پاورپوینت کامل در برابر قدرت ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل در برابر قدرت ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل در برابر قدرت ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل در برابر قدرت ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

نخستین آشنایی‌ام با آقای حکیمی به دوران دبیرستان، به زمان انتشار چاپ نخست کتاب حساس‌ترین فراز تاریخ یا داستان غدیر بازمی‌گردد که در آن از کتاب علامه امینی بسیار سخن رفته بود. علامه امینی، صاحب کتاب الغدیر، عالمی شناخته در محافل حوزوی بود و هر گونه معرفی او و کتاب ارزشمندش در همین فضا صورت می‌گرفت.

نگاهی به زندگی سیاسی و اجتماعی علامه حکیمی

نخستین آشنایی‌ام با آقای حکیمی به دوران دبیرستان، به زمان انتشار چاپ نخست کتاب حساس‌ترین فراز تاریخ یا داستان غدیر بازمی‌گردد که در آن از کتاب علامه امینی بسیار سخن رفته بود. علامه امینی، صاحب کتاب الغدیر، عالمی شناخته در محافل حوزوی بود و هر گونه معرفی او و کتاب ارزشمندش در همین فضا صورت می‌گرفت. انتشار این کتاب، یک شخصیت ممتاز ولایی شیعی را در جامه‌ای نو به کل جامعه معرفی کرد. در فضایی که فردوسی و شاهنامه با نگاهی خاص مطرح می‌شد، این کتاب با مدح علی امیرالمومنین از زبان فردوسی و از مقدمه شاهنامه آغاز شده بود؛ شاید این نقطه سرآغاز نگاه فراگیر جدیدی به علی امیرالمومنین و همچنین شاهنامه بود.

که من شهر علمم، علی‌ام در است

درست این سخن گفت پیغمبر است

نگاهی که آقای حکیمی تا آخر عمر و تا آخرین آثار، آن را ادامه داد. تاکید او بر «حماسه غدیر»، در آن کار مشترک گروهی از دبیران مشهد، به‌واقع برای بیان حقانیت امیرالمومنین بود که نماد عدالت و انسانیت شمرده می‌شود.

آقای حکیمی پیوسته نگاهی به «نقد قدرت» داشت و در پی تبیین پایه‌های نظامی بود که اساس آن بر عدل و عدالت باشد. او در پی آن بود تا ابعاد عدالت در جامعه اسلامی را برمبنای قرآن و احادیث و تعالیم ائمه سامان بدهد و اگر نشد، دست‌کم به لحاظ نظری آن را تبیین کند. اثر عمده‌ای که این نظر او را بازتاب می‌دهد، دوره کتاب الحیاه است. آقای حکیمی در این اثر کوشید قرآن و تعالیم عترت را با تبویبی نو، پیش چشم اهل نظر قرار بدهد. او متوجه بود که عدالت‌خواهی بدون توجه به انسانیات می‌تواند خطرناک باشد. به قول یکی از فعالان قدیم که خود سابقه‌ای در زمینه چنین مباحثی از نگاه چپ در ایران و جهان داشت، از اندیشه عدالت چه هیولاهای خونخواری که به ظهور نرسیده است. آقای حکیمی صاحب این نظریه بود که بدون توجه به انسان، عدالت هم جایگاهی نخواهد داشت. از این رو در این مجموعه، بخش مهمی از احادیث را ذیل انسانیات جای داد.

آقای حکیمی اندیشه‌های خود را خالی از سهو و خطا نمی‌دانست و انتقادپذیر بود. یکی از انتقاداتی که بر ایشان می‌شد، این بود که احادیث را تقطیع کرده و ذیل ابوابی خاص، بر اساس مشرب خود برده است و دیگر آنکه به وثاقت احادیث به اندازه کافی توجه نکرده. اما آقای حکیمی مآخذ خود را به‌ طور دقیق ذکر کرده و می‌توان صورت کامل احادیث را به ‌آسانی در آن مآخذ دید. به‌ویژه در شرایط امروز که این احادیث و آن مآخذ و کتاب‌ها در فضای مجازی در اختیار همگان قرار دارد؛ جز آنکه علمای پیشین نیز از چنین شیوه‌ای بهره برده‌اند. اما اینکه احادیث را در ابوابی جدید آورده از این روست که در پی طرح مسائل نو در پرتو تعالیم منسوب به ائمه بوده و البته این ابتکار پسندیده‌ای است. در باب وثاقت هم این نکته را می‌توان درباره سایر مجموعه‌های حدیثی جدید و قدیم هم صادق دانست هر چند برای گزینش احادیث در این مجموعه از مآخذ معتبر شیعی استفاده برده است.

به‌واقع همان کاری را که بزرگان حدیث در دوره‌های پیشین انجام داده بودند او هم به سرانجام رساند ولی در موضوعاتی که پرسش زمانه و نیاز امروز جامعه بود که ویژگی آن هم فصل‌بندی‌های نو و نغز آن است. همه آن روایات و احادیث را محققان بزرگوار در مآخذ پیشین دیده بودند، اما آقای حکیمی با نوع تبویب خود معنایی تازه ازآنها استنباط می‌کرد.

خرده‌ای که گاه به آقای حکیمی گرفته می‌شد، تاکید بسیار ایشان بر زندگانی زاهدانه علی امیرالمومنین است؛ در حالی که همه ائمه چنین روزگار نمی‌گذراندند. آقای حکیمی توجه ویژه‌ای به دورانی دارد که امیر در جایگاه پیشوای مسلمانان قرار داشت و طبعا از این جایگاه، به عنوان الگویی برای حکومت به ویژه در زمانی که پیروان آن حضرت بر مسند نشسته‌اند، مطرح است. او حتی درباره فرمایش حسین سیدالشهدا که برای امر به ‌معروف و نهی ‌از منکر از مدینه خارج شد و حج را نیمه‌تمام گذاشت باز هم چنین نگاهی داشت و آن را در حوزه نقد قدرت می‌دانست نه در دایره محدود و سطح پایین و مناسبات فردی در جامعه.

نکته اساسی درباره آقای حکیمی این است که جنبه عدالت‌خواهی در نگاه و آثار شخصی ایشان، جلوه‌ای ویژه داشت، اما کمتر به مباحث انسانیات و اجتماعیات در آثارشان توجه شده که حجم آن در همان کتاب الحیاه از سایر مباحث کمتر نیست.

جالب آنکه در برخی کشورها مباحث انسانیات بیشتر توجه‌برانگیز است. به‌تازگی یکی از فعالان فرهنگی جهان عرب می‌گفت، مقدمه مباحث جلدهای ۷ و ۸ الحیات آقای حکیمی که درباره انسانیات است در لبنان مبنای مسابقات و گفت‌وگوهای فرهنگی فراگیری شده. او افزوده: مبنای فکری این مسابقات همین مباحث انسانی کتاب الحیاه است. متفکران جدید عرب تعبیری نو برای این گونه مباحث ساخته‌اند و همه آن را با تعبیر «الانسه» مطرح می‌کنند که احتمالا معادل آن انسانی‌تر، انسان‌گرایی و اصالت انسان در زبان فارسی باشد. به‌واقع روایت آقای حکیمی از علی امیرالمومنین با همان تعبیر نویسنده فقید لبنانی، جرج جرداق هماهنگ است: علی صدای عدالت انسانی؛