پاورپوینت کامل تلخ بود آنچه به من نوشاندند ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تلخ بود آنچه به من نوشاندند ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تلخ بود آنچه به من نوشاندند ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تلخ بود آنچه به من نوشاندند ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

یکی از مهم‌ترین ابهاماتی که درباره پروین وجود دارد این است که آیا بر طبق ادعای اعضای «اتحادیه‌ی کشاورزان و ترقی‌خواهان» و یا افرادی چون عبدالحسین آیتی و فضل الله گرگانی آنچه ما با عنوان «دیوان پروین» می‌شناسیم حقیقتاً از آن وی است یا خیر؟ هر چند این مُدعا از سوی خود پروین با رعایت متانت و نجابتی زنانه مردود اعلان شد[۱] اما ردپای این تردید در مخاطبان شعر پروین، گویی چندان کم‌رنگ نشده است.

یکی از مهم‌ترین ابهاماتی که درباره پروین وجود دارد این است که آیا بر طبق ادعای اعضای «اتحادیه‌ی کشاورزان و ترقی‌خواهان» و یا افرادی چون عبدالحسین آیتی و فضل الله گرگانی آنچه ما با عنوان «دیوان پروین» می‌شناسیم حقیقتاً از آن وی است یا خیر؟ هر چند این مُدعا از سوی خود پروین با رعایت متانت و نجابتی زنانه مردود اعلان شد[۱] اما ردپای این تردید در مخاطبان شعر پروین، گویی چندان کم‌رنگ نشده است. به راستی این ظن و یا بهتر است بگوییم سوءظن از چه برمی‌خیزد؟ آیا برآیند بافت سنتی ایران آغاز سده‌ی چهاردهم در نوع نگاه به زن است یا رهاورد نگاهی است که می‌گوید زنان از درک عوالمی که ورای محسوسات زنانه و سوز و گدازهای معمول عاشقانه باشد عاجزند؟ آیا همان‌گونه که الن شووالتر، منتقد فمنیست، مطرح کرده است «زبان تحت سیطره‌ی تفکر مردسالارانه است» و ورود به این عالم مردانه گناهی نابخشودنی به حساب می‌آید؟ اگر در دوران مشروطه زنان -خصوصا زنان تبریزی و بختیاری- هم‌پای مردان در راه آزادی می‌جنگیدند آیا این جنس مبارزه‌ی اجتماعی نمی‌توانسته است در سطح ادبیات هم بروز یابد؟ پیداست که در این گونه گفتارها پای باوری می‌لنگد. باوری که از ماجرای پیوند میان مردان و زبان نشات می‌گیرد. باوری که به جهت تبیینش لازم است که مقدماتی را مطرح داریم.

به دنبال شکل‌گیری ادبیات فمنیستی، صاحب‌نظران و اهالی فن به این باور رسیدند که باید نوعی از سبک نوشتاری و گفتاری را که مختص خود زنان باشد به راه بیندازند. آنها درصدد بودند که با انجام این کار راه را بر چیرگی بُعد مردانه‌ی موجود در زبان بیابند و جامعه را از تک صدایی و قدرت حاکم خارج سازند. زیرا که به باور ریتز، «همین تسلط مردانه بر زبان بود که بر قدرت تاریخی آنها افزود و به مردان آموخت که از طریق مشارکت در پدرسالاری آدم‌های دیگر را با تحقیر نگاه کنند و به عنوان موجوداتی غیر انسانی تحت نظارت خود درآورند.» علاقه‌ی فمنیست‌ها به این مبحث باعث شد که برخی زبان‌شناسان به این باب علاقمند شوند و برخی مختصات زبان زنانه را بیرون کشند که از جمله این مختصات موارد زیر است:

«زنان، در مقایسه با مردان به تلفظ استاندارد گرایش بیشتری دارند، از کلمات توصیف رنگ بیشتر استفاده می‌کنند، کلمات رکیک را کمتر به کار می‌برند، از قیدهای تعدیلی که حاکی از شک و نسبیت است تا قطعیت بیشتر بهره می‌برند، از دُم سوالی( یعنی پرسش‌های کوتاه پایان جملات) که نشانه‌ی عدم اطمینان و وسوسه‌های زنانه است زیاد استفاده می‌کنند. برخلا