پاورپوینت کامل تهران، شهر موزه‌ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تهران، شهر موزه‌ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تهران، شهر موزه‌ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تهران، شهر موزه‌ها ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

تهران نه تنها شهری تاریخی است، که کاوش‌های باستان‌شناسی نشان از پیشینه کهن چند هزار ساله آن دارد. ری، عروس شهرهای روزگار پیشین نیز، تباری هفت هزار ساله را در چشمه علی به خاطر می‌آورد. کشفیات پهنه قیطریه شمیران که اشیاء فراوان آن در موزه رضا عباسی در خیابان شریعتی چیده یا انبار شده‌اند، یادآور سکنه نخستین اینجا در حدود سه هزار سال پیش است و بالاخره بانوی هفت هزار ساله تهرانی در کنار آخرین بنای باشکوه یادمانی خاندان امام جمعه تهران (از خاندان مشهور خاتون‌آبادی ملقب به امامی)،‌ بُعد دیگری از تاریخ کهن این کلانشهر امروز را نشان می‌دهد.

تهران نه تنها شهری تاریخی است، که کاوش‌های باستان‌شناسی نشان از پیشینه کهن چند هزار ساله آن دارد. ری، عروس شهرهای روزگار پیشین نیز، تباری هفت هزار ساله را در چشمه علی به خاطر می‌آورد. کشفیات پهنه قیطریه شمیران که اشیاء فراوان آن در موزه رضا عباسی در خیابان شریعتی چیده یا انبار شده‌اند، یادآور سکنه نخستین اینجا در حدود سه هزار سال پیش است و بالاخره بانوی هفت هزار ساله تهرانی در کنار آخرین بنای باشکوه یادمانی خاندان امام جمعه تهران (از خاندان مشهور خاتون‌آبادی ملقب به امامی)،‌ بُعد دیگری از تاریخ کهن این کلانشهر امروز را نشان می‌دهد. در ایام اکتشافات اخیر، پیشنهاد من این بود که در همان‌جا سایت ویژه‌ای برای حفاظت از این همه شگفتی برپا شود تا در کنار بناهای باشکوه و ماندگار کاروانسرای صفوی خانات و بازار تهران و قبر آقا و امامزاده اسماعیل و کلیسای تاریخی طاطائوس و آب‌انبار بزرگ شهر (نخستین موزه مردم‌شناسی تهران)، مجموعه‌ای دیدنی فراهم آید که محرک توسعه در منطقه پر‌آسیب فضاهای پیرامون میدان تره‌بار سابق باشد. تهران، از سوی دیگر یادآور تأسیسات شهری جدید است که نقطه آغاز بسیاری از آنها در پایتخت ایران بوده است؛ از جمله عکاسی، فیلم‌سازی، تلگراف، رادیو، تلویزیون، صنایع چاپ، راه‌آهن، خیابان، میدان، روزنامه، باغ وحش، موزه و صنایع سیمان، گلیسیرین، پارچه‌بافی و حتی تشکیلات مدنی بلدیه، پست، مجلس و … ؛ اینها بخش دیگری از تاریخ تهران هستند. اگر این موارد را کنار هم بگذاریم، تهران امروز مشتمل بر ری و شمیران دیروز، از هیچ شهر دیگری در زمینه سابقه شهری دیرین و روزگار نو چیزی کم ندارد. در سال‌های اخیر توجه به هویت تاریخی افزایش یافته و بسیاری به دنبال پیشینه زندگی و کار و مدنیت در این شهر هستند؛ بنابراین موزه‌ها به عنوان یکی از رویکردهای فرهنگی شهر، اهمیت فراوانی پیدا کرده‌اند. این موزه‌ها ضرورتاً به گذشته دور برنمی‌گردند و بسیاری از آنها سابقه فعالیت خاصی را نشان می‌دهند؛ مانند موزه‌های سینما و موسیقی و پست و فرش که به دوره معاصر پرداخته‌اند و از همین عنوان هم بهره برده‌اند؛ مانند موزه هنرهای معاصر.‌

موزه به معنای مدرن آن برای نخستین بار در زمان ناصرالدین شاه در شمال کاخ گلستان طی سه سال شکل گرفت. محمد حسن خان اعتمادالسلطنه اولین تعریف دقیق از موزه را چنین ارائه می‌دهد: «موزه به اصطلاح اهالی فرنگ، عبارت از مکان و محلی است که مخزن آثار قدیم و اشیاء بدیعه و نفایس و مستظرفات دنیاست از هر تحفه و یادگاری که در آن مخزون و موضوع است.» او در جای دیگر می‌نویسد: «از غرایب آثار عتیقه و مفردات اعلاق نفیسه و بدایع اشیاء یتیمه از هرجنس و هرقبیل چون مقدارى لایق در محل واحد جمع و وضع شود، آن را در ممالک اروپا «موزه» مى‏نامند و دولت‌ها در اتساع نطاق امر موزه با یکدیگر همى به تنافس مى‌گذرانند و پیوسته تفاضل مى‏ورزند …»‌

گزارش‌های بسیاری از موزه همایونی در خاطرات ناصرالدین شاه آمده است. همچنین برخی از گردشگران و هیأت‌های سیاسی که گذرشان به کاخ گلستان و ارگ سلطنتی می‌افتاد، یادی از آن کرده‌اند؛ به عنوان نمونه، لرد کُرزُن، سیاستمدار مشهور انگلیسی، روایت مستندی از موزه و آثار آن به‌دست می‌دهد. یکی از آثار موزه، کره جواهر نشان است که به قول لرد کُرزُن آن را «شاهکار صنعتى دوران پادشاهى ناصرالدین شاه» نامیده و شاه خود با آن عکسی در تالار برلیان کاخ گلستان به یادگار گرفته است. این کره در سال ۱۲۹۱ ق. به دستور ناصرالدین شاه و به دست ابراهیم مسیحی و نظارت نجم‌الدوله ساخته شد و بنابر اظهارات کرزن، ۵۱۳۶۶ قطعه جواهر به وزن ۳۶۵۶۰۴ گرم در آن به کار رفته است.‌

الگوی موزه ناصری هرچند برگرفته از سفر او به غرب است، اما در ذات خود بسیاری از تکایا، مساجد و امامزاده‌های پیشین به نوعی موزه‌های عمومی و باز بوده‌اند. موزه ملی بنا به تعریف جدید، نخستین بار در پایان دوره قاجاریه راه‌اندازی شد. مرتضی قلی‌خان ممتازالملک، وزیر معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه، در یکی از اتاق‌های دارالفنون نخستین موزه ملی ایران را در سال ۱۲۹۵ بنیانگذاری کرد. برخلاف موزه همایونی که به ص