پاورپوینت کامل ذکر جمیل دانش‌پژوه ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ذکر جمیل دانش‌پژوه ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ذکر جمیل دانش‌پژوه ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ذکر جمیل دانش‌پژوه ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

محمدتقی دانش‌پژوه (۳۰ فروردین ۱۲۹۰ ـ ۲۷ آذر ۱۳۷۵) در شرح حال خودنوشتش می‌گوید: «نیاکان من از دهکده‌ای بودند به نام درکا، در بلوک دیلارُستاق لاریجان… نیای سوم من، میرزا گلعلی از تیره روحانی آن سامان… او را فرزندی بود به نام میرزامهدی که فرزندی داشت به نام میرزا آقابزرگ که یک دوره وسائل‌الشیعه چاپ سنگی نخستین، از او به من به ارث رسیده است… پدرم حاج میرزا احمد از مجتهدان و فقهای بنام آمل بود. او هفت سال نجف به سر برده و از مرحوم حاج میرزاحبیب‌الله رشتی اجازه اجتهاد داشت.»

محمدتقی دانش‌پژوه (۳۰ فروردین ۱۲۹۰ ـ ۲۷ آذر ۱۳۷۵) در شرح حال خودنوشتش می‌گوید: «نیاکان من از دهکده‌ای بودند به نام درکا، در بلوک دیلارُستاق لاریجان… نیای سوم من، میرزا گلعلی از تیره روحانی آن سامان… او را فرزندی بود به نام میرزامهدی که فرزندی داشت به نام میرزا آقابزرگ که یک دوره وسائل‌الشیعه چاپ سنگی نخستین، از او به من به ارث رسیده است… پدرم حاج میرزا احمد از مجتهدان و فقهای بنام آمل بود. او هفت سال نجف به سر برده و از مرحوم حاج میرزاحبیب‌الله رشتی اجازه اجتهاد داشت.»

دانش‌پژوه سپس به شرح تحصیلات طلبگی خود اشاره کرده است. بیشتر این تحصیلات در آمل و ناندل بود؛ اما پس از مرگ پدر که در هجده سالگی او رخ داد، به تهران آمد، دو سالی در قم بود و قوانین و لمعه و مطول را نزد استادان آن دیار از جمله مرحوم مرعشی نجفی فراگرفت. در بازگشت به آمل، ادامه دروس طلبگی، مکاسب و رسائل را در آن شهر فراگرفت. در رفت و آمد به تهران، در مدرسه سپهسالار، به تحصیل فلسفه پرداخت و از میرزامهدی آشتیانی و مرحوم عصار استفاده کرد. خودش می‌گوید: «لذتی که از تعمق در دو فلسفه خاور و باختر می‌برده‌ام، هر گونه گرفتاری مادی که داشتم، بر من آسان و هموار می‌ساخت.» همان‌جا می‌گوید در دانشکده الهیات تهران، از مرحوم سیدمحمد مشکوه بهره برده و کتاب‌شناسی و نسخه‌شناسی او سرمشق وی بوده است. وی همچنین از یادگیری زبان فرانسه و سپس انگلیسی یاد کرده است.

برابر اسناد، وی از مهر ۱۳۱۸به عنوان کمک کتابدار در دانشکده حقوق مشغول به کار شده، جایی که تا چند دهه بعد حضور داشت. افشار می‌گوید که دانش‌پژوه ۲۵ سال این معاونت را بر عهده داشت. او پس از تحصیلات طلبگی، به سمت تحصیلات جدید آمد و به سال ۱۳۲۰ در رشته علوم معقول از دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و به عنوان دبیر دبیرستان‌های تهران معرفی شد؛ اما چون در کتابخانه دانشکده حقوق بود، شغل او تبدیل به دبیری دانشگاه شد.

مرحوم دانش‌پژوه در زندگی خودنوشتش نوشته است: در ۱۳۳۱ سمت معاونت کتابخانه دانشکده حقوق، ۱۳۳۳ ریاست کتابخانه کتب خطی دانشگاه، ۱۳۳۴ ریاست کتابخانه مرکزی، ۱۳۴۳ مشاورت فنی کتابخانه مرکزی، ۱۳۴۶ عضویت کمیته این کتابخانه به من داده شد… در ۱۳۴۸ دانشیار نیمه‌وقت دانشکده الهیات و در ۴۹ دانشیار تمام‌وقت دانشکده شدم.» همان‌جا شرحی کوتاه از برخی از فعالیت‌های علمی و مسافرت‌های خویش هم داده است.

دانش‌پژوه تقریبا تا اواخر دهه چهل، به طور رسمی در کتابخانه دانشکده حقوق بود، اما از زمانی که مرحوم مشکوه کتاب‌های خطی خود را به دانشگاه تهران داد (۱۳۲۸ش)، به عنوان فهرست‌نویس این نسخه‌ها مشغول به کار شد و نخستین کارش در سال ۱۳۳۲ چاپ شد. همکار وی از اواخر دهه بیست در کتابخانه حقوق، ایرج افشار بود و این هر دو، از ارکان کتابخانه مرکزی و دو یار همیشگی شدند.

دانش‌پژوه به عنوان رئیس بخش خطی تعیین شد و همزمان به تدریس در دانشکده‌های مختلف، از جمله الهیات و دانشکده ادبیات مشغول تدریس شد. در سال ۵۵ به مقام استادی رسید و بازنشسته شد. سندی حاکی از آن است که تدریس درس تاریخ اندلس در سال ۴۹ به وی واگذار شده است. همین طور درس «خواندن فرامین و اسناد تاریخی» که در رشته تاریخ تدریس می‌شده، به ایشان سپرده شده است. در اسنادی که در همین مجموعه آمده، اسامی برخی از دروسی که او تدریس می‌کرده، به مناسبت آمده است.

در کنار فهرست‌نویسی و تدریس، کار تصحیح متون را در حوزه فقه و کلام و منطق ادامه داد و تا پایان عمر، صدها مقاله کوچک و بزرگ در این حوزه نوشت. بسیاری از نوشته‌های تصحیحی او در «فرهنگ ایران زمین» و معرفی کتاب‌ها و نسخ در «راهنمای کتاب»، و نیز آثاری دیگر از وی در نشریه دانشکده ادبیات تهران و تبریز منتشر می‌شد. در شرح حال خویش می‌گوید: «من یکی از بنیانگذاران مجله فرهنگ ایران‌زمین هستم و تاکنون بیست مجلد از آن نشر شده و در هر یک از آنها مقالتی از من هست.»

برخی از آثار وی بسیار ممتاز بود. از جمله تصحیح کتاب «النهایه» که اثری بسیار ارزشمند و کهن، هم از لحاظ فقه شیعه و هم متن کهن فارسی بود و در سال ۱۳۴۲ به عنوان کتاب سال انتخاب شد. پس از انقلاب، در سال ۱۳۶۹ کتاب «مفتاح الطب» ایشان کتاب سال شد.

آثار دانش‌پژوه به طور معمول حاوی اطلاعات دست اول است. علتش نیز این است که شاید برای نخستین بار در ایران، او بود که در سطحی گسترده، از آثار خطی برای پژوهش‌های علمی و تاریخی استفاده کرد. البته در این زمینه، کسانی مانند نفیسی و شماری دیگر هم فعال بودند، اما کارهای مرحوم دانش‌پژوه، بیش از دیگران، نتیجه پژوهش‌هایش در حوزه فهرست‌نویسی بود.

علائق علمی او، تقریبا در بسیاری از حوزه‌های دانش‌های رایج در تمدن اسلامی بود. وی بنا به سوابق طلبگی خود، علاقه‌اش به حوزه فقه را همیشه داشت و کار روی نهایه و شرایع و برخی از آثار دیگر، بر اساس همان پیشینه بود. علاقه به کلام اسلامی هم جزو گرایش‌های اصلی او بود، به طوری که چندین متن در این زمینه منتشر کرد. علقه دیگرش در حوزه منطق و تاریخ آن علم بود که در این زمینه هم کارهای متعددی انجام داد. در این زمینه علاقه خاصی به فارابی و آثار او داشت. مقاله‌ای هم با عنوان «منطق ابن رشد» نوشت. در زمینه موسیقی چندین رساله و کتاب‌شناسی منتشر کرد که نمونه‌اش «چند اثر در موسیقی و شطرنج» و «دوازده متن موسیقی» بود. حوزه ملل و نحل از دیگر علائق او بود که چندین متن و کتاب‌شناسی در این حوزه نیز انتشار داد که کارهای بسیار سودمندی بود. انتشار اسناد علمی، مانند تصحیح دهها وقفنامه و فرمان و سند در ردیف کارهای او برجسته اوست. در باره شرح حال عالمانی که نام آنها کمتر به میان آمده، یا بر اساس نسخه‌ای، شناختی نسبت به آنها حاصل شده نیز فراوان نوشت. کسانی مانند وحید قزوینی، میرفندرسکی و بسیاری دیگر که تا