایران‌شناسی و ره‌آورد در آمریکا به طور مرتّب نشر می‌شد. ایران‌نامه ده سالی پیش به دانشگاه تورانتو منتقل شد و چند سالی است که لنگ لنگان قدمی بر می‌دارد و عن قریب است که از وی اثری باقی نماند. ایران‌شناسی بیست‌وشش سالی دوام آورد ولی تهی کیسگی آن را از پا درآورد. ر‌ آورد نیز، با درگذشت بنیان‌گذار و ویراستار آن، سیر قهقرایی گرفت و چندان امیدی به دوام آن نیست. مجل بسیار جدیدتری با عنوانِ فصلنام دیار هم که در بهار ۱۳۹۵ به نفق «بنیاد محسنی» در تورانتو راه‌اندازی شد، پس از چهار شماره، می‌نماید که در تابستان ۱۳۹۶ از نفس افتاد. این نشریه گرچه مستقر در کاناداست، بیشترین همکاران و خوانندگان آن مشترک میان آن کشور و آمریکاست.

۷. طیف دغدغه و اشتیاق ایرانیان مقیم آمریکا به حفظ زبان فارسی در دهه‌های اخیر، شدت و ضعف آشکاری را نشان می‌دهد: از نگاه منفی گرفته تا عشق مفرط. مخصوصاً، در نخستین سال‌های پس از انقلاب، بعضی از خانواده‌های ایرانی اکراه داشتند که فرزندانشان به فارسی حرف بزنند و عملاً می‌کوشیدند حتی المقدور هویّت ایرانی خود را پنهان نگه دارند. در این سوی طیف، کسانی بوده‌اند که حتی معلم فارسی خصوصی گرفته‌اند تا به فرزندانشان فارسی بیاموزند و آنها را برای گذراندن امتحانی که توسط مقامات رسمی ایران گرفته می‌شود، مهیّا کنند.

۸. در پاره‌ای از خانواده‌ها که پدر و مادر هر دو فارسی زبانند، سعی می‌کنند با فرزندانشان از آغاز اقامت در آمریکا به فارسی صحبت کنند زیرا بر این عقیده‌‌اند که کودک در بیرون از خانه به قدر کافی با انگلیسی‌زبان‌ها آمیزش دارد. در شماری از خانواده‌ها که مادر مهاجر